فصل ۶
موضوعی که تمامی خلقت باید با آن روبرو شود
۱. الف) شیطان در عدن چه موضوعی را مطرح کرد؟ ب) این موضوع تلویحاً چگونه در سخن او آشکار شد؟
وقتی که سرکشی در عدن آغاز شد، موضوعی جدی مطرح گردید که بر تمامی آفرینش تأثیر می‌گذارد. شیطان با نزدیک شدن به حوا با سخنان خود به او اینطور وانمود کرد که او و شوهرش آدم، در محرومیت سختی به سر می‌برند. او پرسید: «آیا خدا حقیقتاً گفته است که از همهٔ درختان باغ نخورید.» حوا پاسخ داد که خدا فقط دربارهٔ یک درخت گفته است: «از آن مخورید و آنرا لمس مکنید مبادا بمیرید.» در آن هنگام شیطان مستقیماً یَهُوَه را به دروغگویی متهم کرد و گفت که زندگی حوا و زندگی آدم به اطاعت از خدا وابسته نیست. او ادعا کرد که خدا از مخلوقاتش چیز خوبی را مضایقه کرده است و آن قابلیت قرار دادن معیارهای خودشان در زندگی است. شیطان به طور قطع اظهار کرد: «هر آینه نخواهید مرد. بلکه خدا می‌داند در روزیکه از آن بخورید چشمان شما باز شود و مانند خدا عارفِ نیک و بد خواهید بود.» (پیدایش ۳:۱-۵) شیطان حوا را به این باور هدایت کرد که اگر خودش تصمیماتش را بگیرد بیشتر منفعت می‌برد. به این ترتیب او تلویحاً حق خدا را برای حاکمیت و طریق حکومت او را زیر سئوال قرار داد. در واقع، موضوع مطرح‌شده سلطنت عالمگیر خدا را دربر گرفت.
۲. چه چیز می‌توانست اولین زوج انسانی را محافظت کند؟
۲ محبت به یَهُوَه می‌توانست حوا را محافظت کند. احترام به سَروَری شوهرش نیز می‌توانست او را از خطاکاری باز دارد. اما او فقط دربارهٔ آنچه که به نظر می‌رسید منفعت فوری دربر دارد، فکر کرد. آنچه که قدغن بود به چشمان او خوشایند آمد. او کاملاً به وسیلهٔ استدلال شیطان فریب خورد، و از قانون خدا تخطی کرد. سپس او آدم را نیز درگیر این موضوع کرد. اگر چه آدم با دروغ شیطان فریب نخورد، اما او نیز از محبت خدا به هیچ وجه قدردانی نکرد. او به سَروَری یَهُوَه بی‌احترامی کرد و تصمیم گرفت که نصیبش با زن یاغیگرش باشد. — پیدایش ۳:۶؛ ۱تیموتاؤس ۲:۱۳،۱۴.
۳. الف) چه موضوع دیگری دقیقاً به حملهٔ شیطان به سلطنت یَهُوَه مربوط می‌شود؟ ب) این موضوع بر چه کسانی تأثیر می‌گذارد؟
۳ حملهٔ شیطان به سلطنت یَهُوَه با آنچه که در عدن به وقوع پیوست به پایان نرسید. موفقیت ظاهری او با مورد سؤال قرار دادن وفاداری دیگران به یَهُوَه ادامه یافت. پس، این هم یک موضوع مطرح‌شدهٔ ثانوی در ارتباط با موضوع قبلی شد. مبارزه‌طلبی او وسعت یافت به طوری که هم ذریت آدم و هم تمام پسران روحی خدا، حتی پسر نخستزادهٔ عزیز و محبوب یَهُوَه را دربر گرفت. در روزگار ایوب، شیطان ادعا کرد آنانی که به یَهُوَه خدمت می‌کنند، این کار را نَه به دلیل اینکه خدا و طریق حکومتش را دوست دارند، بلکه به دلائل خودخواهانه انجام می‌دهند. او ادعا کرد که در صورت مواجه شدن با سختی‌ها، همهٔ آنان تسلیم تمایلات خودخواهانه خواهند شد. آیا حق با او بود؟ — ایوب ۱:۶-۱۲؛ ۲:۱-۶؛ مکاشفه ۱۲:۱۰.
طریقی که آنها به موضوع پاسخ دادند
۴. چرا بسیاری از انسانها از سلطنت یَهُوَه پشتیبانی نکرده‌اند؟
۴ یَهُوَه احتمال این را که دیگران هم در سرکشی به شیطان بپیوندند رد نکرد. در واقع، هنگامی که در عدن داوری خود را اعلام کرد، خدا به آنانی اشاره نمود که در آینده ‹ذریت مار› را تشکیل می‌دادند. (پیدایش ۳:۱۵) فریسیان که توطئهٔ مرگ عیسی را چیدند و یهودای اسخریوطی که مسیح را تسلیم کرد، در میان اینان بودند. عمل آنان فقط برداشتن چند قدم اشتباه از روی ناآگاهی نبود، زیرا آنان می‌دانستند که چه چیز درست بود. با وجود این عمداً موضعی مخالف با یَهُوَه و خادمانش اتخاذ کردند. افراد بیشمار دیگری نیز که خود را با شرایط خواسته‌شدهٔ یَهُوَه مطابقت نداده‌اند، در جهل عمل کرده‌اند. — اعمال ۱۷:۲۹،۳۰.
۵. الف) برخلاف حوا، آنانی که به یَهُوَه وفادار مانده‌اند کلامش را چگونه مدنظر داشته‌اند؟ ب) چگونه نوح وفاداریش را ثابت کرد، و چگونه می‌توانیم از مثال او منفعت ببریم؟
۵ در مقابل تمام اینها، مردان و زنان باایمانی هم بودند که دربارهٔ آفریدگار خود کسب اطلاع کردند و وفاداری خودشان را به او به عنوان سلطان عالم ثابت کردند. آنها به خدا ایمان آوردند. آنها دانستند که زندگی آنها به گوش دادن به خدا و اطاعت کردن از او بستگی دارد. نوح چنین کسی بود. بنابراین وقتی که خدا به نوح گفت، «انتهای تمامئ بشر بحضورم رسیده است . . . پس برای خود کشتئ . . . بساز،» نوح از هدایت یَهُوَه فرمانبرداری کرد. مردم آن روزگار، با وجود اینکه به آنها اخطار داده شد، زندگی روزمرهٔ خود را می‌گذراندند گویی که هیچ چیز غیرعادیی در شرف وقوع نبود. اما نوح کشتی عظیمی ساخت و به موعظه کردن به دیگران دربارهٔ طریقهای عادل یَهُوَه مشغول شد. همان طور که گزارش معلوم می‌دارد، «نوح چنین کرد و بهر چه خدا او را امر فرمود عمل نمود.» — پیدایش ۶:۱۳-۲۲؛ همچنین به عبرانیان ۱۱:۷ و ۲پطرس ۲:۵ رجوع کن.
۶. الف) چه چیز دیگری نگه‌دارندگان کمال اخلاقی را مشخص کرده است؟ ب) سارا چگونه این صفات خوب را آشکار کرد، و به چه طریقی می‌توانیم از مثال او منفعت ببریم؟
۶ همچنین، در میان نگه‌دارندگان کمال اخلاقی، احترام زیاد به اصل سَروَری، همراه با محبت شخصی به یَهُوَه، چشمگیر بوده است. آنها مثل حوا نبودند، که بدون توجه به شوهرش اقدام کرد. نه مثل آدم که قانون یَهُوَه را نادیده گرفت. سارا، همسر ابراهیم این صفات خوب را نشان داد. او نه فقط در سخنانش بلکه در قلب خود نیز ابراهیم را ‹آقایش› بشمار آورد. به علاوه، او شخصاً یَهُوَه را دوست می‌داشت و زن باایمانی بود. او با ابراهیم، «مترقّب شهری با بنیاد [ملکوت خدا] بود که معمار و سازندهٔ آن خداست.» — ۱پطرس ۳:۵،۶؛ عبرانیان ۱۱:۱۰-۱۶.
۷. الف) موسی تحت چه وضعیت‌هایی از سلطنت یَهُوَه پشتیبانی کرد؟ ب) چگونه مثال او می‌تواند به ما منفعت برساند؟
۷ حدود ۴۳۰ سال بعد از آنکه ابراهیم ولایت خود را ترک کرد، موسی در رویارویی با فرعون از سلطنت یَهُوَه پشتیبانی کرد. موسی این کار را با اعتماد کردن به خود انجام نداد. برعکس او به توانایی خود در خوب صحبت کردن شک داشت. اما او از یَهُوَه اطاعت کرد. موسی با پشتیبانی یَهُوَه و کمک برادرش هارون، بارها کلام یَهُوَه را به فرعون گفت. فرعون سرسخت بود. حتی بعضی از مردم بنی‌اسرائیل نیز بشدت از موسی انتقاد کردند. اما موسی وفادارانه هر کاری را که یَهُوَه به او فرمان داده بود انجام داد، و به وسیلهٔ او اسرائیل از مصر نجات یافت. — خروج ۷:۶؛ ۱۲:۵۰،۵۱.
۸. الف) چه نشان می‌دهد که وفاداری به یَهُوَه شامل چیزی بیش از انجام دادن آنچه که خدا به طور اخص و کتبی عنوان کرده است، می‌شود؟ ب) قدردانی از این نوع وفاداری چگونه ما را کمک می‌کند تا ۱یوحنا ۲:۱۵ را بکار ببندیم؟
۸ آنانی که به یَهُوَه وفادار بودند این طور استدلال نکردند که تنها چیزی که از آنان خواسته شده است این است که هماهنگ با رسالهٔ شریعت عمل کنند، و فقط از چیزهایی اطاعت کنند که خدا به رشتهٔ تحریر درآورده است. زمانی که زن فوطیفار کوشش کرد تا یوسف را اغوا کند و با او رابطهٔ نامشروع جنسی داشته باشد، هیچ فرمان مکتوبی از طرف خدا وجود نداشت که به طور اخص زنا را قدغن کند. اما بر اساس آنچه یوسف دربارهٔ ترتیب ازدواج که یَهُوَه در عدن بنیاد نهاده بود، می‌دانست، از ناخشنودی خدا در مورد داشتن روابط جنسی با زن مرد دیگر آگاهی داشت. یوسف نمی‌خواست امتحان کند که خدا تا چه حدی اجازه خواهد داد که او مانند مصریان باشد. او طریقهای خدا را با تعمق بر رفتار خدا با بشر و سپس با بکار بستن آنچه که وجداناً درک می‌کرد که ارادهٔ خداست، نگاه می‌داشت. — پیدایش ۳۹:۷-۱۲؛ با مزمور ۷۷:۱۱،۱۲ مقایسه کن.
۹. چگونه کراراً ثابت شده است که شیطان در مورد اتهامی که در روزگار ایوب مطرح کرده بود، دروغگویی بیش نیست؟
۹ آنانی که حقیقتاً یَهُوَه را می‌شناسند، حتی اگر شدیداً هم تحت آزمایش قرار بگیرند از او روگردان نمی‌شوند. شیطان تهمت زد که اگر ایوب مایملک خود را از دست بدهد و از نظر جسمانی در رنج باشد، حتی این شخص که یَهُوَه از او به خوبی یاد می‌کرد نیز خدا را ترک خواهد کرد. اما ایوب ثابت کرد که شیطان دروغگوست، و آنهم در حالی که نمی‌دانست علت تمام مصیبت‌هایی که در آن غرق شده بود چه بود. (ایوب ۲:۳،۹،۱۰) معهذا شیطان در تلاش برای اثبات نظر خود، بعدها باعث شد که پادشاه خشمگین بابل سه جوان عبری را چنانچه در حضور مجسمه‌ای که به وسیله پادشاه ساخته شده بود تعظیم و پرستش نکنند تهدید به مرگ در تون آتش کند. وقتی که آنها را به زور وادار کردند که بین فرمان پادشاه و شریعت یَهُوَه علیه بت‌پرستی یکی را انتخاب کنند، با استواری اعلام کردند که به یَهُوَه خدمت می‌کنند و اینکه او سلطان متعال آنهاست. برای آنها وفاداری به خدا بسیار گرانبهاتر از زندگی بود. — دانیال ۳:۱۴-۱۸.
۱۰. چگونه برای انسانهای ناکاملی مثل ما امکان‌پذیر است تا ثابت کنیم که حقیقتاً به یَهُوَه وفادار هستیم؟
۱۰ آیا از این مطلب نتیجه می‌گیریم که برای وفادار ماندن به یَهُوَه شخص باید کامل باشد، و کسی که دچار اشتباهی می‌شود کاملاً شکست خورده است؟ ابداً خیر! کتاب مقدس به طور اخص دربارهٔ موقعیتهایی صحبت می‌کند که موسی در آنها کوتاهی کرد. یَهُوَه خشنود نبود، اما موسی را رد یا ترک نکرد. خود رسولان نیز، اگر چه در بسیاری موارد نمونه بودند، ولی ضعفهای خودشان را داشتند. وفاداری، نیاز به اطاعت مداوم قلبی دارد. اما، با در نظر گرفتن ناکاملیت موروثی ما، یَهُوَه از ما در صورتی که عمداً به هر نحوی اراده‌اش را نادیده نگیریم، خشنود است. اگر به علت ضعف، در خطاکاری درگیر شدیم، مهم آن است که صمیمانه توبه کنیم و آن را به صورت عادت تکرار نکنیم. به این ترتیب نشان می‌دهیم که حقیقتاً آنچه را که یَهُوَه می‌گوید خوب است دوست داریم، و از آنچه که نشان می‌دهد بد است متنفر هستیم. براساس ایمان به ارزش کفارهٔ گناه، یعنی قربانی عیسی، می‌توانیم وضعیتی پاک در مقابل خدا داشته باشیم. — عاموس ۵:۱۵؛ اعمال ۳:۱۹؛ عبرانیان ۹:۱۴.
۱۱. الف)چه کسی در میان انسانها تخصیص خدایی را به طور کامل حفظ کرد و این چه چیز را ثابت می‌کند؟ ب) عمل او چگونه به ما کمک می‌کند؟
۱۱ اما آیا می‌توان گفت که تخصیص خدایی کامل برای انسانها امکان‌پذیر نیست؟ در حدود ۴۰۰۰ سال جواب این سؤال «سرّ دینداری [مقدس]» بود. (۱تیموتاؤس ۳:۱۶) اگر چه آدم کامل آفریده شد، اما نمونهٔ کاملی از تخصیص خدایی به جای نگذاشت. چه کسی می‌توانست این نمونه را بجای بگذارد؟ قطعاً هیچ یک از ذریت گناهکارش. عیسی مسیح تنها کسی بود که این کار را کرد. آنچه که عیسی به انجام رساند ثابت کرد آدم که شرایط مطلوب‌تری داشت، چنانچه می‌خواست، می‌توانست کمال اخلاقی را به تمام معنی حفظ کند. اشکال در آفرینش خدا نبود. بنابراین عیسی نمونه‌ای است که باید سعی کنیم از او پیروی کنیم، نَه فقط در نشان دادن اطاعت از قانون الهی، بلکه همچنین در تخصیص شخصی به یَهُوَه، سلطان عالم.
جواب شخصی ما چیست؟
۱۲. چرا باید در خصوص طرزفکر خود در مورد سلطنت یَهُوَه همیشه هوشیار باشیم؟
۱۲ امروز هر یک از ما باید با این موضوع عالمگیر مواجه شود. نمی‌توانیم از زیر آن شانه خالی کنیم. اگر ما صریحاً اظهار کرده‌ایم که در طرف یَهُوَه هستیم، شیطان ما را هدف خود قرار می‌دهد. او از هر جهت ممکن بر ما فشار وارد می‌آورد، و به این کار تا پایان این سیستم چیزهای شریر ادامه خواهد داد. ما نباید هوشیاری خودمان را از دست بدهیم. (۱پطرس ۵:۸) رفتار ما نشان می‌دهد که در رابطه با مهمترین موضوع عالم چه موضعی را گرفته‌ایم.
۱۳. الف) چه امری ما را وامی‌دارد که از دروغگویی و دزدی اجتناب کنیم؟ ب) به سؤالات انتهای این بند پیرامون موقعیتهایی که بعضی اشخاص را به چنین خطاکاری‌هایی متمایل می‌سازند، یک به یک پاسخ بده.
۱۳ نمی‌توانیم رفتار غیر وفادارانه را صرفاً به دلیل اینکه در جهان امری عادی است، مجاز بدانیم. حفظ کمال اخلاقی مستلزم این است که طریقهای عادل یَهُوَه را در تمام جنبه‌های زندگی بکار ببریم. برای شرح این موضوع، مطالب ذیل را در نظر بگیر:
(۱) شیطان از دروغ استفاده کرد تا اولین والدین ما را به گناه بکشاند. او «پدر دروغگویان» شد. (یوحنا ۸:۴۴)
بعضی اوقات تحت چه وضعیت‌هایی نوجوانان در صادق بودن با والدینشان قصور می‌کنند؟ چرا برای نوجوانان مسیحی مهم است که از این عمل اجتناب کنند؟ (امثال ۶:۱۶-۱۹)
چه روال کاریی می‌تواند مشخص کند که آیا شخص با «پدر دروغگویان» است یا با خدای حقیقت؟ (میکاه ۶:۱۱،۱۲)
آیا خطاست که دربارهٔ خود چیزهایی بگوییم تا بهتر از آنچه که واقعاً هستیم جلوه کنیم، حتی اگر به کسی دیگر صدمه نزند؟ (مزمور ۱۱۹:۱۶۳؛ با اعمال ۵:۱-۱۱ مقایسه کن.)
اگر کسی در خطای جدیی درگیر شده باشد، چرا مهم است که کوشش نکند آن خطا را با متوسل شدن به دروغ بپوشاند؟ (امثال ۲۸:۱۳)
(۲) وقتی که حوا و سپس آدم به اصرار شیطان شروع به اتخاذ تصمیماتی برای خود دربارهٔ خوب و بد کردند، اولین کاری که انجام دادند این بود که چیزی را برداشتند که متعلق به خودشان نبود. آنها دزد شدند.
آیا دزدی، چنانچه فرد محتاج باشد یا از شخصی بدزدد که ثروتمند است، کاری درست قلمداد می‌شود؟ (امثال ۶:۳۰،۳۱؛ ۱پطرس ۴:۱۵)
اگر دزدی در جایی که زندگی می‌کنیم، امری عادی باشد یا آنچه برداشته می‌شود ناچیز باشد، آیا کمتر قابل‌اعتراض است؟ (رومیان ۱۲:۲؛ افسسیان ۴:۲۸؛ لوقا ۱۶:۱۰)
۱۴، ۱۵. الف) در پایان سلطنت هزارسالهٔ مسیح، تمامی انسانها تحت چه آزمایشی قرار خواهند گرفت؟ ب) آنچه که ما اکنون انجام می‌دهیم چگونه بر نتیجه‌ای که در آن زمان خواهیم گرفت تأثیر می‌گذارد؟
۱۴ در خلال سلطنت هزارسالهٔ مسیح، شیطان و دیوهایش در هاویه خواهند بود و قادر نخواهند بود تا بر بشر تأثیری بگذارند. واقعاً که چه آرامشی خواهد بود! اما بعد از هزار سال، آنها برای مدت کمی رها خواهند شد. شیطان و آنانی که از او پیروی می‌کنند بر روی «مقدّسین» یا افرادی که به کاملیت رسیده و کمال اخلاقی خودشان را حفظ می‌کنند، فشار خواهند آورد. شیطان با کوشش در جهت محو کردن آن عدالتی که به وسیلهٔ «شهر محبوب»، اورشلیم جدید آسمانی، بر روی زمین استقرار یافته است، به جنگ آن خواهد رفت. — مکاشفه ۲۰:۷-۱۰.
۱۵ بسیار احتمال دارد که همانند گذشته، شیطان برای فریب دادن انسانها، به خودخواهی و غرورشان متوسل شده، و آنها را ترغیب کند تا مرتکب اعمال خیانتکارانه نسبت به یَهُوَه بشوند. اگر این امتیاز را داشته باشیم که در آن زمان زنده باشیم، چگونه شخصاً عکس‌العمل نشان خواهیم داد؟ در خصوص موضوع مهم عالمگیر، قلبهای ما کجا خواهند بود؟ از آن جا که همهٔ انسانها در آن زمان کامل خواهند بود، هر گونه عمل از روی بی‌وفایی عمدی خواهد بود و به نابودی ابدی منتج خواهد گردید. برای اینکه در آن زمان وفاداری خود را ثابت کنیم، چقدر حیاتی است که هم اکنون عادت کنیم تا به دستورات یَهُوَه، چه از طریق کلامش و چه توسط سازمانش، بی‌درنگ واکنش مثبت از خود نشان دهیم! با انجام این کار ما تخصیص راستین خود را به او به عنوان سلطان عالم نشان می‌دهیم.
نکاتی برای مرور
• موضوع بزرگی که همهٔ آفرینش باید با آن مواجه شوند، چیست؟ چگونه ما در آن درگیر شدیم؟
• نکتهٔ برجسته دربارهٔ طرقی که هر یک از مردان و زنانی که در صفحه ۴۹ نشان داده شده‌اند، کمال اخلاقی خود را به یَهُوَه اثبات کردند، چیست؟
• چرا مهم است که هر روز مواظب باشیم تا با رفتارمان به یَهُوَه احترام بگذاریم؟
[تصاویر در صفحهٔ ۴۹]
آنها از سلطنت یَهُوَه پشتیبانی کردند
نوح
سارا
موسی
یوسف
ایوب
چگونه می‌توانیم از مثال آنها منفعت ببریم؟