اول تواریخ
۱۷ همینکه داوود در کاخ خود* ساکن شد، به ناتان نبی گفت:+ «من در این کاخ زیبا که با چوب سِدر لبنان ساخته شده زندگی می‌کنم،+ در حالی که صندوق عهد یَهُوَه در یک خیمهٔ پارچه‌ای نگهداری می‌شود!»+ ۲ ناتان در جواب داوود گفت: «هر چه در دلت هست، همان را انجام بده، چون خدای حقیقی با توست.»
۳ همان شب، این پیام از طرف خدا به ناتان رسید: ۴ «برو و به خادم من داوود بگو: ‹یَهُوَه این طور می‌گوید: «تو آن کسی نیستی که باید برایم خانه‌ای بسازد،+ ۵ چون من از زمانی که اسرائیل را از مصر بیرون آوردم تا به امروز در خانه‌ای ساکن نبوده‌ام، بلکه خانه‌ام همیشه یک خیمه بوده، و از جایی به جای دیگر رفته‌ام.+ ۶ در تمام مدتی که با اسرائیلیان می‌رفتم، آیا هیچ وقت به یکی از بزرگان* اسرائیل که برای شبانی قومم تعیین کردم گفتم، ‹چرا خانه‌ای از چوب سِدر برایم نساختید؟›»›
۷ «به خادم من داوود بگو، ‹یَهُوَه خدای لشکرها چنین می‌گوید: «وقتی چوپان ساده‌ای بودی و از گله مراقبت می‌کردی، تو را انتخاب کردم تا رهبر قوم من اسرائیل شوی.+ ۸ هر جا بروی با تو هستم + و همهٔ دشمنانت را از سر راهت برمی‌دارم + و نام تو را مثل نام مردان بزرگِ روی زمین، معروف می‌کنم!+ ۹ من سرزمینی برای قوم خود اسرائیل تعیین می‌کنم تا بدون آن که کسی مزاحمشان شود در آنجا زندگی کنند. مردم شریر، دیگر مثل سابق به آن‌ها ظلم نخواهند کرد.+ ۱۰ آن‌ها از زمانی که داوران را برای قوم خود اسرائیل تعیین کردم،+ به قوم من ظلم کرده‌اند. من تمام دشمنانت را شکست خواهم داد.+ به علاوه، به تو می‌گویم: ‹یَهُوَه برایت خانه‌ای* می‌سازد.›
۱۱ «‹«وقتی روزهای عمرت به پایان برسد و به اجدادت بپیوندی، من کسی را که از نسل تو و یکی از پسران خودت باشد جایگزین تو خواهم کرد + و پادشاهیِ او را استوار و پابرجا خواهم ساخت.+ ۱۲ او همان کسی است که خانه‌ای برایم خواهد ساخت + و من تخت پادشاهی او را تا ابد استوار خواهم کرد.+ ۱۳ من پدر او خواهم شد و او پسر من خواهد شد.+ من آن طور که شائول* را از محبت پایدارم* محروم کردم،+ او را از چنین محبتی محروم نخواهم کرد.+ ۱۴ کاری خواهم کرد که تا ابد در خانهٔ من و در پادشاهی من بماند.+ تخت پادشاهی او تا ابد استوار خواهد ماند.»›»+
۱۵ ناتان تمام این سخنان را که خدا در رؤیا به او گفته بود برای داوود گفت.
۱۶ آن وقت داوود پادشاه در حضور یَهُوَه نشست و گفت: «ای یَهُوَه خدا، من کی هستم و خانوادهٔ من کیست که مرا به اینجا رساندی؟+ ۱۷ خدایا به این هم اکتفا نکردی، بلکه در مورد آیندهٔ خاندان خادمت هم صحبت کردی.+ ای یَهُوَه خدا، تو به من مثل مردی* نگاه می‌کنی که انگار باید از این هم بزرگ‌تر شود. ۱۸ حالا بنده‌ات داوود در مورد افتخاری که به او دادی، چه می‌تواند بگوید؟ تو که خادمت را خوب می‌شناسی.+ ۱۹ ای یَهُوَه، همهٔ این کارهای بزرگ را به خاطر خادمت و به خواست دلت انجام دادی و عظمتت را آشکار کردی.+ ۲۰ ای یَهُوَه، تو بی‌همتایی + و هیچ خدایی جز تو نیست + و تمام چیزهایی که با گوش‌هایمان شنیدیم، این را ثابت می‌کند. ۲۱ در سرتاسر دنیا کدام ملت است که مثل قوم تو اسرائیل باشد؟+ تو که خدای حقیقی هستی آن‌ها را نجات دادی* تا قومت باشند.+ بعد قومت را از مصر نجات دادی و قوم‌های دیگر را از سر راهشان برداشتی.+ با این کارهای بزرگ و شگفت‌انگیز، نامت را مشهور کردی.*+ ۲۲ تو قوم اسرائیل را برای همیشه قوم خودت کردی + و تو ای یَهُوَه، خدای آن‌ها شدی.+ ۲۳ پس حالا ای یَهُوَه، بگذار وعده‌ای که در مورد خادمت و خاندان او دادی همیشه پایدار بماند و درست همان طور که قول دادی، انجام شود.+ ۲۴ نام تو تا ابد پایدار* و پرجلال بماند + تا مردم بگویند، ‹یَهُوَه خدای لشکرها، خدای اسرائیل است و بر اسرائیل حکمرانی می‌کند› و خاندان خدمتگزارت داوود در حضورت پایدار و استوار بماند.+ ۲۵ ای خدای من، تو مقصودت را برای خدمتگزارت آشکار کردی که می‌خواهی برایش خانه‌ای* بسازی. برای همین، خدمتگزارت به خودش این اجازه را داده که چنین دعایی بکند. ۲۶ ای یَهُوَه، تو خدای حقیقی هستی و دربارهٔ خدمتگزارت این چیزهای خوب را قول داده‌ای. ۲۷ پس لطفاً به خاندان خدمتگزارت برکت بده و بگذار این خاندان تا ابد در حضور تو بماند، چون ای یَهُوَه، تویی که برکت داده‌ای و برکت تو تا ابد با آن‌ها خواهد بود.»