بخش ۱
آیا خدا واقعاً به ما توجه دارد؟
۱، ۲. چه سؤالی در مورد خدا برای مردم مطرح می‌شود، و چرا؟
بعضی مواقع ممکن است از خود بپرسید: ‹اگر خدائی هست که واقعاً به ما توجه دارد، پس چرا اجازه می‌دهد که این همه رنج و عذاب وجود داشته باشد؟› همهٔ ما مزهٔ رنج و عذاب را چشیده‌ایم و یا کسانی را می‌شناسیم که ناراحتی کشیده‌اند.
۲ براستی، در طول تاریخ، انسانها از جنگ، بیرحمی، تبه‌کاری، بی‌عدالتی، فقر، بیماری، و مرگ عزیزان، درد و اندوه فراوان کشیده‌اند. تنها در قرن بیستم، جنگ، جان ۱۰۰ میلیون انسان را گرفته است. صدها میلیون نفر دیگر یا مجروح شده‌اند و یا خانه و دارائی خود را از دست داده‌اند. در دوران ما، پیوسته رویدادهای ناگواری پیش می‌آیند که منجر به غم و اندوه، اشکهای بسیار و ناامیدی تعداد بیشماری از مردم می‌شوند.
۳، ۴. بسیاری از مردم در مورد اینکه خدا اجازه داده است که رنج و عذاب وجود داشته باشد، چه نظری دارند؟
۳ بعضی احساس انزجار کرده و فکر می‌کنند که حتی اگر خدائی هم وجود داشته باشد، توجهی به ما ندارد. و یا حتی ممکن است فکر کنند که خدائی وجود ندارد. به عنوان مثال، مردی که بر اثر شکنجه و آزارِ قومی در هنگام جنگ جهانی اول دوستان و خانواده‌اش را از دست داده بود، پرسید: «خدا، هنگامی که به او احتیاج داشتیم کجا بود؟» یکنفر دیگر که از کشتار میلیونها تن توسط نازیها در هنگام جنگ جهانی دوم جان سالم بدر برده بود، از رنج و عذابی که مشاهده نمود آنقدر دل‌چرکین بود که گفت: «اگر می‌توانستید از قلب من بچشید، مسموم می‌شدید.»
۴ بدین گونه، بسیاری از مردم نمی‌توانند درک کنند که چرا خدائی خوب اجازه می‌دهد تا چنین اعمال زشتی انجام پذیرد. آنها شک دارند که او واقعاً به ما توجه دارد و یا اینکه اصلاً وجود دارد. و بسیاری می‌پندارند که رنج و عذاب همیشه بخشی از هستی بشری را تشکیل خواهد داد.
[تصویر در صفحهٔ ۲، ۳]
آیا دنیائی جدید و عاری از رنج و عذاب نزدیک است؟