خواندن روان و سلاست بیان

آیا هنگام خواندن در بیان بعضی کلمات و عبارات دچار اشکال می‌شوید؟‏ آیا وقتی باید در مقابل یک جمع سخنرانی ارائه دهید،‏ اغلب به دنبال کلمات می‌گردید؟‏ اگر چنین است،‏ احتمالاً در سخن گفتن از سلاست کافی برخوردار نیستید.‏ شخصی که روان می‌خواند و سلیس صحبت می‌کند،‏ کلمات و افکار را به‌آسانی به زبان می‌آورد.‏ البته،‏ این بدین مفهوم نیست که بی‌وقفه،‏ به‌سرعت یا بدون فکر کردن صحبت می‌کند.‏ شیوهٔ بیان او دلنشین و بامتانت است.‏ در برنامهٔ آموزش خدمت مسیحی بر سلیس و روان صحبت کردن،‏ تأکید خاص می‌شود.‏

عوامل مختلفی مانع سلاست در بیان می‌شود.‏ آیا برای شما نیز مواردی که در ادامه به آن‌ها اشاره شده است،‏ مانع می‌شود که با سلاست سخن گویید؟‏ ۱)‏ کلمات ناآشنا هنگام خواندن برای دیگران،‏ ۲)‏ مکث‌های مکرّر و نابجا،‏ ۳)‏ نداشتن آمادگی قبلی،‏ ۴)‏ عدم ترتیب منطقی در متن گفتار،‏ ۵)‏ محدود بودن دایرهٔ لغات و در نتیجه مکث برای یافتن کلمات،‏ ۶)‏ تأکید روی تعداد زیادی از کلمات،‏ ۷)‏ ناآشنا بودن با دستورزبان.‏

اگر گفتار شما سلیس و روان نباشد،‏ حاضران شاید به احترام جلسه،‏ سالن جماعت را ترک نکنند،‏ اما افکارشان چه بسا در جای دیگر سیر کند.‏ در نتیجه،‏ درصد زیادی از مطالب گفتارتان را از دست می‌دهند.‏

گاه لازم است سخنانتان سلیس و در عین حال پرقدرت بیان شود.‏ اما در این صورت باید مراقب باشید که سخنانتان تحکّم‌آمیز نباشد و حضار را معذّب نسازد.‏ همچنین اگر نحوهٔ بیان شما از دید شنوندگانی که پیشینهٔ فرهنگی متفاوتی دارند،‏ جسورانه و بی‌پروا باشد یا به نظرشان صادقانه نرسد،‏ گفته‌هایتان تأثیر مطلوب را بر آنان نخواهد گذاشت.‏ قابل توجه است که پولُس رسول هرچند سخنرانی مجرّب بود،‏ با حالتی «ناتوان،‏ ترسان و بسیار لرزان» نزد برادرانش در قُرِنتُس رفت.‏ آری،‏ او نمی‌خواست توجه آنان را به خود جلب کند.‏—‏۱قر ۲:‏۳‏.‏

از عادات نادرست دوری جویید.‏ بسیاری از مردم عادت دارند که کلمات و صداهایی همچون «چیز» یا «اِ» را به گفته‌هایشان بیفزایند.‏ برخی دیگر اغلب فکر جدیدی را با «در واقع» یا «مثلاً» شروع می‌کنند یا هر جمله را با «نه؟‏» تمام می‌کنند.‏ شاید شما از تکرار چنین تکیه‌کلام‌ها یا صداهایی آگاه نباشید.‏ شاید بتوانید با کسی این موضوع را تمرین کنید و از او بخواهید به گفته‌هایتان گوش دهد و هر بار که شما چنین کلمات و صداهایی را به زبان آوردید،‏ بلافاصله پس از شما تکرار کند.‏ احتمالاً متعجب خواهید شد که چند بار چنین کلماتی را تکرار می‌کنید.‏

برخی از مردم هنگام خواندن و صحبت کردن اغلب جمله‌ای را شروع می‌کنند و پیش از این که آن را به پایان برسانند،‏ تمام آنچه گفته‌اند یا بخشی از آن را تکرار می‌کنند.‏

برخی دیگر با سرعتی مناسب صحبت می‌کنند،‏ اما پیش از این که یک خط فکری را به پایان برسانند،‏ خط فکری جدیدی را آغاز می‌کنند.‏ آنان شاید خیلی راحت و روان صحبت کنند،‏ اما تغییر ناگهانی افکار سبب عدم سلاست در سخنانشان می‌شود.‏

چگونه می‌توان پیشرفت کرد؟‏ اگر هنگام صحبت کردن اغلب به دنبال کلمات می‌گردید،‏ باید با پشتکار تمام به دایرهٔ لغات خود بیفزایید.‏ هنگام خواندن مجلّهٔ برج دیده‌بانی و مجلّهٔ بیدار شوید!‏ یا هر چیز دیگر،‏ به‌خصوص توجه کنید که چه کلماتی برایتان ناآشناست.‏ تلفظ و معنای این کلمات را در لغتنامه بیابید و دایرهٔ لغات خود را گسترش دهید.‏ چنانچه لغتنامه در دسترس ندارید،‏ می‌توانید از کسی که به آن زبان به‌خوبی صحبت می‌کند،‏ کمک گیرید.‏

برای پیشرفت در سلاست گفتار،‏ تلاش کنید که مرتباً با صدای بلند مطلبی را بخوانید.‏ دقت کنید که تلفظ چه کلماتی برایتان دشوار است و آن‌ها را با صدای بلند چندین بار تکرار کنید.‏

برای خواندن روان باید به ارتباط بین کلمات یک جمله پی ببرید.‏ معمولاً کلمات را باید به شکل گروهی بخوانید تا بتوانید افکار مورد نظر نویسنده را انتقال دهید.‏ پس هنگام آماده کردن متن به کلماتی که با یکدیگر ارتباط معنایی دارند و باید با هم خوانده شوند،‏ به‌خصوص توجه کنید.‏ در صورت لزوم این کلمات را با علامتی مشخص کنید.‏ شما نه تنها باید کلمات را صحیح بخوانید،‏ بلکه باید افکار را نیز به‌روشنی انتقال دهید.‏ پس تک‌تک جملات یک بند را جداگانه به روش فوق بررسی کنید.‏ با خط فکری آن بند به‌خوبی آشنا شوید.‏ سپس آن را با صدای بلند بخوانید.‏ خواندن بند را آنقدر تمرین کنید تا بتوانید آن را بدون تپق و هر گونه مکث نابجا بخوانید.‏ سپس همین شیوه را برای بندهای بعدی به کار گیرید.‏

سپس،‏ به سرعت خود بیفزایید.‏ اگر به ارتباط کلمات در جملات پی برده باشید،‏ می‌توانید در هر نگاه بیش از یک کلمه را ببینید.‏ همچنین می‌توانید حدس بزنید که چه کلمات و افکاری در ادامه خواهد آمد.‏ با این کار می‌توانید مطالب را بهتر بخوانید.‏

روش دیگری که در پیشرفتتان در این راه مفید خواهد بود،‏ آن است که به طور مرتب متونی را بدون آمادگی قبلی بخوانید.‏ برای نمونه،‏ بدون آمادگی قبلی،‏ آیهٔ روز و متن مربوط به آن را بلند بخوانید و این کار را به طور منظم انجام دهید.‏ عادت کنید که با هر نگاه،‏ نه فقط یک کلمه،‏ بلکه تمام کلماتی را که به یک فکر مربوط می‌شود،‏ ببینید.‏

اگر بخواهید در گفتگو با دیگران سلیس و روان صحبت کنید،‏ باید ابتدا فکر کنید و بعد صحبت کنید.‏ این کار را جزو زندگی روزمرهٔ خود سازید.‏ تصمیم گیرید که می‌خواهید چه افکاری را بیان کنید و به چه ترتیبی آن‌ها را عنوان کنید.‏ آنگاه آن را به زبان آورید.‏ عجله نکنید.‏ بکوشید که هر فکر را تماماً،‏ یعنی بدون وقفه یا تغییر خط فکری بیان کنید.‏ شاید استفاده از جملات ساده و کوتاه برای شما مفید باشد.‏

اگر آنچه می‌خواهید بگویید در ذهنتان روشن باشد،‏ کلمات اغلب به‌خودی‌خود به ذهنتان خواهد آمد.‏ معمولاً لزومی ندارد که واژه‌ها را از پیش انتخاب کنید.‏ به‌خصوص برای پیشرفت در این زمینه بهتر است که افکار در ذهنتان روشن باشد و کلمات را هنگام صحبت کردن انتخاب کنید.‏ اگر چنین کنید و همچنان بجای تمرکز بر کلمات بر افکار تمرکز کنید،‏ کلمات معمولاً به‌خودی‌خود به ذهنتان خطور خواهد کرد و آن‌ها را با احساس بیان خواهید کرد.‏ اما اگر بجای تمرکز بر افکار بر کلمات تمرکز کنید،‏ احتمالاً بریده‌بریده صحبت خواهید کرد.‏ بی‌شک با تمرین شما می‌توانید روان بخوانید و سلیس صحبت کنید؛‏ مهارتی که در تعلیم دادن بس پراهمیت است.‏

موسی هنگامی که یَهُوَه از او خواست که به نمایندگی از سوی او در مقابل قوم اسرائیل و فرعون صحبت کند،‏ توانایی این کار را در خود نمی‌دید.‏ چرا؟‏ او نمی‌توانست با سلاست سخن گوید؛‏ شاید او نوعی اختلال گفتاری داشت.‏ (‏خرو ۴:‏۱۰؛‏ ۶:‏۱۲‏)‏ پس موسی که قبول این مسئولیت برایش دشوار بود،‏ عذر و بهانه آورد،‏ اما یَهُوَه بهانه‌های او را نپذیرفت.‏ یَهُوَه خدا،‏ هارون را به عنوان سخنگو انتخاب کرد،‏ اما به موسی نیز در سخن گفتن یاری رساند.‏ موسی بارها نه تنها در مقابل یک نفر یا گروهی از مردم صحبت کرد،‏ بلکه حتی در مقابل تمام قوم سخن گفت؛‏ سخنان او آنان را به عمل واداشت.‏ (‏تث ۱:‏۱-‏۳؛‏ ۵:‏۱؛‏ ۲۹:‏۲؛‏ ۳۱:‏۱،‏ ۲،‏ ۳۰؛‏ ۳۳:‏۱‏)‏ شما نیز اگر به یَهُوَه توکّل کنید و از خود پشتکار نشان دهید می‌توانید با سخنانتان خدا را جلال دهید.‏