مزمور
برای رهبر خوانندگان و نوازندگان. مزمور و ترانه‌ای از داوود.
۶۸ بگذار خدا بلند شود و دشمنانش را پراکنده کند؛
بگذار کسانی که از او نفرت دارند، از حضورش پا به فرار بگذارند.+
۲ بگذار پراکنده شوند، همان طور که دود در هوا پراکنده می‌شود.
بگذار شریران در حضورت نابود شوند،
همان طور که موم در آتش آب می‌شود.+
۴ برای خدا سرود بخوانید؛ برای ستایش نامش سرود بخوانید!+
برای ستایش خدایی که از میان دشت‌ها می‌گذرد،* آواز بخوانید!
اسم او یاه* است!+ در حضورش شادی کنید!
اما افراد لجباز و خودرأی مجبور می‌شوند در زمینی خشک و بی‌آب زندگی کنند.+
۷ ای خدا، وقتی تو قومت را هدایت کردی،+
و همراهشان از بیابان گذشتی، (سِلاه)
۹ خدایا تو باران‌های فراوانی روی زمین فرستادی،
و به قوم* خسته و درمانده‌ات نیروی تازه دادی.
۱۰ قوم تو در چادرها ساکن شدند،+
و تو ای خدا، به خاطر نیکویی‌ات نیازهای فقیران را برطرف کردی.
۱۱ یَهُوَه فرمان می‌دهد؛
زنانی که خبر خوش را اعلام می‌کنند، آنقدر زیادند که مثل لشکری بزرگ هستند.+
۱۲ پادشاهان و لشکرهایشان فرار می‌کنند؛ آن‌ها پا به فرار می‌گذارند!+
زنانی که در خانه می‌مانند، سهمی از غنیمت‌های جنگی می‌گیرند.+
۱۳ با این که شما کنار آتش اردوگاه* خوابیده بودید،
کبوتری آنجا خواهد بود؛
کبوتری با بال‌های نقره‌ای و پرهایی از طلای خالص.*
۱۴ وقتی خدای قادر مطلق پادشاهان آنجا را پراکنده کرد،+
برف در صَلمون بارید.
۱۶ ای کوه‌های بلند و پرشکوه،
چرا به کوهی که خدا برای سکونتش انتخاب کرده با حسرت نگاه می‌کنید؟+
مطمئناً یَهُوَه تا ابد در آنجا ساکن می‌شود!+
۱۷ یَهُوَه خدا ده‌ها هزار و هزاران هزار ارابهٔ جنگی دارد،+
و از کوه سینا به مکان مقدّسش رفته است.+
تو مردانی را به اسارت گرفتی،
و آن‌ها را به عنوان هدیه با خودت بردی،+ حتی کسانی را که لجباز و خودرأی بودند.+
تو ای یاه،* ای خدای ما این کار را کردی تا در بین آن‌ها ساکن شوی.
۱۹ سپاس بر یَهُوَه که هر روز بارهای ما را به دوش می‌کشد،+
سپاس بر خدای حقیقی که نجات‌دهندهٔ ماست. (سِلاه)
۲۰ خدای حقیقی است که ما را نجات می‌دهد؛+
یَهُوَه حاکم متعال راه نجات از مرگ را برای ما باز می‌کند.+
۲۲ یَهُوَه گفته است:
«من آن‌ها را از باشان + و از اعماق دریا برمی‌گردانم،
۲۳ تا پایت به خون ریخته‌شدهٔ آن‌ها آغشته شود،+
و سگ‌هایت خون دشمنان را بلیسند.»
۲۴ ای خدا، ای پادشاه من، مردم رژهٔ پیروزمندانهٔ قومت را می‌بینند،
رژهٔ قومت را که به طرف مکان مقدّس می‌روند.+
۲۵ خوانندگان جلوتر از همه می‌روند و نوازندگان سازهای زِهی عقب‌تر از همه؛+
بین آن‌ها هم دخترانی هستند که دف می‌زنند.+
۲۶ یَهُوَه را در جماعت بزرگ ستایش کنید؛
ای شما که زندگی‌تان از خدای اسرائیل سرچشمه می‌گیرد، او را ستایش کنید!+
۲۷ در آن رژه، طایفهٔ بنیامین که کوچک‌ترین طایفه است،+ در رأس دیگران قرار دارد،
همین طور بزرگان یهودا همراه جمعیتی بزرگ و پرهیاهو در حرکتند،
و بزرگان زِبولون و بزرگان نَفتالی هم آنجا حاضرند.
۲۸ تصمیم خدایتان این است که به شما قدرت دهد.
خدایا، قدرتت را برای ما به کار بگیر، همان طور که قبلاً این کار را کردی.+
۳۰ ای خدا، حیوانات وحشیِ نیزارها را رام* کن،
و کسانی را که مثل گاوها و گوساله‌های نر هستند تحت تسلّط درآور +
تا قوم‌ها جلوی تو تعظیم کنند و نقره‌هایشان را برایت بیاورند.
قوم‌هایی را که از جنگ لذّت می‌برند، پراکنده کن.
۳۳ خدایی که از زمان‌های قدیم در آسمان‌ها می‌تازد،*+
خدایی که صدایش مثل غرّش رعد پرقدرت است!
۳۴ اعلام کنید که خدا قدرتمند است!+
او با شکوه و جلال بر اسرائیل حکمرانی می‌کند،
و قدرتش در آسمان‌ها* نمایان است.
۳۵ خدا در جایگاه مقدّس و پرشکوهش پرابهت است.+
او خدای اسرائیل است،
خدایی که به قومش نیرو و قدرت می‌دهد.+
سپاس بر خدا!