داوران

۱۷ در منطقهٔ کوهستانی اِفرایِم + مردی زندگی می‌کرد که اسمش میکاه بود.‏ ۲ او به مادرش گفت:‏ «آن ۱۱۰۰ تکه نقره که از تو گرفته شد و من شنیدم که به خاطر آن لعنت کردی،‏ پیش من است.‏ من همان کسی هستم که آن‌ها را برداشت.‏» مادرش وقتی این را شنید گفت:‏ «یَهُوَه به پسرم برکت دهد!‏» ۳ میکاه آن ۱۱۰۰ تکه نقره را به مادرش برگرداند،‏ ولی مادرش گفت:‏ «من این نقره‌ها را برای پسرم به یَهُوَه وقف می‌کنم تا از آن یک بتِ تراشیده و مجسمهٔ فلزی* ساخته شود.‏+ پس حالا این نقره‌ها را به تو پس می‌دهم.‏»‏

۴ بعد از این که میکاه نقره‌ها را برگرداند،‏ مادرش ۲۰۰ تکه نقره برداشت و آن‌ها را به نقره‌کار داد.‏ آن مرد یک بتِ تراشیده و یک مجسمهٔ فلزی* ساخت.‏ بعد آن‌ها را در خانهٔ میکاه گذاشتند.‏ ۵ میکاه که یک بتخانه داشت،‏ یک ایفود + و چند مجسمهٔ تِرافیم*‏+ درست کرد و بعد یکی از پسرانش را تعیین کرد* تا کاهن او باشد.‏+ ۶ در آن دوران،‏ هیچ پادشاهی در اسرائیل نبود + و هر کس کاری را که به نظرش درست بود انجام می‌داد.‏+

۷ در همان زمان در بِیت‌لِحِمِ یهودا + مرد جوانی زندگی می‌کرد که از خاندان یهودا بود.‏ او یک لاوی بود + که برای مدتی در یهودا زندگی می‌کرد.‏ ۸ آن مرد بِیت‌لِحِمِ یهودا را ترک کرد تا جای دیگری برای زندگی پیدا کند.‏ او در راه به خانهٔ میکاه در منطقهٔ کوهستانی اِفرایِم رسید.‏+ ۹ میکاه از او پرسید:‏ «از کجا می‌آیی؟‏» او گفت:‏ «من لاوی هستم و از بِیت‌لِحِمِ یهودا می‌آیم و به دنبال جایی برای زندگی هستم.‏» ۱۰ میکاه به او گفت:‏ «پیش من بمان و برایم پدر و کاهن باش.‏ من سالانه ده تکه نقره و یک دست لباس به تو می‌دهم و غذایت را هم تأمین می‌کنم.‏» پس آن لاوی به خانهٔ میکاه رفت.‏ ۱۱ آن لاوی جوان قبول کرد که پیش میکاه بماند و میکاه با او مثل یکی از پسرانش رفتار می‌کرد.‏ ۱۲ به این ترتیب،‏ میکاه آن لاوی را به عنوان کاهن خودش تعیین کرد و او در خانهٔ میکاه ساکن شد.‏+ ۱۳ بعد میکاه گفت:‏ «حالا که این لاوی کاهن من شده،‏ مطمئنم که یَهُوَه به من برکت می‌دهد.‏»‏