فصل شانزده

‏«با یکدیگر بشدّت محبت نمایید»‏

۱.‏ در جلسات شاهدان یَهُوَه چه چیزی اکثر تازه‌واردان را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟‏

وقتی شخصی برای اوّلین بار در جلسات شاهدان یَهُوَه حضور می‌یابد،‏ معمولاً با مشاهدهٔ ابراز محبت ایشان تحت تأثیر قرار می‌گیرد.‏ چنین محبتی از خوشامدگویی و معاشرت گرم آنان مشهود می‌گردد.‏ همچنین کسانی که در کنگره‌های ما شرکت می‌کنند متوجه چنین محبتی می‌شوند.‏ خبرنگاری در مورد یکی از کنگره‌های شاهدان یَهُوَه گزارش کرد:‏ ‹هیچ کس به دلیل استعمال مواد مخدّر و یا نوشیدن الکل نشئه یا مست نبود.‏ از داد و فریاد،‏ هل دادن،‏ انداختن،‏ ناسزا گفتن،‏ فحش دادن،‏ مزاح‌ها و سخنان رکیک،‏ دود سیگار و یا دزدی خبری نبود.‏ کسی قوطی نوشابه روی چمن نمی‌انداخت.‏ واقعاً که اوضاع غیرعادیی بود.‏› همهٔ اینها نشانهٔ محبت است؛‏ محبتی که «اطوار ناپسندیده ندارد و نفع خود را طالب نمی‌شود.‏» —‏ ۱قُرِنتیان ۱۳:‏۴-‏۸‏.‏

۲.‏ الف)‏ با گذشت زمان چه چیزی در رابطه با محبتمان باید آشکار شود؟‏ ب)‏ به تقلید از عیسی چه نوع محبتی را باید در خود پرورش دهیم؟‏

^۲ محبت برادرانه نشان مسیحیت حقیقی است و ما در حین رشد روحانی می‌آموزیم که به دیگران بیشتر ابراز محبت کنیم.‏ (‏ یوحنّا ۱۳:‏۳۵‏)‏ پولُس رسول دعا کرد که محبت برادران مسیحی‌اش «بسیار افزون‌تر شود.‏» (‏ فیلِپّیان ۱:‏۹‏)‏ یوحنّای رسول نیز توضیح داد که محبت مسیحیان باید محبتی ایثارگرانه باشد.‏ او نوشت:‏ «از این امر محبت را دانسته‌ایم که [پسر خدا] جان خود را در راه ما نهاد و ما باید جان خود را در راه برادران بنهیم.‏» (‏ ۱یوحنّا ۳:‏۱۶؛‏ یوحنّا ۱۵:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ آیا براستی حاضری که زندگی خود را برای برادرانت بدهی؟‏ گرچه معمولاً چنین کاری ضروری نمی‌باشد،‏ تا چه اندازه سعی می‌نمایی در شرایط مناسب و نامناسب به برادران خود کمک کنی؟‏

۳.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم محبت خود را بیشتر ابراز کنیم؟‏ ب)‏ بشدّت محبت نمودن به یکدیگر چرا امری حیاتی است؟‏

^۳ ما باید علاقه‌ای واقعی به برادرانمان داشته باشیم و علاقهٔ خود را با اَعمال ایثارگرانه نشان دهیم.‏ کلام خدا به ما می‌گوید:‏ «با محبت برادرانه یکدیگر را دوست دارید.‏» (‏ رومیان ۱۲:‏۱۰‏)‏ البته همهٔ ما نسبت به بعضی افراد چنین احساسی داریم.‏ لیکن آیا می‌توانیم بیاموزیم که دیگران را نیز به همین نحو دوست بداریم؟‏ با نزدیک‌تر شدن نابودی این سیستم،‏ بسیار ضروری می‌گردد که بر صمیمیت خود با برادران مسیحی‌مان بیفزاییم.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «لٰکن انتهای همه چیز نزدیک است.‏ .‏ .‏ .‏ و اوّلِ همه با یکدیگر بشدّت محبت نمایید زیرا که محبت کثرت گناهان را می‌پوشاند.‏» —‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۷،‏ ۸‏.‏

وقتی مشکلاتی پدید می‌آید

۴.‏ الف)‏ چرا ممکن است مشکلاتی بین اعضای جماعت پدید آید؟‏ ب)‏ گرچه گاهی تمایلی به اجرای پند کتاب مقدّس نداریم،‏ چه نتایج خوبی می‌تواند از این عمل حاصل شود؟‏

^۴ البته تا زمانی که ناکامل هستیم اَعمالی از ما سر خواهد زد که موجب آزردگی و رنجش دیگران خواهد شد.‏ برادرانمان نیز ممکن است در حق ما مرتکب خطاهایی شوند.‏ (‏ ۱یوحنّا ۱:‏۸‏)‏ در چنین مواقعی چه باید کرد؟‏ کتاب مقدّس راهنمایی‌هایی در این خصوص در اختیار ما قرار می‌دهد،‏ گرچه ممکن است این راهنمایی‌ها با تمایل درونی ما سازگار نباشد.‏ (‏ رومیان ۷:‏۲۱-‏۲۳‏)‏ با وجود این،‏ با تلاش صادقانه در اجرای پند کتاب مقدّس می‌توانیم علاقهٔ واقعی خود را به خوشنود نمودن یَهُوَه نشان دهیم.‏ به این ترتیب،‏ محبت ما به دیگران نیز افزایش می‌یابد.‏

۵.‏ چنانچه کسی احساساتمان را جریحه‌دار کند چرا نباید در صدد تلافی برآییم؟‏

^۵ بعضی اوقات اشخاصی که احساساتشان جریحه‌دار شده است در صدد تلافی کردن برمی‌آیند.‏ اما این کار اوضاع را بدتر می‌سازد.‏ همچنین اگر جبران چنین آسیبی ضروری باشد،‏ باید آن را به خدا واگذار کرد.‏ (‏ امثال ۲۴:‏۲۹؛‏ رومیان ۱۲:‏۱۷-‏۲۱‏)‏ بعضی دیگر ممکن است از هر گونه تماسی با خطاکار پرهیز کنند.‏ اما ما نباید با هم‌ایمانان خود چنین کاری کنیم زیرا یکی از شرایط مقبول واقع شدن پرستشمان نزد خدا این است که به برادرانمان محبت ورزیم.‏ (‏ ۱یوحنّا ۴:‏۲۰‏)‏ به این دلیل،‏ پولُس نوشت:‏ «متحمّل یکدیگر شده،‏ همدیگر را عفو کنید هرگاه بر دیگری ادعایی داشته باشید؛‏ چنانکه [«یَهُوَه،‏» دج‏] شما را آمرزید،‏ شما نیز چنین کنید.‏» (‏ کُولُسیان ۳:‏۱۳‏)‏ آیا می‌توانی برادر خود را عفو کنی؟‏

۶.‏ الف)‏ چند مرتبه باید برادران خود را عفو کنیم؟‏ ب)‏ درک چه موضوعی باعث می‌شود از خطاهایی که در حق ما شده است چشم‌پوشی نماییم؟‏

^۶ شاید فردی بکرّات به ما خطا ورزد لیکن گناه وی به قدری جدّی نباشد که به موجب آن از جماعت اخراج شود.‏ در آن صورت چه باید کرد؟‏ در مورد اینگونه گناهان جزئی پِطْرُس پیشنهاد کرد که باید «تا هفت مرتبه» فرد خطاکار را بخشید.‏ اما عیسی به او گفت:‏ «تو را نمی‌گویم تا هفت مرتبه بلکه تا هفتاد هفت مرتبه!‏» عیسی سپس به کثرت دِین ما به خدا در مقایسه با دِین احتمالی انسان‌های دیگر به ما اشاره کرد.‏ (‏ متّیٰ ۱۸:‏۲۱-‏۳۵‏)‏ روزانه ما گناهان بسیاری به خدا می‌ورزیم،‏ با انجام عملی خودخواهانه،‏ با آنچه که می‌گوییم یا فکر می‌کنیم و یا با قصور در انجام کاری؛‏ بدون اینکه حتی به گناه خود پی‌ببریم.‏ (‏ رومیان ۳:‏۲۳‏)‏ با وجود این،‏ خدا همواره به ما رحمت نشان می‌دهد.‏ (‏ مزمور ۱۰۳:‏۱۰-‏۱۴؛‏ ۱۳۰:‏۳،‏ ۴‏)‏ او از ما انتظار دارد که با دیگران نیز چنین کنیم.‏ (‏ متّیٰ ۶:‏۱۴،‏ ۱۵؛‏ اَفَسُسیان ۴:‏۱-‏۳‏)‏ در آن صورت،‏ محبتی را ابراز خواهیم کرد که «سوءظن ندارد.‏» —‏ ۱قُرِنتیان ۱۳:‏۴،‏ ۵؛‏ ۱پِطْرُس ۳:‏۸،‏ ۹‏.‏

۷.‏ در صورتی که برادری رفتار مغرضانه‌ای با ما دارد چه باید بکنیم؟‏

^۷ گاهی اوقات ممکن است برادرمان بی‌دلیل از دست ما آزرده شود.‏ در چنین صورتی،‏ می‌توانیم مطابق توصیهٔ اوّل پِطْرُس ۴:‏۸ عمل کنیم و ‹با محبت کثرت گناهان را بپوشانیم.‏› همچنین می‌توانیم پیشقدم شویم و با او صحبت کنیم و به رابطهٔ صلح‌آمیزی دست یابیم.‏ —‏ متّیٰ ۵:‏۲۳،‏ ۲۴‏.‏

۸.‏ اگر هم‌ایمانی با رفتار خود ما را بیازارد چه می‌توانیم بکنیم؟‏

^۸ همچنین ممکن است برادری با رفتار خود نه فقط تو بلکه دیگران را نیز بیازارد.‏ آیا در آن صورت بهتر نیست که با او دربارهٔ رفتارش صحبت کنی؟‏ چنانچه شخصاً مسئله را با مهربانی برای او توضیح دهی احتمالاً نتیجهٔ مطلوبی حاصل خواهد شد.‏ اما ابتدا باید از خودت بپرسی:‏ ‹آیا رفتار او واقعاً برخلاف معیارهای کتاب مقدّس است؟‏ یا اینکه او صرفاً فرهنگ دیگری دارد و یا طور دیگری بار آمده است؟‏› بنابراین،‏ مواظب باش که معیارهای خودت را اساس قضاوت قرار ندهی.‏ (‏ یعقوب ۴:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ یَهُوَه بدون قائل شدن تبعیض،‏ انسان‌ها را با هر شخصیت و پیشینه‌ای به درون سازمان خود می‌پذیرد و با صبر و تحمّل به آنان کمک می‌کند تا از لحاظ روحانی رشد کنند.‏

۹.‏ الف)‏ در جماعت چه کسانی به خطاهای بزرگ رسیدگی می‌کنند؟‏ ب)‏ در چه صورتی وظیفهٔ فرد رنجیده می‌باشد که ابتدا با خطاکار صحبت کند،‏ و با چه هدفی؟‏

^۹ چنانچه یکی از اعضای جماعت مرتکب خطایی جدّی همچون رفتار غیراخلاقی شود،‏ بلافاصله موضوع باید مورد رسیدگی قرار گیرد.‏ چه کسانی باید به موضوع رسیدگی کنند؟‏ پیران جماعت.‏ (‏ یعقوب ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ همچنین احتمال دارد خطایی در رابطه با کسب و یا به شکل اهانت و جراحت لفظی در حق شخصی انجام گرفته باشد.‏ در آن صورت،‏ او ابتدا باید سعی کند شخصاً با فرد خطاکار صحبت کند.‏ (‏ متّیٰ ۱۸:‏۱۵‏)‏ چنانچه مشکل حل نشود باید طبق دستورالعمل متّیٰ ۱۸:‏۱۶،‏ ۱۷ اقدام‌های دیگری انجام گیرد،‏ لیکن محبتمان به برادر خطاکار و علاقه‌مان به ‹ دریافتن› وی سبب خواهد شد که به هر منوال دل او را به دست آوریم.‏ —‏ امثال ۱۶:‏۲۳‏.‏

۱۰.‏ چه چیز به ما کمک می‌کند تا با دیدی صحیح به مشکلات بنگریم؟‏

^۱۰ وقتی مشکل بزرگ یا کوچکی پیش می‌آید خوب است سعی کنیم که از دید یَهُوَه به آن بنگریم.‏ او هیچ نوع گناهی را روا نمی‌دارد و در زمان معین،‏ جمیع کسانی را که مرتکب گناهان بزرگی می‌شوند و از توبه سر باز می‌زنند از سازمان خود اخراج خواهد کرد.‏ با وجود این،‏ باید به خاطر داشته باشیم که همهٔ ما ناکامل هستیم و مرتکب گناهان جزئی می‌شویم و همواره محتاج صبر و رحمت او می‌باشیم.‏ بنابراین،‏ یَهُوَه سرمشقی برای ما قرار می‌دهد تا بدانیم در مواقعی که گناهی در حق ما انجام می‌گیرد چگونه رفتار کنیم.‏ تقلید از یَهُوَه در محبت ورزیدن شامل ابراز ترحّم به دیگران می‌شود.‏ —‏ اَفَسُسیان ۵:‏۱،‏ ۲‏.‏

‏«دل‌هایتان را .‏ .‏ .‏ بگشایید»‏

۱۱.‏ چرا پولُس مسیحیان قُرِنتُس را تشویق کرد که ‹ دل‌هایشان را بگشایند›؟‏

^۱۱ پولُس در یونان ماه‌ها وقت صرف بنا نمودن جماعت قُرِنتُس کرد.‏ در آنجا او با جد و جهد فراوان برادران را یاری می‌کرد و به آنان محبت می‌ورزید.‏ لیکن بعضی از آنان علاقهٔ چندانی به او نداشتند و او را بشدّت مورد انتقاد قرار می‌دادند.‏ از این رو،‏ پولُس آن برادران را تشویق کرد که ‹ دل‌هایشان را بگشایند› یعنی به دیگران بیشتر علاقه نشان دهند.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۶:‏۱۱-‏۱۳‏،‏ انجیل شریف؛‏ ۱۲:‏۱۵‏)‏ بنابراین،‏ چه خوب است که دربارهٔ محبت کردن به دیگران بیندیشیم و به طریق‌های مختلف به ایشان ابراز علاقه کنیم.‏ —‏ ۱یوحنّا ۳:‏۱۴‏.‏

۱۲.‏ چطور می‌توانیم به همهٔ اعضای جماعت بیشتر محبت کنیم؟‏

^۱۲ آیا برقرار کردن رابطهٔ نزدیک با بعضی از اعضای جماعت برایمان دشوار است؟‏ اگر سعی نماییم از اشتباهات دیگران چشم‌پوشی کنیم،‏ همانطور که می‌خواهیم دیگران از اشتباهات ما چشم‌پوشی کنند،‏ می‌توانیم رابطهٔ گرمی با ایشان برقرار کنیم.‏ همچنین اگر به محسنات و خصوصیات پسندیدهٔ این افراد پی‌ببریم و افکار خود را بر روی آنها متمرکز سازیم بیقین علاقه و محبتمان به آنان بیشتر خواهد شد.‏ —‏ لوقا ۶:‏۳۲،‏ ۳۳،‏ ۳۶‏.‏

۱۳.‏ چطور می‌توانیم ‹ دل‌هایمان را بگشاییم› و به اعضای جماعت بیشتر ابراز محبت کنیم؟‏

^۱۳ البته باید اذعان کرد که برای ابراز علاقه به دیگران محدودیت‌هایی وجود دارد.‏ برای مثال،‏ ما احتمالاً نمی‌توانیم در هر جلسه به همهٔ حضار سلام کنیم و یا برای صرف غذا همهٔ دوستان را دعوت کنیم.‏ اما،‏ آیا می‌توانیم ‹ دل‌هایمان را بگشاییم› و در جماعت صرفاً چند دقیقه برای آشنایی بیشتر با برادری وقت صرف کنیم؟‏ آیا امکان دارد بعضی اوقات فردی را که بخوبی نمی‌شناسیم برای خدمت در موعظه دعوت کنیم؟‏

۱۴.‏ در جمع مسیحیان چگونه می‌توانیم بدون آشنایی قبلی ‹به یکدیگر بشدّت محبت نماییم›؟‏

^۱۴ در کنگره‌های مسیحی نیز فرصت‌های خوبی در اختیار خواهیم داشت تا ‹ دل‌هایمان را بگشاییم› و به دیگران ابراز محبت کنیم.‏ در چنین کنگره‌هایی ممکن است هزاران نفر حضور داشته باشند.‏ البته ما نمی‌توانیم با همهٔ حضار در کنگره صحبت کنیم،‏ اما می‌توانیم با رفتار خود نشان دهیم که به سعادت آنان بیشتر از راحتی خود اهمیت می‌دهیم.‏ در هنگام فراغت و صرف غذا می‌توانیم با اطرافیان خود سر صحبت را باز کنیم و با این عمل،‏ علاقه‌مان را به آنان نشان دهیم.‏ روزی برادران و خواهران ما کلّ سکنهٔ زمین را تشکیل خواهند داد،‏ و همگی در وحدت خدا و پدر حقیقی‌مان را پرستش خواهیم کرد.‏ آشنایی با فرد فرد آنان چه سعادتی خواهد بود!‏ و این در صورتی امکان‌پذیر می‌گردد که ‹به یکدیگر بشدّت محبت نماییم.‏› پس بگذار از همین الآن شروع کنیم.‏

مرور مبحث

‏•‏ مسیحیان به چه نحو باید مشکلات خود را حل و فصل کنند و چرا؟‏

‏•‏ همزمان با رشد روحانی چگونه باید بر محبتمان افزوده گردد؟‏

‏•‏ چطور می‌توانیم به غیر از دوستان صمیمی خود به افراد بیشتری ابراز علاقه کنیم؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۴۸]‏

مسیحیان می‌توانند محبت خود را به اَشکال مختلف ابراز نمانید