فصل یازده

‏‹اوّل ملکوت خدا را بطلبید›‏

۱.‏ الف)‏ چرا عیسی شنوندگان خود را ترغیب کرد که در وهلهٔ اوّل ملکوت خدا را بطلبند؟‏ ب)‏ در این رابطه چه سؤالی می‌توانیم از خود بکنیم؟‏

تقریباً ۲۰۰۰ سال پیش عیسی طی ایراد سخنرانی‌ای در ناحیهٔ جلیل با تأکید به شنوندگان خود گفت:‏ «اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید.‏» دلیل این ترغیب عیسی چه بود؟‏ مگر مقرّر نشده بود که او قرن‌ها بعد اقتدار پادشاهی را دریافت کند؟‏ بلی.‏ با وجود این،‏ ملکوت مسیح حکومتی است که یَهُوَه از طریق آن حق حاکمیت خود را به اثبات می‌رساند و به مقصود والای خود در رابطه با زمین تحقق می‌بخشد.‏ انسان‌هایی که براستی از این حقایق قدردانی کنند،‏ باید در زندگی به ملکوت اولویت دهند.‏ اگر طلبیدن ملکوت خدا در قرن اوّل از چنین اهمیتی برخوردار بود،‏ تصورش را بکن در روزگار ما یعنی زمانی که مسیح بر تخت پادشاهی نشسته است چقدر اهمیت دارد!‏ بنابراین،‏ هر یک از ما می‌تواند از خود بپرسد:‏ ‹آیا با روش زندگی خود نشان می‌دهم که در وهلهٔ اوّل،‏ ملکوت خدا را می‌طلبم›؟‏ —‏ متّیٰ ۶:‏۳۳‏.‏

۲.‏ اکثر انسان‌ها چه چیزهایی را مشتاقانه در زندگی تعاقب می‌کنند؟‏

^۲ در روزگار ما میلیون‌ها نفر بر روی زمین زندگی می‌کنند که در وهلهٔ اوّل ملکوت خدا را می‌طلبند.‏ آنان به منظور حمایت از حکمرانی ملکوت یَهُوَه خویشتن را به او وقف کرده،‏ انجام ارادهٔ او را هدف اصلی زندگی قرار داده‌اند.‏ از سوی دیگر،‏ اکثر انسان‌ها به چیزهای بی‌ارزش دنیوی علاقه نشان می‌دهند و به دنبال کسب دارایی و دستیابی به هر نوع خوشی‌ای که بتوان با پول خرید بوده و یا تمام نیروی خود را صرف پیشبرد حرفهٔ شخصی می‌کنند.‏ روش زندگی این قبیل افراد نمایانگر آن است که همواره درگیر مشغلهٔ شخصی،‏ تعاقب مادیات و لذت‌جویی هستند و به وجود خدا معتقد نمی‌باشند یا اهمیت چندانی به او نمی‌دهند.‏ —‏ متّیٰ ۶:‏۳۱،‏ ۳۲‏.‏

۳.‏ الف)‏ عیسی شاگردان خود را به اندوختن چه نوع گنج‌هایی تشویق کرد و به چه دلیل؟‏ ب)‏ چرا دلیلی برای نگرانی بیش از حد در مورد نیازهای مادی وجود ندارد؟‏

^۳ بنابراین،‏ عیسی به شاگردان خود نصیحت کرد:‏ «گنج‌ها برای خود بر زمین نیندوزید» زیرا این نوع دارایی‌ها فانی هستند،‏ و سپس آنان را تشویق نمود تا با خدمت کردن به یَهُوَه ‹گنج‌ها به جهت خود در آسمان بیندوزند.‏› عیسی از پیروان خود درخواست کرد که ‹چشمانشان بسیط باشد› تا بتوانند حواس و نیروی خود را بر انجام ارادهٔ خدا متمرکز سازند و به آنان گفت:‏ «محال است که خدا و ممُّونا را خدمت کنید.‏» در مورد نیازهای مادی همچون خوراک،‏ پوشاک و منزل چطور؟‏ عیسی گفت:‏ «از بهر جان خود اندیشه مکنید.‏» او توجه آنان را به پرندگان آسمان معطوف کرد و گفت که خدا به آنان روزی می‌دهد.‏ همچنین،‏ پیروان خود را تشویق کرد تا درسی از گل‌ها بیاموزند و اینکه چطور خدا آنها را به جامه می‌پوشاند.‏ آیا در نظر یَهُوَه خادمان بشری و ذی‌شعورش باارزش‌تر از پرندگان و گل‌ها نیستند؟‏ عیسی سپس گفت:‏ «لیکن اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید که این همه [ضروریات] برای شما مزید خواهد شد.‏» (‏ متّیٰ ۶:‏۱۹-‏۳۴‏)‏ حال از خود بپرس:‏ ‹آیا اعتقاد خود را به سخن عیسی در عمل نشان می‌دهم؟‏›‏

اجازه نده حقیقت ملکوت خفه شود

۴.‏ بیش از حد به مادیات اهمیت دادن چه نتیجه‌ای می‌تواند به همراه داشته باشد؟‏

^۴ اندیشیدن در مورد برآوردن نیازهای مادی خود و خانوادهٔ خویش خوب است،‏ اما نگرانی مفرط در این خصوص می‌تواند نتایج فاجعه‌آمیزی به همراه داشته باشد.‏ چنانچه فردی ادعا کند که به ملکوت معتقد است لیکن در زندگی به چیزهای دیگر اولویت دهد،‏ حقیقت راجع به ملکوت در دل او «خفه» خواهد شد.‏ (‏ متّیٰ ۱۳:‏۱۸-‏۲۲‏)‏ برای مثال،‏ یکبار حاکم جوان ثروتمندی از عیسی پرسید:‏ «چه کنم تا وارث حیات جاودانی شوم؟‏» او زندگی پاکی داشت و با دیگران بخوبی رفتار می‌کرد،‏ اما بیش از حد به اموال خود وابسته بود و نمی‌توانست از آنها دل بکند و به جمع پیروان عیسی درآید.‏ در نتیجه،‏ او فرصت پیوستن به مسیح در ملکوت آسمانی را از دست داد.‏ در آن هنگام،‏ عیسی گفت:‏ «چه دشوار است که توانگران داخل ملکوت خدا شوند!‏» —‏ مَرقُس ۱۰:‏۱۷-‏۲۳‏.‏

۵.‏ الف)‏ پولُس تیموتاؤس را تشویق کرد که به چه چیزهایی قانع باشد و چرا؟‏ ب)‏ شیطان چطور با استفاده از «طمع» انسان را به نابودی می‌کشاند؟‏

^۵ سال‌ها بعد،‏ پولُس رسول به تیموتاؤس که در مرکز تجارتی پررونقی به نام اَفَسُس به سر می‌برد نامه‌ای نوشت و به او یادآور شد:‏ «در این دنیا هیچ نیاوردیم و واضح است که از آن هیچ نمی‌توانیم برد.‏ پس اگر خوراک و پوشاک داریم،‏ به آنها قانع خواهیم بود.‏» کار کردن به جهت تهیهٔ «خوراک و پوشاک» برای خود و خانوادهٔ خویش عمل پسندیده‌ای است.‏ اما پولُس هشدار داد و گفت:‏ «آنانی که می‌خواهند دولتمند شوند،‏ گرفتار می‌شوند در تجربه و دام و انواع شهوات بی‌فهم و مضر که مردم را به تباهی و هلاکت غرق می‌سازند.‏» شیطان موجود مکّاری است.‏ او ابتدا شاید با حیله انسان را به ارتکاب خلاف‌های کوچک وادارد.‏ سپس،‏ ممکن است فشار بیشتری به شخص وارد آورد؛‏ احتمالاً به وسیلهٔ ترفیع یا پیشنهاد شغلی بهتر با درآمد بیشتر،‏ اما آن شغل وقتی را مطالبه می‌کند که باید صرف مسائل روحانی شود.‏ بنابراین،‏ چنانچه مراقب نباشیم ممکن است «طمع» در دل ما ریشه دوانده،‏ دیگر جایی برای مسائل مهم مربوط به ملکوت باقی نگذارد.‏ پولُس این موضوع را چنین توصیف کرد:‏ «بعضی چون در پی آن می‌کوشیدند،‏ از ایمان گمراه گشته،‏ خود را به اقسام دردها سفتند.‏» —‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۷-‏۱۰‏.‏

۶.‏ الف)‏ به منظور اجتناب از ماده‌گرایی چه باید بکنیم؟‏ ب)‏ علیٰ‌رغم اوضاع اقتصادی جهان امروزی چه اطمینانی می‌توانیم داشته باشیم؟‏

^۶ پولُس با ابراز محبتی واقعی به برادر مسیحی‌اش تیموتاؤس توصیه کرد:‏ «از اینها بگریز .‏ .‏ .‏ و جنگ نیکوی ایمان را بکن.‏» (‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ چنانچه با جدّیت تلاش نکنیم،‏ تدریجاً تحت تأثیر طرزفکر مادی جهان اطرافمان قرار خواهیم گرفت.‏ اما اگر همّت به خرج دهیم و مطابق ایمانمان عمل کنیم یَهُوَه از ما حمایت نموده،‏ نیازهای واقعی‌مان را علیٰ‌رغم تورم اقتصادی و بی‌کاری رایج در جوامع بشری برآورده خواهد ساخت.‏ پولُس در این خصوص نوشت:‏ «سیرت شما از محبتِ نقره خالی باشد و به آنچه دارید قناعت کنید زیرا که او گفته است:‏ ‹تو را هرگز رها نکنم و تو را ترک نخواهم نمود.‏› بنابراین ما با دلیریِ تمام می‌گوییم:‏ ‹خداوند مددکنندهٔ من است و ترسان نخواهم بود.‏ انسان به من چه می‌کند؟‏› » (‏ عبرانیان ۱۳:‏۵،‏ ۶‏)‏ پادشاه داود نیز اینطور نوشت:‏ «من جوان بودم و الآن پیر هستم و مرد صالح را هرگز متروک ندیده‌ام و نه نسلش را که گدای نان بشوند.‏» —‏ مزمور ۳۷:‏۲۵‏.‏

سرمشقی که شاگردان قرن اوّل به جا گذاشتند

۷.‏ عیسی چه دستورالعملی در خصوص موعظه به شاگردانش داد و چرا آن دستورالعمل بجا بود؟‏

^۷ عیسی پس از دادن تعالیم لازم به رسولان خود،‏ آنان را روانه کرد تا در اسرائیل به موعظهٔ بشارت بپردازند و چنین اعلام کنند:‏ «ملکوت آسمان نزدیک است.‏» چه خبر مهیجی!‏ در آن زمان،‏ عیسی مسیح یعنی پادشاه ملکوت در بین ایشان به سر می‌برد.‏ از آنجایی که آن رسولان خود را وقف خدمتگزاری به خدا کرده بودند،‏ عیسی به آنان اطمینان خاطر داد که خدا بحتم از ایشان نگهداری خواهد کرد و گفت:‏ «هیچ چیز به جهت راه برمدارید نه عصا و نه توشه‌دان و نه نان و نه پول و نه برای یک نفر دو جامه.‏ و به هر خانه‌ای که داخل شوید همان جا بمانید تا از آن موضع روانه شوید.‏» (‏ متّیٰ ۱۰:‏۵-‏۱۰؛‏ لوقا ۹:‏۱-‏۶‏)‏ یَهُوَه ترتیبی می‌داد که نیازهای آنان به دست هموطنان اسرائیلی‌شان برآورده شود؛‏ قومی که در میان ایشان مهمان‌نوازی مرسوم بود.‏

۸.‏ الف)‏ چرا عیسی اندکی پیش از مرگش،‏ دستورالعمل دیگری در خصوص موعظه داد؟‏ ب)‏ با وجود این،‏ پیروان او به چه چیزی می‌بایست اولویت می‌دادند؟‏

^۸ بعدها،‏ عیسی به شاگردان خود گفت که در آینده می‌بایست تحت شرایط دیگری به موعظهٔ خود ادامه دهند.‏ در اسرائیل احتمالاً به دلیل مخالفت مقامات در برابر فعالیت آنان،‏ مردم دیگر علاقهٔ زیادی به پذیرایی از آنان نشان نمی‌دادند.‏ به علاوه،‏ در آیندهٔ نه چندان دور می‌بایست پیام ملکوت را در سرزمین‌های بیگانه موعظه می‌کردند.‏ از این رو،‏ لازم می‌بود که «پول» و «توشه‌دان» با خود حمل کنند.‏ با وجود این،‏ بر شاگردان عیسی واجب بود که اوّل ملکوت یَهُوَه و عدالت او را بطلبند و اطمینان داشته باشند که یَهُوَه به تلاش آنان جهت تهیهٔ خوراک و پوشاک ضروری برکت خواهد داد.‏ —‏ لوقا ۲۲:‏۳۵-‏۳۷‏.‏

۹.‏ در حالی که پولُس شخصاً مایحتاج خود را تهیه می‌کرد چطور به ملکوت اولویت می‌داد و چه نصیحتی در این باره کرد؟‏

^۹ پولُس رسول در اجرای توصیهٔ عیسی سرمشق خوبی از خود به جا گذاشت.‏ او زندگی خود را بر خدمت موعظه متمرکز ساخته بود.‏ (‏ اَعمال ۲۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ وقتی به جهت موعظه به مکانی می‌رفت شخصاً مایحتاج خود را تهیه کرده،‏ حتی به کار خیمه‌دوزی می‌پرداخت و توقع نداشت که کسی از او مراقبت کند.‏ (‏ اَعمال ۱۸:‏۱-‏۴؛‏ ۱تَسّالونیکیان ۲:‏۹‏)‏ اما،‏ هنگامی که دیگران از طریق مهمان‌نوازی و تقدیم هدایا به او ابراز محبت می‌کردند،‏ با سپاسگزاری آنها را می‌پذیرفت.‏ (‏ اَعمال ۱۶:‏۱۵،‏ ۳۴؛‏ فیلِپّیان ۴:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ پولُس به مسیحیان گفت که به علت فعالیت موعظه از تعهدات خانوادگی‌شان غافل نمانند و در انجام مسئولیت‌های متعدد خود تعادل را رعایت کنند.‏ او به آنان توصیه کرد که کار کنند،‏ به خانواده‌شان محبت بورزند و دیگران را اعانت کنند.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۲۸؛‏ ۲تَسّالونیکیان ۳:‏۷-‏۱۲‏)‏ او آنان را ترغیب کرد که به مادیات متوسل نشوند بلکه به خدا توکّل کنند و با رفتار خود نشان دهند که واقعاً به اهمیت تعلیم عیسی پی‌برده‌اند که گفت:‏ «اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید.‏» —‏ فیلِپّیان ۱:‏۹-‏۱۱‏.‏

در زندگی به ملکوت اولویت بده

۱۰.‏ طلبیدن ملکوت خدا در وهلهٔ اوّل،‏ یعنی چه؟‏

^۱۰ حال اجازه بده از خود بپرسیم که شخصاً تا چه حد در موعظهٔ بشارت ملکوت شرکت می‌کنیم؟‏ این کار تا اندازه‌ای به وضعیت شخصی و قدردانی‌مان از آن حکومت بستگی دارد.‏ به خاطر داشته باش که عیسی نگفت،‏ ‹ملکوت را صرفاً اوقاتی بطلبید که کار دیگری برای انجام دادن ندارید.‏› او با توجه به اهمیت ملکوت و در نظر داشتن ارادهٔ پدرش گفت:‏ «ملکوت خدا را طلب کنید.‏» (‏ لوقا ۱۲:‏۳۱‏)‏ گرچه اکثر ما برای برآورده ساختن نیازهای شخصی و خانوادگی موظف به کار کردن می‌باشیم،‏ چنانچه به ایمان رفتار کنیم زندگی‌مان بر موعظهٔ ملکوت یعنی فعالیتی که خدا به ما محوّل کرده است متمرکز خواهد شد و در کنار آن،‏ مسئولیت خانوادگی‌مان را انجام خواهیم داد.‏ —‏ ۱تیموتاؤس ۵:‏۸‏.‏

۱۱.‏ الف)‏ عیسی چطور با استفاده از مثل نشان داد که همه نمی‌توانند به یک اندازه در اشاعهٔ خبر ملکوت شرکت کنند؟‏ ب)‏ توانایی شخص بستگی به چه دارد؟‏

^۱۱ بعضی از ما می‌توانند وقت بیشتری را صرف موعظهٔ بشارت ملکوت کنند.‏ با وجود این،‏ عیسی در مثل خود در مورد انواع مختلف زمین نشان داد که همهٔ انسان‌هایی که دلشان همچون زمینی نیکوست ثمر خواهند آورد.‏ اما چقدر؟‏ وضعیت اشخاص با یکدیگر فرق می‌کند.‏ سن،‏ سلامتی و مسئولیت خانوادگی جزو عوامل تعیین‌کننده می‌باشند.‏ معهٰذا،‏ حس قدردانی،‏ افراد را بر آن می‌دارد که سهم بسزایی در خدمت موعظه داشته باشند.‏ —‏ متّیٰ ۱۳:‏۲۳‏.‏

۱۲.‏ در اینجا بخصوص جوانان را تشویق می‌کنیم که کدام هدف روحانی را در نظر بگیرند؟‏

^۱۲ بنابراین،‏ خوب است که اهدافی برای خود قرار دهیم.‏ با این کار می‌توانیم بیشتر در موعظهٔ ملکوت شرکت کنیم.‏ جوانان باید در مورد سرمشق عالی جوان مسیحی غیور یعنی تیموتاؤس به طور جدّی فکر کنند.‏ (‏ فیلِپّیان ۲:‏۱۹-‏۲۲‏)‏ چه چیزی می‌تواند پراجرتر از این باشد که فرد جوان بعد از به پایان رسانیدن تحصیلات وارد خدمت تمام‌وقت شود؟‏ افراد مسن‌تر نیز می‌توانند برای خود اهداف روحانی قرار دهند.‏

۱۳.‏ الف)‏ چه کسی می‌تواند برای ما تعیین کند که چقدر می‌توانیم در فعالیت موعظهٔ ملکوت شرکت داشته باشیم؟‏ ب)‏ با اوّل طلبیدن ملکوت خدا چه چیزی را به اثبات خواهیم رسانید؟‏

^۱۳ ایمان باید ما را برانگیزد تا به جای انتقاد از کسانی که در نظر ما به اندازهٔ کافی فعالیت نمی‌کنند،‏ بر روی پیشرفت خود کار کنیم و تا حدّی که موقعیت شخصی‌مان اجازه می‌دهد به خدا خدمت کنیم.‏ (‏ رومیان ۱۴:‏۱۰-‏۱۲؛‏ غَلاطیان ۶:‏۴،‏ ۵‏)‏ همانطور که از سرگذشت ایّوب پیداست،‏ شیطان ادعا می‌کند که انسان‌ها از روی خودخواهی به خدا خدمت می‌کنند و علاقهٔ اصلی آنان به مادیات و سلامت و رفاه خودشان است.‏ بنابراین،‏ چنانچه در وهلهٔ اوّل حقیقتاً ملکوت خدا را بطلبیم ثابت خواهیم کرد که ادعای شیطان دروغ محض است و رفتارمان گواه بر آن خواهد بود که خدمت به خدا در زندگی‌مان اولویت دارد.‏ به این ترتیب می‌توانیم محبت فراوان خود را به یَهُوَه،‏ حمایت وفادارنه‌مان را از سلطنت او و همچنین محبتمان را به همنوعانمان با بیان و در عمل به اثبات برسانیم.‏ —‏ ایّوب ۱:‏۹-‏۱۱؛‏ ۲:‏۴،‏ ۵؛‏ امثال ۲۷:‏۱۱‏.‏

۱۴.‏ الف)‏ چرا برنامه‌ریزی به ما در انجام خدمت موعظه کمک می‌کند؟‏ ب)‏ شمار زیادی از شاهدان یَهُوَه تا چه حد در خدمت موعظه شرکت می‌کنند؟‏

^۱۴ برنامه‌ریزی به ما کمک می‌کند تا سهم بیشتری در خدمت موعظه داشته باشیم.‏ حتی یَهُوَه برای انجام مقاصد خود ‹وقتی معین نموده است.‏› (‏ خروج ۹:‏۵؛‏ مَرقُس ۱:‏۱۵‏)‏ در صورت امکان بهتر است وقتی یا اوقاتی را در هفته به خدمت موعظه اختصاص دهیم.‏ در سراسر دنیا صدها هزار شاهد یَهُوَه به عنوان پیشگامان کمکی ثبت نام کرده و روزانه تقریباً دو ساعت صرف موعظهٔ بشارت می‌کنند.‏ چند صد هزار شاهد دیگر به خدمت پیشگامی دائم مشغول می‌باشند و به طور متوسط دو و نیم ساعت در روز به اعلام پیام ملکوت می‌پردازند.‏ پیشگامان ویژه و میسیونرها حتی وقت بیشتری را صرف خدمت موعظه می‌کنند.‏ ما همچنین می‌توانیم به طور غیررسمی دربارهٔ امید ملکوت با کسانی که گوش شنوا دارند صحبت کنیم.‏ (‏ یوحنّا ۴:‏۷-‏۱۵‏)‏ خواست قلبی‌مان باید این باشد که تا حدّی که برایمان مقدور است در فعالیت موعظه سهیم شویم،‏ چرا که عیسی پیشگویی کرد:‏ «به این بشارتِ ملکوت در تمام عالَم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّت‌ها شهادتی شود؛‏ آنگاه انتها خواهد رسید.‏» —‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴؛‏ اَفَسُسیان ۵:‏۱۵-‏۱۷‏.‏

۱۵.‏ به نظر تو چرا توصیهٔ اوّل قُرِنتیان ۱۵:‏۵۸ در رابطه با خدمت موعظه بموقع است؟‏

^۱۵ شاهدان یَهُوَه از تمام ملیت‌ها و نژادها در تمام نقاط زمین از این امتیاز برخوردارند که به طور متحد در این فعالیت شرکت کنند و پند کتاب مقدّس را به اجرا بگذارند که می‌گوید:‏ «پایدار و بی‌تشویش شده،‏ پیوسته در عمل خداوند بیفزایید،‏ چون می‌دانید که زحمت شما در خداوند باطل نیست.‏» —‏ ۱قُرِنتیان ۱۵:‏۵۸‏.‏

مرور مبحث

‏•‏ منظور عیسی از ‹اوّل طلبیدن ملکوت خدا› چه بود؟‏

‏•‏ نظرمان در مورد برآورده ساختن نیازهای شخصی و خانوادگی چه باید باشد؟‏ خدا چه کمکی به ما خواهد کرد؟‏

‏•‏ به چه روش‌هایی می‌توانیم در خدمت موعظه شرکت کنیم؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۰۷]‏

پیش از فرا رسیدن انتها،‏ شاهدان یَهُوَه در تمام سرزمین‌ها ملکوت خدا را بشارت می‌دهند