حِزقیال

۳۶ ‏«ای پسر انسان،‏ دربارهٔ کوه‌های اسرائیل پیشگویی کن و بگو:‏ ‹ای کوه‌های اسرائیل،‏ سخنان یَهُوَه را بشنوید.‏ ۲ یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ «دشمن علیه شما گفته،‏ ‹چه خوب!‏* حتی تپه‌های بلند قدیمی هم مال ما شده!‏›»›‏+

۳ ‏«پس پیشگویی کن و بگو،‏ ‹یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ «آن‌ها از هر طرف به شما حمله کردند و ویرانتان کردند.‏ در نتیجه شما به دست بازماندگان* ملت‌ها افتاده‌اید و مردم مرتب دربارهٔ شما غیبت و بدگویی می‌کنند.‏+ ۴ پس ای کوه‌های اسرائیل،‏ حرف‌های یَهُوَه را بشنوید!‏ یَهُوَه حاکم متعال با کوه‌ها،‏ تپه‌ها،‏ نهرها،‏ درّه‌ها،‏ و با ویرانه‌ها و شهرهای متروک و غارت‌شده + که مایهٔ تمسخر بازماندگان ملت‌های اطراف هستند صحبت می‌کند؛‏+ ۵ یَهُوَه حاکم متعال به همهٔ این‌ها می‌گوید:‏ ‹من به خاطر غیرت زیادم*‏+ به ضدّ بازماندگان ملت‌ها و تمام اَدوم صحبت می‌کنم؛‏ یعنی به ضدّ کسانی که تمسخرکنان و با شادی زیاد سرزمین مرا تصرّف کردند + تا آن را غارت کنند و چراگاه‌هایش را تصاحب کنند.‏»›»‏+

۶ ‏«پس دربارهٔ سرزمین اسرائیل پیشگویی کن و به کوه‌ها و تپه‌ها و نهرها و درّه‌ها بگو،‏ ‹یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ «من از روی خشم و غیرتم صحبت می‌کنم،‏ چون ملت‌ها شما را تحقیر کردند.‏›»‏+

۷ ‏«بنابراین یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹من به نشانهٔ سوگند دستم را بلند می‌کنم و قسم می‌خورم که ملت‌های اطرافتان خودشان شرمنده و تحقیر خواهند شد.‏+ ۸ اما ای کوه‌های اسرائیل،‏ درختان شما پرشاخ و برگ می‌شوند و برای قومم اسرائیل میوه به بار می‌آورند،‏+ چون آن‌ها به‌زودی پیش شما برمی‌گردند.‏ ۹ من با شما هستم و لطفم را شامل حالتان می‌کنم.‏ کشاورزان روی شما کشت و کار می‌کنند و بذرهای زیادی در شما می‌کارند.‏ ۱۰ من تعداد مردم شما یعنی تعداد افراد قوم* اسرائیل را بیشتر خواهم کرد.‏ شهرهای ویرانتان بازسازی + و پر از جمعیت خواهند شد.‏+ ۱۱ من هم تعداد مردم و هم تعداد دام‌هایتان را بیشتر خواهم کرد + و آن‌ها بارور و زیاد می‌شوند.‏ کاری می‌کنم که مثل گذشته پر از جمعیت شوید + و بیشتر از گذشته برکت پیدا کنید.‏+ آن وقت خواهید فهمید که من یَهُوَه هستم.‏+ ۱۲ من کاری می‌کنم که مردم،‏ یعنی قومم اسرائیل روی شما ساکن شوند و شما را تصاحب کنند.‏+ شما میراث آن‌ها خواهید شد و دیگر نخواهم گذاشت که فرزندانشان به خاطر شما بمیرند.‏›»‏+

۱۳ ‏«یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹درست است که مردم به تو می‌گویند،‏ «تو سرزمینی هستی که انسان‌ها را می‌خورد و قوم‌های ساکنش را داغدار فرزندانشان می‌کند.‏»› ۱۴ اما یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹تو دیگر ساکنانت را نخواهی خورد و قوم‌های ساکنت را داغدار فرزندانشان نخواهی کرد.‏ ۱۵ من دیگر نمی‌گذارم که ملت‌های دیگر تحقیرت کنند یا به تو طعنه بزنند.‏+ تو دیگر باعث نمی‌شوی که قوم‌های ساکنت مصیبت بکشند.‏›‏* این گفتهٔ یَهُوَه حاکم متعال است.‏»‏

۱۶ دوباره پیامی از طرف یَهُوَه به من رسید:‏ ۱۷ ‏«ای پسر انسان،‏ وقتی قوم اسرائیل در سرزمین خودشان زندگی می‌کردند،‏ آنجا را با کارها و رفتار بدشان ناپاک کردند.‏+ رفتار آن‌ها در نظر من مثل ناپاکیِ زنی در دوران عادت ماهانه‌اش بود.‏+ ۱۸ آن‌ها خون‌های زیادی در آن سرزمین ریختند و آنجا را با بت‌های نفرت‌انگیزشان* ناپاک کردند،‏+ برای همین من خشمم را بر سرشان خالی کردم.‏+ ۱۹ پس آن‌ها را در سرزمین‌های دیگر بین ملت‌ها پراکنده کردم + و بر اساس کارها و رفتارشان داوری‌شان کردم.‏ ۲۰ اما وقتی بین ملت‌ها پراکنده شدند،‏ مردم اسم مقدّس مرا بی‌حرمت کردند،‏+ چون دربارهٔ آن‌ها گفتند:‏ ‹این‌ها قوم یَهُوَه هستند ولی مجبور شدند سرزمین او را ترک کنند!‏› ۲۱ اما من به خاطر اسم مقدّسم که قوم اسرائیل هر جا رفتند آن را بین ملت‌ها بی‌حرمت کردند،‏ دست به کار خواهم شد.‏»‏+

۲۲ ‏«پس به قوم اسرائیل بگو،‏ ‹یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ «ای قوم اسرائیل،‏ من دست به کار می‌شوم،‏ اما نه به خاطر شما!‏ بلکه به خاطر اسم مقدّسم که شما هر جا رفتید آن را بین ملت‌ها بی‌حرمت کردید!‏»›‏+ ۲۳ یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹من نام عظیم خود را تقدیس خواهم کرد؛‏+ نامی که بین ملت‌ها بی‌حرمت شده است و شما آن را در میان آن‌ها بی‌حرمت کرده‌اید.‏ وقتی قدّوسیت خودم را جلوی چشمشان آشکار کنم،‏* آن‌ها خواهند فهمید که من یَهُوَه هستم.‏+ ۲۴ من شما را از بین ملت‌ها و سرزمین‌های دیگر جمع می‌کنم و به سرزمین خودتان برمی‌گردانم.‏+ ۲۵ من روی شما آب تمیز می‌ریزم تا پاک شوید.‏+ شما را از همهٔ ناپاکی‌هایتان پاک خواهم کرد + و همهٔ بت‌های نفرت‌انگیزتان را از بین می‌برم.‏+ ۲۶ به شما دلی تازه می‌دهم + و روحیه‌ای تازه در وجودتان می‌گذارم.‏+ دل سنگی را از بدنتان برمی‌دارم + و دلی نرم و مطیع* به شما خواهم داد.‏ ۲۷ من از روح خودم به شما می‌دهم* و شما را برمی‌انگیزم که به قوانینم عمل کنید + و از احکام قضایی‌ام اطاعت کنید.‏ ۲۸ آن وقت شما در سرزمینی که به اجدادتان دادم زندگی خواهید کرد؛‏ شما قوم من خواهید بود و من خدای شما خواهم بود.‏›‏+

۲۹ ‏«‹من شما را از شرّ ناپاکی‌هایتان خلاص خواهم کرد.‏ کاری می‌کنم که غلّات شما به فراوانی رشد کند و دیگر دچار قحطی نشوید.‏+ ۳۰ میوهٔ درختان و محصول زمینتان را زیاد خواهم کرد تا دیگر هیچ وقت بین ملت‌های دیگر به خاطر قحطی حقیر و شرمنده نشوید.‏+ ۳۱ آن وقت کارهای شریرانه و رفتار اشتباه گذشته‌تان را به یاد می‌آورید و به خاطر گناهان و کارهای نفرت‌انگیزتان از خودتان متنفر و بیزار می‌شوید.‏+ ۳۲ اما بدانید که من این کارها را به خاطر شما نمی‌کنم!‏+ پس ای قوم اسرائیل بابت کارهایی که کرده‌اید سرافکنده و شرمنده باشید!‏› این گفتهٔ یَهُوَه حاکم متعال است.‏

۳۳ ‏«یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹وقتی من شما را از گناهانتان پاک کنم،‏ کاری می‌کنم که شهرهای ویرانتان بازسازی شود + و دوباره در آن‌ها زندگی کنید.‏+ ۳۴ در زمین‌هایی که همهٔ رهگذران می‌دیدند چقدر خشک و بایر است،‏ دوباره کشت و کار خواهد شد.‏ ۳۵ در آن زمان مردم خواهند گفت:‏ «آن سرزمین که ویران شده بود،‏ مثل باغ عدن شده!‏+ شهرهایش که خراب و ویران و با خاک یکسان شده بودند،‏ حالا مستحکم و پر از جمعیت هستند!‏»‏+ ۳۶ آن وقت تمام ملت‌های اطرافتان که باقی مانده‌اند،‏ خواهند فهمید من که یَهُوَه هستم،‏ خودم خرابه‌ها را بازسازی کرده‌ام و زمین‌های خشک و بایر را حاصلخیز کرده‌ام.‏* من که یَهُوَه هستم خودم این را گفته‌ام و انجام داده‌ام.‏›‏+

۳۷ ‏«یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹همین طور اجازه می‌دهم قوم اسرائیل از من بخواهند که آن‌ها را مثل گلهٔ گوسفندان زیاد کنم و من این کار را برایشان خواهم کرد.‏ ۳۸ من آن‌ها را زیاد خواهم کرد؛‏ مثل جمعیتی بزرگ از مقدّسان و مثل جمعیتی که در عیدها اورشلیم را پر می‌کنند.‏*‏+ به این ترتیب شهرهایی که ویران شده بودند،‏ پر از جمعیت خواهند شد.‏+ آن وقت خواهند فهمید که من یَهُوَه هستم.‏›»‏