مزمور
برای رهبر خوانندگان و نوازندگان. ترانه‌ای از داوود.
۴۱ شاد و سعادتمند است کسی که به درماندگان کمک می‌کند؛+
یَهُوَه او را در زمان مصیبت نجات می‌دهد.
۲ ای یَهُوَه، تو حافظ او هستی و او را زنده نگه می‌داری.
همه در سراسر زمین می‌گویند که او شاد و سعادتمند است.+
۳ وقتی او در بستر بیماریست، تو ای یَهُوَه، به او قوّت می‌دهی؛+
در طول بیماری‌اش، مراقب او هستی.*
۴ گفتم: «ای یَهُوَه، به تو گناه کرده‌ام؛+
بر من رحم کن*+ و مرا شفا بده.»+
۵ دشمنانم بدی مرا می‌خواهند و می‌گویند:
«کِی می‌میرد و اسمش فراموش می‌شود؟»
۶ اگر یکی از آن‌ها به عیادتم بیاید، حرف‌های باطل می‌زند،*
و دنبال این است که چه بگوید تا به من آسیب برساند.
بعد، از پیش من می‌رود و پشت سرم حرف می‌زند.
۷ همهٔ کسانی که از من متنفرند، دربارهٔ من پچ‌پچ می‌کنند،
و نقشهٔ بد برایم می‌کشند.
۸ آن‌ها می‌گویند: «او به مصیبت* وحشتناکی گرفتار شده؛
حالا که در بستر بیماریست، دیگر از آن بلند نمی‌شود.»+
۱۰ ولی تو ای یَهُوَه، بر من رحم کن* و شفایم بده،
تا آن‌ها را به سزای کارهایشان برسانم.
۱۱ وقتی ببینم که دشمنم نمی‌تواند بر من پیروز شود و از شادی فریاد بزند،+
آن وقت می‌دانم که تو از من راضی هستی.
آمین! آمین!*