‏«من از قیصر درخواست فرجام می‌کنم!‏»‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ پولُس در چه موقعیتی قرار گرفت؟‏ ب)‏ در رابطه با درخواست پولُس چه سؤالی مطرح می‌شود؟‏

پولُس در قیصریه تحت مراقبت شدید سربازان قرار داشت.‏ دو سال قبل از آن،‏ وقتی پولُس به یهودیه برگشته بود،‏ یهودیان فقط در عرض چند روز حداقل سه بار قصد جان او را کردند.‏ (‏اعما ۲۱:‏۲۷-‏۳۶؛‏ ۲۳:‏۱۰،‏ ۱۲-‏۱۵،‏ ۲۷‏)‏ با این که دشمنان پولُس موفق به کشتن او نشدند،‏ دست از تلاش نکشیدند.‏ وقتی پولُس دید که ممکن است به دست دشمنانش بیفتد،‏ به فِستوس،‏ فرماندار رومی گفت:‏ «من از قیصر درخواست فرجام می‌کنم!‏»−اعما ۲۵:‏۱۱‏.‏

^۲ آیا یَهُوَه از این تصمیم پولُس حمایت کرد؟‏ جواب این سؤال برایمان اهمیت دارد،‏ چون ما هم در این روزهای آخر دربارهٔ پادشاهی خدا موعظه می‌کنیم.‏ ما می‌خواهیم بدانیم که آیا باید مثل پولُس،‏ «در دفاع از حقمان برای موعظهٔ خبر خوش و به ثبت رساندن قانونیِ آن» تلاش کنیم یا نه.‏​—‏فیلیپ ۱:‏۷‏.‏

حضور در دادگاه (‏اعمال ۲۵:‏۱-‏۱۲‏)‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ چرا یهودیان می‌خواستند که پولُس به اورشلیم برده شود و او چطور از مرگ نجات پیدا کرد؟‏ ب)‏ امروزه یَهُوَه چطور از خادمانش محافظت می‌کند؟‏

^۳ سه روز بعد از این که فِستوس فرماندار رومی یهودیه شد،‏ به اورشلیم سفر کرد.‏a در آنجا سران کاهنان و بزرگان قومِ یهود پیش فِستوس رفتند و شکایت‌هایی را که از پولُس داشتند برای او مطرح کردند.‏ آن‌ها می‌دانستند که این فرماندار جدید دستور داشت تا با کل یهودیان رابطهٔ خوبی داشته باشد.‏ پس آن یهودیان خواستند که به آن‌ها لطف کند و پولُس را از قیصریه به اورشلیم بفرستد.‏ نقشهٔ آن‌ها این بود که در راه در کمین پولُس بنشینند و او را بکشند.‏ اما فِستوس قبول نکرد پولُس را به اورشلیم بیاورد و گفت:‏ «رهبران شما هم می‌توانند با من به آنجا بیایند و اگر واقعاً خطایی از این مرد سر زده،‏ شکایتی را که از او دارند مطرح کنند.‏» (‏اعما ۲۵:‏۵‏)‏ به این شکل پولُس یک بار دیگر از دست دشمنانش جان سالم به در برد.‏

^۴ پولُس چندین بار محاکمه شد.‏ یَهُوَه هر بار از طریق عیسی مسیح از او حمایت کرد.‏ مثلاً یک بار عیسی در رؤیایی به او گفت که «شجاع باش!‏» (‏اعما ۲۳:‏۱۱‏)‏ امروزه هم خادمان خدا با سختی‌ها و آزار و اذیت روبرو هستند.‏ یَهُوَه ما را از هر سختی حفظ نمی‌کند،‏ ولی حکمت و قدرت لازم را می‌دهد تا آن را تحمّل کنیم.‏ می‌توانیم مطمئن باشیم که خدای مهربانمان همیشه برای تحمّل سختی‌ها به ما ‹قدرت فوق‌العاده› می‌دهد.‏​—‏۲قر ۴:‏۷‏.‏

۵.‏ فِستوس چه برخوردی با پولُس داشت؟‏

^۵ فِستوس چند روز بعد در قیصریه دادگاه را تشکیل دادb و فرمان داد که پولُس را برای بازجویی به حضورش بیاورند.‏ پولُس در مقابل اتهامات بی‌اساس شاکیانش این طور از خود دفاع کرد:‏ «من نه شریعت یهودیان را زیر پا گذاشته‌ام،‏ نه به معبد بی‌احترامی کرده‌ام و نه علیه قیصر کاری کرده‌ام.‏» پولُس بی‌گناه بود و باید آزاد می‌شد.‏ فِستوس که می‌خواست رضایت یهودیان را جلب کند از پولُس سؤال کرد:‏ «آیا می‌خواهی به اورشلیم بروی و آنجا در حضور من محاکمه شوی؟‏» (‏اعما ۲۵:‏۶-‏۹‏)‏ اگر پولُس این پیشنهاد را قبول می‌کرد،‏ قضاوت به دست متهم‌کنندگانش می‌افتاد و آن‌ها می‌توانستند حکم مرگ او را صادر کنند.‏ برای فِستوس،‏ داشتن رضایت یهودیان مهم‌تر از برقراری عدالت بود.‏ سال‌ها قبل،‏ پُنتیوس پیلاتُس همین برخورد را با عیسی داشت.‏ (‏یو ۱۹:‏۱۲-‏۱۶‏)‏ امروزه قاضی‌ها هم ممکن است چنین رفتاری داشته باشند.‏ بنابراین اگر حکمی ناعادلانه برای خادمان خدا صادر کنند،‏ تعجب نمی‌کنیم.‏

۶،‏ ۷.‏ چرا پولُس درخواست کرد که قیصر به پرونده‌اش رسیدگی کند و با این کار چه نمونه‌ای برای ما به جا گذاشت؟‏

^۶ فِستوس با تلاش برای جلب رضایت یهودیان،‏ می‌توانست جان پولُس را به خطر بیندازد.‏ برای همین پولُس از حق خود به عنوان شهروند روم استفاده کرد.‏ او به فِستوس گفت:‏ ‹من الآن در حضور نمایندهٔ قیصر ایستاده‌ام و در همان جایی هستم که باید محاکمه شوم.‏ خودت هم خوب می‌دانی که من هیچ خطایی به یهودیان نکرده‌ام.‏ من از قیصر درخواست فرجام می‌کنم!‏› فِستوس به پولُس گفت:‏ «حالا که از قیصر درخواست فرجام کرده‌ای،‏ پس به حضور او خواهی رفت!‏» (‏اعما ۲۵:‏۱۰-‏۱۲‏)‏ پولُس با درخواست رسیدگی به پرونده‌اش به یک دادگاه عالی‌تر،‏ نمونه‌ای برای ما به جا گذاشت.‏ وقتی مخالفانمان نقشه می‌کشند که «به نام قانون» مانع فعالیت ما شوند،‏ از حق قانونی خود استفاده می‌کنیم تا از موعظهٔ خبر خوش دفاع کنیم.‏c​—‏مز ۹۴:‏۲۰‏.‏

^۷ پولُس به خاطر جرمی که مرتکب نشده بود حبس شد.‏ تنها بعد از دو سال به او این فرصت داده شد که برای رسیدگی به پرونده‌اش به روم برود.‏ اما قبل از این که برود،‏ حاکمی دیگر خواست او را ببیند.‏

‏‹من سرپیچی نکردم› (‏اعمال ۲۵:‏۱۳–‏۲۶:‏۲۳‏)‏

۸،‏ ۹.‏ چرا آگریپاس پادشاه به قیصریه رفت؟‏

^۸ چند روز بعد از درخواست پولُس،‏ آگریپاسِ پادشاه و خواهرش بِرنیکی برای احترام به فِستوس و خوش‌آمدگویی به او به قیصریه آمدند.‏d در روم باستان،‏ مرسوم بود که مقامات دولتی به دیدن فرمانداران جدید بروند.‏ آگریپاس با تبریکات خود می‌خواست روابط سیاسی و شخصی‌اش را با فِستوس محکم کند.‏​—‏اعما ۲۵:‏۱۳‏.‏

^۹ فِستوس در مورد پروندهٔ پولُس با پادشاه صحبت کرد،‏ پس آگریپاس کنجکاو شد و خواست پولُس را ببیند.‏ روز بعد آگریپاس و فِستوس با تشریفات زیاد وارد تالار دادگاه شدند.‏ با این حال حرف‌های پولُس که فقط یک زندانی بود،‏ تأثیرگذارتر از شکوه و جلال آن حاکمان بود.‏​—‏اعما ۲۵:‏۲۲-‏۲۷‏.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ چطور پولُس به آگریپاس احترام گذاشت؟‏ پولُس در مورد گذشته‌اش به پادشاه چه گفت؟‏

^۱۰ پولُس با احترام از آگریپاس پادشاه به خاطر فرصتی که به او داده بود تا از خودش دفاع کند تشکر کرد و اشاره کرد که پادشاه با آداب و رسوم یهودیان و اختلافات بین آن‌ها کاملاً آشناست.‏ پولُس در مورد گذشته‌اش گفت:‏ «من یک فَریسی بودم،‏ یعنی از سختگیرترین فرقهٔ دینمان پیروی می‌کردم.‏» (‏اعما ۲۶:‏۵‏)‏ او به عنوان یک فَریسی منتظر آمدن مسیح بود و حالا که مسیحی شده بود،‏ اعلام می‌کرد عیسی مسیح همان کسی است که مدت‌ها منتظر آمدنش بودند.‏ در واقع پولُس به خاطر نقطهٔ مشترکی که با شاکیانش داشت،‏ یعنی اعتقاد به همان وعده‌ای که به پدرانشان داده شده بود،‏ محاکمه می‌شد.‏ آگریپاس با شنیدن این موضوع حتی کنجکاوتر شد.‏e

^۱۱ پولُس در مورد این که در گذشته به مسیحیان آزار می‌رساند گفت:‏ ‹من خودم معتقد بودم که باید برای مخالفت با عیسای ناصری هر کاری که از دستم بربیاید انجام دهم.‏ من آنقدر از دست [پیروان مسیح] عصبانی بودم که برای آزار و اذیت آن‌ها،‏ حتی به شهرهای دور می‌رفتم.‏› (‏اعما ۲۶:‏۹-‏۱۱‏)‏ پولُس اغراق نمی‌کرد.‏ خیلی‌ها خبر داشتند که او چطور بی‌رحمانه به مسیحیان آزار می‌رساند.‏ (‏غلا ۱:‏۱۳،‏ ۲۳‏)‏ حتماً آگریپاس پیش خود فکر می‌کرد:‏ «چه چیزی توانسته بود این مرد را تغییر دهد.‏»‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ پولُس در مورد تغییر طرز فکرش چه توضیحی داد؟‏ ب)‏ پولُس از چه لحاظ به خودش صدمه می‌زد؟‏

^۱۲ حرف‌های بعدی پولُس دلیل تغییرش را نشان می‌داد:‏ «ای پادشاه،‏ در راه دمشق،‏ نزدیک ظهر نوری درخشان از آسمان دورتادور من و همسفرانم تابید؛‏ نوری که از خورشید هم درخشان‌تر بود.‏ وقتی همهٔ ما به زمین افتادیم،‏ صدایی شنیدم که به زبان عبری به من گفت:‏ ‹سولُس!‏ سولُس!‏ چرا اینقدر به من آزار می‌رسانی؟‏ اگر به مخالفت با من ادامه دهی،‏ فقط به خودت صدمه می‌زنی!‏› من پرسیدم:‏ ‹سَرورم،‏ تو کی هستی؟‏› او جواب داد:‏ ‹من عیسی هستم،‏ همان کسی که به او آزار می‌رسانی!‏›»‏f​—‏اعما ۲۶:‏۱۲-‏۱۵‏.‏

^۱۳ پولُس با آزار و اذیت مسیحیان در حقیقت ‹به خودش صدمه می‌زد› یا همان طور که در متن اصلی آمده «مدام به سُک‌ها لگد می‌زد.‏» سُک وسیله‌ای نوک تیز برای هدایت کردن حیوانات بارکش بود.‏ اگر یک حیوان به لبهٔ تیز آن لگد می‌زد در واقع به خودش صدمه می‌زد.‏ پولُس هم با مخالفت با خواست خدا،‏ در واقع از لحاظ روحانی به خودش صدمه می‌زد.‏ عیسای رستاخیزیافته با ظاهر شدن به پولُس در راه دمشق،‏ باعث شد که این مرد بی‌ریا ولی گمراه طرز فکرش را تغییر دهد.‏​—‏یو ۱۶:‏۱،‏ ۲‏.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ پولُس در مورد تغییراتی که در زندگی‌اش ایجاد کرده بود چه گفت؟‏

^۱۴ پولُس تغییرات بزرگی در زندگی‌اش ایجاد کرده بود.‏ او به آگریپاس گفت:‏ «من از فرمانی که عیسی در آن رؤیای آسمانی به من داد سرپیچی نکردم.‏ من برای اعلام پیام خدا اول به دمشق رفتم و بعد به اورشلیم و سرتاسر یهودیه سفر کردم.‏ به علاوه پیش غیریهودیان رفتم و به همه این پیام را رساندم که از گناهانشان توبه کنند و به سوی خدا برگردند و در عمل نشان دهند که واقعاً توبه کرده‌اند.‏» (‏اعما ۲۶:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ پولُس سال‌ها مأموریتی را که عیسی مسیح در آن رؤیای آسمانی به او داده بود،‏ انجام می‌داد.‏ نتیجهٔ آن چه بود؟‏ کسانی که موعظهٔ پولُس را قبول کردند،‏ شیوهٔ زندگی غیراخلاقی و فریبکارانهٔ خود را تغییر دادند و توبه کردند.‏ این اشخاص همین طور شهروندان خوب و صلحجویی شدند که به قانون احترام می‌گذاشتند.‏

^۱۵ برای مخالفان یهودی پولُس،‏ این تغییرات هیچ معنایی نداشت.‏ پولُس گفت:‏ «به همین دلیل،‏ یهودیان مرا در معبد دستگیر کردند و سعی کردند مرا بکشند.‏ ولی با کمک خدا تا امروز توانسته‌ام به همه،‏ از کوچک تا بزرگ شهادت دهم.‏»​—‏اعما ۲۶:‏۲۱،‏ ۲۲‏.‏

۱۶.‏ موقع صحبت کردن با قضات و مقامات دولتی چطور می‌توانیم از پولُس سرمشق بگیریم؟‏

^۱۶ ما مسیحیان باید ‹همیشه آماده باشیم که اگر کسی از ما دلیل امیدمان را پرسید به او جواب دهیم.‏› (‏۱پطر ۳:‏۱۵‏)‏ وقتی با قضات و مقامات دولتی در مورد اعتقاداتمان صحبت می‌کنیم،‏ می‌توانیم از روشی که پولُس با آگریپاس و فِستوس صحبت کرد،‏ استفاده کنیم.‏ می‌توانیم با احترام برایشان توضیح دهیم که پیام کتاب مقدّس می‌تواند تغییرات مثبتی در زندگی کسانی که آن را می‌پذیرند،‏ ایجاد کند.‏ به این شکل شاید بتوانیم روی تصمیماتشان تأثیر مثبت بگذاریم.‏

‏«چیزی نمانده که مرا هم متقاعد کنی مسیحی شوم!‏» (‏اعمال ۲۶:‏۲۴-‏۳۲‏)‏

۱۷.‏ واکنش فِستوس به حرف‌های پولُس چه بود؟‏ امروزه خیلی از مردم در مورد ما چطور فکر می‌کنند؟‏

^۱۷ آگریپاس و فِستوس نمی‌توانستند به حرف‌های پولُس بی‌اعتنا بمانند.‏ «وقتی دفاع پولُس به اینجا رسید،‏ فِستوس با صدای بلند گفت:‏ ‹پولُس،‏ تو عقلت را از دست داده‌ای!‏ تحصیلات زیاد مغزت را خراب کرده!‏›» (‏اعما ۲۶:‏۲۴‏)‏ رفتار فِستوس شبیه رفتار خیلی از مردم دوران ماست.‏ آن‌ها فکر می‌کنند کسانی که کتاب مقدّس را آموزش می‌دهند،‏ معقول و منطقی فکر نمی‌کنند.‏ مثلاً قبول تعلیم کتاب مقدّس در مورد رستاخیز برای خیلی از متفکّران و روشنفکران این دنیا واقعاً سخت است.‏

۱۸.‏ پولُس چطور به فِستوس جواب داد و چه تأثیری روی آگریپاس گذاشت؟‏

^۱۸ پولُس گفت:‏ ‹عالیجناب فِستوس،‏ من عقلم را از دست نداده‌ام؛‏ چیزهایی که می‌گویم منطقی است و حقیقت دارد.‏ در واقع،‏ خود پادشاه هم از این چیزها باخبر است.‏ به همین دلیل،‏ می‌توانم آزادانه در حضور او صحبت کنم.‏ ای آگریپاسِ پادشاه،‏ آیا به پیامبران ایمان داری؟‏ می‌دانم که ایمان داری!‏› آگریپاس به پولُس گفت:‏ «چیزی نمانده که مرا هم متقاعد کنی مسیحی شوم!‏» (‏اعما ۲۶:‏۲۵-‏۲۸‏)‏ این حرف آگریپاس حتی اگر صادقانه هم نبود،‏ نشان می‌داد که موعظهٔ پولُس روی او تأثیر گذاشته است.‏

۱۹.‏ آگریپاس و فِستوس در مورد پولُس به چه نتیجه‌ای رسیدند؟‏

^۱۹ بعد آگریپاس و فِستوس ایستادند و نشان دادند که جلسه به پایان رسیده است.‏ در حالی که از دادگاه بیرون می‌رفتند به همدیگر گفتند:‏ «این مرد کاری نکرده که سزاوار زندان یا مرگ باشد.‏» آگریپاس به فِستوس گفت:‏ «اگر خودش از قیصر درخواست فرجام نکرده بود،‏ می‌توانست آزاد شود.‏» (‏اعما ۲۶:‏۳۱،‏ ۳۲‏)‏ آن‌ها می‌دانستند که پولُس بی‌گناه است.‏ شاید این جلسه کمکشان کرد که رفتارشان با مسیحیان بهتر باشد.‏

۲۰.‏ نتیجهٔ موعظهٔ پولُس به مقامات دولتی یهودیه چه بود؟‏

^۲۰ هیچ کدام از آن حاکمان خبر خوش پادشاهی خدا را قبول نکردند.‏ آیا موعظهٔ پولُس به آن‌ها بی‌نتیجه بود؟‏ به هیچ وجه!‏ اگر پولُس به آن «پادشاهان و حاکمان» یهودیه موعظه نکرده بود،‏ شاید آن‌ها هیچ وقت این فرصت را پیدا نمی‌کردند که خبر خوش را بشنوند.‏ (‏لو ۲۱:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ همین طور تلاش و وفاداری پولُس در آن شرایط سخت،‏ ایمان برادران و خواهران را تقویت کرد.‏​—‏فیلیپ ۱:‏۱۲-‏۱۴‏.‏

۲۱.‏ تلاش و وفاداری ما خادمان خدا چه نتایجی به همراه دارد؟‏

^۲۱ امروزه هم تلاش و وفاداری ما خادمان خدا در شرایط سخت،‏ نتیجهٔ خوبی به همراه می‌آورد.‏ شاید فرصتی برایمان ایجاد شود که با مقامات دولتی‌ای صحبت کنیم که دسترسی به آن‌ها آسان نیست.‏ وفاداری ما،‏ برادران و خواهرانمان را تشویق می‌کند که آن‌ها هم با شجاعت بیشتر در مورد پادشاهی خدا شهادتی کامل دهند.‏