ایّوب
۱۲ ایّوب در جواب گفت:
۲ «مگر شما عقل کل هستید؟
حتماً اگر بمیرید، حکمت هم با شما می‌میرد!
۳ من هم عقل* دارم،
و از شما کمتر نیستم.
کیست که این چیزها را نداند؟
مردم به کسی که بی‌عیب و درستکار است می‌خندند و مسخره‌اش می‌کنند.
۵ انسان‌های بی‌خیال مصیبت را ناچیز می‌دانند،
چون فکر می‌کنند فقط کسانی که می‌لغزند به آن دچار می‌شوند.
۶ خیمه‌های راهزنان امن و امان است.+
کسانی که خدا را خشمگین می‌کنند در امانند،+
درست مثل کسانی که بت‌هایشان* را در دست دارند.
۷ اما لطفاً از حیوانات بپرس تا به تو تعلیم دهند،
و از پرندگان آسمان سؤال کن تا به تو بگویند.
۸ به زمین توجه کن تا به تو تعلیم دهد،
و بگذار ماهیان دریا حقیقت را به تو اعلام کنند.
۹ کدام یک از این‌ها نمی‌داند
که به دست یَهُوَه آفریده شده است؟
۱۱ آیا همان طور که زبان مزهٔ غذا را می‌چشد،
گوش نمی‌تواند کلماتی را که می‌شنود بسنجد؟+
۱۲ آیا حکمت با سالمندان نیست،+
و فهم با کسانی که عمر طولانی دارند؟
۱۴ چیزی را که خراب کند، کسی نمی‌تواند دوباره بسازد،+
و چیزی را که ببندد، کسی نمی‌تواند باز کند.
۱۶ خدا دانا و تواناست؛+
فریب‌دهندگان و فریب‌خوردگان هر دو در دست او هستند.
۱۷ او کاری می‌کند که مشاوران پابرهنه راه بروند،*
و قاضی‌ها را مسخرهٔ مردم می‌کند.+
۱۸ او بندهایی را که پادشاهان می‌بندند باز می‌کند،+
و به کمر آن‌ها کمربند می‌بندد.
۱۹ او کاری می‌کند که کاهنان پابرهنه راه بروند،+
و قدرتمندان را سرنگون می‌کند.+
۲۰ او قدرت بیان مشاوران امین را از آن‌ها می‌گیرد،
و فهم و شعور مردان پیر* را از بین می‌برد.
۲۱ اشراف‌زادگان را خوار و ذلیل می‌کند،+
و قدرتمندان را ضعیف می‌کند.*
۲۲ چیزهای عمیقی را که در تاریکی هستند آشکار می‌کند،+
و تاریکی غلیظ را به روشنایی تبدیل می‌کند.
۲۳ ملت‌ها را قدرتمند می‌کند و بعد آن‌ها را از بین می‌برد؛
ملت‌ها را زیاد می‌کند و بعد آن‌ها را به تبعید می‌فرستد.