مزمور

۸۴ ای یَهُوَه خدای لشکرها،‏

چه زیبا و دلپذیر است مسکن پرشکوه تو!‏+

۲ ای یَهُوَه،‏ با تمام وجودم مشتاقم که در صحن‌های خانهٔ تو باشم؛‏+

از اشتیاق زیاد،‏ ضعیف و بی‌جان شده‌ام!‏

برای ستایش تو که خدای زنده هستی،‏

۳ ای یَهُوَه خدای لشکرها،‏

ای پادشاه من و ای خدای من،‏

حتی پرندگان هم در خانهٔ تو لانه می‌سازند،‏

و پرستو برای خودش آشیانه می‌سازد،‏

و کنار مذبح پرشکوه تو از جوجه‌هایش مراقبت می‌کند.‏

۵ شاد و سعادتمند هستند کسانی که از تو قوّت می‌گیرند؛‏+

کسانی که دلشان در شاهراه‌های توست.‏

۶ وقتی آن‌ها از درّهٔ بَکا* رد می‌شوند،‏

در آنجا چشمه‌های آب به وجود می‌آورند،‏

و باران پاییزی،‏ آنجا را سیراب می‌کند.‏*

۷ در طول راهشان،‏ قوّت و نیرویشان بیشتر و بیشتر می‌شود،‏*‏+

و هر کدام در صَهیون در برابر خدا حاضر می‌شود.‏

۸ ای یَهُوَه خدای لشکرها،‏ دعایم را بشنو!‏

ای خدای یعقوب،‏ به من گوش بده!‏ (‏سِلاه‏)‏

۹ ای خدایی که سپر ما هستی،‏*‏+

به مسح‌شده‌ات با نظر لطف نگاه کن.‏+

ای خدای من،‏ ترجیح می‌دهم که کنار ورودی خانهٔ تو به خدمت بایستم،‏

تا این که در خیمه‌های شرارت زندگی کنم!‏

۱۱ یَهُوَه خورشید و سپر ماست؛‏+

او لطفش را شامل حال ما می‌کند،‏

و به ما جلال می‌دهد.‏

یَهُوَه هیچ چیز خوبی را از کسانی که به او وفادارند* دریغ نمی‌کند.‏+

۱۲ ای یَهُوَه خدای لشکرها،‏

شاد و سعادتمند است کسی که به تو توکّل می‌کند!‏+