این است میراث روحانی ما
«این است میراث خادمان یَهُوَه.»—اشع ۵۴:۱۷، ترجمهٔ بایینگتُن.a
به سؤالات زیر پاسخ دهید:
خدا برای حفظ کتاب مقدّس چه کرده است؟
نام یَهُوَه برای قومش چگونه محفوظ مانده است؟
توضیح دهید که خدا چگونه حقایق روحانی را با وجود حملات شیطان محفوظ داشته است.
۱. یَهُوَه خدای مهربان چه چیزی را برای بشر حفظ کرده است؟
یَهُوَه «خدای زنده و جاودان،» کلامش را برای نجات بشر محفوظ داشته است. از کجا این موضوع را می‌دانیم؟ زیرا در کتاب مقدّس آمده است: «کلام خدا تا ابد باقی است.» (۱پطر ۱:۲۳-۲۵، مژده برای عصر جدید) بسیار سپاسگزاریم که یَهُوَه خدای مهربان این اطلاعات حیاتی را برایمان در کتاب مقدّس حفظ کرده است!
۲. خدا چه چیزی را در کتاب مقدّس برای قومش حفظ کرده است؟
۲ خدا در کلامش نام خود را برای بشر حفظ و آشکار کرده است تا او را با آن نام خطاب کنند. در کتاب مقدّس هنگام شرح «پیدایش آسمان‌ها و زمین» نام «یَهُوَه» خدا برای اولین بار ذکر شده است. (پیدا ۲:۴) همچنین نام خدا به طور معجزه‌آسا چندین بار بر سنگ‌نبشته‌های ده فرمان نوشته شد. برای مثال، اولین فرمان با این کلمات آغاز می‌شود: «من هستم یَهُوَه، خدای تو.» (خرو ۲۰:۱-۱۷) شیطان تلاش‌هایی فراوان در نابودی کلام و نام خدا کرده است اما موفق نشده است چرا که یَهُوَه سلطان عالم، کلام و نامش را همواره محفوظ نگه داشته است.—مز ۷۳:۲۸.
۳. خدا چه چیزی را برایمان حفظ کرده است؟
۳ یَهُوَه همچنین حقیقت را در کلامش محفوظ نگه داشته است. مردم جهان به سبب تعالیم غلط گمراه شده‌اند. اما ما بسیار شکرگزاریم که خدا نور و حقیقت روحانی را بر ما تابانده است. (مزمور ۴۳:۳، ۴ خوانده شود.) در حالی که انبوهی از مردم دنیا در تاریکی گام برمی‌دارند، ما با شادی در نور روحانی خداداد گام برمی‌داریم.—۱یو ۱:۶، ۷.
قدر میراث خود را بدانیم
۴، ۵. چه افتخار ویژه‌ای از سال ۱۹۳۱ نصیبمان شده است؟
۴ ما مسیحیان میراثی پرارزش داریم. در فرهنگ کالینز کُبیلد انگلیش دیکشنری آمده است: «میراث ملی شامل همهٔ رسوم، ویژگی‌ها و جنبه‌های زندگی مردم یک سرزمین است که طی سالیان متمادی از نسلی به نسلی دیگر انتقال داده شده است.» میراث روحانی ما شامل شناخت دقیق و موثق از کلام خدا و درک روشن از حقیقت در بارهٔ او و مقاصدش است. همچنین شامل افتخاری بسیار ویژه است.
۵ این افتخار در کنگرهٔ سال ۱۹۳۱ در کلمبوس واقع در اوهایوی آمریکا بخشی از میراث روحانی ما شد. در آن کنگره، حروف لاتین «JW» روی برنامه به چشم می‌خورد. خواهری گفت که حروف «JW» همه را بسیار کنجکاو ساخته بود و هر کس مفهوم آن را به نحوی حدس می‌زد و برخی حتی درست حدس زدند. تا آن زمان نام ما شاگردان کتاب مقدّس بود ولی در روز یکشنبه، ۲۶ ژوئیه ۱۹۳۱ با پذیرفتن قطعنامه‌ای نام ما شاهدان یَهُوَه (Jehovah’s Witnesses) شد. آن روز، روز بسیار هیجان‌انگیزی بود چون نامی جدید بر اساس کتاب مقدّس دریافت کردیم. (اِشَعْیا ۴۳:۱۲ خوانده شود.) برادری چنین گفت: «هرگز صدای شادی و کف زدن حضار را فراموش نمی‌کنم که کل سالن را فرا گرفته بود.» این نام را هیچ کس به جز ما نخواست و خدا نیز بیش از هشت دهه به ما افتخار داده است که نامش را بر خود داشته باشیم. حقیقتاً افتخار بزرگی است که شاهد یَهُوَه باشیم!
۶. میراث روحانی ما شامل چه اطلاعات دقیق و موثقی است؟
۶ میراث روحانی ما شامل اطلاعات دقیق، موثق و پرارزش کتاب مقدّس در مورد خادمان گذشته است. برای مثال، ابراهیم، اسحاق و یعقوب را در نظر گیریم. این بزرگان قوم و خانواده‌شان به حتم در مورد این که یَهُوَه را چگونه خشنود سازند با هم گفتگو می‌کردند. پس جای تعجب نیست که یوسف رابطهٔ جنسی غیراخلاقی را رد و آن را ‹خطا به خدا› محسوب کرد. (پیدا ۳۹:۷-۹) مسیحیان قرن اول نیز رسوم مسیحی را شفاهاً یا با نمونهٔ خود به هم انتقال می‌دادند. برای مثال پولُس نکاتی را که عیسی در بارهٔ برگزاری شام سَرور به او آموخته بود به جماعات مسیحی انتقال داد. (۱قر ۱۱:۲، ۲۳) تمام این اطلاعات در کتاب مقدّس گنجانده شده است تا بدانیم خدا را چگونه «در روح و راستی» پرستش کنیم. (یوحنا ۴:۲۳، ۲۴ خوانده شود.) از این رو، ما خادمان یَهُوَه باید بیش از مردم دنیا برای کتاب مقدّس ارزش قائل باشیم.
۷. میراث ما شامل چه وعدهٔ دلگرم‌کننده‌ای است؟
۷ بخشی از میراث روحانی ما گزارشات نشریاتمان است که نشان می‌دهد ‹یَهُوَه مددکار ماست.› (مز ۱۱۸:۷) این امر حتی اگر تحت اذیت و آزار باشیم به ما احساس امنیت می‌دهد. کتاب مقدّس در این رابطه چنین وعدهٔ دلگرم‌کننده‌ای می‌دهد: ‹هر آلتی که به ضدّ تو ساخته شود، پیش نخواهد برد و هر زبانی را که برای محاکمه به ضدّ تو برخیزد، تکذیب خواهی نمود. این است نصیب [یا «میراث،» بایینگتُن] بندگان یَهُوَه و عدالت ایشان از جانب من. یَهُوَه می‌گوید.› (اشع ۵۴:۱۷) شیطان هرگز قادر نیست با سلاح‌های خود به ما صدمه‌ای ابدی زند.
۸. در این مقاله و مقالهٔ بعد چه موضوعی بررسی می‌شود؟
۸ شیطان کوشیده است کلام خدا، نام یَهُوَه و حقیقت را نابود کند. ولی یَهُوَه تمام تلاش‌های او را خنثی کرده است چرا که بسیار قدرتمندتر از شیطان است. در این مقاله و مقالهٔ بعد خواهیم دید که یَهُوَه خدا چگونه ۱) کلامش را حفظ کرده است؛ ۲) نامش را محفوظ داشته است؛ و ۳) منشأ و حافظ حقیقت بوده است.
یَهُوَه، حافظ کلامش
۹-۱۱. چه شواهدی وجود دارد که کتاب مقدّس تحت حملات متعدد محفوظ مانده است؟
۹ بسیاری کوشیده‌اند کتاب مقدّس را نابود سازند، اما یَهُوَه از کلامش محافظت کرده است. در انسیکلوپیدیا کاتولیکا (دایرة‌المعارف کاتولیکی) آمده است: «در سال ۱۲۲۹، شورای کلیسای تولوز، مردم عامی را از خواندن [کتاب مقدّس به زبان محلی] به دلیل مخالفت با آلبیگاییان و والدوسیان منع کرد . . . جلسه‌ای در تاراگونای اسپانیا در سال ۱۲۳۴ تحت سرپرستی جِیمز اول بر اساس چنین ممنوعیتی برگزار شد . . . مقامات عالی کلیسای روم در این رابطه اولین بار در سال ۱۵۵۹ مداخله کردند یعنی زمانی که پُل چهارم، چاپ و داشتن [کتاب مقدّس] به زبان‌های محلّی را در فهرست کتاب‌های ممنوعه قرار داد؛ فقط با داشتن مجوز از دادگاه مقدّس چاپ و داشتن آن جایز بود.»
۱۰ کتاب مقدّس با وجود حملات متعدد به آن همواره محفوظ مانده است. حدود سال ۱۳۸۲، جان ویکلیف و همکارانش اولین کتاب مقدّس را به زبان انگلیسی ترجمه کردند. مترجمی دیگر ویلیام تیندِل بود که در سال ۱۵۳۶ به قتل رسید. گفته شده است که وقتی او را برای اعدام به تیری بستند، فریاد زد: «خداوندا، چشمان پادشاه انگلیس را باز کن.» سپس او را خفه کردند و بعد سوزاندند.
۱۱ کتاب مقدّس در میان آتش مخالفت‌ها همواره محفوظ مانده است. برای مثال در سال ۱۵۳۵، کتاب مقدّس انگلیسی به ترجمهٔ مایلز کاوردِل به روی کار آمد. تیندِل «عهد جدید» را کامل و «عهد عتیق» را از پیدایش تا تواریخ ترجمه کرده بود. کاوردِل در ترجمه‌اش از آن ترجمه‌ها استفاده کرد و بقیهٔ آن را از زبان لاتین و کتاب مقدّس آلمانی مارتین لوتر ترجمه کرد. امروزه «ترجمهٔ دنیای جدید کتاب مقدّس» به انگلیسی موجود است. متن این ترجمه بسیار واضح، دقیق و در موعظه بسیار مفید است. بسیار خوشحالیم که نه دیوها و نه انسان‌ها قادر بوده‌اند کلام یَهُوَه را نابود کنند.
یَهُوَه، حافظ نامش
۱۲. «ترجمهٔ دنیای جدید» در حفظ نام الٰهی چه نقشی داشته است؟
۱۲ یَهُوَه خدا نامش را در کتاب مقدّس حفظ کرده است. در این رابطه «ترجمهٔ دنیای جدید» اهمیتی بسزا داشته است. مترجمان در مقدّمهٔ این ترجمه چنین نوشتند: «مهم‌ترین جنبهٔ این ترجمه بازگرداندن نام الٰهی در متن انگلیسی است. نام یَهُوَه با تلفظ متداول در انگلیسی ۶۹۷۳ بار در بخش عبری و ۲۳۷ بار در بخش یونانی برگردانده شده است.» اکنون تمام و یا قسمتی از «ترجمهٔ دنیای جدید» به بیش از ۱۱۶ زبان و بیش از ۱۷۸٬۵۴۵٬۸۶۲ جلد به چاپ رسیده است.
۱۳. از کجا می‌دانیم که انسان‌ها نام خدا را از ابتدای خلقت می‌دانستند؟
۱۳ بشر از ابتدای خلقت با نام خدا آشنا بوده است. آدم و حوّا نام خدا را می‌دانستند و با نحوهٔ تلفظ این نام آشنا بودند. پس از توفان، وقتی نوح متوجه شد که پسرش حام به او بی‌احترامی کرده است، گفت: «متبارک باد یَهُوَه خدای سام! و کنعان، [پسر حام] بندهٔ او باشد.» (پیدا ۴:۱؛ ۹:۲۶) خدا خود اعلام کرد: «من یَهُوَه هستم و اسم من همین است. و جلال خود را به کسی دیگر . . . نخواهم داد.» او همچنین گفت: «من یَهُوَه هستم و دیگری نیست و غیر از من خدایی نی.» (اشع ۴۲:۸؛ ۴۵:۵) یَهُوَه نامش را محفوظ داشته و در سرتاسر جهان به مردم شناسانده است. حقیقتاً چه افتخاری است که خدا را به نامش، یَهُوَه بخوانیم و شاهدان او باشیم! ما نیز همصدا با مزمورنویس می‌گوییم: «به نام خدای خود، عَلَم خود را خواهیم افراشت.»—مز ۲۰:۵.
۱۴. نام خدا در چه جاهایی غیر از کتاب مقدّس یافت می‌شود؟
۱۴ نام خدا فقط در کتاب مقدّس ذکر نشده است. سنگ مُوآبی را در نظر بگیرید که در دیبون، ۲۱ کیلومتری (۱۳ میل) شرق دریای مرده یافت شد. بر این سنگ نام پادشاه اسرائیل، عُمْری اشاره شده است. همچنین مِیشَعْ پادشاه مُوآب در آن نوشته توصیف می‌کند که چگونه به ضد اسرائیل شورش کرد. (۱پاد ۱۶:۲۸؛ ۲پاد ۱:۱؛ ۳:۴، ۵) اهمیت ویژهٔ سنگ مُوآبی در این است که نام خدا به شکل تتراگراماتُن یعنی چهار حرف عبری «ی ه و ه» دیده می‌شود. تتراگراماتُن همچنین در نامه‌های لاخیش در تکه‌های ظروف سفالی که در اسرائیل پیدا شده است دیده می‌شود.
۱۵. «سَبْعینی» (سِپتواِجینْت) چیست و به چه دلیل تهیه شد؟
۱۵ اولین مترجمان کتاب مقدّس در حفظ نام الٰهی سهمی داشتند. بسیاری از یهودیانی که طی سال‌های ۶۰۷ ق.م. تا ۵۳۷ ق.م. در بابل اسیر بودند، پس از رهایی به یهودا و اسرائیل بازنگشتند. از آن زمان تا قرن سوم ق.م. اسکندریهٔ مصر به تدریج سکنهٔ بسیاری از یهودیان گشت. از این رو لازم شد که کتاب مقدّس به زبان بین‌المللیِ وقت یعنی زبان یونانی ترجمه شود. این ترجمه به نام «سَبْعینی» (سِپتواِجینْت) در قرن دوم تکمیل شد. در برخی از نسخه‌های آن نام یَهُوَه با حروف عبری نوشته شده است.
۱۶. نام الٰهی در چاپ اول کدام کتاب آمده است؟
۱۶ نام الٰهی در کتاب مزامیر بِی، اولین اثر ادبی آمده است که در مستعمرات انگلیس در آمریکا منتشر شد. نسخهٔ اول آن (چاپ سال ۱۶۴۰) حاوی مزامیر است که از عبری به انگلیسی برگردانده شده است. در این ترجمه نام خدا در آیاتی نظیر مزمور ۱:۱، ۲ آمده است. در آنجا می‌خوانیم: «برکت باد بر کسی که» در راه توصیهٔ شریران قدم نگذارد، بلکه «به شریعت یَهُوَه رغبت دارد.»
یَهُوَه، حافظ حقایق روحانی
۱۷، ۱۸. الف) «حق» را چگونه شرح می‌دهید؟ ب) «حقیقتِ انجیل» حاوی چیست؟
۱۷ ما «یَهُوَه خدای حق» را با شادی خدمت می‌کنیم. (مز ۳۱:۵) در فرهنگ کالینز کُبیلد انگلیش دیکشنری چنین آمده است: «حقیقتِ امری به مفهوم مجموعهٔ چیزها و رویدادهای واقعی است، نه چیزهای تصوّری و ابداعی.» واژهٔ عبری کتاب مقدّس که در فارسی «حق،» «حقیقت» یا «راستی» ترجمه شده است با چیزهای راست، معتبر، دقیق و واقعی در ارتباط است. واژهٔ یونانی «حق» در کتاب مقدّس نشانگر چیزی است که با واقعیت، درستی و راستی هماهنگ باشد.
۱۸ یَهُوَه حقایق روحانی را محفوظ نگه داشته است و دانش آن را به وفور در اختیارمان قرار داده است. (۲یو ۱، ۲) درک ما از حقیقت کلام خدا رو به افزایش است چون «راه درستکاران مانند سپیده صبح است که رفته‌رفته روشنتر می‌شود تا سرانجام به روشنایی کامل روز تبدیل می‌گردد»! (امث ۴:۱۸، ترجمهٔ تفسیری) عیسی در دعایی به خدا گفت: «کلام تو حقیقت است.» (یو ۱۷:۱۷) کلام خدا شامل «حقیقتِ انجیل» است که حاوی تمام تعالیم مسیحی می‌شود. (غلا ۲:۱۴) برخی از این حقایق در رابطه با نام خدا، سلطنت عالمگیر وی، فدیهٔ عیسی، رستاخیز و پادشاهی مسیح است. بیایید ببینیم با وجود حملات شیطان، خدا چگونه حقایق را محفوظ داشته است.
یَهُوَه مانع حملات شیطان به حقیقت شده است
۱۹، ۲۰. نِمرُود که بود و مردم طی حکمرانی او چه قصدی داشتند؟
۱۹ پس از توفان نوح، بین مردم چنین ضرب‌المثلی رواج یافت: «مانند نِمرُود، شکارچی‌ای نیرومند به ضدّ یَهُوَه.» (پیدا ۱۰:۹، دجb) مخالفت نِمرُود با یَهُوَه خدا به این مفهوم بود که او شیطان را پیروی و پرستش می‌کرد. او مانند مخالفانی بود که عیسی در موردشان چنین گفت: «شما را شیطان پدر است و خواهش‌های پدر خود را می‌خواهید بجا آرید او . . . در راستی نماند.»—یو ۸:۴۴، فاضل‌خان همدانی.
۲۰ قلمرو نِمرُود شامل بابل و چندین شهری می‌شد که در میان دو رودخانهٔ دجله و فرات قرار داشتند. (پیدا ۱۰:۱۰) احتمالاً تحت هدایت نِمرُود، مردم ساختن شهر بابل و برج آن را در حدود سال ۲۲۶۹ ق.م. شروع کردند. این کار برخلاف خواست یَهُوَه بود زیرا به انسان‌ها گفته بود که در سراسر زمین پخش شوند. آن بنّایان چنین گفتند: «بیایید شهری برای خود بنا نهیم، و برجی را که سرش به آسمان برسد، تا نامی برای خویشتن پیدا کنیم، مبادا بر روی تمام زمین پراکنده شویم.» اما خدا «لغت [زبان] تمامی اهل جهان را مشوّش ساخت» تا نقشهٔ آنان به هم خورد و پخش شوند. (پیدا ۱۱:۱-۴، ۸، ۹) شاید شیطان قصد داشت همهٔ انسان‌ها را از طریق یک دین به پرستش خود وادارد. در این صورت نقشه‌اش کاملاً شکست خورد. یَهُوَه پرستش حقیقی را از آغاز تاریخ بشر تا به حال حفظ کرده است و هر روز بر تعداد پرستندگان یَهُوَه افزوده می‌شود.
۲۱، ۲۲. الف) چرا دین کاذب هرگز خطری جدّی برای پرستش حقیقی نبوده است؟ ب) در مقالهٔ بعد چه موضوعاتی را بررسی خواهیم کرد؟
۲۱ هیچ گاه دین کاذب خطری جدّی برای پرستش حقیقی نبوده است. به چه دلیل؟ چون «معلّم اعظم» ما، کلام و نامش را از حملات دشمنان محفوظ نگه داشته است و سرچشمهٔ بی‌پایان حقایق روحانی بوده است. (اشع ۳۰:۲۰، ۲۱، دج) پرستش خدا مطابق با حقایق کلامش، شادی به همراه دارد. برای این منظور باید از لحاظ روحانی فعال باشیم، کاملاً به یَهُوَه توکّل و اعتماد کنیم و طبق هدایت روح‌القدس عمل نماییم.
۲۲ در مقالهٔ بعد خواهیم دید که برخی از تعالیم کاذب چگونه پدید آمده‌اند. همچنین نور حقایق کلام خدا چگونه کاذب بودن این تعالیم را برملا می‌سازد. به علاوه، خواهیم دید که یَهُوَه حافظ بی‌نظیر حقیقت چگونه ما را با تعالیم حقیقی که بخشی از میراث روحانی ماست، برکت داده است.
[پاورقی]
a مأخذ انگلیسی
b ترجمهٔ دنیای جدید
[تصویر در صفحهٔ ۳]
[تصویر در صفحهٔ ۴]
ما نام شاهدان یَهُوَه را در کنگرهٔ سال ۱۹۳۱ با خوشحالی پذیرفتیم
[تصویر در صفحهٔ ۵]
اشخاصی مانند تیندِل جانشان را در راه کلام خدا نهادند
[سطر اعتبار]
Book of Martyrs From Foxe’s