امثال
۱۸ کسی که از دیگران کناره‌گیری می‌کند، در واقع به دنبال خواسته‌های خودخواهانهٔ خودش است؛
او هیچ پند عاقلانه‌ای را قبول نمی‌کند.
۲ آدم احمق دوست ندارد چیزی از دیگران یاد بگیرد،
او ترجیح می‌دهد چیزهایی را که در دلش است فاش کند.+
۳ رفتار شریرانه باعث حقارت انسان می‌شود،
و رفتار شرم‌آور، او را رسوا می‌کند.+
۴ حرف‌های شخص مثل آب‌های عمیق است.+
چشمهٔ حکمت مثل نهری جاری است.
۵ طرفداری از شریران،
و پایمال کردن حق درستکاران اشتباه است.+
۷ زبان آدم احمق او را به نابودی می‌کشاند،+
و حرف‌هایش مثل دامی برای جانش است.
۱۰ اسم یَهُوَه مثل یک برج مستحکم است؛+
برجی که شخص درستکار به داخل آن می‌دود و در امان می‌ماند.+
۱۴ اگر انسان روحیهٔ قوی داشته باشد، بیماری را تحمّل می‌کند،+
اما روحیهٔ افسرده را چه کسی می‌تواند تحمّل کند؟+
۱۶ هدیه دادن راه را برای انسان باز می‌کند،+
و او را به حضور افراد مهم می‌رساند.
۱۷ وقتی نفر اول شکایتش را مطرح می‌کند، به نظر می‌آید که حق با اوست،+
اما وقتی طرف دیگر می‌آید و از او سؤالاتی می‌پرسد،* موضوع روشن می‌شود.+
۱۸ قرعه انداختن دعوا را می‌خواباند،+
و به مشاجرهٔ دو حریف قوی پایان می‌دهد.
۱۹ به دست آوردن دل برادری که رنجیده، از تسخیر یک شهر حصاردار سخت‌تر است،+
و بعضی از اختلاف‌ها می‌تواند مردم را مثل دروازه‌های* بستهٔ یک قلعه از هم جدا کند.+
۲۰ حرف‌هایی که انسان می‌زند برایش عواقبی خواهد داشت؛*+
او نتیجهٔ حرف‌هایش را تمام و کمال می‌بیند.*
۲۳ آدم فقیر درخواستش را با التماس می‌گوید،
اما آدم ثروتمند با تندی جواب می‌دهد.