آیا کتاب مقدّس برخورداری از لذّت جنسی را منع می‌کند؟
پاسخ کتاب مقدّس
کتاب مقدّس نه تنها برخورداری از لذّت جنسی را منع نمی‌کند، بلکه آن را هدیه‌ای می‌داند که خدا به افراد متأهل بخشیده است. او انسان‌ها را «مرد و زن» آفرید و آنچه را که خلق کرده بود، «بسیار نیکو» خواند. (پیدایش ۱:۲۷، ۳۱) زمانی که خدا اولین مرد و زن را به ازدواج هم درآورد، گفت که آنان «یک تن خواهند شد.» (پیدایش ۲:۲۴) پیوند ازدواج، لذّت رابطهٔ جنسی و ارتباط نزدیک عاطفی را شامل می‌شود.
کتاب مقدّس لذّتی را که شوهر در ازدواج می‌برد، چنین توصیف می‌کند: «از همسر روزگار جوانیِ خویش شادمان باش؛ ... پستانهایش تو را همیشه خرّم سازد و عشق او سرمستت کند.» (امثال ۵:۱۸، ۱۹) همچنین خواست یَهُوَه این است که زنان نیز از رابطهٔ جنسی لذّت برند. کتاب مقدّس می‌گوید: «زن و مرد باید وظایف زناشویی خود را نسبت به یکدیگر انجام دهند.»—۱قُرِنتیان ۷:۳، ترجمهٔ تفسیری.
محدودسازی لذّت جنسی
خدا رابطهٔ جنسی را تنها در چارچوب ازدواج زن و مرد مجاز می‌داند. عبرانیان ۱۳:۴ در این رابطه می‌گوید: «پیوند ازدواج باید در نظر همگان محترم باشد. بستر زناشویی نیز باید از ناپاکی به دور باشد؛ زیرا خدا کسانی را که مرتکب اعمال نامشروع جنسی می‌شوند، چه مجرّد و چه متأهل، محکوم خواهد کرد.» افراد متأهل باید به عهد خود نسبت به هم وفا کنند. آنان می‌توانند با عمل به این اصل کتاب مقدّس که می‌گوید «تنها به فکر نفع خود مباشید» در امور زناشویی ازخودگذشتگی نشان داده و بدین شکل شادی فراوان یابند.—فیلیپیان ۲:۴.