نامهٔ دوم پولُس به قُرِنتیان
۱ نامه‌ای از طرف پولُس که به خواست خدا رسول عیسی مسیح* است، و از طرف برادرمان تیموتائوس + به جماعت خدا در قُرِنتُس و به همهٔ مقدّسانی که در سراسر اَخائیه هستند:+
۲ لطف و آرامش از طرف پدرمان خدا و سَرورمان عیسی مسیح شامل حال شما شود!
۳ سپاس بر خدا که پدر سَرورمان عیسی مسیح + و پدر رحمت‌هاست؛+ او خدای همهٔ دلگرمی‌هاست،+ ۴ و در تمام سختی‌ها و مشکلاتمان به ما دلگرمی می‌دهد + تا ما هم بتوانیم با همان دلگرمی،+ به دیگران در هر سختی و مشکلی دلگرمی بدهیم.+ ۵ همان طور که ما به خاطر مسیح رنج‌های زیادی می‌کشیم،+ از طریق مسیح هم دلگرمی‌های زیادی پیدا می‌کنیم. ۶ اگر ما با سختی‌ها روبرو می‌شویم به خاطر این است که شما دلگرمی و نجات پیدا کنید؛ و اگر ما دلگرمی پیدا می‌کنیم باز هم برای دلگرمی شماست و این دلگرمی به شما کمک می‌کند تا همان رنج‌هایی را که ما هم می‌کشیم، تحمّل کنید. ۷ ما هیچ وقت امیدی را که به شما داریم از دست نمی‌دهیم، چون می‌دانیم همان طور که مثل ما رنج می‌کشید، مثل ما هم دلگرمی پیدا خواهید کرد.+
۸ برادران، نمی‌خواهیم شما از سختی‌هایی که ما در ایالت آسیا کشیدیم بی‌خبر باشید.+ در آنجا فشار مشکلات آنقدر زیاد بود که قدرت تحمّلش را نداشتیم و حتی مطمئن نبودیم که زنده بمانیم.+ ۹ واقعاً احساس می‌کردیم که حکم مرگمان صادر شده است. اما این تجربه به ما یاد داد که به خودمان توکّل نکنیم، بلکه توکّلمان به خدایی باشد + که مرده‌ها را زنده می‌کند. ۱۰ او ما را از خطری بزرگ یعنی از مرگ نجات داد و باز هم نجات خواهد داد. امید ما به اوست و مطمئنیم که در آینده هم ما را نجات می‌دهد.+ ۱۱ شما هم می‌توانید با دعاهای التماس‌آمیزی که برای ما می‌کنید،+ به ما کمک کنید. به این ترتیب، خدا در جواب دعاهای عدهٔ زیادی لطفش را شامل حال ما می‌کند و در نتیجه خیلی‌ها هم خدا را به خاطر ما شکر و سپاس خواهند گفت.+
۱۲ ما افتخار می‌کنیم که می‌توانیم با وجدانی پاک بگوییم که در دنیا و به خصوص با شما، با قدّوسیت و صداقت خدایی* رفتار کرده‌ایم؛ این رفتار ما بازتابی از لطف خدا بوده، نه از حکمت بشری.+ ۱۳ مطالبی که می‌نویسیم برایتان به‌راحتی قابل خواندن است* و می‌توانید آن‌ها را درک کنید. امیدوارم که همیشه بتوانید این مطالب را کاملاً درک کنید. ۱۴ البته شما تا حدّی این مطالب را درک کرده‌اید و می‌دانید که می‌توانید به ما افتخار کنید، همان طور که ما هم در روز سَرورمان عیسی به شما افتخار خواهیم کرد.
۱۵ پس من با اطمینانی که به این موضوع داشتم، تصمیم گرفتم که اول پیش شما بیایم تا دوباره فرصتی برای شادی داشته باشید.* ۱۶ برای همین، تصمیم داشتم در راه سفرم به مقدونیه به دیدنتان بیایم و وقتی از آنجا برمی‌گردم دوباره شما را ببینم و بعد مرا برای سفر به یهودیه تا مسافتی بدرقه کنید.+ ۱۷ آیا فکر می‌کنید این تصمیم من، تصمیمی پیش پا افتاده بود؟ مگر تصمیمات من از روی هوا و هوس است که اول بگویم «بله، حتماً» و بعد بگویم «نه، اصلاً»؟ ۱۸ همان طور که به خدا اعتماد می‌کنید، می‌توانید به حرف‌های ما هم اعتماد کنید. وقتی به شما می‌گوییم «بله،» منظورمان «نه» نیست. ۱۹ عیسی مسیح، پسر خدا هم که من و سیلوانوس* و تیموتائوس + درباره‌اش به شما موعظه کردیم، وقتی گفت، «بله» منظورش «نه» نبود، بلکه «بلهٔ» او همیشه «بله» بوده است. ۲۰ همهٔ وعده‌های خدا هر چقدر هم که زیاد باشند، از طریق او «بله» شده‌اند.+ به همین دلیل، از طریق مسیح به خدا «آمین» می‌گوییم + تا خدا را تمجید و ستایش کنیم. ۲۱ اما خداست که تضمین می‌کند ما و شما به مسیح تعلّق داریم و اوست که ما را مسح کرده است.+ ۲۲ او همچنین مُهر خودش را بر ما زده است؛+ یعنی روح‌القدس را به عنوان ضامن* همهٔ برکت‌های آینده در دل‌های ما گذاشته است.+
۲۳ حالا خدا را شاهد می‌گیرم* که چون نمی‌خواهم بیشتر از این ناراحت شوید، هنوز به قُرِنتُس نیامده‌ام. ۲۴ در ضمن، منظورم این نیست که ما روی ایمان شما تسلّط داشته باشیم،*+ بلکه ما همکاران شماییم و تلاش ما برای شادی شماست، چون به خاطر ایمان خودتان استوار مانده‌اید.