اول تواریخ
۲۳ وقتی داوود پیر شد و به روزهای آخر عمرش رسید، پسرش سلیمان را پادشاه اسرائیل کرد.+ ۲ بعد همهٔ امیران اسرائیل، کاهنان + و لاویان + را جمع کرد. ۳ لاویانی که ۳۰ سال به بالا بودند سرشماری شدند؛+ تک‌تک آن‌ها شمرده شدند و تعدادشان ۳۸٬۰۰۰ نفر بود. ۴ از این تعداد، ۲۴٬۰۰۰ نفر نظارت بر کار خانهٔ یَهُوَه را به عهده داشتند و ۶۰۰۰ نفر مأمور و قاضی بودند.+ ۵ همچنین ۴۰۰۰ نفر نگهبان دروازه‌ها + بودند و ۴۰۰۰ نفر با سازهایی که داوود برای حمد و ستایش + خدا تهیه کرده بود، یَهُوَه را ستایش می‌کردند.
۶ بعد داوود آن‌ها را بر طبق خاندان‌های لاوی، یعنی جِرشون، قُهات و مِراری + به چند دسته تقسیم کرد.*+ ۷ لَعدان و شِمعی از جِرشونیان بودند. ۸ پسران لَعدان، یِحی‌ئیلِ رئیس، زیتام و یوئیل + بودند، یعنی سه نفر. ۹ پسران شِمعی، شِلوموت، حَزی‌ئیل و هاران بودند، یعنی سه نفر. این‌ها سران خاندان‌های لَعدان بودند. ۱۰ پسران شِمعی، یَحَت، زینا،* یِعوش و بِریعه بودند. این چهار نفر پسران شِمعی بودند. ۱۱ یَحَت رئیس بود و زیزه معاون او بود. اما چون تعداد پسران یِعوش و بِریعه زیاد نبود، یک خاندان به حساب آمدند و یک مسئولیت به عهده داشتند.
۱۲ پسران قُهات، عَمرام، یِصهار،+ حِبرون و عُزّی‌ئیل + بودند، یعنی چهار نفر. ۱۳ پسران عَمرام، هارون + و موسی + بودند. هارون و پسرانش تعیین شدند تا قدس‌الاقداس را پاک و مقدّس نگه دارند،+ در حضور یَهُوَه قربانی تقدیم کنند، به او خدمت کنند و قوم را پیوسته به نام او برکت دهند.+ ۱۴ پسران موسی، مرد خدای حقیقی، جزو طایفهٔ لاویان نام‌گذاری شدند. ۱۵ پسران موسی جِرشوم + و اِلیعازَر + بودند. ۱۶ از پسران جِرشوم، شِبوئیل + رئیس بود. ۱۷ از پسران* اِلیعازَر، رِحَبیا + رئیس بود؛ اِلیعازَر پسر دیگری نداشت، اما تعداد پسران رِحَبیا خیلی زیاد بود. ۱۸ از پسران یِصهار،+ شِلومیت + رئیس خاندان بود. ۱۹ پسران حِبرون این‌ها بودند: یِریا که رئیس بود، پسر دوم اَمَریا، سوم یَحَزی‌ئیل و چهارم یِقَمِعام.+ ۲۰ پسران عُزّی‌ئیل + این‌ها بودند: میکاه که رئیس بود و پسر دوم یِشّیا.
۲۱ پسران مِراری، مَحْلی و موشی بودند.+ پسران مَحْلی، اِلعازار و قِیس بودند. ۲۲ وقتی اِلعازار مرد هیچ پسری نداشت، فقط چند دختر داشت. پس پسران قِیس که با آن‌ها فامیل* بودند، با این دختران ازدواج کردند. ۲۳ پسران موشی، مَحْلی، عِدِر و یِرِموت بودند، یعنی سه نفر.
۲۴ این‌ها پسران لاوی بودند که نامشان بر طبق خاندان‌هایشان و سران خاندان‌هایشان به ثبت رسید. لاویانی که ۲۰ سال به بالا بودند، برای خدمت در خانهٔ یَهُوَه شمرده شدند و نامشان به ثبت رسید، ۲۵ چون داوود گفته بود: «یَهُوَه خدای اسرائیل به قومش آرامش داده + و او تا ابد در اورشلیم ساکن خواهد بود.+ ۲۶ همچنین دیگر لازم نیست که لاویان خیمۀ عبادت یا وسایلی را که برای خدمت در آن استفاده می‌شود، حمل کنند.»+ ۲۷ طبق آخرین فرمان‌های داوود، لاویانی که ۲۰ سال به بالا بودند، شمرده شدند. ۲۸ وظیفهٔ آن‌ها این بود که برای کارهای خانهٔ یَهُوَه به پسران هارون + کمک کنند، یعنی به کار صحن‌ها، اتاق‌های غذاخوری، تمیز کردن اشیای مقدّس و به هر کاری که مربوط به خانهٔ خدای حقیقی بود، رسیدگی کنند.+ ۲۹ آن لاویان در تهیهٔ نان تقدیمی،+ آرد مرغوب برای هدیهٔ غلّه‌ای، نان نازک بی‌خمیرمایه، نان پخته‌شده روی ساج*+ و خمیر آغشته به روغن + و همین طور در کار وزن کردن و اندازه‌گیری کمک می‌کردند. ۳۰ آن‌ها موظف بودند هر روز صبح و عصر + برای شکرگزاری و ستایش یَهُوَه حاضر شوند.+ ۳۱ همچنین هنگام تقدیم قربانی‌های سوختنی به یَهُوَه، یعنی هنگام شَبّات،+ ماه نو + و عیدها + باید کمک می‌کردند و این کار را طبق شریعت، به طور مرتب در حضور یَهُوَه انجام می‌دادند. ۳۲ آن‌ها مسئولیت کارهای مربوط به خیمهٔ ملاقات و مکان مقدّس را به عهده داشتند و به برادرانشان یعنی پسران هارون در کارهای خانهٔ یَهُوَه کمک می‌کردند.