درس ۱
خدا آسمان و زمین را آفرید
یَهُوَه خدا آفرینندهٔ ماست. او همه چیز را به وجود آورد، یعنی چیزهایی را که میبینیم و چیزهایی را که نمیبینیم. او قبل از به وجود آوردن چیزهایی که میتوانیم ببینیم، فرشتههای زیادی را آفرید. آیا میدانی که فرشتهها چه کسانی هستند؟ یَهُوَه آنها را شبیه خودش آفرید. ما نمیتوانیم فرشتهها را ببینیم، درست همان طور که نمیتوانیم خدا را ببینیم. اولین فرشتهای که یَهُوَه آفرید، در همهٔ کارها به او کمک میکرد. وقتی یَهُوَه ستارهها، سیّارهها و همهٔ چیزهای دیگر را میساخت، آن فرشته به او کمک میکرد. یکی از آن سیّارهها زمین است که خانهٔ زیبای ماست.
بعد یَهُوَه زمین را برای حیوانات و انسانها آماده کرد تا روی آن زندگی کنند. او کاری کرد که نور خورشید بر زمین بتابد. او کوهها، اقیانوسها و رودخانهها را ساخت.
بعد چه اتفاقی افتاد؟ یَهُوَه گفت: ‹من علفها، گیاهان و درختان را به وجود میآورم.› پس میوهها، سبزیجات و گلهای مختلف و فراوان شروع به رشد کردند. بعد یَهُوَه همهٔ حیوانات را آفرید. بعضی از این حیوانات میتوانستند پرواز کنند، بعضیها در آب شنا کنند و بعضیها هم بخزند. او حیوانات کوچک را آفرید، مثل خرگوش؛ همین طور حیوانات بزرگ را آفرید، مثل فیل. تو کدام حیوان را خیلی دوست داری؟
بعد یَهُوَه به اولین فرشته گفت: ‹بیا انسان را بسازیم.› آفرینش انسانها با آفرینش حیوانات فرق داشت. آنها میتوانستند چیزهای مختلف اختراع کنند، صحبت کنند، بخندند و همین طور دعا کنند. آنها باید از زمین و حیوانات مراقبت میکردند. آیا میدانی اولین انسان چه کسی بود؟ داستان بعد به این سؤال جواب میدهد.
«در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید.»—پیدایش ۱:۱