با همگان «در صلح و صفا» باشید

۱.‏ کدام پند کتاب مقدّس را می‌توان هنگام مواجه شدن با فردی که از دیدارمان ناراحت یا عصبانی می‌شود،‏ بکار گرفت؟‏

^۱ قوم یَهُوَه صلح‌دوست است و در خدمت موعظه با دیگران با صلح و صفا رفتار می‌کند.‏ (‏اشع ۵۲:‏۷‏)‏ گاهی با مخاطبی روبرو می‌شویم که از دیدارمان ناراحت یا عصبانی می‌شود.‏ در چنین موقعیت‌هایی چه امری به ما کمک می‌کند که صلح و آرامش خود را حفظ کنیم؟‏—‏روم ۱۲:‏۱۸‏.‏

۲.‏ چرا داشتن بصیرت برای ما اهمیت دارد؟‏

^۲ بصیرت به خرج دهید:‏ برخی،‏ از فعالیت‌هایمان خشمگین می‌شوند زیرا که با پیام کتاب مقدّس مخالفند.‏ گروهی دیگر ممکن است به دلایل گوناگونی که به پیام ما ارتباط ندارد،‏ عصبانی شوند.‏ شاید در زمانی نامناسب به دیدار مخاطبمان رفته‌ایم.‏ مخاطبمان ممکن است به خاطر مشکلات زندگی‌اش ناراحت و عصبانی باشد.‏ حتی اگر پیام کتاب مقدّس مخاطبمان را ناراحت کرده باشد،‏ باید این را به یاد داشته باشیم که واکنش او احتمالاً به این دلیل است که به گمراهی کشانده شده است.‏ (‏۲قر ۴:‏۴‏)‏ داشتن بصیرت به ما کمک می‌کند تا آرام بمانیم و فکر نکنیم که او شخصاً از ما عصبانی است.‏—‏امث ۱۹:‏۱۱‏.‏

۳.‏ چگونه می‌توانیم رفتاری توأم با احترام با مخاطبمان داشته باشیم؟‏

^۳ رفتاری توأم با احترام:‏ بسیاری در محدودهٔ موعظه عقایدی محکم و دژ مانند دارند.‏ (‏۲قر ۱۰:‏۴‏)‏ آنان آزادند که به پیام ما گوش دهند یا ندهند.‏ هیچ گاه نباید عقاید مخاطبمان را بی‌اهمیت جلوه دهیم یا به شکلی نشان دهیم که اطلاعاتمان از کتاب مقدّس بیشتر از اوست.‏ حتی اگر از ما خواسته شود که آنجا را ترک کنیم،‏ ما باید با احترام آن را بپذیریم.‏

۴.‏ سخنان خوشایند و سنجیده به چه مفهوم است؟‏

^۴ سخنان خوشایند و سنجیده:‏ حتی اگر مخاطبمان با ما برخورد لفظی کرد،‏ سخنان ما باید ملایم و سنجیده باشد.‏ (‏کول ۴:‏۶؛‏ ۱پطر ۲:‏۲۳‏)‏ هرگز نباید وارد جرّوبحث شویم،‏ بلکه باید سعی کنیم که با او نقطه نظری مشترک بیابیم.‏ ممکن است با مهربانی از او بخواهیم که دلیل مخالفتش را بگوید.‏ برای این که گفتگویمان به جرّوبحث نکشد،‏ شاید بهتر باشد به آن پایان دهیم.‏—‏امث ۹:‏۷؛‏ ۱۷:‏۱۴‏.‏

۵.‏ صلح‌جویی در خدمت موعظه چه فوایدی به همراه دارد؟‏

^۵ اگر ما صلح‌جو باشیم،‏ شاید مخاطبمان آن را به خاطر بسپارد.‏ ممکن است زمانی دیگر که یکی از شاهدان به او شهادت می‌دهد،‏ به گفته‌هایش گوش دهد.‏ (‏روم ۱۲:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ حتی اگر به نظر رسد که با اعتقادات ما سخت مخالف است،‏ این امکان وجود دارد که روزی یکی از برادرانمان شود.‏ (‏غلا ۱:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ حال،‏ چه او به حقیقت علاقه‌مند شود چه نشود،‏ ما می‌خواهیم یَهُوَه را جلال دهیم و با صلح‌جویی و خویشتنداری تعلیم خود را زینت بخشیم.‏—‏۲قر ۶:‏۳‏.‏