کادر سؤال
◼ چگونه می‌توانیم در موعظه به زندانیان احتیاط به خرج دهیم؟
حداقل هشت میلیون زندانی در سراسر جهان وجود دارند که بعضی از آنها به بشارت علاقه‌مند می‌باشند. ( ۱ تیمو ۲:۴) یکی از دفاتر شعبه ماهانه در حدود ۱۴۰۰ نامه از زندانیان و افراد خانوادهٔ آنها دریافت می‌کند که در آنها تقاضای دریافت نشریه و ملاقات شده است. اگرچه علاقهٔ بسیاری از زندانیان واقعی است اما تجربه نشان داده است که بعضی از آنها برای سوءاستفاده از قوم خدا، ظاهراً علاقه نشان می‌دهند. از این رو، تمام مبشّرانی که در زندان‌ها موعظه می‌کنند باید به هشدارهای زیر توجه کنند.
در بسیاری از موارد می‌توان به زندانیان از طریق نامه موعظه کرد. شدیداً سفارش می‌کنیم که خواهران به زندانیان مذکر نامه ننویسند حتی اگر هدف شما کمک روحانی به آنهاست. مسئولیت این امر به عهده برادران با صلاحیت می‌باشد. از خواهران با صلاحیت خواسته خواهد شد تا با زندانیان مؤنث که واقعاً علاقه‌مند می‌باشند، مکاتبه کنند. پول و هدیه نباید برای زندانیان فرستاده شود، حتی اگر از شما درخواست کنند.
زمانی که یک زندانی علاقه نشان می‌دهد نام و آدرس او را به جماعتی بدهید که زندان در محدودهٔ آن قرار دارد. معمولاً برادران با صلاحیت می‌دانند که در موقعیت‌های مختلف چگونه عمل کنند. اگر جماعت آن محدوده را نمی‌شناسید می‌توانید این اطلاعات را به دفتر شعبه ارسال کنید.
برادرانی که برگزیده شده‌اند می‌توانند هم زمان با چند زندانی کتاب مقدّس را مطالعه کنند. اما مبشّران نباید جلسات بخصوصی را ترتیب دهند که در آنها زندانیان و برادران بدون نظارت مسئولان زندان با یکدیگر معاشر شوند. گذشته از این، دیدار از زندان‌ها بدون برنامه‌ریزی قبلی و برقراری رابطه‌ای نزدیک با زندانیان برای مبشّران کاری غیر عاقلانه می‌باشد.
پس بیایید تا در دادن بشارت به زندانیان ‹مثل مارها هوشیار و چون کبوتران ساده باشیم.› — مت ۱۰:۱۶.