ایّوب
۵ «لطفاً فریاد بزن! ببین آیا کسی هست که به تو جواب دهد؟
دست به دامن کدام یک از مقدّسان می‌شوی؟
۲ دلخوری، شخص نادان را می‌کُشد،
و حسادت، جان ساده‌لوح را می‌گیرد.
۳ به چشمانم دیده‌ام که شخص نادان مدتی ریشه می‌دواند،
ولی ناگهان بلایی به سر خانه‌اش می‌آید.
۴ فرزندانش هیچ امنیتی ندارند؛
کنار دروازهٔ شهر به آن‌ها ظلم می‌شود + و کسی نیست که نجاتشان دهد.
۵ محصولش را شخص گرسنه می‌خورَد،
حتی اگر در میان خارها باشد.
مال و اموال شخص نادان و فرزندانش غارت می‌شود.
۶ بلا از خاک جوانه نمی‌زند،
و رنج و مصیبت از زمین رشد نمی‌کند.
۷ همان طور که شعله از آتش بلند می‌شود،
رنج و مصیبت هم از موقع تولّد انسان با اوست.
۸ اگر من جای تو بودم، از خدا کمک می‌خواستم،
و مشکلم را پیش او می‌بردم.
۹ چون او کارهای عظیمی می‌کند که غیر قابل درک است،
کارهای شگفت‌انگیزی که نمی‌شود آن‌ها را شمرد.
۱۰ او بر زمین باران می‌باراند،
و کشتزارها را آبیاری می‌کند.
۱۱ حقیران را سرافراز می‌کند،
و افسردگان* را نجات می‌دهد.
۱۲ نقشه‌های حیله‌گران را نقش بر آب می‌کند،
تا در کارهایشان موفق نشوند.
۱۳ حکیمان را در دام‌هایی که با حیله و نیرنگ برای دیگران می‌گذارند گرفتار می‌کند،+
و نقشه‌های زیرکانه‌شان را خنثی می‌کند.
۱۴ روشنی روز برای آن‌ها مثل تاریکی شب است،
و موقع ظهر، کورمال کورمال راه می‌روند، طوری که انگار شب است.
۱۵ خدا نیازمندان را از حرف‌های نیش‌دار آن‌ها* نجات می‌دهد،
و فقیران را از دست زورمندان.
۱۶ در نتیجه، برای حقیران امیدی هست،
و دهان شریران بسته می‌شود.
۱۷ چه شاد است کسی که خدا او را توبیخ کند؛
پس تأدیبی را که از طرف خدای قادر مطلق است، رد نکن!
۱۸ خدا مجروح می‌کند، ولی خودش هم زخم را می‌بندد؛
او زخمی می‌کند، ولی با دست خودش شفا هم می‌دهد.
۱۹ او تو را از شش بلا نجات می‌دهد،
حتی هفتمین هم به تو آسیب نمی‌رساند.
۲۰ در زمان قحطی، تو را از مرگ نجات می‌دهد،*
و در زمان جنگ از دست شمشیر.
۲۱ از زخم زبان در امان می‌مانی،+
و وقتی مصیبت و نابودی سراغت بیاید، ترس به دل راه نمی‌دهی.
۲۲ به هلاکت و گرسنگی می‌خندی،
و از حیوانات وحشی زمین نمی‌ترسی.
۲۳ سنگ‌های مزرعه به تو آسیب نخواهند رساند،*
و حیوانات وحشی با تو در صلح و صفا خواهند بود.
۲۴ شک نخواهی داشت که خیمه‌ات امن است،
و وقتی نگاهت را به چراگاه بیندازی، می‌بینی که چیزی کم نداری.
۲۵ صاحب فرزندان زیادی می‌شوی،
و نسل تو به فراوانی گیاهان زمین می‌شود.
۲۶ تا وقتی که به قبر بروی، از قدرتت کم نمی‌شود،
مثل خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد، درو نمی‌شود.
۲۷ ما دربارهٔ این موضوع تحقیق کرده‌ایم و می‌دانیم که حقیقت دارد.
گوش بده و قبولش کن.»