فصل ۹۳
هنگامی که پسر انسان ظاهر می‌شود
در طی مدتی که عیسی هنوز در شمال ( در سامِره و یا در جلیل) به سر می‌برد، فریسی‌ها دربارهٔ فرا رسیدن ملکوت از او سؤالاتی می‌کنند. آنها معتقدند که ملکوت با زرق و برق و جشن و سرور خواهد آمد، اما عیسی می‌گوید: ‹پادشاهی خدا طوری نمی‌آید که بتوان آن را مشاهده کرد و کسی نخواهد گفت که آن در اینجا یا در آنجاست، چون در حقیقت پادشاهی خدا در میان خود شماست.›
این گفتهٔ عیسی: «در میان خود شما،» در بعضی موارد «در درون شما» ترجمه شده است. به همین دلیل بعضی گمان کرده‌اند که منظور عیسی آن است که ملکوت خدا در دل خادمان خدا حکمرانی می‌کند. اما واضح است که ملکوت خدا در درون دل‌های فریسی‌های بی‌اعتقادی که طرفِ صحبت عیسی می‌باشند نیست. اما در میان خود آنان است، زیرا عیسی مسیح، پادشاه تعیین شدهٔ ملکوت خدا در بین آنان حضور دارد.
احتمالاً پس از آنکه فریسی‌ها آنجا را ترک می‌کنند عیسی خطاب به شاگردانش، صحبت‌های خود را در مورد ملکوت آینده ادامه می‌دهد. او بویژه هنگامی حضور آیندهٔ خود در قدرت ملکوت را در نظر دارد که هشدار می‌دهد: ‹به شما خواهند گفت که به اینجا یا آنجا نگاه کنید. شما به دنبال [مسیح‌های دروغین] نروید، زیرا پسر انسان در روز خود مانند برق که از این سر آسمان تا آن سر آسمان می‌درخشد خواهد بود.› بنابراین، عیسی نشان می‌دهد که همانطور که برق را در آسمان می‌توان در یک منطقهٔ وسیع مشاهده کرد، حضور او نیز در قدرت ملکوت برای همهٔ کسانی که مایل به مشاهدهٔ آن باشند بوضوح قابل رؤیت خواهد بود.
عیسی سپس رویدادهای گذشته را برای مقایسه مطرح می‌کند و نشان می‌دهد که رفتار مردم در طی حضور آیندهٔ او چگونه خواهد بود. او چنین توضیح می‌دهد: ‹چنانکه در ایّام نوح واقع شد همانطور در زمان پسر انسان نیز خواهد بود . . . همچنان که در ایّام لوط شد که به خوردن و آشامیدن و خرید و فروش و زراعت و عمارت مشغول می‌بودند. تا روزی که چون لوط از سدوم بیرون آمد آتش و گوگرد از آسمان بارید و همه را هلاک ساخت. بر همین منوال خواهد بود در روزی که پسر انسان ظاهر شود.›
منظور عیسی آن نیست که مردمان روزگار نوح و لوط فقط به این دلیل که به کارهایی معمولی از قبیل خوردن، آشامیدن، خرید و فروش، زراعت و ساختمان‌سازی اشتغال داشتند، نابود شدند. نوح و لوط و خانواده‌هایشان نیز به این کارها اشتغال داشتند. اما افراد دیگر بدون هیچ توجهی به ارادهٔ خدا به کارهای روزانهٔ خود می‌پرداختند، و دلیل نابودی آنان نیز همین بود. به همین دلیل، ظهور مسیح در طی مصیبت عظیم که بر این سیستم چیزها وارد خواهد آمد، با نابودی افراد همراه خواهد بود.
عیسی تأکید می‌کند که باید به محض مشاهدهٔ گواه حضور آیندهٔ او در قدرت ملکوت عکس‌العمل نشان دهیم و می‌گوید: ‹در آن روز هر که بر پشت بام باشد و اسباب او در خانه، نزول نکند تا آنها را بردارد، و کسی که در صحرا باشد همچنین برنگردد. زن لوط را بیاد آورید.›
هنگامی که گواه حضور مسیح ظاهر می‌شود، مردم نباید بگذارند که وابستگی‌شان به اموال و دارایی‌شان مانع سرعت عمل‌شان شود. زن لوط در حالی که از سَدُوم خارج می‌شد ظاهراً با حسرت به اموالی که رها کرده بود نگاه کرد و ستونی از نمک شد.
عیسی در ادامهٔ توضیحاتش در مورد اوضاعی که در هنگام حضور آیندهٔ وی حکمفرما خواهد بود به شاگردانش می‌گوید: ‹در آن شب دو نفر بر یک تخت خواهند بود یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد. و دو زن که در یک جا دستاس کنند یکی برداشته و دیگری واگذارده خواهد شد.›
‹برداشته شدن› مانند وارد شدن نوح و خانواده‌اش به داخل کشتی و همینطور خارج شدن لوط و خانواده‌اش از سدوم به کمک فرشته‌ها است. برداشته شدن یعنی نجات یافتن. از طرف دیگر، ‹واگذارده شدن› به معنای نابود شدن است.
در اینجا شاگردان می‌پرسند: «کجا ای خداوند؟»
عیسی پاسخ می‌دهد: «هر جائیکه لاش باشد در آنجا کرکسان جمع خواهند شد.» کسانی که برای نجات «برداشته می‌شوند» مانند کرکس‌های تیزبینی هستند که به دور «لاش» جمع می‌شوند. لاش به حضور عینی مسیحِ حقیقی در قدرت ملکوت و به جشن روحانیی که یَهُوَه ترتیب داده است اطلاق می‌شود. لوقا ۱۷:۲۰-۳۷؛ پیدایش ۱۹:۲۶.
▪ معنای اینکه ملکوت در میان فریسی‌ها بود چیست؟
▪ حضور مسیح از چه نظر مانند برق در آسمان است؟
▪ چرا مردم به دلیل اعمال‌شان در طی حضور مسیح نابود خواهند شد؟
▪ معنای برداشته شدن و واگذارده شدن چیست؟