اِرْمیا

۷ این پیام از طرف یَهُوَه به اِرْمیا رسید:‏ ۲ ‏«کنار دروازهٔ خانهٔ یَهُوَه بایست و این پیام را به مردم اعلام کن:‏ ‹ای تمام اهالی یهودا که برای پرستش یَهُوَه از این دروازه‌ها داخل می‌شوید،‏ کلام یَهُوَه را بشنوید!‏ ۳ یَهُوَه که خدای لشکرها و خدای اسرائیل است می‌گوید:‏ «اگر راه‌ها و کارهایتان را اصلاح کنید،‏ اجازه می‌دهم که در این سرزمین به زندگی‌تان ادامه دهید.‏+ ۴ گفته‌های فریبنده را باور نکنید و نگویید،‏ ‹معبد* یَهُوَه در اینجاست!‏ معبد یَهُوَه!‏ معبد یَهُوَه!‏›‏+ ۵ اگر واقعاً راه‌ها و کارهایتان را اصلاح کنید،‏ اگر زمانی که کسی از همنوعش شکایت دارد،‏ با عدل و انصاف داوری کنید،‏+ ۶ اگر به بیگانگان،‏ یتیمان و بیوه‌زنان ظلم نکنید،‏+ اگر خون بی‌گناهان را در این سرزمین نریزید،‏ و اگر از پرستش خدایان دیگر که به ضررتان است دست بکشید،‏+ ۷ آن وقت به شما اجازه می‌دهم که در این سرزمین به زندگی‌تان ادامه دهید؛‏ در سرزمینی که برای همیشه به اجدادتان دادم.‏»›»‏

۸ ‏«اما شما به گفته‌های فریبنده امید بسته‌اید؛‏+ کاری که هیچ فایده‌ای برایتان ندارد.‏ ۹ دزدی می‌کنید،‏+ مرتکب قتل و زنا می‌شوید،‏ به دروغ قسم می‌خورید،‏+ به بَعَل قربانی تقدیم می‌کنید*‏+ و خدایان بیگانه را می‌پرستید،‏ ۱۰ و بعد به این خانه که نام من بر آن است می‌آیید و در حضور من می‌ایستید و با وجود همهٔ این کارهای نفرت‌انگیزتان می‌گویید،‏ ‹شکی نیست که نجات پیدا می‌کنیم!‏› آیا این درست است؟‏ ۱۱ آیا فکر می‌کنید این خانه که نام من بر آن است،‏ غار دزدان است؟‏+ من خودم کار شما را دیده‌ام.‏» این گفتهٔ یَهُوَه است.‏

۱۲ ‏«با این حال،‏ به مکان مقدّس من در شیلوه بروید؛‏+ به اولین جایی که برای جلال نامم انتخاب کردم + و ببینید که به خاطر کارهای بد قومم اسرائیل با آن مکان چه کار کردم!‏+ ۱۳ شما از این کارهای بد دست نکشیدید.‏ من بارها با شما صحبت کردم،‏ ولی با وجود این به من گوش ندادید.‏+ بارها شما را صدا کردم،‏ اما جواب ندادید.‏» این گفتهٔ یَهُوَه است.‏+ ۱۴ ‏«پس من همان کاری را که با شیلوه کردم،‏ با این خانه می‌کنم؛‏+ خانه‌ای که نام من بر آن است و شما به آن امید بسته‌اید؛‏+ خانه‌ای که به شما و اجدادتان دادم.‏ ۱۵ شما را هم مثل همهٔ برادرانتان یعنی همهٔ نسل اِفرایِم،‏ از جلوی چشمانم دور خواهم کرد.‏+

۱۶ ‏«پس تو برای این قوم دعا نکن.‏ هر چقدر که برایشان دعا،‏ التماس و تمنا کنی،‏ فایده‌ای ندارد،‏+ چون من به تو گوش نخواهم داد.‏+ ۱۷ مگر نمی‌بینی که آن‌ها در شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم چه کار می‌کنند؟‏ ۱۸ ببین که چطور بچه‌ها هیزم جمع می‌کنند،‏ پدران آتش روشن می‌کنند،‏ زنان خمیر درست می‌کنند تا برای ‹ملکهٔ آسمان›‏* نان‌های تقدیمی بپزند.‏+ همین طور،‏ آن‌ها به خدایان دیگر هدیه‌های ریختنی تقدیم می‌کنند و به این شکل مرا به خشم می‌آورند!‏+ ۱۹ آیا با این کارهایشان مرا می‌رنجانند؟‏ آیا به خودشان ضرر نمی‌رسانند و خودشان را رسوا نمی‌کنند؟‏» این گفتهٔ یَهُوَه است.‏+ ۲۰ به همین دلیل،‏ یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ «من خشم و غضبم را بر این سرزمین می‌ریزم؛‏+ آتش خشم من مردم،‏ حیوانات،‏ درختان و محصولات زمین را می‌سوزاند و از بین می‌برد و کسی نمی‌تواند آن را خاموش کند.‏»‏+

۲۱ یَهُوَه که خدای لشکرها و خدای اسرائیل است می‌گوید:‏ «قربانی‌های سوختنی‌تان را به قربانی‌های دیگرتان اضافه کنید و خودتان گوشت آن‌ها را بخورید،‏+ ۲۲ چون وقتی اجدادتان را از مصر بیرون آوردم،‏ چیزی دربارهٔ قربانی سوختنی و قربانی‌های دیگر به آن‌ها نگفتم یا فرمانی در این رابطه به آن‌ها ندادم،‏+ ۲۳ بلکه فرمانی که به آن‌ها دادم این بود:‏ ‹از من اطاعت کنید تا خدای شما باشم و شما هم قوم من!‏+ به هر راهی که من به شما دستور می‌دهم بروید تا همه چیز برایتان به‌خوبی پیش برود.‏›‏+ ۲۴ ولی آن‌ها گوش ندادند و توجهی نکردند،‏+ بلکه به هر راهی که به نظرشان درست بود رفتند و با لجبازی هر کاری که دل شریرشان می‌خواست انجام دادند.‏+ برای همین،‏ به جای این که پیشرفت کنند،‏ پسرفت کردند.‏ ۲۵ از روزی که اجدادتان از مصر بیرون آمدند تا امروز،‏ به همین شکل بوده + و من همهٔ خادمانم یعنی پیامبران را هر روز بارها و بارها پیش شما فرستادم.‏*‏+ ۲۶ ولی هیچ کس به من گوش نداد و توجهی نکرد.‏+ آن‌ها لجباز و سرسخت بودند* و بدتر از اجدادشان رفتار کردند!‏

۲۷ ‏«تو تمام این چیزها را به آن‌ها خواهی گفت،‏+ ولی به تو گوش نخواهند داد؛‏ تو آن‌ها را صدا خواهی کرد،‏ ولی به تو جواب نخواهند داد.‏ ۲۸ به آن‌ها خواهی گفت،‏ ‹شما ملتی هستید که از یَهُوَه خدایتان اطاعت نکردید و نخواستید خودتان را اصلاح کنید.‏* وفاداری و اعتماد از بین رفته و کسی از وفاداری صحبت نمی‌کند.‏›‏+

۲۹ ‏«موی نتراشیده‌ات را بتراش و دور بینداز!‏ بالای تپه‌ها نوحه‌سرایی کن،‏ چون یَهُوَه این نسل را که او را به خشم آورده‌اند رد کرده و آن‌ها را ترک خواهد کرد.‏» ۳۰ یَهُوَه می‌گوید:‏ «اهالی یهودا کارهایی را که از دید من بد است انجام داده‌اند.‏ آن‌ها بت‌های نفرت‌انگیزشان را به خانه‌ای که نام من بر آن است آورده‌اند تا آنجا را ناپاک کنند.‏+ ۳۱ آن‌ها در توفِت که در درّهٔ هِنّوم* است،‏ مکان‌های بلند* ساخته‌اند تا در آنجا پسران و دخترانشان را در آتش بسوزانند و به عنوان قربانی تقدیم کنند؛‏+ کاری که هیچ وقت فرمانش را نداده بودم و حتی فکرش هم به ذهنم* خطور نکرده بود.‏»‏+

۳۲ یَهُوَه می‌گوید:‏ «بنابراین روزهایی می‌آید که دیگر به آنجا توفِت یا درّهٔ هِنّوم* گفته نمی‌شود،‏ بلکه آن را درّهٔ کشتار می‌نامند،‏ چون جسدهای بی‌شماری در توفِت دفن می‌شوند،‏ طوری که دیگر هیچ جای خالی در آنجا باقی نمی‌مانَد.‏+ ۳۳ جسدهای این قوم خوراک پرندگان آسمان و حیوانات زمین می‌شود و کسی نخواهد بود که آن‌ها را بترساند و دور کند.‏+ ۳۴ من در شهرهای یهودا و کوچه‌های اورشلیم صدای جشن و پایکوبی و آواز شادی عروس و داماد را قطع خواهم کرد،‏+ چون این سرزمین به خرابه تبدیل خواهد شد.‏»‏+