‏«جمعیتی انبوه نزد او آمدند»‏

۱-‏۳.‏ هنگامی که مردم فرزندانشان را نزد عیسی آوردند چه روی داد و این گزارش چه حقیقتی را در مورد عیسی آشکار می‌کند؟‏

عیسی می‌دانست که زندگی او بر روی زمین به زودی به پایان می‌رسید.‏ تنها چند هفته برایش باقی بود و کار فراوانی در پیش داشت.‏ او همراه رسولانش در ناحیهٔ پیریه،‏ در شرق رود اردن موعظه می‌کرد.‏ آنان همچنان که موعظه می‌کردند،‏ به سمت جنوب پیش رفتند تا در مراسم عید فِصَح در اورشلیم شرکت کنند.‏ این عید،‏ آخرین فِصَح عیسی بود و به وقایعی سرنوشت‌ساز انجامید.‏

^۲ پس از بحث و گفتگویی شدید که عیسی با معلّمان یهودی داشت،‏ مردم با آوردن فرزندان خود نزد عیسی فضا را تا حدّی آشفته و ناآرام کردند.‏ ظاهراً آن بچه‌ها از سنین مختلف بودند،‏ زیرا واژه‌ای که مَرقُس برای آنان استفاده می‌کند،‏ همان واژه‌ای است که پیش از آن برای نوجوانی ۱۲ ساله به کار برد و واژه‌ای که لوقا به کار می‌برد،‏ مفهوم نوزاد نیز دارد.‏ (‏لوقا ۱۸:‏۱۵؛‏ مَرقُس ۵:‏۴۱،‏ ۴۲؛‏ ۱۰:‏۱۳‏)‏ واضح است که آمدن بچه‌ها قیل‌وقال و هیاهویی به راه انداخت.‏ شاگردان عیسی با این تصوّر که استادشان وقتی برای بچه‌ها ندارد،‏ مردم را سرزنش و آنان را از آوردن بچه‌هایشان نزد عیسی منع کردند.‏ عکس‌العمل عیسی چه بود؟‏

^۳ عیسی برآشفت.‏ از بچه‌ها؟‏ از والدینشان؟‏ خیر،‏ از شاگردانش!‏ او به آنان گفت:‏ «بگذارید کودکان نزد من آیند؛‏ آنان را بازمدارید،‏ زیرا پادشاهی خدا از آن چنین‌کسان است.‏ آمین،‏ به شما می‌گویم،‏ هر که پادشاهی خدا را همچون کودکی نپذیرد،‏ هرگز بدان راه نخواهد یافت.‏» سپس بچه‌ها را «در آغوش کشیده» آنان را برکت داد.‏ (‏مَرقُس ۱۰:‏۱۳-‏۱۶‏)‏ عبارتی که مَرقُس در اینجا به کار برده است،‏ این مفهوم را در بر دارد که عیسی با مهر و علاقه آنان را در آغوش کشید.‏ این نشان می‌دهد که عیسی بچه‌ها را بسیار دوست می‌داشت.‏ به علاوه از این گزارش می‌آموزیم که عیسی همواره پذیرای دیگران بود.‏

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ چرا می‌توان اطمینان داشت که عیسی مردی خوشرو و آمادهٔ کمک بود؟‏ ب)‏ در این فصل به بررسی چه سؤالاتی می‌پردازیم؟‏

^۴ اگر عیسی بدخلق،‏ عبوس یا مغرور بود،‏ بچه‌ها با او احساس راحتی نمی‌کردند و والدین با میل و رغبت اطفال خود را نزد او نمی‌آوردند.‏ به خوبی می‌توان چهره‌های بشّاش آن والدین را تصوّر کرد.‏ آنان می‌دیدند که این مرد مهربان فرزندانشان را در چشم خدا ارزشمند می‌داند.‏ می‌دیدند که چگونه با آنان با مهر و عطوفت رفتار می‌کند و برکتشان می‌دهد.‏ آری،‏ عیسی با وجود مسئولیت‌های سنگینی که بر دوش داشت،‏ همواره خوشرو و آمادهٔ کمک بود.‏

^۵ چه کسان دیگری نزد عیسی احساس راحتی می‌کردند؟‏ چه خصوصیتی باعث می‌شد مردم به او جلب شوند و با او احساس راحتی کنند؟‏ و ما چگونه می‌توانیم عیسی را در این خصوص سرمشق قرار دهیم؟‏

چه کسانی جذب عیسی می‌شدند؟‏

۶-‏۸.‏ الف)‏ عیسی عموماً با چه گروهی از افراد رفت‌وآمد می‌کرد؟‏ ب)‏ از چه نظر طرز فکر عیسی با طرز فکر علمای یهودی متفاوت بود؟‏

^۶ جالب توجه است که در انجیل‌ها بارها می‌خوانیم که شمار کثیری از مردم نزد عیسی آمدند.‏ برای مثال،‏ آمده است:‏ «جماعتهایی بزرگ از جلیل .‏ .‏ .‏ از پی او روانه شدند.‏» «جمعیت انبوهی او را احاطه کردند.‏» «جمعیتی انبوه نزد او آمدند.‏» «جمعیتی انبوه عیسی را همراهی می‌کرد.‏» (‏مَتّی ۴:‏۲۵؛‏ ۱۳:‏۲؛‏ ۱۵:‏۳۰؛‏ لوقا ۱۴:‏۲۵‏)‏ آری،‏ دلیل این که مردم گروه گروه نزد او می‌آمدند،‏ این بود که او همواره پذیرای ایشان بود.‏

^۷ اکثر این مردم،‏ مردمی معمولی بودند.‏ اما معلّمان مذهبی آنان را به دیدهٔ حقارت می‌نگریستند و خوار و پست می‌شمردند.‏ فَریسیان و کاتبان علناً می‌گفتند:‏ «این مردمِ عامی که چیزی از شریعت نمی‌دانند،‏ ملعونند.‏» (‏یوحنا ۷:‏۴۹‏)‏ بعدها،‏ نوشته‌های خاخام‌ها نیز بر این طرز فکر نادرست صحه گذاشت.‏ بسیاری از علمای مذهبی این قشر اجتماع را حقیر می‌شمردند،‏ آنان را لایق همنشینی نمی‌دانستند،‏ با آنان غذا نمی‌خوردند و از آنان خرید نمی‌کردند.‏ حتی بعضی از علما معتقد بودند،‏ مردمی که با شریعت شفاهی یهود آشنا نیستند،‏ رستاخیز نخواهند داشت.‏ پس بی‌دلیل نبود که مردم غالباً از این علما حذر می‌کردند و برای درخواست کمک یا راهنمایی نزد آنان نمی‌رفتند.‏ اما رفتار عیسی با مردم بسیار متفاوت بود.‏

^۸ عیسی با مردم معمولی رفت‌وآمد می‌کرد؛‏ با آنان غذا می‌خورد،‏ تعلیمشان می‌داد،‏ شفایشان می‌بخشید،‏ نور امید در دلشان برمی‌افروخت.‏ البته،‏ عیسی واقع‌بین بود و می‌دانست که اکثر مردم یَهُوَه را خدمت نخواهند کرد.‏ (‏مَتّی ۷:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ با این حال،‏ به فردفرد آنان امیدوار بود و می‌دانست که اکثراً قابلیت آن را دارند که در طریق درست زندگی گام بردارند.‏ به راستی که طرز فکر عیسی با طرز فکر فَریسیان و کاهنان یهودی بسیار متفاوت بود.‏ اما جالب آن که حتی فَریسیان و کاهنان نیز نزد عیسی می‌آمدند و شماری از آنان طریق خود را تغییر دادند و از جمله پیروان عیسی شدند.‏ (‏اعمال ۶:‏۷؛‏ ۱۵:‏۵‏)‏ همچنین،‏ برخی از ثروتمندان و افراد بانفوذ نیز با او احساس راحتی می‌کردند.‏—‏مَرقُس ۱۰:‏۱۷،‏ ۲۲‏.‏

۹.‏ چرا زنان با عیسی راحت بودند؟‏

^۹ زنان از آمدن نزد عیسی ابایی نداشتند.‏ مسلّماً می‌دیدند که چگونه علمای یهودی آنان را به دیدهٔ تحقیر می‌نگرند.‏ اکثر معلّمان یهودی تعلیم به زنان را ناشایست می‌شمردند.‏ زنان در امور قضایی حق شهادت دادن نداشتند؛‏ چون شهادت آنان قابل اعتماد شمرده نمی‌شد.‏ حتی معلّمان یهودی در دعایی خدا را شکر می‌کردند که زن آفریده نشده‌اند!‏ اما دید عیسی به زنان کاملاً متفاوت بود.‏ بسیاری از زنان با میل و رغبت نزد او می‌آمدند و از او تعلیم می‌گرفتند.‏ برای مثال،‏ مریم،‏ خواهر ایلعازَر نزد پای عیسی نشست و گوش به آموزش‌های او سپرد؛‏ اما مرتا،‏ خواهر مریم که نگران پذیرایی از مهمان خود بود،‏ خود را سخت مشغول آماده کردن غذا برای عیسی نمود.‏ عیسی مریم را تحسین کرد که به تعلیم گرفتن از او اولویت داده است.‏—‏لوقا ۱۰:‏۳۹-‏۴۲‏.‏

۱۰.‏ رفتار عیسی با بیماران چه تفاوتی با رفتار علمای یهودی با آنان داشت؟‏

^۱۰ علمای یهودی،‏ بیماران را نیز غالباً منفور می‌شمردند؛‏ با این حال بیماران گروه گروه نزد عیسی می‌آمدند.‏ در قانون شریعت،‏ جذامیان باید قرنطینه می‌شدند؛‏ اما این قانون جوازی برای بی‌مهری و بدرفتاری با آنان نبود.‏ (‏لاویان باب ۱۳‏)‏ با این حال،‏ بعدها در نوشته‌های خاخام‌ها اشاره شد که جذامیان همچون مدفوع مشمئزکننده‌اند.‏ حتی شماری از علما برای دور نگاه داشتن جذامیان از خود به طرفشان سنگ پرتاب می‌کردند!‏ حال،‏ این افراد طردشده چطور می‌توانستند به خود جرأت دهند و نزد معلّمان مذهبی بروند؟‏ اما،‏ آنان نزد عیسی می‌رفتند.‏ یکی از آنان ایمان خود را به عیسی چنین ابراز داشت:‏ «سرور من،‏ اگر بخواهی می‌توانی پاکم سازی.‏» (‏لوقا ۵:‏۱۲‏)‏ در فصل بعد،‏ پاسخ عیسی را به درخواست این مرد بررسی خواهیم کرد.‏ اما صرفاً همین که این مرد جذامی نزد عیسی آمد،‏ گواهی محکم بر این امر است که عیسی همواره پذیرای مردم بود و همگان نزد او احساس راحتی می‌کردند.‏

۱۱.‏ چه نمونه‌ای نشان می‌دهد کسانی که بار گناه بر دلشان سنگینی می‌کرد،‏ با خاطری آسوده نزد عیسی می‌آمدند و چرا این امر حائز اهمیت است؟‏

^۱۱ کسانی که بار گناه بر دلشان سنگینی می‌کرد نیز با خاطری آسوده نزد عیسی می‌آمدند.‏ گزارشی از کتاب مقدّس این امر را روشن می‌کند.‏ عیسی برای صرف غذا نزد یکی از فَریسیان دعوت بود.‏ زنی بدنام وارد شد،‏ نزد پاهای عیسی زانو زد و از بابت گناهانش به تلخی بگریست.‏ او با اشک‌هایش پاهای عیسی را شست و با موهایش آن‌ها را خشک کرد.‏ آن فَریسی با دیدن این صحنه با حالتی حاکی از انزجار خود را عقب کشید و از این که عیسی اجازه داده است آن زن نزدیک او بیاید،‏ در دل خود عیسی را به شدّت مورد انتقاد قرار داد.‏ اما،‏ عیسی آن زن را به دلیل توبهٔ خالصانه‌اش با مهربانی تحسین کرد و به او اطمینان داد که یَهُوَه او را بخشیده است.‏ (‏لوقا ۷:‏۳۶-‏۵۰‏)‏ امروزه بیش از هر زمان،‏ کسانی که کمر زیر بار گناه خم کرده‌اند،‏ نیاز به کمک دارند.‏ آنان باید بتوانند بدون هیچ مانعی نزد کسانی بروند که می‌توانند به آنان در ترمیم رابطه‌شان با یَهُوَه کمک کنند.‏ چه امری سبب می‌شد که مردم به راحتی نزد عیسی بروند؟‏

چرا عیسی پذیرا و آمادهٔ کمک به دیگران بود؟‏

۱۲.‏ چرا جای تعجب نیست که عیسی همواره پذیرا و آمادهٔ کمک به دیگران بود؟‏

^۱۲ به خاطر آورید که عیسی کاملاً پدر مهربانش را سرمشق قرار می‌داد.‏ (‏یوحنا ۱۴:‏۹‏)‏ کتاب مقدّس به ما یادآور می‌شود که یَهُوَه «از هیچ یک از ما دور نیست.‏» (‏اعمال ۱۷:‏۲۷‏)‏ همچنین می‌گوید:‏ ‹او دعای ما را می‌شنود.‏› (‏مزمور ۶۵:‏۲‏)‏ آری،‏ یَهُوَه همواره پذیرای ما و آمادهٔ کمک به همهٔ کسانی است که صادقانه او را می‌جویند و خواهان خدمتش هستند.‏ تصوّرش را بکنید،‏ یَهُوَه خدا،‏ پرقدرت‌ترین و والاترین وجود عالم،‏ بیش از هر کس پذیرا و آمادهٔ کمک به ماست!‏ عیسی نیز همچون پدرش محبتی عمیق به انسان‌ها دارد.‏ در فصل بعد در مورد این محبت قلبی عیسی بیشتر صحبت خواهیم کرد.‏ آنچه بیش از همه مردم را به عیسی جلب می‌کرد،‏ گرمی و صمیمیت محبت او بود.‏ حال می‌خواهیم به ویژگی‌هایی در رفتار عیسی بپردازیم که حاکی از محبت اوست.‏

۱۳.‏ والدین چگونه می‌توانند عیسی را سرمشق قرار دهند؟‏

^۱۳ مردم به خوبی علاقه و توجه عیسی را حس می‌کردند.‏ عیسی حتی تحت فشار روحی نیز محبت و التفاتش را از مردم دریغ نمی‌کرد.‏ چنان که پیش از این دیدیم زمانی که مردم فرزندانشان را نزد او آوردند،‏ عیسی اگرچه مسئولیت‌هایی سنگین بر دوش داشت،‏ باز هم پذیرای آنان بود.‏ بدینسان عیسی سرمشقی نیکو برای والدین قرار داد.‏ در دنیای امروز،‏ بزرگ کردن فرزند آسان نیست.‏ آنچه بسیار اهمیت دارد این است که فرزندان با والدینشان احساس راحتی کنند.‏ اگر شما نیز فرزند دارید،‏ قطعاً گاه مشغلهٔ زندگی فرصت نمی‌دهد که توجه کافی به فرزندتان نشان دهید.‏ آیا در چنین مواقعی به او اطمینان می‌دهید که در اوّلین فرصت اوقاتی را با او خواهید گذراند؟‏ اگر به وعدهٔ خود وفا کنید،‏ فرزندتان فایدهٔ صبر و بردباری را می‌آموزد.‏ همچنین می‌آموزد که در رویارویی با هر نگرانی یا مشکلی،‏ می‌تواند از کمک شما اطمینان داشته،‏ به شما روی آورد.‏

۱۴-‏۱۶.‏ الف)‏ عیسی در چه شرایطی نخستین معجزهٔ خود را صورت داد و چرا می‌توان گفت عمل او به راستی خارق‌العاده بود؟‏ ب)‏ معجزهٔ عیسی در شهر قانا چه خصوصیتی را در شخصیت او نشان می‌دهد و والدین چه درسی از او می‌آموزند؟‏

^۱۴ عیسی به مردم نشان می‌داد که نسبت به نگرانی‌ها و مشکلات آنان بی‌اعتنا نیست.‏ برای مثال،‏ اوّلین معجزهٔ او را به خاطر آورید.‏ عیسی در جلیل،‏ در شهر قانا به یک عروسی دعوت شده بود.‏ در آن جشن مشکلی پیش آمد که می‌توانست باعث خجالت میزبانان شود.‏ شراب تمام شده بود!‏ عکس‌العمل عیسی چه بود؟‏ او از خدمتکاران خواست تا شش خمرهٔ بزرگ سنگی را از آب پر کنند.‏ سپس نمونه‌ای از محتوای خمره‌ها را به مسئول جشن عروسی دادند.‏ شرابی ناب بود!‏ آیا حقّه‌ای در کار بود؟‏ خیر.‏ آن آب واقعاً «شراب شده بود.‏» (‏یوحنا ۲:‏۱-‏۱۱‏)‏ تبدیل ماده‌ای به مادهٔ دیگر همواره یکی از رؤیاهای بشر بوده است.‏ برای قرن‌ها کیمیاگران تلاش می‌کردند،‏ سرب را به طلا مبدّل کنند.‏ اما،‏ با وجود این که ساختار اتمی سرب و طلا نسبتاً نزدیک به هم است،‏ کیمیاگران هرگز موفق به این کار نشدند.‏a در مورد تبدیل آب به شراب چه می‌توان گفت؟‏ آب از لحاظ شیمیایی از دو عنصر تشکیل شده است.‏ اما شراب حاوی حدود هزار ترکیب پیچیده است که هر یک از عناصری بی‌شمار تشکیل شده است.‏ چرا عیسی برای امری کوچک همچون تمام شدن شراب در جشن عروسی،‏ چنین کار خارق‌العاده‌ای  انجام داد؟‏

^۱۵ تمام شدن شراب در جشن عروسی ابداً امری کوچک نبود.‏ در اسرائیل باستان،‏ مهمان‌نوازی از اهمیتی فوق‌العاده برخوردار بود.‏ تمام شدن شراب می‌توانست مایهٔ خجالت و شرمساری فراوان عروس و داماد شود،‏ طوری که نه فقط آن شب را بر آنان تلخ کند،‏ بلکه برای سال‌ها خاطره‌ای ناخوشایند در ذهنشان باقی گذارد.‏ این مشکل همان قدر که برای عروس و داماد اهمیت داشت،‏ برای عیسی نیز مهم بود و به همین جهت نیز اقدامی صورت داد.‏ به خوبی می‌توان درک کرد که چرا مردم مشکلات خود را نزد عیسی می‌بردند.‏

^۱۶ در اینجا نیز والدین می‌توانند درسی مهم بیاموزند.‏ فرض کنید فرزندتان با مشکلی که خاطرش را آشفته ساخته،‏ نزد شما بیاید.‏ شاید مشکل او برایتان مضحک باشد یا شاید در نظرتان بی‌اهمیت آید و بخواهید آن را نادیده بگیرید.‏ درست است،‏ شاید مشکل فرزندتان در مقایسه با مشکلات شما واقعاً ناچیز باشد؛‏ اما به خاطر داشته باشید که این مشکل از دید او بی‌اهمیت نیست.‏ اگر مشکلی در نظر کسی که دوستش دارید مهم است،‏ آیا نباید در نظر شما نیز مهم باشد؟‏ اگر به فرزندتان نشان دهید که همدل و همدرد او هستید،‏ او نیز هنگام رویارویی با مشکلات با خاطری آسوده نزد شما خواهد آمد.‏

۱۷.‏ الف)‏ عیسی در خصوص ملایمت چه سرمشقی برای ما قرار داد؟‏ ب)‏ چرا می‌توان گفت ملایمت بیانگر قدرت و ارادهٔ آهنین شخص است؟‏

^۱۷ همان طور که در فصل ۳ آموختیم،‏ عیسی ملایم و افتاده‌دل بود.‏ (‏مَتّی ۱۱:‏۲۹‏)‏ حلم و ملایمت خصوصیتی زیباست که نشانگر فروتنی شخص است.‏ این خصوصیت رابطهٔ نزدیک با حکمت الٰهی دارد و به قدرت روح خدا می‌توانیم آن را در خود پرورش دهیم.‏ (‏یعقوب ۳:‏۱۳‏)‏ عیسی در مقابل تحریکات دشمنانش،‏ آرامش خود را از دست نمی‌داد.‏ البته،‏ ملایمت و نرمخویی عیسی به هیچ وجه از روی ضعف نبود.‏ محققی چنین می‌گوید:‏ «در پس ملایمت شخص،‏ قدرت و اراده‌ای همچون آهن نهفته است.‏» در شرایط سخت غلبه بر خشم و داشتن برخوردی ملایم با دیگران،‏ مستلزم قدرت و اراده‌ای آهنین است.‏ ما اگر در حفظ رفتاری ملایم تلاش کنیم،‏ یَهُوَه تلاش ما را برکت می‌دهد.‏ به این شکل،‏ می‌توانیم همچون عیسی ملایم و نرمخو باشیم و فضایی ایجاد کنیم که دیگران با ما احساس راحتی کنند.‏

۱۸.‏ الف)‏ چه گزارشی معقول بودن عیسی را آشکار می‌کند؟‏ ب)‏ به نظر شما چرا مردم به شخصی معقول جلب می‌شوند؟‏

^۱۸ عیسی فردی معقول بود.‏ در شهر صور زنی که دخترش ‹دیوزده شده و سخت رنج می‌کشید› نزد عیسی آمد و از او درخواست کمک کرد.‏ عیسی به سه طریق نشان داد که مایل نیست خواست آن زن را به جا آورد.‏ نخست،‏ در مقابل درخواست او سکوت اختیار کرد؛‏ سپس،‏ اشاره کرد که به چه دلیل نباید به خواست او ترتیب اثر دهد؛‏ در آخر،‏ با تشبیهی منظور خود را کاملاً روشن ساخت.‏ اما،‏ آیا برخورد عیسی با آن زن،‏ سرد و خشک بود؟‏ آیا چنان رفتار کرد که گویی آن زن گستاخی کرده است که روی حرف مردی با آن مقام و منزلت حرفی زده است؟‏ خیر،‏ واضح است که آن زن در حضور عیسی احساس راحتی می‌کرد؛‏ زیرا اول این که به راحتی از عیسی درخواست کمک کرد،‏ سپس با وجود این که ظاهراً عیسی تمایلی به کمک به او نداشت،‏ روی درخواست خود اصرار ورزید.‏ عیسی با دیدن اصرارهای آن زن متوجه ایمان استوار او شد و دخترش را شفا داد.‏ (‏مَتّی ۱۵:‏۲۲-‏۲۸‏)‏ واضح است که معقول بودن عیسی،‏ رغبت او به شنیدن خواسته‌های مردم و انعطاف‌پذیری وی،‏ مردم را به سوی او جلب می‌کرد.‏

آیا پذیرای دیگران هستید؟‏

۱۹.‏ چه چیز نشان می‌دهد که به راستی پذیرای دیگران هستیم؟‏

^۱۹ هر کس دوست دارد دیگران در کنارش احساس راحتی کنند.‏ برخی از رؤسا و مسئولین روی این امر تأکید دارند که به اصطلاح دَرِ دفترشان همواره به روی دیگران باز است.‏ کتاب مقدّس حقیقتی را در خصوص بسیاری از این گونه افراد به ما یادآور می‌شود و می‌گوید:‏ «بسا کسانند که هر یک احسان خویش را اعلام می‌کنند،‏ اما مرد امین را کیست که پیدا کند؟‏» (‏امثال ۲۰:‏۶‏)‏ گفتن این که ما پذیرای دیگران هستیم آسان است،‏ اما سؤال اینجاست که تا چه حد عیسی را در این جنبه از محبت،‏ سرمشق قرار می‌دهیم؟‏ در واقع،‏ مهم نیست که ما در مورد خود چه فکر می‌کنیم؛‏ بلکه دیگران در مورد ما چه فکر می‌کنند.‏ پولُس می‌گوید:‏ «اعتدال شما بر جمیع مردم معروف بشود.‏» (‏فیلیپیان ۴:‏۵‏،‏ ترجمهٔ قدیم‏)‏ پس بجاست از خود سؤال کنیم:‏ ‹دیگران مرا چه شخصی می‌دانند؟‏ و به چه خصوصیتی شهرت دارم؟‏›‏

۲۰.‏ الف)‏ چرا مهم است که پیران مسیحی همیشه آمادهٔ کمک باشند؟‏ ب)‏ چرا باید در انتظارات خود از پیران مسیحی معقول باشیم؟‏

^۲۰ به ویژه پیران مسیحی سعی می‌کنند همیشه آمادهٔ کمک باشند.‏ آنان صمیمانه تلاش می‌کنند مطابق توصیفی که در اِشَعْیا ۳۲:‏۱،‏ ۲ آمده است رفتار کنند:‏ «مردی مثل پناه‌گاهی از باد و پوششی از طوفان خواهد بود.‏ و مانند جوی‌های آب در جای خشک و سایهٔ صخرهٔ عظیم در زمین تعب آورنده خواهد بود.‏» یک پیر مسیحی تنها زمانی می‌تواند همچون پناهگاه برای برادران خود امنیت به وجود آورد یا همچون جوی آب به آنان طراوت بخشد که با آنان گرم و صمیمی باشد و اعتمادشان را جلب کند.‏ البته،‏ این کار همیشه آسان نیست؛‏ زیرا پیران مسیحی در این ایّام سخت وظایفی سنگین به دوش دارند.‏ با این حال،‏ پیران باید تلاش کنند که هرگز به هم‌ایمانانشان چنین القا نکنند که وقت کافی برای آنان ندارند.‏ (‏۱پِطرُس ۵:‏۲‏)‏ اعضای دیگر جماعت نیز باید سعی کنند در انتظاراتشان از سرپرستان مسیحی معقول باشند و روحیهٔ همکاری و تواضع از خود نشان دهند.‏—‏عبرانیان ۱۳:‏۱۷‏.‏

۲۱.‏ الف)‏ والدین چگونه می‌توانند با آغوش باز همواره پذیرای فرزندانشان باشند؟‏ ب)‏ در فصل بعد به بررسی چه موضوعی می‌پردازیم؟‏

^۲۱ والدین نیز باید همواره با آغوش باز پذیرای فرزندان خود باشند.‏ این امر از اهمیتی حیاتی برخوردار است.‏ والدینی که می‌خواهند فرزندشان راز دلش را با آنان در میان بگذارد،‏ باید رفتاری ملایم و معقول داشته باشند.‏ همچنین اگر فرزندشان به خطایی اعتراف کرد یا طرز فکر اشتباهی را به زبان آورد،‏ از خود عکس‌العمل شدید نشان ندهند.‏ والدین باید با بردباری فرزند خود را آموزش دهند و تلاش کنند که همواره راه گفتگو را با او باز نگاه دارند.‏ در واقع همهٔ ما می‌خواهیم همچون عیسی خونگرم و صمیمی باشیم تا دیگران در کنارمان احساس راحتی کنند.‏ خصوصیت برجستهٔ دیگری که مردم را به سوی عیسی جلب می‌کرد،‏ رحمت و دلسوزی او بود.‏ در فصل بعد به بررسی این خصوصیت او خواهیم پرداخت.‏