درس ۵۳
دادن نیرویی تازه و قوّت‌قلب به شنوندگان
از جمله اهداف مهم جلسات مسیحی این است که به خادمان خدا با هر مشکلی که روبرو باشند، قوّت قلب و نیرویی تازه دهد. برای این منظور، به‌ویژه پیران مسیحی باید با سخنرانی‌هایی که ایراد می‌کنند و پندهایی که ارائه می‌دهند، هم‌ایمانانشان را تقویت کنند. آری، پیران باید ‹همچون پناهگاهی در برابر باد و سرپناهی در برابر توفان باشند؛ همچون نهرهای آب در بیابان خشک، و سایهٔ صخره‌ای بزرگ در صحرای سوزان.›—اشع ۳۲:۲.
ای پیران مسیحی، آیا سخنرانی‌هایتان به شنوندگان دلگرمی و طراوت می‌بخشد؟ آیا به کسانی که سخت تلاش می‌کنند یَهُوَه را وفادارانه خدمت کنند، نیرویی تازه و قوّت می‌دهد؟ آیا به هم‌ایمانانتان قوّت می‌دهد تا علی‌رغم بی‌اعتنایی مردم یا مخالفت‌ها، در خدمتشان به خدا پایدار بمانند؟ حال اگر در میان شنوندگانتان برخی افسرده هستند، زیر بار مشکلات مالی کمر خم کرده‌اند یا با بیماری‌ای علاج‌ناپذیر دست‌وپنجه نرم می‌کنند، چطور؟ شما می‌توانید این افراد را نیز با سخن ‹دهان خود دلگرمشان کنید.›—ایو ۱۶:۵.
فرصت‌هایی که در جماعت برای سخنرانی می‌یابید غنیمت شمارید و به برادرانتان کمک کنید تا از یَهُوَه و تدارکاتی که فراهم کرده است، قوّت و امید یابند.—روم ۱۵:۱۳؛ افس ۶:۱۰.
اعمال یَهُوَه را به یاد شنوندگان آورید. یکی از شیوه‌های مؤثری که می‌توانید به شنوندگان قوّت قلب دهید این است که به آنان نشان دهید چگونه یَهُوَه در گذشته به خادمان خود در سختی‌هایشان یاری رسانده است.—روم ۱۵:۴.
یَهُوَه پیش از آن که اسرائیلیان وارد سرزمین موعود شوند، یعنی زمانی که قوم‌هایی متخاصم هنوز در آنجا مسکن داشتند، از موسی خواست یوشَع را «تشویق و تقویت» کند. موسی چگونه عمل کرد؟ موسی در حضور یوشَع اعمالی را به اسرائیلیان یادآور شد که یَهُوَه برای آنان هنگام ترک مصر، انجام داده بود. (تث ۳:۲۸؛ ۷:۱۸) موسی همچنین به شرح پیروزی‌های اسرائیلیان در مقابل اَموریان پرداخت؛ پیروزی‌هایی که یَهُوَه نصیب قوم کرده بود. سپس خطاب به یوشَع گفت: «قوی و دلیر باش.» (تث ۳۱:۱-۸) شما نیز وقتی می‌خواهید برادرانتان را تقویت کنید، آیا به اعمالی اشاره می‌کنید که یَهُوَه پیش از آن برایشان انجام داده است؟
گاه مشکلات چنان ذهن برخی را مغشوش می‌کند که تردید می‌کنند آیا روزی برکات پادشاهی خدا به واقعیت خواهد پیوست یا خیر. قطعیت وعده‌های یَهُوَه را به آنان یادآور شوید.—یوش ۲۳:۱۴.
برخی برادران در سرزمین‌هایی زندگی می‌کنند که دولت حاکم، خدمت موعظه را در آنجا ممنوع کرده است. در چنین مواردی پیران بامحبت می‌توانند با نقل آنچه بر رسولان عیسی گذشت، به برادران خود قوّت قلب دهند. (اعما ۴:۱–۵:۴۲) همچنین می‌توانند نشان دهند یَهُوَه چگونه در زمان اِستَر موقعیت را به نفع قوم خود تغییر داد. این گزارش نیز مسلّماً در دل برادران قوّت و شهامت به وجود می‌آورد.
برخی هر چند در جلسات حضور می‌یابند، پیشرفتی نمی‌کنند. آنان شاید تصوّر کنند که خدا آنان را به خاطر اعمال بدی که در گذشته انجام داده‌اند، هرگز نمی‌بخشد. در چنین مواردی شاید بتوانید در مورد رفتار یَهُوَه با مَنَسی پادشاه صحبت کنید. (۲توا ۳۳:۱-۱۶) شاید نیز بتوانید در مورد مسیحیان قُرِنتُس باستان صحبت کنید که چگونه شیوهٔ زندگی خود را تغییر دادند، مسیحی شدند و خدا آنان را درستکار شمرد.—۱قر ۶:۹-۱۱.
آیا افرادی در جماعت هستند که تصوّر می‌کنند دلیل مشکلاتشان این است که یَهُوَه دیگر از آنان خشنود نیست؟ به این عزیزان می‌توانید یادآور شوید که ایّوب نیز با مشکلاتی روبرو شد، اما یَهُوَه او را به خاطر حفظ وفاداری‌اش بسیار برکت داد! (ایو ۱:۱-۲۲؛ ۱۰:۱؛ ۴۲:۱۲، ۱۳؛ مز ۳۴:۱۹) تسلّی‌دهندگان دروغینی که نزد ایّوب رفته بودند می‌گفتند که او باید گناهی کرده باشد که به چنین مصیبتی گرفتار شده است. (ایو ۴:۷، ۸؛ ۸:۵، ۶) برعکس آن مردان، پولُس و بَرنابا برای آن که به برادران خود قوّت قلب دهند و آنان را ‹ترغیب کنند که در ایمان پایدار بمانند› به آنان گفتند: «ما برای راه یافتن به پادشاهی خدا باید بسیاری سختی‌ها را پشت سر گذاریم.» (اعما ۱۴:۲۱، ۲۲) شما نیز می‌توانید برای قوّت قلب دادن به کسانی که با مشکلاتی جدی روبرو هستند، به این نکته اشاره کنید که همهٔ مسیحیان، دیر یا زود با سختی‌هایی روبرو می‌شوند و پایداری آنان در این سختی‌ها در نظر یَهُوَه بسیار پرارزش است.—امث ۲۷:۱۱؛ مت ۲۴:۱۳؛ روم ۵:۳، ۴؛ ۲تیمو ۳:۱۲.
شنوندگان را تشویق کنید بر این امر تعمّق کنند که یَهُوَه چگونه مطابق وعده‌هایش به آنان یاری رسانده است. برای این منظور شاید لازم باشد به آنان کمک کنید برخی اعمال یَهُوَه را در زندگی‌شان به یاد آورند. در مزمور ۳۲:۸ آمده است: «تو را بصیرت خواهم آموخت، و به راهی که باید رفت ارشاد خواهم کرد؛ و در حالی که چشمم بر توست، تو را مشورت خواهم داد.» وقتی به شنوندگان خود یادآور می‌شوید که چگونه یَهُوَه در زندگی‌شان راهنما و قوّت‌دهنده‌شان بوده است، کمک می‌کنید عمیقاً حس کنند و ببینند که یَهُوَه واقعاً به فکر فردفرد آنان است و در هر مشکلی که با آن روبرو شوند، یاری‌شان خواهد کرد.—اشع ۴۱:۱۰، ۱۳؛ ۱پطر ۵:۷.
نشان دهید آنچه یَهُوَه اکنون انجام می‌دهد، مایهٔ شادی شماست. برای قوّت قلب دادن به برادرانتان، توجه آنان را به آنچه یَهُوَه در حال حاضر انجام می‌دهد، جلب کنید. وقتی شما با شور و شوق در مورد اعمال یَهُوَه صحبت می‌کنید، شادی و شعف شما به شنوندگان نیز منتقل می‌شود.
توضیح دهید که یَهُوَه چگونه ما را در تحمّل فشارهای زندگی یاری می‌رساند. برای این منظور اشاره کنید که یَهُوَه بهترین روش زندگی را به ما می‌آموزد. (اشع ۳۰:۲۱) او دلیل بی‌عدالتی، جرم، فقر، بیماری و مرگ را برای ما توضیح داده است و نشان داده است که چگونه به تمام این مشکلات پایان خواهد داد. یَهُوَه به ما برادری‌ای پرمهر در سراسر دنیا بخشیده است، این برکت را ارزانی داشته است که در دعا با او راز و نیاز کنیم و این افتخار را داده است که شاهدان او باشیم. او همچنین به ما چشم بصیرت داده است تا ببینیم مسیح هم‌اکنون در آسمان بر مسند پادشاهی نشسته است و روزهای آخر این نظام شریر به‌زودی به پایان می‌رسد.—مکا ۱۲:۱-۱۲.
علاوه بر این برکات، همچنین می‌توان به جلسات، مجمع‌ها و کنگره‌های مسیحی اشاره کرد. وقتی شما با قدردانی و از ته دل در مورد این تدارکات صحبت می‌کنید، ارادهٔ برادرانتان را قوی می‌کنید که از گرد آمدن با هم‌ایمانانشان در جلسات کوتاهی نکنند.—عبر ۱۰:۲۳-۲۵.
گزارشاتی که ثابت می‌کند یَهُوَه تلاش‌های ما را در خدمت موعظه برکت می‌دهد نیز باعث تقویت هم‌ایمانانمان می‌شود. در قرن اول، پولُس و بَرنابا در مسیر راهشان به سمت اورشلیم، ایمان آوردن غیریهودیان را با جزئیات برای هم‌ایمانانشان شرح می‌دادند و «تمامی برادران را بسیار شاد می‌ساختند.» (اعما ۱۵:۳) شما نیز می‌توانید برادران را با شرح وقایعی بناکننده شاد سازید.
اگر به برادران کمک کنید به ارزش فعالیت‌های خود در راه خدمت به خدا پی ببرند، این کار نیز به آنان قوّت قلب می‌بخشد. پس برادرانتان را برای سهمی که در فعالیت موعظه دارند، تحسین کنید. همچنین آنانی را تحسین کنید که به دلیل کهولت و بیماری فعالیتشان محدود شده است، اما همچنان با ایمانی قوی پایداری می‌کنند. به آنان یادآور شوید که یَهُوَه محبتی را که به خاطر نام او ابراز کرده‌اند، فراموش نمی‌کند. (عبر ۶:۱۰) آری، ایمانی که آزموده شده باشد، در نظر یَهُوَه بسیار پرارزش است. (۱پطر ۱:۶، ۷) هم‌ایمانانمان در این خصوص نیاز به یادآوری دارند.
در مورد امید زیبایمان، با احساس صحبت کنید. تمام کسانی که خدا را دوست دارند، به‌خصوص از تفکر بر وعده‌های او قوّت قلب می‌یابند. احتمالاً بسیاری در میان حضار وعده‌های الٰهی را بارها شنیده‌اند. اما وقتی شما با قدردانی در مورد این وعده‌ها صحبت می‌کنید، این وعده‌ها را در نظرشان زنده می‌کنید، اطمینانشان را به تحقق آن وعده‌ها قوی‌تر می‌سازید و ارزش آن‌ها را در نظرشان بیشتر می‌کنید. به‌کارگیری آنچه در برنامهٔ آموزش خدمت مسیحی آموختید، شما را در رسیدن به این هدف یاری خواهد رساند.
در واقع یَهُوَه است که به خادمانش قوّت قلب و نیرویی تازه می‌دهد. اما شما می‌توانید در این کار با او همکاری کنید. بنابراین، هنگام تعلیم در جماعت فرصت را برای این کار غنیمت شمارید.