کادر سؤال
◼ اگر بخواهیم پس از مرگمان، قسمتی از اموال خود یا تمام آن را به سازمان شاهدان یَهُوَه واگذار کنیم، چه امری را باید در نظر داشته باشیم؟
پس از مرگ، شخص دیگر هیچ کنترلی بر مال و اموال خود ندارد. (جا ۹:۵، ۶) بنابراین بسیاری از پیش خواست خود را برای تقسیم اموالشان در وصیت‌نامه‌ای رسمی ذکر می‌کنند. (۲پاد ۲۰:۱) در این وصیت‌نامه معمولاً شخصی را به عنوان وصی یا نمایندهٔ خود معرفی می‌کنند. اگر وصیت‌نامه‌ای در دست نباشد، در بسیاری از کشورها ادارهٔ انحصار و وراثت مشخص می‌کند که چگونه مال و اموال متوفا باید تقسیم شود. از این رو، اگر می‌خواهیم قسمتی از اموالمان یا تمام آن را به سازمان شاهدان یَهُوَه واگذار کنیم، باید در وصیت‌نامه‌ای رسمی آن را دقیقاً قید کنیم و با سنجیدگی وصی‌ای را انتخاب نماییم.
وصی یا نمایندهٔ متوفا مسئولیتی سنگین بر دوش دارد. چون مقدار مال و اموال متوفا و تقسیم آن بین بازماندگان می‌تواند پیچیده و وقت‌گیر باشد. همچنین در هر کشوری اغلب قوانینی در این خصوص وجود دارد که باید رعایت شود. نمی‌توان انتظار داشت که هر عضوی از جماعت مسیحی از عهدهٔ این مسئولیت برآید. باید شخصی لایق و قابل اعتماد را انتخاب کرد که با میل و رغبت در پی انجام دادن خواسته‌هایمان باشد.—به «مجلّهٔ بیدار شوید!» ۸ دسامبر ۱۹۹۸ تحت عنوان «فواید برنامه‌ریزی برای تقسیم مال و اموال»a مراجعه فرمایید.
اگر از شما خواسته شود که وصی یا نمایندهٔ متوفا باشید: اگر شخصی از شما بخواهد که پس از مرگش، مسئولیت تقسیم مال و اموال او را بر عهده گیرید، در ابتدا تمام جوانب این مسئولیت را بررسی کنید. پس از دعا، برای خود مشخص سازید که آیا می‌توانید از عهدهٔ این وظیفه برآیید. (لو ۱۴:۲۸-۳۲) پس از مرگ شخص، باید تمام افراد ذی‌نفع را که نامشان در وصیت‌نامه برده شده است، مطلع سازید. پس از این که دولت به شما اجازهٔ تقسیم اموال را داد، موظفید طبق قانون و دقیقاً طبق خواسته‌های متوفا دارایی‌اش را بین بازماندگان تقسیم کنید. وصی یا نمایندهٔ متوفا باید توجه داشته باشد که دارایی شخص چه زیاد یا چه کم باشد، نمی‌تواند خواسته‌های متوفا را نادیده بگیرد. هر گونه ارثیه‌ای که به مؤسسهٔ قانونی شاهدان یَهُوَه واگذار می‌گردد، جزو اموال وقف‌شده‌ایست که به سازمان شاهدان یَهُوَه تعلّق دارد و از آن استفاده می‌شود.—لو ۱۶:۱۰؛ ۲۱:۱-۴.
[پاورقی]
a مأخذ انگلیسی.