فصل ۲۳

روز یَهُوَه را مد نظر داشته باش

۱.‏ الف)‏ وقتی که اطلاع حاصل کردی که رهایی از اضطرابات این سیستم کُهنه نزدیک است،‏ چگونه عکس‌العمل نشان دادی؟‏ ب)‏ در این باره چه سؤالاتی را جداً باید بررسی کنیم؟‏

بدون شک یکی از اولین چیزهایی که با مطالعهٔ کتاب مقدس آموختی این بود که رهایی از اضطرابات زندگی در سیستم کنونی نزدیک است.‏ تو پی بردی که مقصود خدا این است که تمامی زمین یک بهشت بشود.‏ جنایت،‏ جنگ،‏ بیماری و مرگ دیگر نخواهد بود،‏ و حتی عزیزان فوت‌شده بار دیگر زندگی خواهند کرد.‏ چه دورنمای دلگرم کننده‌ای!‏ این واقعیت که حضور نامرئی مسیح به عنوان پادشاه حاکم از سال ۱۹۱۴ د.‏م.‏ آغاز گردید،‏ و از آن به بعد ما در ایام آخر این دنیای شریر به سر می‌بریم بر نزدیک بودن آن روز تأکید می‌کند.‏ آیا این معرفت در زندگی تو تغییراتی به وجود آورده است؟‏ آیا طریق زندگی تو واقعاً اعتقاد راسخ تو را نشان می‌دهد که «روز خداوند‏» نزدیک است.‏

۲.‏ الف)‏ «روز خداوند‏» کی خواهد آمد؟‏ ب)‏ این واقعیت که یَهُوَه «روز و ساعت» را معلوم نکرد چگونه مفید بوده است؟‏

^۲ نوشته‌های مقدس بوضوح نشان می‌دهند که «نسلی» که نشان حضور مسیح را دیده است «روز عظیم خداوند‏» را هم خواهد دید،‏ روزی که در آن او داوری را بر ضد همهٔ آنانی که بی‌عدالتی می‌کنند به اجرا در می‌آورد.‏ (‏متی ۲۴:‏⁠۳۴؛‏ صفنیا ۱:‏⁠۱۴–‏۲:‏⁠۳‏)‏ اما کتاب مقدس به تاریخ دقیقی اشاره نمی‌کند که در آن وقت عیسی مسیح به عنوان مجری داوری یَهُوَه بر ضد سیستم زمینی شیطان خواهد آمد.‏ عیسی گفت که «از آن روز و ساعت غیر از پدر هیچ کس اطلاع ندارد نَه فرشتگان در آسمان،‏ و نَه پسر هم.‏» (‏مرقس ۱۳:‏⁠۳۲‏)‏ ثابت شده است که این عدم آگاهی بسیار مفید است.‏ به چه طریق؟‏ این مسئله کمکی بوده تا مشخص شود چه چیزی در قلبهای انسانها می‌گذرد.‏ بدین صورت کسانی که واقعاً به یَهُوَه محبت نمی‌ورزند،‏ تمایل دارند که در ذهنهای خود «روز» او را به تعویق بیندازند و به امور دنیوی که قلبهای آنها به آن تمایل دارد روی بیاورند.‏ یَهُوَه فقط آنانی را به خدمت خود قبول می‌کند که حقیقتاً او را دوست دارند و صرف‌نظر از اینکه پایان سیستم شریر چه وقت خواهد آمد،‏ محبت خود را با خدمت کردن به او با تمام قلب نشان می‌دهند.‏ آنانی که مردد و دو دل هستند مورد تأیید خدا و پسرش قرار نمی‌گیرند.‏ —‏ مکاشفه ۳:‏⁠۱۶؛‏ مزمور ۳۷:‏⁠۴؛‏ ۱یوحنا ۵:‏⁠۳‏.‏

۳.‏ در این باره،‏ عیسی چه هشداری به ما داد؟‏

^۳ عیسی طی سخنان هشدارآمیزی به دوستداران یَهُوَه گفت:‏ «بر حذر و بیدار» باشید،‏ «زیرا نمی‌دانید که آن وقت کی می‌شود.‏» (‏مرقس ۱۳:‏⁠۳۳-‏۳۷‏)‏ او ما را ترغیب می‌کند که اجازه ندهیم که خوردن و نوشیدن یا «اندیشه‌های زندگی» آن قدر توجه ما را جلب کند که اهمیت زمان را نادیده بگیریم.‏ —‏ لوقا ۲۱:‏⁠۳۴-‏۳۶؛‏ متی ۲۴:‏⁠۳۷-‏۴۲‏.‏

۴.‏ همان طور که پطرس شرح داد،‏ «روز خداوند‏» چه چیزی را به همراه خواهد آورد؟‏

^۴ بعدها،‏ پطرس رسول به همهٔ آنانی که ایمان حقیقی دارند پند داد که منتظر باشند و حضور روز یَهُوَه را که در آن،‏ ‹آسمان‌ها سوخته شده از هم متفرق خواهند شد و عناصر از حرارت گداخته خواهند گردید›،‏ در نظر داشته باشند.‏ نزدیکی «روز خداوند‏» واقعیتی است که هیچ یک از ما نباید آن را ناچیز بشماریم.‏ «آسمانهای جدید و زمین جدید» که ساخته و پرداختهٔ خداست بزودی جایگزین آسمانهای متشکل از حکومتهای مرئی و جامعهٔ شریر انسانی خواهد شد،‏ و همهٔ «عناصر» که به این سیستم دنیای کنونی وابسته هستند —‏ طرز فکر استقلال خواهانه‌اش،‏ طریق زندگی غیر اخلاقی و مادی —‏ در حرارت نابودکنندهٔ «روز خداوند‏» به پایان خود خواهند رسید.‏ (‏۲پطرس ۳:‏⁠۱۰-‏۱۳‏)‏ ما باید هوشیار و از این امر آگاه باشیم که این وقایع تکان دهندهٔ دنیا،‏ امکان دارد در هر لحظه آغاز گردد.‏ —‏ متی ۲۴:‏⁠۴۴‏.‏

گوش به زنگ وقایعی باش که نشان را تکمیل می‌کنند

۵.‏ الف)‏ تا چه حد پاسخ عیسی به سؤالی که در متی ۲۴:‏⁠۳ ثبت شده است برای پایان سیستم یهودی بکار می‌رفت؟‏ ب)‏ چه قسمتی از جواب او توجه را به وقایعی که از سال ۱۹۱۴ د.‏م.‏ به بعد شروع شد متمرکز می‌کند؟‏

^۵ مخصوصاً با توجه به زمانی که در آن زندگی می‌کنیم،‏ ما باید با جزئیات نشان مرکب که «ایام آخر» یا «پایان این سیستم چیزها» را شناسایی می‌کند،‏ خوب آشنا باشیم.‏ برای شناخت نشان به طور درست،‏ باید این موضوع را مد نظر داشته باشیم که وقتی عیسی به سؤال شاگردانش جواب داد،‏ همان طور که در متی ۲۴:‏⁠۳ ثبت شده است،‏ قسمتی از آنچه که او گفت برای پایان سیستم یهودی در قرن اول بکار می‌رفت،‏ اما کاربرد اصلی گفتهٔ وی بسیار فراتر از آن است.‏ آنچه که او در آیات ۴ تا ۲۲ توصیف کرد،‏ در مقیاس کوچکی بین سالهای ۳۳ تا ۷۰ د.‏م.‏ انجام شد.‏ اما آن نبوت انجام بزرگتری در روزگار ما دارد و از سال ۱۹۱۴ د.‏م.‏ تاکنون دوره‌ای را به عنوان زمان حضور مسیح و پایان سیستم چیزها شناسایی می‌کند.‏ (‏همچنین مرقس ۱۳:‏⁠۵-‏۲۰ و لوقا ۲۱:‏⁠۸-‏۲۴‏)‏ متی ۲۴:‏⁠۲۳-‏۲۸ می‌گوید که از سال ۷۰ د.‏م.‏ تا حضور مسیح چه اتفاقی می‌افتد.‏ —‏ مرقس ۱۳:‏⁠۲۱-‏۲۳‏.‏

۶.‏ الف)‏ چرا باید شخصاً هوشیار باشیم که وقایع جاری چگونه «نشان» را به انجام می‌رسانند؟‏ ب)‏ به سؤالات انتهای بند پاسخ بده و نشان بده که چگونه «نشان» از سال ۱۹۱۴ به بعد به انجام رسیده است؟‏

^۶ ما شخصاً باید هوشیارانه ناظر وقایع جاری که «نشان» را به انجام می‌رسانند،‏ باشیم.‏ ارتباط دادن این وقایع به نبوت کتاب مقدس،‏ به ما کمک خواهد کرد تا روز یَهُوَه را مد نظر داشته باشیم.‏ همچنین ما را قادر خواهد ساخت تا سخنان ما در اخطار به دیگران در مورد نزدیک بودن «یوم انتقام خدای ما» قانع‌کننده باشد.‏ (‏اشعیا ۶۱:‏⁠۱،‏۲‏)‏ با در نظر داشتن این مطالب،‏ جنبه‌های «نشان» را که در زیر آمده است مرور کن.‏

به چه طریق فوق‌العاده‌ای پیشگویی برخاستن ‹قومی علیه قومی و مملکتی علیه مملکتی› در سال ۱۹۱۴ د.‏م.‏ تکمیل شد؟‏ حتی در ماههای اخیر چه واقعه‌ای بخشی از این پیشگویی را تشکیل می‌دهد؟‏

با وجود دانش علمی قرن بیستم،‏ کمبود غذا تا چه حد بر روی زمین تأثیر گذاشته است؟‏

از سال ۱۹۱۴ به بعد،‏ آیا واقعاً تفاوتی در شمار زلزله‌ها در جاهای مختلف وجود داشته است؟‏

در سال ۱۹۱۸ تعداد کشته‌شدگان از چه بیماریی بیش از قربانیهای جنگ جهانی بود؟‏ با وجود دانش پزشکی چه بیماریهایی هنوز در مقیاس همه‌گیر وجود دارند؟‏

چه چیز تو را متقاعد می‌کند که وضعیت‌هایی که در ۲تیموتاؤس ۳:‏⁠۱-‏۵ توصیف شده،‏ صرفاً طریقی از زندگی که همیشه بوده است نیست،‏ بلکه همان طور که ما به سوی انتهای روزهای آخر پیش می‌رویم،‏ آنها به درجهٔ تکان‌دهنده‌ای شدت می‌یابند؟‏

جدا کردن مردمان

۷.‏ الف)‏ در متی ۱۳:‏⁠۳۶-‏۴۳ چه واقعهٔ دیگری توصیف می‌شود که عیسی آن را به پایان سیستم چیزها مربوط کرد؟‏ ب)‏ آن مَثَل چه مفهومی دارد؟‏

^۷ وقایع مهم دیگری نیز وجود دارند که عیسی به طور برجسته‌ای آنها را به پایان سیستم چیزها ارتباط داد.‏ یکی از این وقایع جدا سازی «ابنای ملکوت» از «پسران شریر» است.‏ عیسی در این باره در مَثَلی از مزرعهٔ گندمی صحبت کرد که دشمن در آن کرکاس کاشت.‏ در این مَثَل ‹گندمها› نشاندهندهٔ مسیحیان حقیقی مسح‌شده هستند.‏ «کرکاسها» مسیحیان کاذب هستند.‏ در پایان این سیستم چیزها «کرکاسها» —‏ آنانی که ادعای مسیحی بودن می‌کنند اما ثابت می‌کنند که «پسران شریر» هستند زیرا به دنیایی متمسک می‌شوند که ابلیس حاکم آن است —‏ از «ابنای ملکوت [خدا]» جدا شده و برای نابودی علامت‌گذاری می‌شوند.‏ (‏متی ۱۳:‏⁠۳۶-‏۴۳‏)‏ آیا این واقعاً به وقوع پیوسته است؟‏

۸.‏ الف)‏ بعد از جنگ جهانی اول،‏ چه کار جداسازیی بین تمام مدعیان مسیحیت به وقوع پیوست؟‏ ب)‏ چگونه مسیحیان حقیقی مسح‌شده شهادت دادند که آنها براستی «ابنای ملکوت» هستند؟‏

^۸ بعد از جنگ جهانی اول،‏ براستی جداسازی بزرگی بین همهٔ اشخاصی که ادعای مسیحی بودن می‌کردند صورت گرفت،‏ و به دو طبقه تقسیم شدند:‏ (‏۱)‏ روحانیون جهان مسیحیت و پیروان آنها در حینی که محکم به ملیت‌پرستی خود متمسک بودند،‏ قویاً از جامعهٔ ملل (‏که اکنون سازمان ملل متحد نامیده می‌شود)‏ پشتیبانی می‌کردند.‏ (‏۲)‏ گروه نسبتاً کوچکی از مسیحیان حقیقی مسح‌شده که بعد از دوران جنگ از ملکوت مسیحایی خدا به طور کامل پشتیبانی می‌کردند.‏ طبقهٔ اول با پشتیبانی صریح از حکومتهای دنیا به عنوان وسیله‌ای برای نائل شدن به صلح و امنیت،‏ بوضوح نشان دادند که از مسیحیان حقیقی نیستند.‏ (‏یوحنا ۱۷:‏⁠۱۶‏)‏ در عوض،‏ خادمان یَهُوَه به طور صحیح جامعهٔ ملل را به عنوان «مکروه ویرانی» معاصر که در متی ۲۴:‏⁠۱۵ به آن اشاره شده است،‏ شناسایی کردند.‏ همچنین خادمان یَهُوَه با نشان دادن اینکه خودشان «ابنای [حقیقی] ملکوت [خدا]» هستند،‏ کار موعظهٔ «این بشارت ملکوت» را «در تمام عالم» به عهده گرفتند.‏ (‏متی ۲۴:‏⁠۱۴‏)‏ با چه نتیجه‌ای؟‏

۹.‏ الف)‏ چه کار موعظهٔ عظیمی صورت گرفته است؟‏ ب)‏ انجام این نبوتها چه چیز را نشان می‌دهد؟‏

^۹ سپس عیسی برطبق پیشگویی خود،‏ کار موعظهٔ عظیمی را به مردم همهٔ ملل آغاز کرد.‏ (‏مرقس ۱۳:‏۱۰‏)‏ این کاری که مسیح از تخت آسمانی خودش هدایت می‌کند تا زمان حاضر ادامه دارد و تو شخصاً تحت تأثیر آن قرار گرفته‌ای.‏ اکثر مردم ملکوت خدا و «پسران» مسح‌شده با روح او را رد می‌کنند،‏ و در نتیجه در مرگ به «انقطاع ابدی» سپرده می‌شوند.‏ اما عیسی از دیگران دعوت خواهد کرد تا قلمرو زمینی ملکوت را با دورنمای زندگی ابدی به ارث ببرند.‏ این اشخاص حتی اگر هدف آزارهای ظالمانه قرار گیرند،‏ به معاشرت با «ابنای [مسح‌شدهٔ] ملکوت» ادامه می‌دهند.‏ (‏متی ۲۵:‏⁠۳۱-‏۴۶‏)‏ آنها وفادارانه به مسح‌شدگان کمک می‌کنند تا پیغام مهم ملکوت را به اطلاع عموم برسانند.‏ گروهی عظیم که شمار آنها به میلیونها می‌رسد در این کار سهیم می‌شوند.‏ پیغام ملکوت در اقصی نقاط زمین شنیده می‌شود.‏ این وقایع چه چیز را نشان می‌دهد؟‏ اینکه ما به پایان «روزهای آخر» بسیار نزدیک هستیم و اینکه «روز خداوند‏» نزدیک و در آستانهٔ وقوع است.‏

چه در پیش است؟‏

۱۰.‏ آیا پیش از آنکه «روز خداوند‏» فرا برسد،‏ باید کار موعظه به طور وسیعتری انجام شود؟‏

^۱۰ آیا هنوز نبوت‌هایی وجود دارند که پیش از آنکه روز عظیم و مهیب یَهُوَه آغاز شود،‏ به انجام برسند؟‏ بلی،‏ کار جداسازی مردم بر اساس موضوع ملکوت هنوز تمام نشده است.‏ در بعضی نواحی که سالها شدیداً مخالفت می‌شد،‏ اکنون محصول فراوانی از شاگردان جدید به وجود می‌آید.‏ و حتی در جایی که مردم پیغام را رد می‌کنند،‏ عدالت و رحمت یَهُوَه با شهادت دادن ما تصدیق می‌شود.‏ بنابراین کار را ادامه دهیم!‏ عیسی به ما اطمینان می‌دهد که وقتی کار انجام شود،‏ «آنگاه انتهاء خواهد رسید.‏» —‏ متی ۲۴:‏⁠۱۴‏.‏

۱۱.‏ الف)‏ همان طور که در ۱تسالونیکیان ۵:‏⁠۲،‏۳ نشان داده می‌شود،‏ چه واقعهٔ برجسته‌ای هنوز باید رخ دهد؟‏ ب)‏ این امر برای ما چه معنی دارد؟‏

^۱۱ نبوت بسیار برجسته و مهم دیگر کتاب مقدس،‏ پیشگویی می‌کند:‏ «هنگامیکه میگویند سلامتی [صلح] و امانست [امنیت است] آنگاه هلاکتْ ایشانرا ناگهان فرو خواهد گرفت چون درد زه زن حامله را و هرگز رستگار نخواهد شد.‏» (‏۱تسالونیکیان ۵:‏⁠۲،‏۳‏)‏ زمان باید روشن کند که اعلان صلح و امنیت به چه شکلی خواهد بود.‏ اما قطعاً به این معنی نخواهد بود که رهبران دنیا حقیقتاً مشکلات بشر را حل و فصل کرده باشند.‏ آنانی که روز یَهُوَه را مد نظر دارند به وسیلهٔ این اعلامیه گمراه نخواهند شد.‏ آنها می‌دانند که بلافاصله بعد از آن «هلاکت ناگهانی» فرا خواهد رسید.‏

۱۲.‏ متعاقب اعلان «صلح و امنیت» چه اتفاقی خواهد افتاد،‏ و به چه ترتیبی؟‏

^۱۲ همان طور که نوشته‌های مقدس نشان می‌دهد،‏ نخست حاکمان سیاسی در مقیاس جهانی بر ضد بابل عظیم،‏ امپراطوری جهانی مذهب کاذب بر خواهند خاست و او را هلاک می‌سازند.‏ (‏مکاشفه ۱۷:‏⁠۱۵،‏۱۶‏)‏ واقعاً قابل توجه است که طرز برخورد و رفتار خصومت‌آمیز،‏ بخصوص در مورد مذاهب جهان مسیحیت حتی اکنون آشکار است.‏ هم‌اکنون حکومتهایی با سیاستهای ضدمذهبی در سازمان ملل متحد نفوذ قدرتمندی را اِعمال می‌کنند و در سرزمینهایی که به طور سنتی مذهبی بودند شمار کثیری از مردم مذاهب پدرانشان را رها می‌کنند.‏ تمام اینها چه معنی دارند؟‏ به این معنی می‌باشند که ویرانی تمام مذاهب کاذب نزدیک است.‏ بنابراین وقتی که ملتها با تمام نیرو از روی مخالفت علیه آنانی برمی‌خیزند که از سلطنت یَهُوَه پشتیبانی می‌کنند،‏ غضب الهی بر ضد حکومتهای سیاسی و حامیان آنها برانگیخته،‏ و منجر به نابودی کامل همهٔ آنها خواهد شد تا از اِعمال نفوذ کردن بر بشر کاملاً باز داشته شوند.‏ سرانجام شیطان و دیوهایش به هاویه انداخته و بکلی از اعمال نفوذ بر بشر بازداشته خواهند شد.‏ این براستی «روز خداوند‏» خواهد بود،‏ روزی که نام او تمجید خواهد شد.‏ —‏ حزقیال ۳۸:‏⁠۱۸،‏۲۲،‏۲۳؛‏ مکاشفه ۱۹:‏⁠۱۱–‏۲۰:‏⁠۳‏.‏

۱۳.‏ چرا غیرعاقلانه است استدلال کنیم که روز یَهُوَه هنوز بسیار دور است؟‏

^۱۳ آن روز دقیقاً بموقع،‏ و طبق برنامهٔ خدا خواهد آمد.‏ تأخیر نخواهد کرد.‏ (‏حبقوق ۲:‏⁠۳‏)‏ به یاد بیاورید که نابودی اورشلیم در سال ۷۰ د.‏م.‏ سریعاً فرا رسید،‏ در زمانی که یهودیان انتظار آن را نداشتند،‏ وقتی که آنها تصور می‌کردند که خطر برطرف شده است.‏ حال دربارهٔ بابل قدیم چه می‌توان گفت؟‏ بابل قدرتمند،‏ مطمئن و دارای دیوارهای عظیم و مستحکم بود.‏ اما در عرض یک شب سقوط کرد.‏ بنابراین «هلاکت ناگهانی» بر روی سیستم کنونی شریر خواهد آمد.‏ امید است که وقتی آن هلاکت فرا برسد،‏ ما در پرستش حقیقی متحد شده باشیم و روز یَهُوَه را در نظر داشته باشیم.‏

نکاتی برای مرور

‏• چرا حیاتی است که «روز خداوند» را مد نظر داشته باشیم؟‏ چگونه می‌توانیم این کار را انجام دهیم؟‏

‏• چگونه ما شخصاً تحت تأثیر کار جداسازی مردم قرار می‌گیریم؟‏

‏• پیش از آنکه روز یَهُوَه آغاز شود هنوز چه چیزی در پیش است؟‏ بنابراین شخصاً باید مشغول چه کاری باشیم؟‏