فصل ۲۰
آیا زندگی و خون را مقدس می‌شماری؟
۱. الف) خدا زندگی را چگونه می‌نگرد؟ ب) چگونه می‌توانیم نشان دهیم که ما از هدیهٔ خدا یعنی زندگی قدردانی می‌کنیم؟
نباید برای ما تعجب‌آور باشد که نقطه‌نظر خدا در مورد زندگی با نقطه‌نظر دنیا بسیار متفاوت باشد. از دیدگاه خدا زندگی انسان مقدس است. آیا تو هم به همین طریق آن را می‌نگری؟ ما کاملاً به خدا وابسته هستیم، کسی که «بهمگان حیات و نَفَس و جمیع چیزها می‌بخشد.» (اعمال ۱۷:۲۵-۲۸؛ مزمور ۳۶:۹) اگر ما همان نظر خدا را داشته باشیم، در آن صورت از زندگی خودمان محافظت خواهیم کرد. اما در تلاش برای نجات زندگی کنونی خود، از قانون الهی تخطی نخواهیم کرد. ما از وعدهٔ خدا در مورد زندگی ابدی برای آنانی که حقیقتاً به پسرش ایمان بیاورند قدردانی می‌کنیم. — متی ۱۶:۲۵،۲۶؛ یوحنا ۶:۴۰؛ یهودا ۲۱.
۲. در خصوص زندگی، دنیا طرز فکر چه کسی را منعکس می‌کند، و بعضی اوقات این طرز فکر به چه نوع استدلالی منجر می‌شود؟
۲ در مقابل این، عیسی گفت که شیطان ابلیس، رئیس این جهان «از اول قاتل بود.» (یوحنا ۸:۴۴؛ ۱۲:۳۱) از همان ابتدا با سرکشی خود، مرگ را برای بشر آورد. تاریخ فجیع و خشونت‌آمیز جهان روحیهٔ او را منعکس می‌کند. اما شیطان همچنین می‌تواند خود را با ظاهری متفاوت بنمایاند. به این ترتیب، کسانی که تحت تاثیر طرز فکر او قرار گرفته‌اند معتقدند که داشتن یک عقیدهٔ مذهبی خوب است، اما وقتی که زندگی در معرض خطر است، به جای نقل قول کردن از کتاب مقدس، بکار گرفتن نصایح «حرفه‌ای» متخصصین است که برایت سودمندتر می‌باشد. (با ۲قرنتیان ۱۱:۱۴،۱۵ مقایسه کن.) وقتی که با وضعیت مرگ و زندگی روبرو می‌شوی، قلب تو به کدام طرف متمایل می‌شود؟ البته خواست ما باید خشنود کردن یَهُوَه باشد.
۳. الف) چرا ما مخصوصاً باید علاقمند باشیم بدانیم که کتاب مقدس دربارهٔ خون چه می‌گوید؟ ب) پیدایش ۹:۳-۶ و اعمال ۱۵:۲۸،۲۹ را بخوان، و با این آیات به سؤالاتی که در بالا منظور شده‌اند، جواب بده.
۳ کلام خدا رابطهٔ نزدیک زندگی و خون را آشکار می‌کند، و می‌گوید: «جان [یا زندگی] جسد در خون است.» درست همان طور که زندگی مقدس است، به همین نحو خدا خون را مقدس کرده است. خون چیزی است که به او تعلق دارد، و باید به طریقی که او تأیید می‌کند استفاده شود. (لاویان ۱۷:۳،۴،۱۱؛ تثنیه ۱۲:۲۳) بنابراین بررسی دقیق دستوراتی که خدا در مورد خون مقرر داشته برای ما مفید خواهد بود.
پیدایش ۹:۳-۶ را بخوان
در جایی که تو زندگی می‌کنی، در مقابل چه عادات و اعمالی باید هوشیار باشی تا اینکه خون حیوان را مصرف نکنی؟
نظر به آنچه که دربارهٔ خون حیوان در آیهٔ ۴ گفته می‌شود، دربارهٔ نوشیدن خون انسان چه عکس‌العملی نشان خواهی داد، (عملی که در ورزشهای گلادیاتورهای رومی انجام می‌شد)؟
همان طور که در آیات ۵ و ۶ نشان داده می‌شود، یک فرد به خاطر ریختن خون انسان، پیش از همه در مقابل چه کسی باید جوابگو باشد؟
اعمال ۱۵:۲۸،۲۹ را بخوان
آیا این آیات اظهار می‌دارند که مقررات تعیین‌شده فقط برای زمانی محدود بودند؟ آیا در مورد ما هم صدق می‌کنند؟
آیا کلام بکار رفته، خون انسان را از این قائده مستثنی می‌کند؟
آیا این آیات نشان می‌دهند که در موارد اضطراری باید استثناهایی قائل شد؟
۴. همان طور که بحث شد، نوشته‌های مقدس نشان می‌دهند که شخص باید چه قدمهایی بردارد تا در خون به گردن داشتن شریک نباشد؟
۴ در خصوص خون انسان، نمی‌توانیم فرض کنیم که صرفاً اجتناب کردن از قتل، ما را بی‌گناه نگه می‌دارد. نوشته‌های مقدس نشان می‌دهد که اگر ما بخشی از سازمانی باشیم که در حضور خدا خون به گردن دارد، باید روابط خودمان را با آن قطع کنیم، چنانچه نخواهیم در گناهانش شریک شویم. (مکاشفه ۱۸:۴،۲۴؛ میکاه ۴:۳) چنین اقدامی شایستهٔ توجه فوری است.
۵. چگونه پشتکار در خدمت موعظه به مبرا بودن از خون دیگران مربوط می‌شود؟
۵ در مورد خادمان خدا که موظفند دربارهٔ نابودی آتی در مصیبت عظیم اخطار دهند، مبرا بودن آنها از به گردن داشتن خون، مستلزم این است که وفادارانه این پیغام را اعلام کنند. (با حزقیال ۳:۱۷-۲۱ مقایسه کن.) پولس رسول به خاطر خدمتی که به او محول شده بود خودش را مدیون همه نوع مردم می‌دانست. و او فقط بعد از اینکه دربارهٔ تدارک خدا برای نجات به طور کامل شهادت داد، احساس کرد که دیگر مسئولیتی در قبال خون آنها ندارد. (رومیان ۱:۱۴،۱۵؛ اعمال ۱۸:۵،۶؛ ۲۰:۲۶،۲۷) آیا پشتکار تو در خدمت موعظه آگاهی متشابهی را از مسئولیتی که بر دوش همهٔ شاهدان یَهُوَه است، منعکس می‌کند؟
۶. بین جلوگیری از تصادف و احترام برای تقدیس زندگی چه رابطه‌ای وجود دارد؟
۶ تصادفات مهلک نیز باید مورد توجه جدی ما باشند. تحت شریعت موسی اشخاصی که تصادفاً باعث مرگ همنوع خود می‌شدند بی‌تقصیر در نظر گرفته نمی‌شدند، بلکه می‌بایست متحمل مجازات و غرامات می‌شدند. (خروج ۲۱:۲۹،۳۰؛ تثنیه ۲۲:۸؛ اعداد ۳۵:۲۲-۲۵) اگر ما اصلی را که در اینجا مطرح شده است به دل بسپاریم، مراقب خواهیم بود که ندانسته باعث بروز هر گونه تصادف مهلکی نشویم، خواه به دلیل طرز رانندگیمان، خواه با دست زدن به ریسک‌های احمقانه؛ همینطور هم از به وجود آمدن شرایطی ناامن و خطرناک در منزل یا محل کار نیز جلوگیری خواهیم کرد. آیا طرز فکر تو در این زمینه انعکاسی از کمال قدردانی تو از تقدیس زندگی می‌باشد؟
دربارهٔ استفادهٔ پزشکی از خون چطور؟
۷. آیا انتقال خون از انسانی به انسان دیگر با قدوسیت خون سازگار است؟ ب) چرا منطقی نیست که فرمان ‹پرهیز از خون› را به کاربردهایی که در قرن اول رواج داشتند محدود کرد؟
۷ انتقال خون با اینکه روش جدیدی نیست، بخصوص در قرن بیستم به طور گسترده به منظور حفظ زندگی مورد استفاده قرار گرفته است. به این ترتیب هم از خود خون و هم از اجزای تشکیل‌دهندهٔ خون برای این مقصود استفاده می‌شود. البته، چنین اقدامات پزشکی تضمین نمی‌کند که بیمار نخواهد مرد. در حقیقت، گاهی اوقات این نوع استفاده از خون سبب اصلی مرگ بیمار بوده است. اما آنچه بیشتر مورد علاقهٔ ماست این است که: آیا دستور کتاب مقدس مبنی بر اینکه ‹از خون بپرهیزیم› در مورد این اقدام پزشکی صدق می‌کند؟ بلی! وارد کردن خون هر انسان یا حیوان در داخل بدن یک شخص، تخلف از قانون الهی است. این کار بی‌احترامی به قدوسیت خون است. (اعمال ۱۵:۱۹،۲۰) هیچ اساسی برای اینکه فرمان ‹پرهیز از خون› تنها محدود به کاربردهای رایج آن در قرن اول می‌شد و در نتیجه تکنیک‌های مدرن پزشکی را مستثنی می‌کند، وجود ندارد. بر این موضوع استدلال کن: آیا کسی می‌تواند ادعا کند که فرمان کتاب مقدس در مورد قتل شامل قتل جنایتکارانه به وسیلهٔ تفنگ نمی‌شود، صرفاً به این دلیل که اسلحه به شکل امروزیش تا قرنها بعد اختراع نشد؟ و آیا منطقی است استدلال کنیم که ممنوعیت مستی فقط در ارتباط با مشروباتی است که در قرن اول شناخته شده بودند و برای لیکورهای قوی روزگار ما دیگر مصداق ندارد؟ برای اشخاصی که حقیقتاً می‌خواهند خدا را خشنود سازند، مفهوم این فرمان که ‹از خون بپرهیزید› واضح است.
۸. الف) چگونه می‌توانی تعیین کنی که آیا روش پزشکی بخصوصی برای یک مسیحی مناسب است، یا خیر؟ ب) اگر دکتر بخواهد مقداری از خون تو را کنار گذاشته و ذخیره کند، و سپس در هنگام عمل جراحی به بدن تو برگرداند، کدام اصل کتاب مقدس می‌تواند به تو کمک کند تا تصمیمی درست اتخاذ کنی؟ پ) چگونه شخص ممکن است در مورد روش مداوایی که مستلزم گردش خون از طریق دستگاهی در خارج از بدن است استدلال کند؟
۸ معهذا، به دلیل پیچیده بودن بعضی از روشها و اقدامات پزشکی، ممکن است سؤالاتی مطرح شود. چگونه می‌توان آنها را حل و فصل کرد؟ ابتدا، از دکتر خود بخواه که روش پیشنهادشده را بوضوح توضیح دهد. سپس آن روش را توأم با دعا در پرتو اصول کتاب مقدس تجزیه و تحلیل کن. دکتر ممکن است پیشنهاد کند که تو مقداری از خون خود را کنار بگذاری و در صورت لزوم، از آن در هنگام عمل جراحی بعدی استفاده کنی. آیا موافقت می‌کنی؟ به یاد داشته باش که بر طبق شریعتی که به موسی داده شد، خونی که از موجودی خارج می‌شد می‌بایست بر زمین ریخته می‌شد. (تثنیه ۱۲:۲۴) امروز ما تحت آن شریعت نیستیم، اما پیغام اساسی این است که خون مقدس است، وقتی که از بدن موجود خارج می‌شود باید با ریختن آن بر پای‌انداز خدا، زمین، به نزد او برگردد. (با متی ۵:۳۴،۳۵ مقایسه کن.) بنابراین چگونه می‌تواند بجا باشد که خون تو ذخیره شده (حتی برای مدتی نسبتاً کوتاه) و سپس به بدن تو برگردانده شود؟ اما اگر دکتر بگوید که در طول عمل جراحی یا در هنگام مداوایی دیگر، خون تو باید به دستگاهی خارج از بدن تو انتقال یابد و سپس به بدن تو برگردانده شود، در آن هنگام چه؟ آیا رضایت می‌دهی؟ بعضی‌ها با وجدان پاک این کار را جایز دانسته‌اند، مشروط بر اینکه دستگاه با مایعات غیرخونی هواگیری و بکار انداخته شود. آنها به چنین دستگاه خارجی همچون گسترش دادن دستگاه گردش خون می‌نگرند. البته، وضعیت‌ها متفاوت است، و این تو هستی که باید تصمیم بگیری. اما تصمیم تو باید برای تو یک وجدان پاک در حضور خدا باقی بگذارد! — ۱پطرس ۳:۱۶؛ ۱تیموتاؤس ۱:۱۹.
۹. الف) برای اطمینان از احترام به تصمیم تو در مورد ‹پرهیز از خون›، چه پیش‌بینی‌هایی را باید در نظر بگیری؟ ب) حتی در وضعیت اضطراری، چگونه می‌توان بعضی اوقات از برخوردهای ناخوشایند اجتناب کرد؟ پ) اگر دکتری یا دادگاهی سعی کند انتقال خون را تحمیل نماید، تو چه خواهی کرد؟
۹ برای اطمینان از اینکه دکترت به تصمیم تو مبنی بر ‹پرهیز از خون› احترام قائل می‌شود، قبل از اینکه وضعیت اضطراری پزشکی پیش آید با او صحبت کن. اگر ضروریست که برای معالجه به بیمارستان بروی، پیش‌بینی‌هایی را در نظر بگیر، و به طور کتبی درخواست کن که در مورد تو از خون استفاده نشود، همچنین شخصاً با دکتری که معالجهٔ تو را به عهده می‌گیرد صحبت کن. اما اگر وضعیت اضطراری غیرمنتظره‌ای پیش آید، آن وقت چه؟ اغلب با گفتگویی منطقی و محترمانه با دکتر و ترغیب کردن او به استفاده از مهارتهای خودش در کمک به ما، اما با احترام گذاشتن به وجدان مسیحیمان، می‌توان از برخوردهای ناخوشایند اجتناب کرد. (امثال ۱۵:۱؛ ۱۶:۲۱،۲۳) اما اگر پرسنل پزشکی با نیت خوب پافشاری کنند که امتناع از خون، زندگی ما را به مخاطره می‌اندازد، و به این صورت سعی کنند به ما تحمیل کنند که به این کار رضایت بدهیم، آن وقت چه؟ ایمان به درستی طریقهای یَهُوَه باید ما را استوار سازد. وفاداری به یَهُوَه باید ما را مصمم و مقاوم سازد، زیرا ما ترجیح می‌دهیم که خدا را بیشتر از انسان اطاعت کنیم. — اعمال ۵:۲۹؛ با ایوب ۲:۴؛ امثال ۲۷:۱۱ مقایسه کن.
موضوع تا چه حد جدی است؟
۱۰. چرا این ادعا که انتقال خون برای نجات زندگی لازم است نظر ما را در مورد موضوع تغییر نمی‌دهد؟
۱۰ گاهی اوقات ممکن است برای اشخاصی که هنوز یَهُوَه را نمی‌شناسند، مباحثات و نظراتی که در طرفداری از انتقال خون ارائه می‌شوند، طوری جلوه کنند که گویی قدوسیت زندگی را بسیار محترم می‌شمارند. اما فراموش نکنیم، بسیاری که به این صورت استدلال می‌کنند، از نابودی زندگی به وسیله سِقط جنین نیز جانبداری می‌کنند. یَهُوَه از هر پزشک «متخصصی» دربارهٔ زندگی و خون بیشتر می‌داند. و ثابت شده است که تمام فرامین او برای خوبی ماست و زندگی کنونی و دورنمای آتی ما را محافظت می‌کند. (اشعیا ۴۸:۱۷؛ ۱تیموتاؤس ۴:۸) آیا فرمان ‹پرهیز از خون› با فرامین دیگر فرق دارد؟
۱۱. الف) تنها طریقهٔ استفاده از خون که یَهُوَه برای اسرائیلیان مجاز دانسته بود، کدام بود؟ ب) چرا این مطلب برای ما به عنوان مسیحیان بسیار مهم است؟
۱۱ جدیت احترام به قدوسیت خون، به وسیلهٔ آنچه که یَهُوَه دربارهٔ تنها طریقهٔ استفاده از خون گفت، تأکید می‌شود. «جانِ جسد در خون است و من آنرا بر مذبح بشما داده‌ام تا برای جانهای شما کفّاره کند، زیرا خون است که برای جان کفّاره می‌کند. بنابراین بنی‌اسرائیل را گفته‌ام هیچکس از شما خون نخورد.» (لاویان ۱۷:۱۱،۱۲) تمام خون حیواناتی که بر طبق آن درخواست در مذبح یَهُوَه ریخته می‌شد، خون گرانبهای عیسی مسیح را از پیش نشان می‌داد. (عبرانیان ۹:۱۱،۱۲؛ ۱پطرس ۱:۱۸،۱۹) به این ترتیب قدوسیت خون خود عیسی به وسیلهٔ شریعت خدا، یعنی قدغن بودن هر نوع استفادهٔ دیگر از خون، تأکید می‌شود. از این مطلب می‌توان دید که هر گونه سوءاستفاده از خون نشاندهندهٔ بی‌احترامی بزرگی به تدارک یَهُوَه برای نجات از طریق پسرش می‌باشد.
۱۲. اگر یک مسیحی حقیقی با مرگ روبرو شود، چرا در تلاش برای زنده ماندن به هیچ گونه سوءاستفاده‌ای از خون متوسل نمی‌شود؟
۱۲ زمانی که شخص با وضعیت مرگ و زندگی روبرو می‌شود، چقدر کوته‌نظرانه خواهد بود که به خدا پشت کند! اگر چه ما از خدمات پزشکان باوجدان قدردانی می‌کنیم، اما مأیوسانه سعی نمی‌کنیم با تخطی کردن از شریعت خدا زندگی خودمان یا عزیزانمان را برای چند روز یا چند سال دیگر حفظ کنیم گویی که زندگی کنونی همه چیز است. ما به ارزش خون ریخته‌شدهٔ عیسی و زندگی ابدیی که امکان‌پذیر کرده است، ایمان داریم. ما با تمام قلب اعتقاد داریم که خادمان وفادار خدا — حتی آنانی که می‌میرند — پاداش زندگی ابدی را خواهند داشت. — یوحنا ۱۱:۲۵؛ ۱تیموتاؤس ۴:۹.
نکاتی برای مرور
• چه چیز زندگی و خون را مقدس می‌سازد؟ چرا دنیا با این عقیده موافق نیست؟
• در رابطه با حیوانات، چگونه به قدوسیت خون آنها احترام نشان می‌دهیم؟
• به چه طرق مختلفی همهٔ ما باید نشان دهیم که زندگی انسان را مقدس می‌دانیم؟ انجام این کار چقدر اهمیت دارد؟