دوم تواریخ
۲۹ حِزِقیا + ۲۵ ساله بود که پادشاه شد و ۲۹ سال در اورشلیم حکمرانی کرد. مادرش اَبیّا نام داشت و دختر زَکَریا بود.+ ۲ حِزِقیا مثل جدّش داوود کارهایی را که در نظر یَهُوَه درست بود، انجام می‌داد.+ ۳ او در همان ماه اول حکمرانی‌اش، درهای خانهٔ یَهُوَه را دوباره باز کرد و آن‌ها را تعمیر کرد.+ ۴ بعد کاهنان و لاویان را آورد و در میدان شرقی جمع کرد. ۵ او به آن‌ها گفت: «ای لاویان به من گوش دهید. خودتان را برای پرستش آماده کنید*+ و خانهٔ یَهُوَه خدای اجدادتان را هم پاک و مقدّس کنید. هر چه را که ناپاک است، از آن مکان مقدّس بیرون ببرید،+ ۶ چون پدران ما وفادار نبودند و کارهایی را که در نظر یَهُوَه بد بود، انجام دادند.+ آن‌ها او را ترک کردند و روی خود را از خیمهٔ مقدّس* یَهُوَه برگرداندند و به او پشت کردند.+ ۷ به علاوه، آن‌ها درهای ایوان معبد را بستند + و چراغ‌ها را خاموش کردند.+ آن‌ها دیگر در آن مکان مقدّس برای خدا بخور نسوزاندند + و قربانی تقدیم نکردند.+ ۸ در نتیجه، یَهُوَه از یهودا و اورشلیم خیلی خشمگین شد و آن‌ها را به بلا دچار کرد،+ طوری که دیگران با دیدن وضعیتشان به وحشت افتادند، حیرت کردند و انگشت به دهان ماندند؛* درست همان طور که خودتان هم می‌توانید ببینید.+ ۹ به این دلیل بود که اجداد ما با شمشیر کشته شدند + و پسران و دختران و زنان ما به اسارت برده شدند.+ ۱۰ حالا آرزوی قلبی من این است که عهدی با یَهُوَه خدای اسرائیل ببندم + تا او دیگر از ما خشمگین نباشد. ۱۱ ای پسران من، حالا وقت آن نیست که کوتاهی کنید،* چون یَهُوَه شما را انتخاب کرده تا در حضورش بایستید و خادمانش باشید + و برایش قربانی بسوزانید.»*+
۱۲ پس این لاویان آمادهٔ کار شدند: از قُهاتیان،+ مَحَت پسر عَماسای و یوئیل پسر عَزَریا؛ از مِراریان،+ قِیس پسر عَبدی و عَزَریا پسر یِهَلِل‌ئیل؛ از جِرشونیان،+ یوآخ پسر زِمّه و عدن پسر یوآخ؛ ۱۳ از نوادگان اِلیصافان، شِمری و یِعوئیل؛ از نوادگان آساف،+ زَکَریا و مَتَّنیا؛ ۱۴ از نوادگان هیمان،+ یِحی‌ئیل و شِمعی؛ از نوادگان یِدوتون،+ شِمَعیا و عُزّی‌ئیل. ۱۵ آن‌ها لاویان دیگر* را آوردند و خودشان را برای پرستش آماده کردند* و شروع به پاکسازی خانهٔ یَهُوَه کردند، درست همان طور که پادشاه طبق کلام یَهُوَه فرمان داده بود.+ ۱۶ کاهنان برای پاکسازی خانهٔ یَهُوَه وارد آن شدند و هر چیز ناپاک را که در معبد یَهُوَه پیدا کردند، از آنجا بیرون آوردند و به صحن + خانهٔ یَهُوَه بردند. بعد لاویان آن‌ها را از آنجا به درّهٔ قِدرون بردند.+ ۱۷ به این ترتیب، آن‌ها در روز اولِ ماه اول، پاکسازی* معبد را شروع کردند و در روز هشتم همان ماه به ایوان معبد یَهُوَه رسیدند.+ آن‌ها هشت روز دیگر برای پاکسازی خانهٔ یَهُوَه کار کردند و در روز شانزدهم ماه اول، کار را تمام کردند.
۱۸ آن‌ها به خانهٔ حِزِقیای پادشاه رفتند و گفتند: «ما تمام خانهٔ یَهُوَه، از جمله مذبح قربانی‌های سوختنی + و میز نان تقدیمی + و همهٔ وسایلشان + را پاکسازی کردیم. ۱۹ همچنین کار پاکسازی* تمام وسایلی را که آحاز، پادشاه خیانتکار،+ در زمان حکمرانی‌اش بیرون ریخته بود، تمام کردیم و حالا این وسایل در مقابل مذبح یَهُوَه هستند.»+
۲۰ حِزِقیای پادشاه صبح زود بلند شد و تمام امیران شهر را جمع کرد و به خانهٔ یَهُوَه رفتند. ۲۱ آن‌ها هفت گاو نر، هفت قوچ، هفت برّهٔ نر و هفت بز نر آوردند تا برای اهل خانهٔ پادشاه، برای مکان مقدّس و برای یهودا به عنوان قربانی گناه تقدیم کنند.+ پس او به کاهنان، یعنی نوادگان هارون گفت که آن‌ها را روی مذبح یَهُوَه تقدیم کنند. ۲۲ بعد گاوها را سر بریدند + و کاهنان، خون آن‌ها را روی مذبح پاشیدند؛+ بعد قوچ‌ها را سر بریدند و خونشان را بر مذبح پاشیدند و بعد هم برّه‌های نر را سر بریدند و خونشان را روی مذبح پاشیدند. ۲۳ بعد از آن، بزهای نر را برای قربانی گناه به حضور پادشاه و مردم* آوردند و دستشان را روی آن‌ها گذاشتند. ۲۴ کاهنان، آن‌ها را سر بریدند و با خون آن‌ها قربانی گناه را برای کفّارهٔ گناه تمام اسرائیل، بر مذبح تقدیم کردند، چون پادشاه گفته بود که قربانی سوختنی و قربانی گناه باید برای تمام اسرائیل تقدیم شود.
۲۵ در این میان، پادشاه طبق فرمان داوود + و جاد + که رؤیابینِ پادشاه بود و همچنین طبق فرمان ناتان + نبی، از لاویان خواست تا با سِنج‌ها، سازهای زِهی و چنگ‌ها + در خانهٔ یَهُوَه بایستند، چون یَهُوَه این فرمان را از طریق انبیایش داده بود. ۲۶ پس لاویان با سازهای داوود و کاهنان با شیپورهای خود آماده ایستادند.+
۲۷ حِزِقیا فرمان داد که قربانی‌های سوختنی بر مذبح تقدیم شود.+ هم‌زمان با تقدیم قربانی‌ها، سرودی برای یَهُوَه خوانده شد و شیپورها با همراهی سازهای داوود، پادشاه اسرائیل، به صدا درآمد. ۲۸ تمام مردم در حالی که سرودها خوانده می‌شد و شیپورها نواخته می‌شد، تعظیم کردند. همهٔ این‌ها تا پایان تقدیم قربانی‌های سوختنی ادامه داشت. ۲۹ وقتی تقدیم قربانی‌ها به پایان رسید، پادشاه و تمام همراهانش تعظیم کردند و به خاک افتادند. ۳۰ حِزِقیای پادشاه و تمام امیران به لاویان گفتند که یَهُوَه را با سرودهای داوود + و آسافِ + رؤیابین ستایش کنند. آن‌ها با شادی بسیار خدا را ستایش کردند و تعظیم کردند و به خاک افتادند.
۳۱ بعد حِزِقیا گفت: «حالا که شما به یَهُوَه وقف شده‌اید،* به خانهٔ یَهُوَه بیایید و قربانی‌ها و هدایای شکرگزاری بیاورید.» پس مردم، قربانی‌ها و هدایای شکرگزاری آوردند و هر کسی که دلش راغب بود، قربانی سوختنی آورد.+ ۳۲ تعداد قربانی‌های سوختنی‌ای که مردم آوردند، ۷۰ گاو، ۱۰۰ قوچ و ۲۰۰ برّهٔ نر بود. همهٔ این‌ها هدایای سوختنی برای یَهُوَه بود.+ ۳۳ تعداد هدایای مقدّس، ۶۰۰ گاو و ۳۰۰۰ گوسفند بود. ۳۴ اما تعداد کاهنان برای کندن پوست تمام قربانی‌های سوختنی، کافی نبود. برای همین برادران لاوی‌شان به آن‌ها کمک کردند + تا کار تمام شود و بقیهٔ کاهنان بتوانند خودشان را برای پرستش آماده کنند؛*+ چون لاویان نسبت به کاهنان، مراسم پاکسازی خودشان را جدی‌تر گرفته بودند. ۳۵ به علاوه تعداد قربانی‌های سوختنی،+ تکه‌های چربی قربانی‌های شراکت و مقدار هدایای ریختنی + که با قربانی‌های سوختنی + تقدیم می‌شد، خیلی زیاد بود. به این ترتیب، خانهٔ یَهُوَه دوباره برای پرستش آماده شد. ۳۶ حِزِقیا و تمام قوم خیلی شاد بودند، چون خدای حقیقی به آن‌ها کمک کرده بود + تا همهٔ این کارها را به سرعت انجام دهند.