حِزقیال
۳۴ دوباره پیامی از طرف یَهُوَه به من رسید: ۲ «ای پسر انسان به ضدّ شبانان اسرائیل پیشگویی کن. پیشگویی کن و به شبانان بگو، ‹یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: «وای بر شبانان اسرائیل + که فقط به فکر سیر کردن شکم خودشان هستند! مگر شبانان نباید به فکر غذای گله‌شان باشند؟+ ۳ شما چربی حیوانات را می‌خورید، با پشم آن‌ها برای خودتان لباس درست می‌کنید و چاق‌ترین آن‌ها را برای خوردن سر می‌برید.+ اما به فکر غذای گله‌تان نیستید.+ ۴ از ضعیفان گله مراقبت نکردید، مریضان را درمان نکردید، زخم‌هایشان را نبستید، آن‌هایی را که به بیراهه رفتند برنگرداندید و به دنبال گمشدگان نرفتید؛+ بلکه با زور و خشونت با آن‌ها رفتار کردید.*+ ۵ پس چون شبانی نداشتند پراکنده شدند + و حیوانات وحشی آن‌ها را خوردند. ۶ گوسفندان من روی همهٔ کوه‌ها و تپه‌های بلند پراکنده شدند. آن‌ها در تمام سطح زمین سرگردانند و هیچ کس به دنبالشان نمی‌گردد تا پیدایشان کند.
۷ «‹«پس ای شبانان، کلام یَهُوَه را بشنوید: ۸ ‹یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: «به حیات خودم قسم که من وارد عمل می‌شوم، چون گوسفندانم شکار شدند و غذای حیوانات وحشی شدند. آن‌ها هیچ شبانی نداشتند و شبانانم به دنبال گوسفندانم نگشتند، بلکه فقط به فکر سیر کردن شکم خودشان بودند و به فکر غذای گوسفندانم نبودند.»› ۹ پس ای شبانان کلام یَهُوَه را بشنوید. ۱۰ یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: ‹من به ضدّ آن شبانان هستم و به خاطر گوسفندانم از آن‌ها حساب می‌خواهم* و دیگر نمی‌گذارم مراقب گوسفندانم باشند.*+ آن‌ها دیگر با گوسفندان من شکم خود را سیر نخواهند کرد. من گوسفندانم را از دهانشان بیرون می‌کشم تا دیگر غذای آن‌ها نشوند.»›
۱۱ «‹یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: «بدانید که من خودم اینجا هستم! خودم به دنبال گوسفندانم می‌گردم و از آن‌ها مراقبت می‌کنم.+ ۱۲ من مراقب گوسفندانم خواهم بود؛ درست مثل شبانی که گوسفندان پراکنده‌اش را پیدا کرده و به آن‌ها غذا می‌دهد.+ آن‌ها در روزی که آسمان به خاطر ابرهای غلیظ تاریک بود پراکنده شدند، اما من آن‌ها را از هر جایی که باشند برمی‌گردانم و نجات خواهم داد.+ ۱۳ آن‌ها را از بین قوم‌ها بیرون می‌آورم و از سرزمین‌های دیگر جمع می‌کنم و به سرزمین خودشان برمی‌گردانم؛ من روی کوه‌های اسرائیل + و کنار نهرهای آب و همهٔ مناطق مسکونی سرزمین به آن‌ها غذا می‌دهم. ۱۴ من در چراگاهی خوب به آن‌ها غذا خواهم داد و آن‌ها روی کوه‌های بلند اسرائیل چرا خواهند کرد.+ بله، آن‌ها در زمین‌های سرسبز استراحت می‌کنند + و در چراگاه‌های سبز و خرم روی کوه‌های اسرائیل می‌چرند.»
۱۵ «‹یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید: «من خودم به گوسفندانم غذا خواهم داد + و خودم کاری می‌کنم که در آرامش و آسایش بخوابند.+ ۱۶ به دنبال گمشدگان می‌گردم + و آن‌هایی را که به بیراهه رفته‌اند برمی‌گردانم، زخم‌هایشان را می‌بندم و از ضعیفان مراقبت می‌کنم. اما گوسفندان چاق و قوی را نابود خواهم کرد؛ در واقع حکم داوری‌ام را مثل غذا به آن‌ها می‌دهم.»
۱۷ «‹اما من که یَهُوَه حاکم متعال هستم دربارهٔ شما گوسفندانم می‌گویم: «من به‌زودی تک‌تک گوسفندانم را داوری می‌کنم و قوچ‌ها و بزهای نر را محکوم خواهم کرد.+ ۱۸ آیا چرا کردن در بهترین چراگاه‌ها برایتان* کافی نیست؟ چرا بقیهٔ علف‌های چراگاه‌ها را هم لگدمال می‌کنید؟ چرا بعد از خوردن زلال‌ترین آب‌های آنجا، آب را با پاهایتان گل‌آلود می‌کنید؟ ۱۹ آیا گوسفندان من باید در چراگاه‌هایی که شما لگدمال کردید چرا کنند؟ آیا باید از آبی بخورند که شما آن را با پاهایتان کثیف و گل‌آلود کردید؟»
۲۰ «‹بنابراین یَهُوَه حاکم متعال به آن‌ها می‌گوید: «بدانید که من خودم اینجا هستم! خودم بین گوسفندان چاق و گوسفندان لاغر داوری خواهم کرد. ۲۱ شما آنقدر با پهلو و شانه‌هایتان گوسفندان مرا هل دادید و با شاخ‌هایتان گوسفندان مریضم را زدید که آن‌ها در جاهای دور پراکنده شدند. ۲۲ اما من گوسفندانم را نجات خواهم داد و دیگر اجازه نمی‌دهم دیگران آن‌ها را شکار کنند.+ بله، من بین گوسفندان خوب و بد داوری خواهم کرد. ۲۳ من شبانی برای گوسفندانم تعیین خواهم کرد؛+ خادمم داوود را شبان آن‌ها می‌کنم + تا به آن‌ها غذا دهد. او خودش به آن‌ها غذا می‌دهد و شبانشان خواهد شد.+ ۲۴ من که یَهُوَه هستم خدایشان خواهم شد + و خادمم داوود رهبر* آن‌ها.+ من که یَهُوَه هستم خودم این را گفته‌ام.
۲۵ «‹«من با آن‌ها پیمان صلح می‌بندم + و آن سرزمین را از حیوانات وحشی پاک می‌کنم + تا بتوانند در امنیت در بیابان‌ها زندگی کنند و با آرامش در جنگل‌ها بخوابند.+ ۲۶ من آن‌ها و مناطق اطراف تپه‌ام را مایهٔ برکت دیگران خواهم کرد + و کاری می‌کنم که در زمان مناسب باران ببارد. برکت‌های فراوان مثل باران بر سرشان خواهد بارید.+ ۲۷ در آن زمان درختان، میوه می‌دهند و زمین محصول به بار می‌آورد + و آن‌ها در سرزمینشان در امنیت زندگی خواهند کرد. وقتی من یوغ‌هایشان را بشکنم + و آن‌ها را از دست اسیرکنندگانشان نجات دهم، خواهند فهمید که من یَهُوَه هستم. ۲۸ آن‌ها دیگر طعمهٔ ملت‌ها نخواهند شد و حیوانات درنده آن‌ها را نخواهند خورد. بلکه در امنیت زندگی خواهند کرد و هیچ کس باعث ترسشان نمی‌شود.+
۲۹ «‹«من کشتزاری برایشان آماده می‌کنم که محصولش باعث شهرتشان شود. آن‌ها دیگر در سرزمینشان از قحطی نخواهند مرد + و ملت‌های دیگر تحقیرشان نخواهند کرد.+ ۳۰ ‹آن وقت خواهند فهمید که من یَهُوَه خدایشان در کنارشان هستم و آن‌ها یعنی قوم اسرائیل، قوم من هستند.›+ این گفتهٔ یَهُوَه حاکم متعال است.»›
۳۱ «‹ای گوسفندان من،+ ای گوسفندانی که از شما مراقبت می‌کنم، شما انسان‌های خاکی هستید و من خدایتان هستم.› این گفتهٔ یَهُوَه حاکم متعال است.»