فصل دو

آمادگی برای ازدواجی موفق

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ چگونه عیسی بر اهمیت برنامه‌ریزی تأکید کرد؟‏ ب)‏ برنامه‌ریزی بویژه در چه زمینه‌ای اهمیت حیاتی دارد؟‏

بنای یک ساختمان مستلزم تدارکات دقیق است.‏ پیش از آنکه شالودهٔ آن ریخته شود،‏ باید زمین و نقشه‌های آن را تهیه کرد.‏ اما نکتهٔ مهم دیگری نیز وجود دارد.‏ عیسی اظهار داشت:‏ «کیست از شما که قصد بنای برجی داشته باشد و اوّل نه نشیند تا برآورد خرج آنرا بکند که آیا قوّتِ تمام کردنِ آن دارد یا نه؟‏» —‏ لوقا ۱۴:‏⁠۲۸‏.‏

^۲ آنچه که در مورد بنای یک ساختمان صادق است،‏ در مورد بنای یک زندگی زناشویی موفق نیز صدق می‌کند.‏ بسیاری می‌گویند:‏ «می‌خواهم ازدواج کنم.‏» اما چند نفر از آنها تأمل کرده و به بهای آن توجه می‌کنند؟‏ کتاب مقدس در حالیکه از ازدواج بخوبی یاد می‌کند،‏ اما به دشواریهایی که زندگی زناشویی به همراه دارد نیز اشاره می‌کند.‏ (‏امثال ۱۸:‏۲۲؛‏ ۱قرنتیان ۷:‏۲۸‏)‏ بنابراین کسانی که در فکر ازدواج هستند باید در خصوص برکات و بهای ازدواج دیدگاهی واقع‌بینانه داشته باشند.‏

۳.‏ چرا کتاب مقدس برای کسانی که در فکر ازدواج هستند وسیله‌ای است پرارزش،‏ و سه پرسشی را که می‌توان با کمک آن پاسخ گفت کدامند؟‏

^۳ کتاب مقدس می‌تواند یاری‌دهنده باشد.‏ توصیه‌های این کتاب از جانب بانی ازدواج،‏ یَهُوَه خدا الهام شده‌اند.‏ (‏افسسیان ۳:‏⁠۱۴،‏ ۱۵؛‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۶‏)‏ استفاده از اصولی که در این کتاب راهنمای باستانی ولی در عین حال امروزی،‏ یافت می‌شوند،‏ ما را در پاسخ به این پرسشها یاری می‌کنند:‏ (‏۱)‏ چگونه شخص می‌تواند دریابد که آیا برای زندگی زناشویی آمادگی دارد یا نه؟‏ (‏۲)‏ چه صفاتی را باید در همسر خود جستجو کنید؟‏ (‏۳)‏ دورهٔ نامزدی را چگونه می‌توان محترم داشت؟‏

آیا برای ازدواج آمادگی دارید؟‏

۴.‏ یک عامل اساسی در حفظ یک ازدواج موفق چیست،‏ و چرا؟‏

^۴ هزینهٔ بنای یک ساختمان می‌تواند سنگین باشد،‏ اما نگهداری درازمدت از آن نیز مخارجی به همراه دارد.‏ ازدواج نیز به همین شکل است.‏ ازدواج خود با دشواری همراه است؛‏ حال،‏ نگهداری و مراقبت سال به سال رابطهٔ زناشویی را نیز باید در نظر گرفت.‏ نگهداری از چنین رابطه‌ای مستلزم چیست؟‏ یک عامل حیاتی،‏ تعهد از ته دل است.‏ کتاب مقدس رابطهٔ زناشویی را به این شکل توصیف می‌کند:‏ «مرد پدر و مادر خود را ترک کرده با زن خویش خواهد پیوست و یک تن خواهند بود.‏» (‏پیدایش ۲:‏۲۴‏)‏ عیسی مسیح تنها یک اساس برای طلاق و ازدواج مجدد ارائه کرد —‏ زنا،‏ که به معنای داشتن رابطهٔ جنسی نامشروع بیرون از حلقهٔ ازدواج است.‏ (‏متی ۱۹:‏⁠۹‏)‏ اگر در فکر ازدواج هستید این معیارهای نوشته‌های مقدس را نیز در نظر بگیرید.‏ اگر برای چنین تعهد خطیری آمادگی ندارید،‏ پس آمادهٔ ازدواج نیستید.‏ —‏ تثنیه ۲۳:‏۲۱؛‏ جامعه ۵:‏⁠۴،‏ ۵‏.‏

۵.‏ با وجود آنکه تعهد خطیر ازدواج برخی را به هراس می‌اندازد،‏ چرا کسانی که مایل به ازدواج هستند باید برای آن ارزش فراوان قائل شوند؟‏

^۵ فکر این تعهد خطیر بسیاری را می‌ترساند.‏ مرد جوانی اعتراف کرد:‏ «دانستن اینکه ما دوتا باید همهٔ عمر خود را با یکدیگر بگذرانیم مرا محدود و اسیر می‌کرد،‏ احساس می‌کردم کاملاً زندانی شدم.‏» اما اگر واقعاً به کسی که مایل به ازدواج با او هستید مهر و محبت بورزید،‏ این تعهد حکم باری سنگین را نخواهد داشت.‏ بر عکس،‏ در حکم سرچشمهٔ امنیت خواهد بود.‏ حس تعهد در زندگی زناشویی،‏ سبب خواهد شد که زن و مرد در روزهای خوشی و ناخوشی با یکدیگر بمانند و تحت هیچ شرایطی از حمایت یکدیگر بازنایستند.‏ رسول مسیحی،‏ پولس نوشت که محبت واقعی «در همه چیز صبر میکند» و «هر چیز را متحمل میباشد.‏» (‏۱قرنتیان ۱۳:‏⁠۴،‏ ۷‏)‏ خانمی می‌گوید:‏ «تعهد ازدواج به من پشت‌گرمی و اطمینان می‌دهد .‏ .‏ .‏ از اینکه به یکدیگر و به همه اعلام کرده‌ایم که می‌خواهیم در کنار هم بمانیم احساس خوشنودی می‌کنم.‏» —‏ جامعه ۴:‏⁠۹-‏۱۲‏.‏

۶.‏ چرا بهترین کار آن است که در سنین پایین در ازدواج شتاب نکنیم؟‏

^۶ زندگی مطابق با چنین تعهدی مستلزم بلوغ فکری است.‏ به همین خاطر،‏ پولس به مسیحیان توصیه می‌کند که بهتر است پیش از ازدواج صبر کنند تا ‹بحدّ بلوغ برسند›،‏ یعنی دوره‌ای را که احساسات جنسی بر آنان تسلط داشته و می‌تواند بر قضاوت درست آنان تأثیر بگذارد پشت سر گذارده باشند.‏ (‏۱قرنتیان ۷:‏۳۶‏)‏ نوجوانان در سن رشد بسرعت تغییر می‌کنند.‏ بسیاری از کسانی که در سنین خیلی پایین ازدواج می‌کنند تنها پس از گذشت چند سال درمی‌یابند که نیازها و خواستهایشان و همینطور نیازها و خواستهای همسرشان تغییر یافته‌اند.‏ آمار نشان می‌دهد که نوجوانانی که دست به ازدواج می‌زنند خیلی بیشتر از کسانی که کمی بیشتر صبر می‌کنند دلمرده شده و جویای طلاق می‌شوند.‏ پس در مورد ازدواج شتاب نکنید.‏ سالهایی را که در جوانی و تجرد می‌گذرانید تجربیات پرارزشی را برایتان فراهم می‌آورند که با خود بلوغ فکری و صلاحیت همسری بهتر بودن را به همراه دارند.‏ صبر پیش از ازدواج می‌تواند شما را مدد کند که خویشتن را بهتر بشناسید —‏ امری که لازمهٔ پدید آوردن رابطهٔ زناشویی موفق برای شماست.‏

نخست خویشتن را بشناسید

۷.‏ چرا کسانی که در فکر ازدواج هستند باید ابتدا خود را بیازمایند؟‏

^۷ آیا می‌توانید براحتی خصوصیاتی را که در همسر آیندهٔ خود می‌خواهید عنوان کنید؟‏ اغلب افراد می‌توانند.‏ اما،‏ در مورد خصوصیات خودتان چه می‌گویید؟‏ شما دارای چه صفاتی هستید که می‌توانند در موفقیت یک زندگی زناشویی مؤثر باشند؟‏ شما چه نوع شوهر یا زنی خواهید بود؟‏ به عنوان مثال،‏ آیا براحتی به اشتباهاتتان معترف هستید و نصیحت را می‌پذیرید،‏ یا همیشه هنگامی که در پی اصلاح شما برمی‌آیند حالت دفاعی به خود می‌گیرید؟‏ آیا معمولاً شاد و خوشبین هستید،‏ یا اغلب غمگین و ایرادگیر؟‏ (‏امثال ۸:‏۳۳؛‏ ۱۵:‏۱۵‏)‏ بخاطر داشته باشید ازدواج شخصیت شما را تغییر نخواهد داد.‏ اگر در هنگام تجرد مغرور،‏ زودرنج،‏ یا بیش از حد بدبین هستید،‏ پس از ازدواج نیز همانگونه خواهید بود.‏ از آنجایی که ما خود بسختی می‌توانیم آنطور که دیگران به ما می‌نگرند به خود بنگریم،‏ چرا از یکی از والدین یا دوستان قابل اطمینان خود تقاضای اظهارنظر و پیشنهاد نکنیم؟‏ اگر دریافتید که جایی نیاز به تغییر است،‏ پیش از آنکه قدمی برای ازدواج بردارید در پی انجام آن باشید.‏

۸-‏۱۰.‏ در کتاب مقدس در مورد آمادگی برای ازدواج چه پندهایی آمده است؟‏

^۸ کتاب مقدس ما را تشویق می‌کند به اینکه بگذاریم روح‌القدس خدا در ما عمل کند و خصوصیاتی را همچون «محبّت و خوشی و سلامتی و حلم و مهربانی و نیکوئی و ایمان و تواضع و پرهیزکاری» در ما پدید آورد.‏ این کتاب همچنین به ما می‌گوید که ‹بروح ذهن خود تازه شویم› و ‹انسانیّت تازه را که بصورت خدا در عدالت و قدّوسیّت حقیقی آفریده شده است بپوشیم.‏› (‏غلاطیان ۵:‏⁠۲۲،‏ ۲۳؛‏ افسسیان ۴:‏⁠۲۳،‏ ۲۴‏)‏ عمل کردن به این پند در هنگام تجرد مانند آن است که پول خود را به بانک بسپارید —‏ چیزی که در آینده،‏ یعنی هنگامی که ازدواج می‌کنید،‏ بسیار باارزش خواهد بود.‏

^۹ به عنوان مثال،‏ اگر زن هستید بیاموزید که بیشتر به «انسانیّت باطنئ قلبی» توجه کنید تا ظاهر خود.‏ (‏۱پطرس ۳:‏⁠۳،‏ ۴‏)‏ آبرومندی و خرداندیشی شما را یاری خواهد کرد تا به حکمت دست یابید،‏ یعنی «تاج [حقیقی] زیبائی.‏» (‏امثال ۴:‏۹؛‏ ۳۱:‏⁠۱۰،‏ ۳۰؛‏ ۱تیموتاؤس ۲:‏⁠۹،‏ ۱۰‏)‏ اگر مرد هستید،‏ بیاموزید که با زنان با مهربانی و احترام رفتار کنید.‏ (‏۱تیموتاؤس ۵:‏⁠۱،‏ ۲‏)‏ در همان حال که می‌آموزید چگونه تصمیم‌گیری کنید و مسئولیت بپذیرید،‏ فروتنی و تواضع را نیز بیاموزید.‏ رفتار تحکم‌آمیز به مشکلات زناشویی می‌انجامد.‏ —‏ امثال ۲۹:‏۲۳؛‏ میکاه ۶:‏۸؛‏ افسسیان ۵:‏⁠۲۸،‏ ۲۹‏.‏

^۱۰ با وجود اینکه تجدیدنظر در این موارد کار آسانی نیست،‏ اما همهٔ مسیحیان باید بر روی آن کار کنند.‏ و این کار شما را یاری خواهد کرد تا شریک زندگی بهتری شوید.‏

چه صفاتی را باید در همسر آیندهٔ خود بجویید؟‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ چگونه دو نفر می‌توانند دریابند که آیا با یکدیگر هماهنگی دارند یا نه؟‏

^۱۱ آیا در محل زندگی شما رسم بر آن است که شخص همسر خویش را انتخاب کند؟‏ اگر اینطور است،‏ شما در مورد فردی از جنس مخالف که مورد توجه شما قرار گرفته باید چگونه عمل کنید؟‏ نخست از خود بپرسید،‏ ‹آیا واقعاً قصد ازدواج دارم؟‏› به بازی گرفتن احساسات شخص دیگر با بوجود آوردن امیدها و انتظارات کاذب در او عمل بی‌رحمانه‌ای است.‏ (‏امثال ۱۳:‏۱۲‏)‏ سپس از خود بپرسید،‏ ‹آیا در موقعیتی هستم که بتوانم ازدواج کنم؟‏› اگر پاسخ شما به این دو پرسش مثبت است،‏ برداشتن قدمهای بعدی بستگی به آداب و رسوم محلی دارد.‏ در برخی از کشورها،‏ پس از آنکه مدتی شخص را مشاهده کردید،‏ می‌توانید نزد او رفته و به او بگویید که می‌خواهید بیشتر با او آشنا شوید.‏ اگر پاسخ منفی دریافت کردید،‏ تا آن حد پافشاری نکنید که برای شخص حالت ناخوشایند پیدا کند.‏ بخاطر داشته باشید،‏ طرف مقابل نیز در این باره حق تصمیم‌گیری دارد.‏ اما اگر پاسخ مثبت باشد،‏ می‌توانید ترتیبی دهید که در هنگام انجام فعالیتهای سالم وقتی را با یکدیگر بگذرانید.‏ این فرصتی را فراهم می‌آورد که ببینید آیا ازدواج با این شخص کار عاقلانه‌ایست یا نه.‏a در این مرحله باید در پی چه باشید؟‏

^۱۲ برای پاسخگویی به این پرسش،‏ دو ساز موسیقی را مجسم کنید،‏ مثلاً یک پیانو و یک گیتار.‏ اگر این دو ساز بخوبی کوک شده باشند،‏ هر یک به تنهایی می‌تواند نوای زیبایی تولید کند.‏ اما،‏ در هنگام هم‌نوازی چه خواهد شد؟‏ حالا باید با یکدیگر کوک باشند.‏ در مورد شما و همسر آینده‌تان نیز به همین شکل است.‏ هر یک از شما ممکن است برای «کوک کردن» شخصیت خود به طور انفرادی بسختی کوشش کرده باشید.‏ اما حال پرسش آن است که:‏ آیا با یکدیگر کوک هستید؟‏ یا به عبارت دیگر،‏ آیا با یکدیگر هماهنگی دارید؟‏

۱۳.‏ چرا نامزدی با کسی که هم‌ایمان شما نیست بسیار غیرمعقولانه است؟‏

^۱۳ این موضوع که هر دوی شما پای‌بند اعتقادات و اصول اخلاقی یکسانی باشید حائز اهمیت است.‏ پولس رسول نوشت:‏ «زیر یوغ ناموافق با بی‌ایمانان مشوید.‏» (‏۲قرنتیان ۶:‏۱۴؛‏ ۱قرنتیان ۷:‏۳۹‏)‏ ازدواج با کسی که ایمان شما به خدا در او نیست،‏ به احتمال زیاد باعث ناسازگاری‌های شدید خواهد شد.‏ در حالیکه،‏ سرسپردگی هر دو طرف به یَهُوَه خدا استوارترین رکن وحدت است.‏ یَهُوَه خشنودی شما را می‌خواهد و خواهان آن است که با همسر آیندهٔ خود نزدیکترین پیوند ممکن را داشته باشید.‏ او می‌خواهد که شما با ریسمان سه‌لای محبت به او و به یکدیگر بپیوندید.‏ —‏ جامعه ۴:‏⁠۱۲‏.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ آیا تنها جنبهٔ وحدت در ازدواج،‏ داشتن اعتقادات مذهبی مشابه است؟‏ توضیح دهید.‏

^۱۴ این امر که همراه یکدیگر خدا را بپرستید پراهمیت‌ترین جنبهٔ وحدت شماست،‏ اما به چیزی بیش از این نیاز است.‏ شما و همسر آینده‌تان برای آنکه با یکدیگر هم‌آهنگی داشته باشید باید اهداف مشابهی را دارا باشید.‏ اهداف شما کدامند؟‏ به عنوان مثال،‏ نظرتان در مورد داشتن فرزند چیست؟‏ چه چیزهایی در زندگی شما جایگاه نخست را دارند؟‏b (‏متی ۶:‏۳۳‏)‏ در یک ازدواج واقعاً موفق،‏ دو طرف دوست خوب یکدیگرند و از مصاحبت با یکدیگر لذت می‌برند.‏ (‏امثال ۱۷:‏۱۷‏)‏ بدین منظور،‏ باید تمایلات و علایق مشترک داشته باشند.‏ در غیر اینصورت حفظ یک دوستی نزدیک دشوار خواهد بود —‏ دیگر چه رسد زندگی زناشویی.‏ با این حال،‏ اگر همسر آیندهٔ شما به فعالیت بخصوصی مانند پیاده‌روی علاقمند است،‏ و شما علاقه‌ای بدان ندارید،‏ آیا این به معنای آن است که نباید با یکدیگر ازدواج کنید؟‏ لزوماً چنین نیست.‏ شاید علایق مشترک و مهمتر دیگری داشته باشید.‏ گذشته از آن،‏ شما می‌توانید با شرکت در فعالیتهای سالمی که مورد علاقهٔ همسر آینده‌تان است باعث خوشحالی او شوید.‏ —‏ اعمال ۲۰:‏۳۵‏.‏

^۱۵ در واقع،‏ هم‌آهنگی شما تا حد زیادی با میزان قابلیت تطبیق شما با یکدیگر مشخص می‌شود،‏ نه با میزان شباهت‌هایتان به یگدیگر.‏ بجای آنکه از خود بپرسید،‏ «آیا در مورد همه چیز با هم توافق داریم؟‏» پرسش‌های بهتری را می‌توان مطرح کرد:‏ «در هنگام عدم توافق چه پیش می‌آید؟‏ آیا در حالیکه عزت و احترام یکدیگر را نگاه می‌داریم می‌توانیم دربارهٔ مسائل با آرامش گفتگو کنیم؟‏ یا گفتگوهای ما غالباً به مشاجرهٔ سخت می‌انجامد؟‏» (‏افسسیان ۴:‏⁠۲۹،‏ ۳۱‏)‏ اگر تصمیم به ازدواج دارید،‏ در مورد کسی که مغرور و خودرأی است،‏ و هیچگاه حاضر نیست از حرف خود پایین بیاید،‏ و یا کسی که مرتباً بر عقاید خود پافشاری می‌کند و یا نقشه می‌کشد تا حرف خود را به کرسی بنشاند،‏ احتیاط کنید.‏

از پیش آگاه شوید

۱۶،‏ ۱۷.‏ یک مرد یا زن باید در شریک زندگی آیندهٔ خود چه چیزی را بجویند؟‏

^۱۶ در جماعت مسیحی،‏ کسانی که به آنها مسئولیت داده می‌شود باید «اوّل .‏ .‏ .‏ آزموده شوند.‏» (‏۱تیموتاؤس ۳:‏۱۰‏)‏ شما نیز می‌توانید این اصل را بکار گیرید.‏ به عنوان مثال یک زن می‌تواند بپرسد،‏ «به این مرد چگونه می‌نگرند؟‏ دوستانش چه کسانی هستند؟‏ آیا از خود خویشتن‌داری نشان می‌دهد؟‏ با سالخوردگان چه رفتاری دارد؟‏ از چه نوع خانواده‌ای است؟‏ با خانواده‌اش چه نوع رابطه‌ای دارد؟‏ نظر او در مورد پول چیست؟‏ آیا در مصرف نوشابه‌های الکلی افراط می‌کند؟‏ آیا تندخو،‏ حتی اهل خشونت است؟‏ در جماعت چه مسئولیت‌هایی دارد،‏ و چگونه بدانها عمل می‌کند؟‏ آیا می‌توانم عمیقاً به او احترام بگذارم؟‏» —‏ لاویان ۱۹:‏۳۲؛‏ امثال ۲۲:‏۲۹؛‏ ۳۱:‏۲۳؛‏ افسسیان ۵:‏⁠۳-‏۵،‏ ۳۳؛‏ ۱تیموتاؤس ۵:‏۸؛‏ ۶:‏۱۰؛‏ تیطس ۲:‏⁠۶،‏ ۷‏.‏

^۱۷ یک مرد می‌تواند از خود بپرسد،‏ «آیا این زن خدا را دوست دارد و به او احترام می‌گذارد؟‏ آیا می‌تواند از خانه مراقبت کند؟‏ خانوادهٔ او از ما چه توقعاتی دارند؟‏ آیا عاقل،‏ سخت‌کوش و مقتصد است؟‏ دربارهٔ چه موضوعهایی صحبت می‌کند؟‏ آیا واقعاً به رفاه و آسایش دیگران علاقمند است،‏ یا فقط به خود فکر می‌کند و فضولی می‌کند؟‏ آیا قابل اطمینان است؟‏ آیا حاضر است مطیع اصل سروری باشد،‏ یا اینکه یکدنده،‏ و شاید حتی سرکش است؟‏» —‏ امثال ۳۱:‏⁠۱۰-‏۳۱؛‏ لوقا ۶:‏۴۵؛‏ افسسیان ۵:‏⁠۲۲،‏ ۲۳؛‏ ۱تیموتاؤس ۵:‏۱۳؛‏ ۱پطرس ۴:‏⁠۱۵‏.‏

۱۸.‏ اگر در دوران نامزدی به ضعفهای کوچکی در طرف مقابل برخوردید،‏ چه موضوعی را باید به خاطر بسپارید؟‏

^۱۸ فراموش نکنید که با یکی از نوادگان ناکامل آدم روبرو هستید،‏ نه با یک قهرمان خیالی یک رمان عاشقانه.‏ هر کس ضعفهای خود را دارد،‏ و برخی از این ضعفها را باید نادیده گرفت —‏ حال می‌خواهد ضعفهای شما باشد یا ضعفهای شریک آیندهٔ زندگی‌تان.‏ (‏رومیان ۳:‏۲۳؛‏ یعقوب ۳:‏⁠۲‏)‏ به علاوه با پی بردن به یک نقص،‏ فرصت رشد می‌یابیم.‏ به عنوان مثال،‏ تصور کنید که طی دوران نامزدی مشاجره‌ای رخ دهد.‏ به این نکته توجه داشته باشید:‏ حتی کسانی که به هم محبت می‌ورزند و به یکدیگر احترام می‌گذارند نیز گاهی با هم اختلاف‌نظر پیدا می‌کنند.‏ (‏با پیدایش ۳۰:‏۲‏؛‏ و اعمال ۱۵:‏۳۹ مقایسه شود.‏)‏ برای اینکه بیاموزید مسائل را در صلح و آرامش حل و فصل کنید،‏ آیا فکر نمی‌کنید که نیاز شما تنها به این باشد که کمی بیشتر ‹بر روح خود تسلط داشته باشید؟‏› (‏امثال ۲۵:‏۲۸‏)‏ آیا همسر آیندهٔ شما مایل به اصلاح شخصیت خود است؟‏ خود شما چطور؟‏ آیا می‌توانید بیاموزید که از زودرنجی و حساسیت خود بکاهید؟‏ (‏جامعه ۷:‏⁠۹‏)‏ آموختن حل مشکلات می‌تواند الگویی از تبادل‌نظر صادقانه را پدید آورد که وقتی با یکدیگر ازدواج کردید امری پراهمیت خواهد بود.‏ —‏ کولسیان ۳:‏۱۳‏.‏

۱۹.‏ اگر در طی دوران نامزدی مشکلات جدی بروز کنند،‏ راه عاقلانه چه خواهد بود؟‏

^۱۹ اما اگر خصوصیاتی را مشاهده کردید که عمیقاً شما را آزار می‌دهند چه باید بکنید؟‏ چنین دودلی‌هایی را باید به دقت بررسی کرد.‏ فرقی نمی‌کند که تا چه حد احساس عشق کنید یا مایل به ازدواج باشید،‏ چشمان خویش را بر روی نقطه‌ضعفهای جدی نبندید.‏ (‏امثال ۲۲:‏۳؛‏ جامعه ۲:‏۱۴‏)‏ اگر با کسی رابطه دارید که در مورد او نارضایتی جدی احساس می‌کنید،‏ عاقلانه‌تر است که به این رابطه پایان دهید و با چنین شخصی تعهدی دائمی نبندید.‏

دوران نامزدی خود را محترم دارید

۲۰.‏ دو نامزد چگونه می‌توانند از لحاظ اخلاقی رفتاری بی‌نقص داشته باشند؟‏

^۲۰ چگونه می‌توانید دوران نامزدی خود را محترم دارید؟‏ ابتدا،‏ اطمینان حاصل کنید که رفتار شما از لحاظ اخلاقی بی‌نقص است.‏ آیا در محل زندگی شما دست یکدیگر را گرفتن،‏ بوسیدن،‏ یا در آغوش گرفتن،‏ برای یک زوج ازدواج‌نکرده رفتاری شایسته به حساب می‌آید؟‏ حتی اگر چنین اظهار محبت‌هایی باعث ناخرسندی اطرافیان هم نشود،‏ فقط در هنگامی باید آنها را مجاز دانست که طرح ازدواج قطعی شده باشد.‏ مراقب باشید که اظهار محبت‌های شما به رفتار ناپاک یا حتی زنا نینجامد.‏ (‏افسسیان ۴:‏⁠۱۸،‏ ۱۹‏؛‏ با غزلهای سلیمان ۱:‏۲‏؛‏ ۲:‏۶‏؛‏ ۸:‏⁠۵‏،‏ ۹،‏ ۱۰ مقایسه شود.‏)‏ از آنجایی که دل،‏ فریبنده است،‏ برای هر دوی شما عاقلانه‌تر است که در خانه،‏ آپارتمان،‏ اتومبیل پارک‌شده،‏ یا هر جای دیگری که فرصتی برای انجام عمل خطا وجود داشته باشد،‏ تنها نمانید.‏ (‏ارمیا ۱۷:‏⁠۹‏)‏ پاک نگاه داشتن دوران نامزدی گواهی روشن است از خویشتن‌داری شما و اینکه به خوشی شخص دیگر بیشتر از امیال خود توجه دارید.‏ از همه مهمتر،‏ دوران نامزدی پاک مورد پسند یَهُوَه خداست،‏ یعنی کسی که به خادمان خود فرموده است تا از ناپاکی و زنا پرهیز کنند.‏ —‏ غلاطیان ۵:‏⁠۱۹-‏۲۱‏.‏

۲۱.‏ برای محترم داشتن نامزدی به چه گفتگوهای صادقانه‌ای نیاز است؟‏

^۲۱ دوماً،‏ دوران نامزدی پاک شامل گفتگو و تبادل‌نظرهای صادقانه نیز هست.‏ مادامیکه نامزدی شما به طرف ازدواج پیش می‌رود،‏ باید در مورد بعضی مسائل با صراحت گفتگو کنید.‏ کجا زندگی خواهید کرد؟‏ آیا هر دوی شما شاغل خواهید بود؟‏ آیا می‌خواهید فرزند داشته باشید؟‏ همینطور،‏ عادلانه است که مطالبی را برای یکدیگر روشن کنید،‏ شاید در گذشته رویدادهایی پیش آمده‌اند که می‌توانند بر ازدواج شما تأثیر بگذارند.‏ اینها می‌توانند شامل بدهی‌های کلان یا تعهدات و یا سلامتی شخص باشند،‏ مطالبی از قبیل وضعیت مزاجی یا بیماری جدی.‏ از آنجایی که بسیاری از افراد آلوده به HIV (‏ویروس مولد بیماری ایدز)‏ هیچگونه نشانهٔ آنی از بیماری از خود نشان نمی‌دهند،‏ کار اشتباهی نخواهد بود اگر شخص یا والدین دلسوز او از شخصی که در گذشته دست به روابط جنسی نامشروع زده و یا مواد مخدر به خود تزریق کرده است،‏ درخواست آزمایش خون برای بیماری ایدز بکنند.‏ اگر آزمایش نشان دهد که شخص به این بیماری مبتلاست،‏ در صورت تمایل طرف دیگر به خاتمهٔ روابط،‏ شخص بیمار نباید او را مجبور به ادامهٔ آن بکند.‏ در واقع،‏ بهتر است هر کسی که شیوهٔ زندگی پیشینش او را در معرض ابتلا به بیماری ایدز قرار داده است،‏ پیش از آغاز نامزدی به طور داوطلبانه مورد آزمایش خون قرار گیرد.‏

به دوران پس از ازدواج بیندیشید

۲۲،‏ ۲۳.‏ الف)‏ چگونه ممکن است هنگام تدارک مراسم عروسی از حد اعتدال خارج شد؟‏ ب)‏ هنگامی که در فکر مراسم عروسی و ازدواج هستید باید چه دیدگاه متعادلی را حفظ کنید؟‏

^۲۲ در طی آخرین ماههای پیش از ازدواج،‏ هر دوی شما به احتمال زیاد سخت مشغول تدارک عروسی خواهید بود.‏ با میانه‌روی می‌توانید از بیشتر فشارها بکاهید.‏ یک مراسم عروسی مفصل ممکن است خویشان و اهالی محل را راضی کند،‏ اما شاید عروس و داماد و خانواده‌های آنها را از لحاظ جسمی و مادی از پا درآورد.‏ انجام آداب و رسوم محلی تا حدی معقول است،‏ اما پیروی کورکورانه و شاید حتی همراه با چشم و هم‌چشمی از این رسوم می‌تواند مفهوم این مراسم را تحت‌الشعاع قرار دهد و شادی شما را زایل کند.‏ در مورد جشن عروسی باید به نظرات دیگران نیز توجه کرد،‏ اما این داماد است که در درجهٔ اول مسئولیت تصمیم‌گیری در این مورد را بر عهده خواهد داشت.‏ —‏ یوحنا ۲:‏⁠۹‏.‏

^۲۳ به خاطر داشته باشید که جشن عروسی شما فقط یک روز به طول می‌انجامد اما ازدواج شما یک عمر.‏ از اینکه بیش از اندازه به مراسم عروسی بپردازید خودداری کنید.‏ در عوض،‏ برای راهنمایی به یَهُوَه خدا روی آورید،‏ و برای زندگی زناشویی آیندهٔ خود برنامه‌ریزی کنید.‏ با این کار برای یک زندگی زناشویی موفق آمادگی پیدا خواهید کرد.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

این اصول کتاب مقدس چگونه می‌توانند .‏ .‏ .‏ فرد را برای ازدواج موفق آماده کنند؟‏

زن و شوهر باید نسبت به یکدیگر متعهد باشند.‏ —‏ پیدایش ۲:‏⁠۲۴‏.‏

شخصیت باطنی بیش از صورت ظاهر اهمیت دارد.‏ —‏ ۱پطرس ۳:‏⁠۳،‏ ۴‏.‏

‏«زیر یوغ .‏ .‏ .‏ با بی‌ایمانان مشوید.‏» —‏ ۲قرنتیان ۶:‏⁠۱۴‏.‏

افرادی که از لحاظ اخلاقی ناپاک هستند از خدا بیگانه‌اند.‏ —‏ افسسیان ۴:‏⁠۱۸،‏ ۱۹‏.‏

‏[کادر در صفحهٔ ۱۷]‏

سنتها و کتاب مقدس

مهریه و جهیزیه:‏ در برخی از کشورها از خانوادهٔ داماد انتظار می‌رود که به خانوادهٔ عروس پول بپردازد (‏مهریه)‏.‏ در مناطق دیگر،‏ خانوادهٔ عروس به خانوادهٔ داماد پول می‌پردازند (‏جهیزیه)‏.‏ تا وقتی این سنتها خلاف قانون نباشند ایرادی ندارند.‏ (‏رومیان ۱۳:‏۱‏)‏ اما در هر صورت،‏ خانوادهٔ گیرندهٔ پول باید از طمع‌کاری پرهیز کند و بیشتر از حد معقول تقاضای پول یا کالا نکند.‏ (‏امثال ۲۰:‏۲۱؛‏ ۱قرنتیان ۶:‏۱۰‏)‏ به علاوه،‏ پرداخت مهریه هرگز نباید به این معنی تعبیر شود که زن کالایی خریداری‌شده است؛‏ و همینطور شوهر نیز نباید فکر کند که تنها مسئولیت او در قبال همسر و خانوادهٔ همسرش،‏ مسئولیت مادی است.‏

چندهمسری:‏ در برخی فرهنگ‌ها مردان مجازند که بیش از یک همسر اختیار کنند.‏ در چنین محیطی،‏ مرد بیشتر حالت یک ارباب را پیدا می‌کند تا یک شوهر یا پدر.‏ علاوه بر آن،‏ ازدواج‌های چندهمسری اغلب باعث رقابت می‌شوند.‏ کتاب مقدس برای مسیحیان فقط تجرد یا تک‌همسری را جایز می‌داند.‏ —‏ ۱قرنتیان ۷:‏⁠۲‏.‏

ازدواج آزمایشی:‏ بسیاری از زوج‌ها ادعا می‌کنند که زندگی مشترک پیش از ازدواج،‏ آنها را یاری می‌کند تا دریابند تا چه حد با یکدیگر هماهنگی دارند.‏ اما ازدواج آزمایشی حساس‌ترین جنبهٔ ازدواج،‏ یعنی تعهد را محک نمی‌زند.‏ هیچ ترتیبات دیگری بجز ازدواج نمی‌تواند برای هر دو طرف تا این حد احساس مصونیت و ایمنی به ارمغان آورد —‏ همینطور برای فرزندانی که ممکن است از این پیوند بوجود آیند.‏ در چشم یَهُوَه خدا،‏ زندگی مشترک با رضایت طرفین و بدون امتیاز ازدواج،‏ زنا محسوب می‌شود.‏ —‏ ۱قرنتیان ۶:‏۱۸؛‏ عبرانیان ۱۳:‏⁠۴‏.‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۹]‏

هنگامی که هنوز مجرد هستید،‏ خصوصیات،‏ عادات و قابلیتهایی را در خود بپرورانید که در زندگی زناشویی آیندهٔ شما بکار آیند