ایّوب
۸ بعد بِلدَد شوحی + در جواب ایّوب گفت:
۲ «تا کی می‌خواهی به این حرف‌ها ادامه بدهی؟+
حرف‌های تو باد هواست!
۳ آیا خدا بی‌عدالتی می‌کند؟
آیا خدای قادر مطلق انصاف را زیر پا می‌گذارد؟
۴ حتماً فرزندانت به خدا گناه کرده بودند
که او گذاشت به خاطر نافرمانی‌شان مجازات شوند.
۵ ولی اگر به دنبال خدا باشی،+
و به خدای قادر مطلق التماس کنی که لطفش را به تو نشان دهد،
۶ و اگر واقعاً پاک و صادق باشی،+
آن وقت خدا به تو توجه می‌کند،*
و تو را به وضعیتی که حق توست برمی‌گرداند.
۷ با این که شروع حقیرانه‌ای داشتی،
آیندهٔ پربرکتی نصیبت می‌شود.+
۸ لطفاً از نسل قبل سؤال کن،
و به تجربه‌های پدرانشان توجه کن.+
۹ ما همین دیروز به دنیا آمده‌ایم و چیزی نمی‌دانیم،
چون عمر ما روی زمین مثل سایه‌ای زودگذر است.
۱۰ آیا آن‌ها نمی‌توانند به تو تعلیم دهند،
و تجربه‌هایشان را به تو بگویند؟
۱۱ آیا جایی که مرداب نیست، پاپیروس* رشد می‌کند؟
آیا جایی که آب نیست، نی قد می‌کشد؟
۱۲ این گیاهان وقتی هنوز سبز هستند و بریده نشده‌اند،
قبل از هر گیاه دیگری خشک می‌شوند.
۱۳ این عاقبت همهٔ کسانی است که خدا را فراموش می‌کنند.
امید کسی که خدانشناس* است، به باد می‌رود.
۱۴ اعتماد او به چیزهای پوچ و بیهوده است،
و به چیزهای سست و ضعیف که مثل تار* عنکبوت استتوکّل می‌کند!
۱۵ او به خانه‌اش تکیه می‌دهد، ولی خانه خراب می‌شود،
او سعی می‌کند آن خانه را محکم نگه دارد، ولی خانه دوام نمی‌آورد.
۱۷ ریشه‌هایش لابلای سنگ‌ها به هم می‌پیچند؛
او بین آن سنگ‌ها دنبال خانه می‌گردد.
۱۸ اما وقتی از جایش ریشه‌کن شود،
جایش او را انکار می‌کند و می‌گوید، ‹هیچ وقت تو را ندیده‌ام.›+
۱۹ او به این شکل محو و نابود می‌شود؛+
بعد دیگران از خاک جوانه می‌زنند.
۲۰ مطمئناً خدا کسانی را که به او وفادار می‌مانند، ترک نمی‌کند،
و از شریران هم حمایت نمی‌کند.*
۲۱ او کاری می‌کند که دوباره صدای خنده از دهانت شنیده شود،
و لب‌هایت فریاد شادی بزند.
۲۲ کسانی که از تو متنفرند، کاملاً سرافکنده خواهند شد،*
و خیمهٔ شریران، دیگر نخواهد بود.»