مزمور
برای رهبر خوانندگان و نوازندگان؛ با سبک «نابود نکن.» غزلی* از داوود، وقتی که شائول مردانی فرستاد تا خانهٔ داوود را* زیر نظر بگیرند و او را بکشند.+
۲ مرا از دست کسانی که کارهای شریرانه می‌کنند، نجات بده،
و از شرّ کسانی که خشن و ظالمند* خلاص کن.
۳ ای یَهُوَه، ببین چطور در کمین من نشسته‌اند!+
زورگویان به من حمله می‌کنند،
بدون این که من خطا یا گناهی کرده باشم!+
۴ با این که خطایی از من سر نزده، سریع خودشان را برای حمله به من آماده می‌کنند.
وقتی از تو کمک می‌خواهم، بلند شو و مرا ببین.
۵ ای یَهُوَه خدای لشکرها، تو خدای اسرائیل هستی.+
بیدار شو و ببین که تمام ملت‌ها چه کار می‌کنند.
به هیچ کدام از خیانتکاران رحم نکن.+ (سِلاه)
۷ ببین چه حرف‌های زشت و زننده‌ای از دهانشان بیرون می‌آید!
زبانشان مثل شمشیر، تیز و برنده است،+
چون می‌گویند: «کسی حرف‌هایمان را نمی‌شنود!»+
۱۰ خدا محبت پایدارش را به من نشان می‌دهد و به کمکم می‌آید،+
و کاری می‌کند که شکست دشمنانم را ببینم.+
۱۱ ای یَهُوَه، ای سپر ما،+ آن‌ها را نکُش، مبادا قومم این را فراموش کنند.
با قدرتت آن‌ها را سرگردان کن،
و جاه و مقامشان را از آن‌ها بگیر.
۱۲ آن‌ها با هر کلمه‌ای که می‌گویند گناه می‌کنند،
و حرف‌های زشت و فریبنده می‌زنند،
پس خدایا آن‌ها را در غرورشان گرفتار کن!+
۱۳ آن‌ها را با خشم خود محو و نابود کن،+
طوری نابودشان کن که دیگر اثری از آن‌ها باقی نماند.
کاری کن تا بدانند که تو ای خدا بر قوم اسرائیل* و سرتاسر زمین حکمرانی می‌کنی.+ (سِلاه)
۱۵ بگذار برای پیدا کردن غذا به این طرف و آن طرف بروند؛+
کاری کن که نتوانند شکمشان را سیر کنند، یا جایی برای زندگی پیدا کنند.
۱۶ اما من دربارهٔ قدرت تو سرود می‌خوانم؛+
وقتی صبح می‌شود، با شادی از محبت پایدارت تعریف می‌کنم،