زَکَریا

۵ دوباره سرم را بلند کردم و طوماری دیدم که در حال پرواز بود.‏ ۲ آن فرشته از من پرسید:‏ «چه می‌بینی؟‏»‏

جواب دادم:‏ «طوماری می‌بینم که در حال پرواز است،‏ طولش نه متر* و عرضش چهار متر و نیم* است.‏»‏

۳ بعد به من گفت:‏ «این لعنتی است که در سراسر زمین پخش می‌شود؛‏ چون با این که طبق نوشتهٔ یک طرف طومار دزدی مجازات دارد،‏+ کسانی که دزدی کرده‌اند،‏ مجازات نشده‌اند،‏ و با این که طبق نوشتهٔ طرف دیگر طومار قسم دروغ مجازات دارد،‏+ کسانی که قسم دروغ خورده‌اند،‏ مجازات نشده‌اند.‏ ۴ یَهُوَه خدای لشکرها می‌گوید:‏ ‹من آن طومار را فرستاده‌ام.‏ آن طومار به خانهٔ دزدان و خانهٔ کسانی که به اسم من قسم دروغ می‌خورند داخل خواهد شد و در آن خانه خواهد ماند و آن را با الوارها و سنگ‌هایش نابود خواهد کرد.‏›»‏

۵ فرشته‌ای که با من صحبت می‌کرد،‏ جلو آمد و به من گفت:‏ «لطفاً به بالا نگاه کن و ببین چه چیزی از اینجا می‌رود.‏»‏

۶ من پرسیدم:‏ «این چیست؟‏»‏

او جواب داد:‏ «این یک سبد* است که بیرون می‌رود.‏» بعد گفت:‏ «این مظهر آن‌ها در سرتاسر زمین است.‏» ۷ بعد دیدم که سرپوش گرد و سربی آن سبد برداشته شد و زنی داخل آن نشسته بود.‏ ۸ فرشته گفت:‏ «این زن،‏ مظهر شرارت است.‏» بعد او را دوباره به داخل سبد هل داد و سرپوش سربی را روی دهانهٔ آن گذاشت.‏

۹ بعد به بالا نگاه کردم و دیدم دو زن با بال‌هایی مثل بال‌های لک‌لک پرواز می‌کنند و نزدیک می‌شوند.‏ آن‌ها آن سبد را بلند کردند و بین زمین و آسمان بردند.‏ ۱۰ پس به فرشته‌ای که با من صحبت می‌کرد گفتم:‏ «آن‌ها سبد را کجا می‌برند؟‏»‏

۱۱ او جواب داد:‏ «سبد را به سرزمین شِنعار*‏+ می‌برند تا برای آن زن خانه‌ای بسازند.‏ وقتی خانه آماده شد،‏ او در آنجا که جای مناسبش است قرار داده خواهد شد.‏»‏