حبس شاهدان یَهُوَه به دلیل ایمانشان—در اریتره
سال‌هاست که دولت اریتره، شاهدان یَهُوَه منجمله زنان و سالمندان را بدون محاکمه یا وارد کردن اتهامات رسمی دستگیر و به زندان محکوم می‌کند. آفورکی، رئیس جمهور این کشور در ۲۵ اکتبر ۱۹۹۴ تابعیت شاهدان یَهُوَه را به دلیل عدم شرکت آنان در همه‌پرسی استقلال سال ۱۹۹۳ و امتناعشان از خدمت نظام وظیفه بر اساس وجدان لغو کرد. پیش از آن، مقامات اریتره برای کسانی که بر اساس وجدانشان از خدمت نظام وظیفه خودداری می‌کردند، خدمتی غیرنظامی در نظر می‌گرفت. شاهدان بسیاری طی دورهٔ دولت‌های مختلف به این خدمت غیرنظامی پرداخته بودند. در آن زمان، مقامات دولتی بارها «تقدیرنامۀ انجام خدمت ملی» را به شاهدان تقدیم کرده و آنان را به سبب کارشان تحسین کردند. اما از زمان صدور حکم رئیس جمهور در سال ۱۹۹۴، نیروهای امنیتی سعی داشته‌اند شاهدان یَهُوَه را از طریق زندان، شکنجه و آزار به انکار ایمانشان وادارند.
در حال حاضر ۳۲ شاهد یَهُوَه (۲۲ مرد و ۱۰ زن) در حبس هستند. در ۴ دسامبر ۲۰۲۰، بیست‌وهشت شاهد یَهُوَه (۲۶ مرد و ۲ زن) بعد از آن که بین ۵ تا ۲۶ سال به دلیل ایمانشان در حبس بودند، آزاد شدند. در ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۱، یک شاهد یَهُوَه (۱ مرد) بعد از بیشتر از ۱۲ سال حبس، آزاد شد. همچنین، در ۱ فوریهٔ ۲۰۲۱، سه شاهد یَهُوَه (۱ مرد و ۲ زن) بعد از آن که بین ۴ تا ۹ سال در زندان بودند، آزاد شدند.
مرگ برخی از شاهدان به دلیل شرایط بسیار بد زندان
چهار شاهد یَهُوَه طی حبس خود در زندان‌های اریتره جانشان را از دست دادند. سه شاهد سالمند دیگر نیز پس از آزادی‌شان از زندان به دلیل شرایط سختی که در زندان متحمّل شده بودند، مردند.
در سال ۲۰۱۸، دو شاهد یَهُوَه بعد از انتقال به زندان میسروا جان سپردند. هبته‌میکائیل تِسفامریم در سن ۷۶ سالگی در ۳ ژانویه، و هبته‌میکائیل میکونن در سن ۷۷ سالگی در ۶ مارس جان سپردند. مقامات اریتره آنان را در سال ۲۰۰۸ بدون وارد کردن هیچ گونه اتهامی زندانی کرده بودند.
در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲، دو شاهد یَهُوَه به دلیل رفتارهای غیرانسانی در اردوگاه زندانیان «مِیتیر» مردند. مردی ۶۲ ساله به نام میسقینا گِبرتینسای در اثر حرارت شدیدی که طی شکنجه متحمّل شده بود، جان سپرد. یوهانس هاله که ۶۸ سال داشت در ۱۶ اوت ۲۰۱۲ پس از تقریباً ۴ سال حبس در شرایطی مشابه مرد. سه شاهد مسن به نام‌های کاسای میکونن، گایتام گِبرکریستاس و سیهایه تِسفاریم نیز پس از آزادی‌شان به دلیل شرایطی که طی حبس در اردوگاه «مِیتیر» متحمّل شده بودند، مردند.
نادیده گرفتن توصیه‌های سازمان‌های برجستۀ حقوق بشر
اریتره همچنان معیارهای بین‌المللی حقوق بشر را زیر پا می‌گذارد. سازمان‌های برجستۀ حقوق بشر نادیده گرفتن حق و حقوق بنیادی شاهدان یَهُوَه توسط مقامات اریتره را محکوم کرده‌اند و این مقامات را ترغیب نمودند که هر چه زودتر وضعیت را سامان دهند.
در سال ۲۰۱۴، شورای حقوق بشر (HRC)، گزارشگران ویژۀ سازمان ملل متحد را به دلیل شرح وضعیت حقوق بشر در اریتره تحسین کرد. آنان در گزارش خود مقامات اریتره را ترغیب کرده بودند که «مطابق با قوانین بین‌المللی» حق امتناع از خدمت نظام وظیفه بر اساس وجدان را بپذیرند و «سلامت زندانی‌ها را ضمانت کنند؛ یعنی اطمینان حاصل کنند که بیماران به کمک‌های پزشکی دسترسی داشته باشند و طبق معیارهای بین‌المللی شرایط زندان را بهتر کنند.» در سال ۲۰۱۵، شورای حقوق بشر در قطعنامه‌ای اعلام کرد که دولت اریتره باید «برای کسانی که بر اساس وجدان از خدمت نظام وظیفه خودداری می‌کنند، خدمتی غیرنظامی فراهم کند.»
در سال ۲۰۱۶، تحقیقاتی رسمی در مورد حقوق بشر در اریتره نشان داد که مقامات این کشور شاهدان یَهُوَه و دیگر گروه‌ها را به خاطر دین و نژادشان آزار و اذیت کرده‌اند و «جرمی علیه انسانیت» مرتکب شده‌اند.
در سال ۲۰۱۷، «کمیتۀ متخصصان حقوق و سلامت کودکان در آفریقا» (ACERWC) ابراز نگرانی کرد که صرف‌نظر از قوانین کشور حق و حقوق «فرزندان شاهدان یَهُوَه» نادیده گرفته و بی‌رحمانه با آن‌ها رفتار می‌شود. ACERWC چنین توصیه کرد که دولت اریتره «بدون تبعیض به آزادی اندیشه، وجدان و دین کودکان احترام بگذارد.»
در سال ۲۰۱۸، کمیسیون آفریقا دربارۀ حقوق بشر توصیه کرد که دولت اریتره «بی‌درنگ دست به کار شود و به حقوق بنیادی اشخاص زندانی‌شده منجمله شاهدان یَهُوَه احترام گذارد.» این کمیسیون افزود که هر چه زودتر تحقیقاتی باید در مورد شاهدانی که طی حبس جان سپردند، انجام شود و تأکید نمود که «حقوق تابعیت» نباید از شاهدان یَهُوَه گرفته شود.
در مه ۲۰۱۹، کمیتۀ حقوق بشر سازمان ملل متحد (CCPR) دولت اریتره را ترغیب کرد تا به تابعان خود آزادی دین و اعتقاد بدهد و «همۀ آنانی که طبق این حق، دین خود را انتخاب کرده‌اند و به زندان محکوم شده‌اند، منجمله شاهدان یَهُوَه را آزاد سازد.» کمیتۀ CCPR همچنین از دولت اریتره خواست که «دیگر حقوق کسانی را که بر اساس وجدانشان از خدمت نظام وظیفه امتناع می‌ورزند زیر پا نگذارد و خدمتی غیرنظامی برای ایشان فراهم کند.»
در گزارشی که به تاریخ ۱۲ مه ۲۰۲۲ برمی‌گردد، سازمان ملل درخواست کرد که دولت اریتره «بی‌درنگ و بدون شرط همهٔ کسانی را که به خاطر اعتقاداتشان در زندان هستند، اما مرتکب جرمی نشده‌اند آزاد کند. این شامل ۲۰ شاهد یَهُوَه هم می‌شود.» آن‌ها باید «دوباره پرونده‌های شاهدان یَهُوَه را که تابعیتشان به خاطر ایمانشان از آن‌ها گرفته شده بررسی کنند. همچنین مطابق درخواست کمیسیون حقوق بشر در آفریقا دیگر نباید از شاهدان یَهُوَه تابعیتشان گرفته شود. به علاوه، علّت مرگ چند نفر از آن‌ها در بازداشتگاه‌ها باید بررسی شود.»
حبس‌های بی‌انتها
در میان شاهدان اکثر مردان زندانی‌شده به حبس‌های بی‌انتها محکوم شده‌اند، بدین معنی که تا زمان مرگشان یا نزدیک به مرگشان در زندان خواهند بود. از آنجا که هیچ راه قانونی برای کمک به آنان در کشور اریتره وجود ندارد، حبس این شاهدان در واقع به معنی حبس ابد است.
محور زمانی
۱۸ ژوئیه ۲۰۲۳
تعداد شاهدان یَهُوَه که در زندان هستند به ۳۲ نفر رسید.
۱ فوریهٔ ۲۰۲۱
سه شاهد یَهُوَه از زندان آزاد شدند.
۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۱
یک شاهد یَهُوَه از زندان آزاد شد.
۴ دسامبر ۲۰۲۰
۲۸ شاهد یَهُوَه از زندان آزاد شدند.
۶ مارس ۲۰۱۸
مرگ هبته‌میکائیل میکونن در ۷۷ سالگی پس از انتقال به زندان میسروا.
۳ ژانویهٔ ۲۰۱۸
مرگ هبته‌میکائیل تِسفامریم در ۷۶ سالگی پس از انتقال به زندان میسروا.
ژوئیهٔ ۲۰۱۷
منتقل شدن تمامی زندانی‌ها از اردوگاه مِیتیر به زندان میسروا در اطراف شهر اسمره.
۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۴
اکثر آنانی که در ۱۴ آوریل دستگیر شده بودند آزاد شدند، اما ۲۰ نفر از آنانی که در ۲۷ آوریل دستگیر شدند همچنان در زندان به سر می‌برند.
۲۷ آوریل ۲۰۱۴
دستگیری ۳۱ شاهد یَهُوَه طی جلسۀ هفتگی مطالعۀ کتاب مقدّس.
۱۴ آوریل ۲۰۱۴
دستگیری ۹۰ شاهد یَهُوَه طی برگزاری مراسم یادبود مرگ مسیح.
۱۶ اوت ۲۰۱۲
مرگ یوهانس هاله در ۶۸ سالگی در شرایطی بسیار بد در زندان.
ژوئیهٔ ۲۰۱۱
مرگ میسقینا گِبرتینسای در ۶۲ سالگی در شرایطی بسیار بد در زندان.
۲۸ ژوئن ۲۰۰۹
مقامات بعد از حمله به خانه‌ای تمام حاضران در آنجا را که مشغول انجام مراسم مذهبی بودند دستگیر کردند. تعداد آن‌ها ۲۳ نفر و سنشان بین ۲ تا ۸۰ سال بود.
۲۸ آوریل ۲۰۰۹
مقامات دولتی تمامی شاهدان یَهُوَه را که در ادارۀ پلیس در حبس بودند، به‌جز یک نفر به اردوگاه مِیتیر انتقال دادند.
۸ ژوئیهٔ ۲۰۰۸
یورش نیروهای پلیس به خانه‌ها و محل کار شاهدان یَهُوَه و دستگیری ۲۴ تن از آنان که اکثراً نان‌آور خانواده‌های خود بودند.
مهٔ ۲۰۰۲
دولت اریتره تمام ادیان به‌جز ۴ دین مورد تأییدشان را ممنوع اعلام کرد.
۲۵ اکتبر ۱۹۹۴
صدور حکم رئیس جمهور اریتره مبنی بر لغو تابعیت و حقوق شهروندی شاهدان یَهُوَه.
۱۷ سپتامبر ۱۹۹۴
پولُس ایاسو، ایزاک موگوس و نگده تکله‌مریم بدون محاکمه به زندان محکوم شدند.
دهۀ ۱۹۴۰
پایه‌گذاری نخستین جماعات شاهدان یَهُوَه.