گناه داوود پادشاه

بعد از مرگ شائول،‏ داوود که ۳۰ ساله بود پادشاه شد.‏ او چند سال بعد از این که پادشاه شده بود،‏ یک شب از پشت بام کاخش زن زیبایی را دید.‏ داوود پرس‌وجو کرد و فهمید که اسم او بَتشِبَع است و با سربازی به اسم اوریا ازدواج کرده است.‏ داوود کسانی را فرستاد تا بَتشِبَع را به کاخش بیاورند.‏ بعد،‏ با او همخواب شد و بَتشِبَع حامله شد.‏ داوود سعی کرد کاری را که کرده بود پنهان کند.‏ او به فرمانده‌اش گفت که اوریا را به خط مقدّم جبهه بفرستد و به سربازانش دستور دهد که او را در آنجا تنها بگذارند.‏ بعد از این که اوریا در جنگ کشته شد،‏ داوود با بَتشِبَع ازدواج کرد.‏

اما یَهُوَه تمام این اتفاقات بد را دید.‏ پس چه کار کرد؟‏ یَهُوَه پیامبرش ناتان را پیش داوود فرستاد.‏ ناتان به داوود گفت:‏ ‹مرد ثروتمندی بود که گوسفندان زیادی داشت و مرد فقیری که فقط یک برّهٔ کوچک داشت و برایش خیلی عزیز بود.‏ مرد ثروتمند،‏ تنها برّهٔ آن مرد فقیر را از او گرفت.‏› داوود عصبانی شد و گفت:‏ ‹آن مرد ثروتمند سزاوار مرگ است!‏› بعد ناتان به داوود گفت:‏ ‹تو آن مرد ثروتمندی!‏› داوود خیلی ناراحت شد و به ناتان اعتراف کرد و گفت:‏ ‹به یَهُوَه گناه کرده‌ام.‏› این گناه مشکلات زیادی برای داوود و خانواده‌اش به وجود آورد.‏ یَهُوَه داوود را تنبیه کرد،‏ ولی اجازه داد که او زنده بماند،‏ چون صادق و فروتن بود.‏

داوود می‌خواست که یک معبد برای یَهُوَه بسازد،‏ اما یَهُوَه سلیمان پسر داوود را برای ساختن آن معبد انتخاب کرد.‏ داوود وسایلی را که برای ساختن معبد لازم بود برای سلیمان آماده کرد و گفت:‏ ‹معبد یَهُوَه باید خیلی باشکوه باشد.‏ سلیمان هنوز جوان است،‏ ولی من با تهیهٔ وسایل لازم،‏ به او کمک می‌کنم.‏› داوود برای ساختن معبد،‏ مقدار زیادی از پول خودش را اعانه داد.‏ او کارگرانی را پیدا کرد که در کارشان مهارت داشتند.‏ او طلا و نقرهٔ زیادی جمع‌آوری کرد و از صور و صیدون چوب‌های سِدر لبنان آورد.‏ داوود در سال‌های آخر عمرش،‏ نقشه‌های ساختن معبد را به سلیمان داد.‏ او گفت:‏ ‹یَهُوَه از من خواست که تمام این جزئیات را برایت بنویسم.‏ یَهُوَه به تو کمک می‌کند.‏ نترس،‏ قوی باش و دست به کار شو.‏›‏