داوران
۲۰ در نتیجه، همهٔ اسرائیلیان از دان + تا بِئِرشِبَع و همین طور از سرزمین جِلعاد + از شهرهایشان بیرون آمدند و همگی به طور متحد در حضور یَهُوَه در مِصفه جمع شدند.+ ۲ همهٔ رئیسان قوم و همهٔ طایفه‌های اسرائیل هر کدام در جای خود* ایستادند. ۴۰۰٬۰۰۰ سرباز پیاده و مسلّح به شمشیر آنجا بودند.+
۳ بنیامینی‌ها شنیدند که مردان اسرائیل در مِصفه جمع شده‌اند.
مردان اسرائیل گفتند: «به ما بگویید چطور این اتفاق وحشتناک افتاده است؟»+ ۴ آن لاوی + که زنش* کشته شده بود در جواب گفت: «من و زنم به جِبعه در منطقهٔ بنیامینی‌ها رفته بودیم تا شب را آنجا بمانیم.+ ۵ همان شب اهالی* جِبعه به ضدّ من بلند شدند و دور خانه‌ای که در آن بودیم جمع شدند. آن‌ها می‌خواستند مرا بکشند، ولی به جای کشتن من، به زنم تجاوز کردند و او مرد.+ ۶ بعد من جسد او را تکه‌تکه کردم و هر تکه را به یکی از منطقه‌هایی که میراث اسرائیل است فرستادم،+ چون کاری که آن‌ها در سرزمین ما کردند، زشت و شرم‌آور بود. ۷ پس حالا ای اسرائیلیان، نظر و تصمیمتان را در اینجا بگویید.»+
۸ همهٔ اسرائیلیان با هم بلند شدند و گفتند: «هیچ کدام از ما نباید به چادر یا خانه‌اش برگردد. ۹ این کاریست که باید با شهر جِبعه بکنیم: با قرعه انداختن به آنجا حمله خواهیم کرد.+ ۱۰ ولی اول، از بین همهٔ طایفه‌های اسرائیل عده‌ای را انتخاب می‌کنیم تا برای لشکر آذوقه فراهم کنند؛ یعنی از هر ۱۰۰ نفر ۱۰ نفر، از هر ۱۰۰۰ نفر ۱۰۰ نفر و از هر ۱۰٬۰۰۰ نفر ۱۰۰۰ نفر انتخاب می‌کنیم. آن وقت لشکر می‌تواند به خاطر کار شرم‌آوری که اهالی جِبعه در اسرائیل کردند به آن شهر در منطقهٔ بنیامین حمله کند.» ۱۱ به این ترتیب همهٔ اسرائیلیان متحد شدند تا به جِبعه حمله کنند.
۱۲ بعد طایفه‌های اسرائیل پیام‌رسانانی پیش همهٔ مردان طایفهٔ بنیامین فرستادند و گفتند: «این چه چیز وحشتناکی بود که بین شما اتفاق افتاده است؟ ۱۳ حالا آن مردان پست از جِبعه را به ما بدهید + تا آن‌ها را بکشیم و بدی و شرارت را از اسرائیل پاک کنیم.»+ اما بنیامینی‌ها به حرف برادران اسرائیلی خود گوش ندادند.
۱۴ بنیامینی‌ها از شهرهای مختلف به جِبعه رفتند و آنجا جمع شدند تا با اسرائیلیان بجنگند. ۱۵ بنیامینی‌ها در آن روز ۲۶٬۰۰۰ مرد مسلّح* جمع کردند و این به جز ۷۰۰ نفری بود که بهترین جنگجویان شهر جِبعه بودند. ۱۶ هفتصد نفر از بهترین جنگجویان بنیامینی‌ها، چپ‌دست بودند و هر کدام می‌توانست با قلاب‌سنگ هدفش را با دقت تار مویی بزند.
۱۷ بقیهٔ طایفه‌های اسرائیل ۴۰۰٬۰۰۰ مرد مسلّح جمع کردند.+ همهٔ آن‌ها جنگجویانی باتجربه بودند. ۱۸ آن‌ها بلند شدند و به بِیت‌ئیل رفتند تا از خدا راهنمایی بخواهند.+ اسرائیلیان از خدا پرسیدند: «کدام یک از ما اول برای جنگ با بنیامینی‌ها برود؟» یَهُوَه گفت: «یهودا اول برود.»
۱۹ صبح روز بعد اسرائیلیان بلند شدند و برای حمله به جِبعه اردو زدند.
۲۰ اسرائیلیان برای جنگ با بنیامینی‌ها نزدیک جِبعه صف‌آرایی کردند. ۲۱ بنیامینی‌ها از جِبعه بیرون آمدند و در آن روز ۲۲٬۰۰۰ نفر از اسرائیلیان را کشتند. ۲۲ اما سربازان اسرائیلی شجاعت خود را از دست ندادند و مثل روز اول دوباره همان جا صف‌آرایی کردند. ۲۳ اسرائیلیان به بِیت‌ئیل رفتند و تا شب در حضور یَهُوَه گریه کردند. آن‌ها از یَهُوَه راهنمایی خواستند و از او پرسیدند: «آیا باید دوباره به جنگ برادران بنیامینی‌مان برویم؟»+ یَهُوَه به آن‌ها گفت: «بله، بروید.»
۲۴ بنابراین، اسرائیلیان در روز دوم دوباره برای جنگ به طرف جِبعه رفتند. ۲۵ بنیامینی‌ها هم از جِبعه بیرون آمدند و در همان روز به آن‌ها حمله کردند و ۱۸٬۰۰۰ سرباز اسرائیلی را کشتند که همگی به شمشیر مسلّح بودند.+ ۲۶ این بار همهٔ مردان اسرائیل به بِیت‌ئیل رفتند و در حضور یَهُوَه نشستند و گریه کردند.+ آن‌ها تا شب روزه گرفتند + و قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های شراکت به یَهُوَه تقدیم کردند.+ ۲۷ بعد، از یَهُوَه راهنمایی خواستند،+ چون در آن زمان صندوق عهد خدای حقیقی در آنجا بود. ۲۸ در آن زمان فینِحاس + که پسر اِلعازار و نوهٔ هارون بود جلوی صندوق عهد خدمت می‌کرد.* اسرائیلیان پرسیدند: «آیا این بار هم باید به جنگ با برادران بنیامینی‌مان برویم یا از جنگیدن دست بکشیم؟»+ یَهُوَه به آن‌ها جواب داد: «بروید، چون فردا من آن‌ها را به دستتان تسلیم می‌کنم.» ۲۹ بنابراین عده‌ای از اسرائیلیان دورتادور جِبعه کمین کردند.+
۳۰ آن‌ها در روز سوم مثل دفعه‌های قبل، برای حمله به بنیامینی‌ها در مقابل جِبعه صف‌آرایی کردند.+ ۳۱ وقتی بنیامینی‌ها برای جنگ بیرون آمدند، نیروهای اسرائیل آن‌ها را به دنبال خود کشیدند تا آن‌ها را از شهر دور کنند.+ بنیامینی‌ها مثل دفعه‌های قبل حمله کردند و بعضی‌ها را در راه‌های اصلی کشتند؛ یکی از این راه‌ها به بِیت‌ئیل می‌رفت و دیگری به جِبعه. به این ترتیب، حدود ۳۰ نفر از اسرائیلیان در صحرا کشته شدند.+ ۳۲ بنیامینی‌ها با خود گفتند: «چیزی نمانده که آن‌ها را مثل دفعه‌های قبل شکست دهیم.»+ ولی اسرائیلیان گفتند: «بیایید عقب‌نشینی کنیم تا آن‌ها را از شهر به راه‌های اصلی بکشانیم.» ۳۳ بنابراین سربازان اسرائیلی از جاهای خودشان بلند شدند و در بَعَل‌تامار برای جنگ صف‌آرایی کردند. در این میان اسرائیلیانی که اطراف جِبعه کمین کرده بودند از کمینگاهشان بیرون آمدند. ۳۴ به این ترتیب، ۱۰٬۰۰۰ نفر از بهترین جنگجویان اسرائیلی به جِبعه حمله کردند و جنگ سختی شروع شد. اما بنیامینی‌ها نمی‌دانستند که چه بلایی قرار است بر سرشان بیاید.
۳۵ یَهُوَه بنیامینی‌ها را در مقابل اسرائیل شکست داد.+ اسرائیلیان در آن روز ۲۵٬۱۰۰ نفر از مردان بنیامینی را کشتند که همگی به شمشیر مسلّح بودند.+
۳۶ زمانی که اسرائیلیان عقب‌نشینی کرده بودند، بنیامینی‌ها فکر می‌کردند که می‌توانند آن‌ها را شکست دهند.+ اما دلیل عقب‌نشینی اسرائیلیان این بود که عده‌ای را در مقابل جِبعه در کمین گذاشته بودند.+ ۳۷ کسانی که در کمین بودند با یک حملهٔ ناگهانی به جِبعه نفوذ کردند. بعد در شهر پخش شدند و همهٔ مردم شهر را با شمشیر کشتند.
۳۸ اسرائیلیان با هم قرار گذاشته بودند که وقتی کمین‌کنندگان، شهر را تصرّف کردند، برای علامت دادن به گروه دیگر، دودی غلیظ از شهر بلند کنند.
۳۹ وقتی اسرائیلیان عقب‌نشینی کردند، بنیامینی‌ها آن‌ها را تعقیب کردند و حدود ۳۰ نفرشان را کشتند.+ آن‌ها با خود می‌گفتند: «معلوم است که این دفعه هم مثل دفعه‌های قبل آن‌ها را شکست می‌دهیم.»+ ۴۰ اما همان موقع دودی غلیظ از شهر بلند شد و وقتی بنیامینی‌ها به پشت سرشان نگاه کردند، دیدند که تمام شهرشان در آتش می‌سوزد و دودش به آسمان می‌رود. ۴۱ آن وقت، اسرائیلیان برگشتند و به آن‌ها حمله کردند. بنیامینی‌ها که متوجه شدند چه بلایی بر سرشان آمده ترسیدند و روحیه‌شان را باختند. ۴۲ آن‌ها به سمت بیابان عقب‌نشینی کردند، ولی اسرائیلیان به تعقیب آن‌ها رفتند. عده‌ای هم برای کشتن بنیامینی‌ها، از شهرهای اطراف به کمک سربازان اسرائیلی آمدند. ۴۳ اسرائیلیان از هر طرف بنیامینی‌ها را تعقیب کردند و به آن‌ها امان ندادند. آن‌ها بنیامینی‌ها را در شرق جِبعه پایمال کردند. ۴۴ در نتیجه ۱۸٬۰۰۰ نفر از جنگجویان قدرتمند بنیامینی کشته شدند.+
۴۵ بنیامینی‌ها به طرف صخرهٔ رِمّون در بیابان فرار کردند + و اسرائیلیان آن‌ها را تعقیب کردند و ۵۰۰۰ نفرشان را در راه‌های اصلی کشتند. بعد آن‌ها را تا جِدعوم تعقیب کردند و ۲۰۰۰ نفر دیگرشان را هم کشتند. ۴۶ به این ترتیب ۲۵٬۰۰۰ مرد مسلّح بنیامینی که همه جنگجویانی قوی بودند، در آن روز کشته شدند.+ ۴۷ اما ۶۰۰ نفر از آن‌ها به صخرهٔ رِمّون در بیابان فرار کردند و چهار ماه در آنجا مخفی شدند.
۴۸ اسرائیلیان برگشتند و به بقیهٔ بنیامینی‌هایی که در شهرها بودند حمله کردند. آن‌ها همهٔ انسان‌ها و دام‌هایی را که در شهرها مانده بودند با شمشیر کشتند و به هر شهری که می‌رفتند آن را می‌سوزاندند.