مزمور
برای رهبر خوانندگان و نوازندگان؛ با سبک «شِمینیت.»* ترانه‌ای از داوود.
۱۲ ای یَهُوَه، مرا نجات بده، چون هیچ شخص وفاداری باقی نمانده؛
دیگر در میان انسان‌ها کسی قابل اعتماد نیست.
۳ یَهُوَه دهان چرب‌زبانان را خواهد بست،
و زبان کسانی را که به خودشان می‌بالند خواهد برید.+
۴ آن‌ها می‌گویند: «ما با زبانمان در همهٔ کارهایمان موفق می‌شویم.
۵ یَهُوَه می‌گوید: «به دلیل ظلمی که به رنج‌دیدگان می‌شود،
و به خاطر آه و نالهٔ فقیران،+
بلند می‌شوم و به دادشان می‌رسم.
من آن‌ها را از دست کسانی که خوار و ذلیلشان می‌کنند، نجات خواهم داد.»
۷ ای یَهُوَه، تو از آن‌ها محافظت می‌کنی،+
تو تا ابد از تک‌تک آن‌ها در مقابل این نسل محافظت می‌کنی.
۸ شریران آزادانه همه جا گردش می‌کنند،
چون مردم فساد را رواج داده‌اند.+