زَکَریا

۸ یَهُوَه خدای لشکرها دوباره پیامی به من داد و گفت:‏ ۲ ‏«یَهُوَه خدای لشکرها چنین می‌گوید،‏ ‹من نسبت به صَهیون غیرت زیادی دارم + و با خشم زیاد از او دفاع خواهم کرد.‏›»‏

۳ ‏«یَهُوَه چنین می‌گوید،‏ ‹من به صَهیون برخواهم گشت + و در اورشلیم ساکن خواهم شد؛‏+ اورشلیم شهر راستی* نامیده خواهد شد + و کوه یَهُوَه خدای لشکرها،‏ کوه مقدّس.‏›»‏+

۴ ‏«یَهُوَه خدای لشکرها چنین می‌گوید،‏ ‹مردان و زنان سالخورده دوباره در میدان‌های اورشلیم خواهند نشست و به خاطر سن زیادشان عصا به دست خواهند گرفت.‏+ ۵ میدان‌های شهر پر از پسران و دخترانی خواهد شد که آنجا بازی می‌کنند.‏›»‏+

۶ ‏«یَهُوَه خدای لشکرها چنین می‌گوید،‏ ‹شاید این اتفاق در آن زمان برای باقی‌ماندگان این قوم غیرممکن به نظر برسد،‏ ولی برای من غیرممکن نیست.‏› این گفتهٔ یَهُوَه خدای لشکرهاست.‏»‏

۷ ‏«یَهُوَه خدای لشکرها چنین می‌گوید،‏ ‹من قومم را از سرزمین‌های شرق و غرب* نجات خواهم داد.‏+ ۸ من آن‌ها را به اورشلیم خواهم آورد و آن‌ها در آنجا زندگی خواهند کرد.‏+ آن‌ها قوم من خواهند شد و من خدای آن‌ها خواهم بود؛‏+ خدای راستی* و عدالت.‏›»‏

۹ ‏«یَهُوَه خدای لشکرها چنین می‌گوید،‏ ‹پس حالا دست‌هایتان را قوی کنید،‏*‏+ چون شما همان سخنانی را می‌شنوید که پیامبران وقتی پی خانهٔ یَهُوَه خدای لشکرها برای ساختن معبد گذاشته می‌شد،‏ گفتند.‏+ ۱۰ قبل از آن زمان،‏ مزدی برای کار انسان و حیوان پرداخت نمی‌شد + و هیچ کس نمی‌توانست به خاطر دشمن در امنیت رفت و آمد کند،‏ چون من همهٔ مردم را به ضدّ یکدیگر برانگیخته بودم.‏›‏

۱۱ ‏«‹اما حالا با باقی‌ماندگان این قوم مثل آن روزها برخورد نخواهم کرد،‏›‏+ این گفتهٔ یَهُوَه خدای لشکرهاست.‏ ۱۲ ‏‹بذر صلح کاشته خواهد شد؛‏ درخت انگور پر از میوه خواهد شد،‏ زمین محصولش را خواهد داد + و آسمان شبنم خود را تولید خواهد کرد.‏ من کاری خواهم کرد که باقی‌ماندگان این قوم تمام این نعمت‌ها را به میراث ببرند.‏+ ۱۳ ای مردم یهودا و ای مردم اسرائیل،‏ در گذشته شما از دید ملت‌ها مردمی لعنت‌شده بودید،‏+ اما من شما را نجات خواهم داد و شما از دید آن‌ها مردمی برکت‌یافته خواهید بود.‏+ پس نترسید!‏+ دست‌هایتان را قوی کنید.‏›‏*‏+

۱۴ ‏«یَهُوَه خدای لشکرها چنین می‌گوید:‏ ‹این گفتهٔ یَهُوَه خدای لشکرهاست،‏ «وقتی اجدادتان مرا خشمگین کردند،‏ تصمیم گرفتم که بلا بر سرتان بیاورم و منصرف* نشدم.‏+ ۱۵ الآن هم تصمیم گرفته‌ام که به اورشلیم و مردم یهودا خوبی کنم.‏+ پس نترسید!‏»›‏+

۱۶ ‏«‹این کارهایی است که باید بکنید:‏ به یکدیگر حقیقت را بگویید + و کنار دروازه‌های شهرهایتان طوری قضاوت کنید که صلح و راستی برقرار شود.‏+ ۱۷ در دلتان برای همدیگر نقشه‌های شریرانه نکشید + و قسم دروغ نخورید،‏*‏+ چون من از همهٔ این کارها متنفرم.‏›‏+ این گفتهٔ یَهُوَه است.‏»‏

۱۸ یَهُوَه خدای لشکرها دوباره پیامی به من داد و گفت:‏ ۱۹ ‏«یَهُوَه خدای لشکرها چنین می‌گوید،‏ ‹روزهٔ ماه‌های چهارم،‏+ پنجم،‏+ هفتم + و دهم + باید برای مردم یهودا مناسبت‌هایی شاد و خوشحال‌کننده و عیدهایی پر از شادی باشد.‏+ پس صلح و راستی را دوست داشته باشید.‏›‏

۲۰ ‏«یَهُوَه خدای لشکرها چنین می‌گوید،‏ ‹مردم و ساکنان شهرهای زیادی به این شهر خواهند آمد ۲۱ و ساکنان یک شهر پیش ساکنان شهری دیگر خواهند رفت و خواهند گفت:‏ «بیایید برویم و صمیمانه به یَهُوَه التماس کنیم که به ما لطف کند؛‏ بیایید به دنبال یَهُوَه خدای لشکرها باشیم.‏ من هم می‌روم.‏»‏+ ۲۲ قوم‌های زیاد و ملت‌های قدرتمند به اورشلیم خواهند آمد تا به دنبال یَهُوَه خدای لشکرها باشند + و به یَهُوَه التماس کنند که به آن‌ها لطف کند.‏›‏

۲۳ ‏«یَهُوَه خدای لشکرها چنین می‌گوید،‏ ‹در آن روزها ده نفر از همهٔ قوم‌ها با زبان‌های مختلف،‏*‏+ دست به دامن یک یهودی خواهند شد* و خواهند گفت:‏ «ما می‌خواهیم همراه شما بیاییم،‏+ چون شنیده‌ایم که خدا با شماست.‏»›»‏+