عِزرا
۹ وقتی این کارها انجام شد، امیران پیش من آمدند و گفتند: «قوم اسرائیل و کاهنان و لاویان، خودشان را از قوم‌های اطرافشان جدا نکرده‌اند و از کارهای زشت کنعانیان، حیتّیان، فِرِزّیان، یِبوسیان، عَمّونیان، موآبیان، مصریان + و اَموریان + پیروی می‌کنند.+ ۲ مردان یهودی بعضی از دختران این قوم‌ها را برای خود و پسرانشان به همسری گرفته‌اند + و به همین دلیل این نسل مقدّس + با قوم‌های بت‌پرست آمیخته شده‌اند.+ امیران و حاکمان* قوم هم در این جرم و خیانت پیشقدم بوده‌اند.»
۳ به محض شنیدن این خبر، لباسم* را چاک زدم، موهای سر و ریشم را کندم و مات و مبهوت نشستم. ۴ من تا موقع تقدیم هدیهٔ غلّه‌ای شامگاهی،+ در همین حالت نشسته بودم. در این بین، همهٔ کسانی که برای کلام خدای اسرائیل احترامی عمیق قائل بودند، به خاطر خیانت کسانی که از تبعید برگشته بودند دور من جمع شدند.
۵ موقع تقدیم هدیهٔ غلّه‌ای شامگاهی،+ از ماتم و اندوه بیرون آمدم و با لباس پاره‌ام زانو زدم و دست‌هایم را به سوی یَهُوَه خدایم بلند کردم ۶ و گفتم: «ای خدای من، آنقدر شرمنده و خجالت‌زده‌ام که نمی‌توانم سرم را جلوی تو بلند کنم، چون خطاهای ما ای خدا، از سرمان گذشته و به آسمان‌ها رسیده است.+ ۷ ما از روزگار اجدادمان تا امروز تقصیرهای زیادی به گردن داریم؛+ و به خاطر خطاهایی که مرتکب شدیم، ما و پادشاهان ما و کاهنانمان، به دست پادشاهان بیگانه افتادیم، به شمشیر کشته شدیم،+ ما را به اسارت بردند،+ غارتمان کردند + و رسوا شدیم. امروز هم همهٔ این اتفاقات برایمان می‌افتد.+ ۸ اما حالا ای یَهُوَه، خدای ما، مدت کوتاهی است که تو لطفت را شامل حال ما کرده‌ای و اجازه داده‌ای که تعدادی از ما نجات پیدا کنند. ای خدای ما، تو در مکان مقدّست به ما امنیت داده‌ای + تا چشمانمان از شادی بدرخشد و در دوران بردگی، کمی نیروی تازه داشته باشیم. ۹ با این که برده‌ایم،+ ما را در بردگی‌مان رها نکرده‌ای. تو از روی محبت پایدارت،* ما را مورد لطف پادشاهان پارس قرار دادی.+ به این طریق، ای خدای ما، جانی تازه به ما دادی تا بتوانیم خانهٔ تو و خرابه‌های آن را بازسازی کنیم + و در یهودا و اورشلیم دیواری محافظ* داشته باشیم.
۱۰ «پس ای خدای ما، بعد از همهٔ این‌ها، چه می‌توانیم بگوییم؟ چون احکام تو را ترک کرده‌ایم، ۱۱ احکامی که از طریق خادمانت پیامبران به ما دادی و گفتی: ‹سرزمینی که می‌خواهید به تصرّف درآورید، به خاطر ناپاکی مردمش و به خاطر کارهای زشتشان سرزمینی ناپاک است. آن‌ها سراسر این سرزمین را با کارهای زشت و ناپاکشان پر کرده‌اند.+ ۱۲ به این دلیل، دخترانتان را به پسران آن‌ها ندهید و دختران آن‌ها را برای پسرانتان نگیرید + و هیچ وقت برای آرامش و سعادت آن‌ها کاری نکنید.+ در این صورت، نیرومند می‌شوید و از محصول خوب آن سرزمین می‌خورید و می‌توانید آن را تا ابد میراث فرزندانتان کنید.› ۱۳ هر چه به سر ما آمده به خاطر شرارت ما و تقصیرهای بزرگ ماست. با وجود این، ای خدای ما، می‌دانیم که ما را کمتر از چیزی که سزاوار بودیم تنبیه کرده‌ای + و اجازه داده‌ای که نجات پیدا کنیم.+ ۱۴ پس آیا درست است که دوباره احکام تو را زیر پا بگذاریم و با کسانی که مرتکب این کارهای زشت می‌شوند ازدواج کنیم؟+ اگر این کار را بکنیم، می‌دانیم که آنقدر خشمگین می‌شوی که ما را کاملاً نابود می‌کنی، طوری که هیچ کدام از ما نتواند زنده بماند. ۱۵ ای یَهُوَه خدای اسرائیل، این که تعدادی از ما تا امروز زنده مانده‌ایم، نشان می‌دهد که تو خدای عادلی هستی.+ حالا با وجود تقصیرهایمان به حضور تو می‌آییم، هرچند که به خاطر این تقصیرها لایق آن نیستیم که در حضورت بایستیم.»+