داوری یَهُوَه علیه معلمان کاذب
«در انبیای اورشلیم نیز چیز هولناک دیدم، مرتکب زنا شده بدروغ سلوک مینمایند . . . جمیع ایشان برای من مثل سدوم و ساکنان آن مانند عَموره گردیده‌اند.»–ارمیا ۲۳:۱۴.
هر کسی که به کار آموزش الهی می‌پردازد، متعهد مسئولیت سنگینی می‌باشد. یعقوب ۳:۱ اخطار می‌کند: «ای برادرانِ من بسیار معلّم نشوید چونکه میدانید که بر ما داورئ سختتر خواهد شد.» آری، برای ارائه دادن گزارشی پسندیده، معلمان کلام خدا، در کل نسبت به مسیحیان، مسئولیت جدی‌تری به عهده دارند. این موضوع برای آنانی که ثابت شده است که معلمان کاذب هستند چه معنایی خواهد داشت؟ بگذار به موقعیت روزگار ارمیا نظر بیافکنیم. ما خواهیم دید که آن واقعه چگونه بر چیزی که امروزه اتفاق می‌افتد، دلالت می‌کند.
۲ در سیزدهمین سال حکومت پادشاه یوشیّا، ۶۴۷ ق. د. م.، ارمیا به عنوان نبی یَهُوَه مأموریت یافت. یَهُوَه از یهودا شکایت داشت، از اینرو ارمیا را برای اظهار کردن این موضوع فرستاد. انبیاء، یا معلمان کاذب اورشلیم در نظر خدا ‹چیزهای هولناک› انجام می‌دادند. شرارت آنان آنقدر سنگین بود که خدا اورشلیم و یهودا را به سَدُوم و عَموره تشبیه کرد. ارمیا باب ۲۳ در این باره به ما توضیح می‌دهد. آیهٔ ۱۴ میگوید:
۳ «در انبیای اورشلیم نیز چیز هولناک دیدم، مرتکب زنا شده بدروغ سلوک مینمایند و دستهای شریرانرا تقویت میدهند مبادا هر یک از ایشان از شرارت خویش بازگشت نماید، و جمیع ایشان برای من مثل سدوم و ساکنان آن مانند عَموره گردیده‌اند.»
۴ آری، این انبیاء، یا معلمان، الگوی اخلاقی بدی را نهادند و در نتیجه مردم را به انجام آن تشویق کردند. به وضعیت جهان مسیحیت امروزی نگاه کن! آیا آنها درست مانند افراد روزگار ارمیا نیستند؟ امروزه، روحانیون، به زناکاران و همجنس‌بازان اجازه میدهند به عنوان اعضای روحانیون باقی بمانند و حتی به آنان اجازه میدهند تا به طور رسمی در خدمات کلیسا پیشوایی کنند. آیا جای تعجب است که بسیاری از اعضای کلیسا نیز از لحاظ اخلاقی فاسد هستند؟
۵ یَهُوَه ساکنین اورشلیم را به آنانی که در سَدُوم و عَموره بودند، تشبیه کرد. ولی وضعیت غیر اخلاقی جهان مسیحیت بدتر از سَدُوم و عَموره است. آری، جهان مسیحیت در نظر یَهُوَه حتی بیشتر نکوهیده است. معلمان آن، قانون اخلاقی مسیحی را زیر پا می‌گذارند. و این، جو اخلاقی منحطّی را موجب می‌شود که در آن انواع کششهای موذیانه برای انجام دادن آنچه بد است، وجود دارند. امروزه این موقعیت اخلاقی آنچنان متداول است که شرارت، موضوعی معمولی تلقی می‌شود.
«بدروغ سلوک مینمایند»
۶ اکنون به آیهٔ ۱۴ توجه کن که در بارهٔ انبیای اورشلیم چه شرح می‌دهد. آنها «بدروغ سلوک» می‌نمودند. و قسمت پایانی آیهٔ ۱۵ میگوید: «از انبیای اورشلیم نفاق در تمامی زمین منتشر شده است.» سپس آیهٔ ۱۶ می‌افزاید: «یَهُوَه صبایوت چنین میگوید بسخنان این انبیائیکه برای شما نبوت میکنند گوش مدهید زیرا شما را ببطالت تعلیم میدهند و رُؤیای دل خود را بیان میکنند و نه از دهان خداوند.»
۷ همانند انبیای کاذب اورشلیم، روحانیون جهان مسیحیت نیز به دروغ سلوک مینمایند، تعلیمات ریاکارانه را گسترش میدهند، تعلیماتی که در کلام خدا یافت نمی‌شوند. بعضی از این تعلیمات کاذب کدامند؟ فناناپذیری روح یا جان، تثلیث، برزخ، و دوزخ آتشین برای عذاب دادن مردم تا ابد. آنها همچنین گوشهای شنوندگانشان را با موعظهٔ چیزی که مردم خواهان شنیدن آن هستند، خارش میدهند. آنها مدام تکرار میکنند که جهان مسیحیت با هیچ مصیبتی روبرو نمی‌شود زیرا صلح خدا را دارا می‌باشد. اما روحانیون «رُؤیای دل خود را بیان میکنند» که چیزی دروغین است. آنانی که چنین دروغهایی را باور دارند، از نظر روحانی مسموم می‌شوند. آنان گمراه شده و به سوی نابودی کشیده می‌شوند.
۸ دقت کن که یَهُوَه در آیهٔ ۲۱ در بارهٔ این معلمان کاذب چه میگوید: «من این انبیا را نفرستادم لیکن دویدند، بایشان سخن نگفتم امّا ایشان نبوّت نمودند.» همین طور امروزه، روحانیون نه توسط خدا فرستاده شده‌اند، و نه حقیقت او را تعلیم میدهند. نتیجه؟ یک بی‌اطلاعی اسفناکی در مورد کتاب مقدس بین کسانی که به کلیسا می‌روند وجود دارد، زیرا خادمان آنها، آنان را با فلسفه‌های دنیوی تغذیه میکنند.
۹ از این گذشته، امروزه روحانیون امیدهای کاذب را ترویج میدهند. به آیهٔ ۲۵ توجه کن: «سخنان انبیا را که باسم من کاذبانه نبوّت کردند شنیدم که گفتند خواب دیدم خواب دیدم.» آنها چه نوع خوابهایی هستند؟ آیهٔ ۳۲ به ما میگوید: «خداوند میگوید اینک من بضدّ اینان هستم که بخوابهای دروغ نبوّت میکنند و آنها را بیان کرده قوم مرا بدروغها و خیالهای خود گمراه مینمایند، و من ایشانرا نفرستادم و مامور نکردم پس خداوند میگوید که باین قوم هیچ نفع نخواهند رسانید.»
۱۰ چه خوابها یا امیدهای کاذبی را روحانیون تعلیم داده‌اند؟ به عنوان مثال، این که امروزه سازمان ملل متحد تنها امید انسان برای صلح و امنیت می‌باشد. در سالهای اخیر آنها سازمان ملل متحد را «آخرین امید توافق و صلح،» «بزرگترین دادگاه صلح و عدالت،» «امید عمدهٔ عرفی برای صلح جهانی» نامیده‌اند. چه اغفالی! تنها امید برای بشر، ملکوت خدا است. اما روحانیون حقیقت را در بارهٔ آن حکومت آسمانی که موضوع اصلی موعظهٔ عیسی بود، موعظه نمی‌کنند و تعلیم نمی‌دهند.
۱۱ آیهٔ ۲۷ ادامه می‌دهد: «بخوابهای خویش که هر کدام از ایشان بهمسایهٔ خود باز میگویند خیال دارند که اسم مرا از یاد قوم من ببرند چنانکه پدران ایشان اسم مرا برای بَعْل فراموش کردند.» انبیای کاذب اورشلیم باعث شدند که مردم اسم خدا را فراموش کنند. آیا معلمان کاذب مذهبی امروزی کار مشابهی را نکرده‌اند؟ بدتر از آن، آنان نام خدا، یَهُوَه را پنهان میکنند. آنان تعلیم میدهند که استفادهٔ آن ضروری نیست، و آن را از ترجمه‌های کتاب مقدسشان حذف میکنند. آنها با هر کسی که به مردم تعلیم بدهد، نام خدا یَهُوَه است، شدیداً مخالفت میکنند. اما طبقهٔ ارمیا، باقی‌ماندهٔ مسیحیان مسح‌شده به روح، همراه با یارانشان، درست همان کاری را انجام داده‌اند که عیسی انجام داد. آنها به میلیونها نفر در بارهٔ اسم خدا تعلیم داده‌اند.–یوحنا ۱۷:۶.
افشای نکوهیدگی آنان
۱۲ طبقهٔ ارمیا به طور مکرر روحانیون را به عنوان معلمان کاذب که گله‌شان را به راه وسیع نابودی هدایت میکنند، آشکار کرده است. آری، گروه باقی‌مانده روشن کرده است که چرا آن خواب‌بینان، سزاوار داوری ناسازگار یَهُوَه هستند. برای مثال، خادمان یَهُوَه بارها به مکاشفه ۱۸:۲۴ اشاره کرده‌اند، آیه‌ای که میگوید در بابلِ عظیم خون «تمامئ مقتولان روی زمین یافت شد.» به تمام جنگهایی که به علت اختلافات مذهبی اتفاق افتاده‌اند فکر کن. چه خونریزی سنگینی بر گردن معلمان کاذب می‌باشد! تعلیمات آنان باعث جدایی شده است و میان آنانی که دارای ایمان و گروههای ملی مختلفی هستند نفرت را تقویت کرده است. کتاب واعظان اسلحه، در مورد جنگ جهانی اول میگوید: «مردان روحانی به جنگ مفهوم پرشور روحانی و نیروی محرکه دادند. . . . به موجب آن، کلیسا بخش مهمی در جنگ گشته و در سیستم جنگی به شدت درگیر گردید.» به همان اندازه، این موضوع در جنگ جهانی دوم نیز حقیقت داشت. روحانیون کاملاً از ملتهای درگیر جنگ حمایت کردند و سربازان آنان را برکت دادند. دو جنگ جهانی در جهان مسیحیت آغاز گردید که در طی آنها کسانی که به یک دین تعلق داشتند، یکدیگر را به قتل رساندند. دسته‌بندیهای دنیوی و مذهبی در جهان مسیحیت هم اکنون نیز سبب خونریزی می‌شود. تعلیمات کاذب آنان چه نتایج مهیبی داشته است!
۱۳ لطفاً به ارمیا باب ۲۳، آیهٔ ۲۲ توجه کن: «امّا اگر در مشورت من قایم میماندند کلام مرا بقوم من بیان میکردند و ایشانرا از راه بد و از اعمال شریر ایشان برمیگردانیدند.» اگر انبیای مذهبی جهان مسیحیت مانند خادمی امین و دانا با رابطه‌ای نزدیک با یَهُوَه در مشورت او قایم میماندند، آنگاه آنان نیز بر طبق معیارهای خدا زندگی میکردند. آنها نیز مردمان جهان مسیحیت را بر آن می‌داشتند که به کلام خدا گوش کنند. به جای آن، معلمان کاذب روزگار جدید، پیروان خود را خادمان نابینای دشمن خدا، یعنی شیطان ابلیس کرده‌اند.
۱۴ آشکار کردن حقیقت در بارهٔ روحانیون توسط طبقهٔ ارمیا محکم و مستدل بوده است. برای مثال در مجمع بین‌المللی ارادهٔ الهی شاهدان یَهُوَه در شهر نیویورک در سال ۱۹۵۸، نایب رئیس انجمن برج دیده‌بانی بیانیه‌ای اظهار کرد که در قسمتی از آن میگوید: «بدون هیچ دوپهلوگویی و یا تردیدی ما اعلام می‌کنیم که علت تمام جنایت، غفلت، کینه، نزاع، تبعیض . . . و اغتشاش دیوانه‌وار را باید در مذهب کاذب جستجو کرد که پشت آن، دشمن نامرئی انسان، شیطان ابلیس قرار دارد. بیشترین مسئولیت وضعیت جهانی بر گردن آموزگاران و رهبران مذهبی است؛ که در میان آنان، روحانیون مذهبی جهان مسیحیت بیش از همه سزاوار سرزنش هستند. . . . اکنون پس از این همه سال که از جنگ جهانی اول می‌گذرد، رابطهٔ جهان مسیحیت نسبت به خدا مانند رابطهٔ اسرائیل با خدا در روزگار ارمیا می‌باشد. آری، جهان مسیحیت با هلاکتی ترسناکتر و ویران‌کننده‌تر از هلاکتی که ارمیا وقوع آن را بر اورشلیم مشاهده کرد، روبرو است.
داوری معلمان کاذب
۱۵ از آن زمان تا کنون، روحانیون با وجود این اخطار چگونه رفتار کرده‌اند؟ درست همان طور که آیهٔ ۱۷ شرح می‌دهد: «بآ‌نانیکه مرا حقیر میشمارند پیوسته میگویند خداوند میفرماید که برای شما سلامتی خواهد بود و بآ‌نانیکه بسرکشئ دل خود سلوک مینمایند میگویند که بلا بشما نخواهد رسید.» آیا این حقیقت دارد؟ خیر! یَهُوَه دروغ بودن این نبوتهای روحانیون را آشکار خواهد کرد. او چیزهایی را که آنان به اسم او اظهار میکنند، انجام نخواهد داد. به هر حال، اطمینان کاذب روحانیون در بارهٔ صلح با خدا بسیار فریبنده است.
۱۶ شاید فکر می‌کنی، ‹من، فریفتهٔ آموزشهای کاذب روحانیون شوم؟ هرگز!› اینقدر مطمئن نباش! به خاطر داشته باش که تعلیمات کاذب روحانیون، یک فضای موذیانه و وحشتناک اخلاقی را ترویج داده است. تعلیمات بی‌قید و شرط آنان تقریباً هر چیز را، بدون توجه به اینکه آن چقدر غیر اخلاقی باشد، تصدیق میکنند. و این فضای فاسد اخلاقی در تمام زمینه‌های تفریحات، سینما، تلویزیون، مجلات، و موسیقی نفوذ کرده است. بنا بر این ما باید نهایت احتیاط را به کار بریم که مبادا تحت تأثیر این فساد قرار گیریم، بلکه با زیرکی به محیط اخلاقی رو آوریم. جوانان می‌توانند توسط ویدیو و موسیقی مبتذل به دام بیافتند. به خاطر داشته باش، این طرز تلقی را که هر چیزی مجاز است که امروزه مردم دارند، نتیجهٔ مستقیم تعلیمات کاذب روحانیون و غفلت آنان در حمایت از معیارهای خداست. طبقهٔ ارمیا با این دیدگاههای اخلاقی مبارزه می‌کند و به خادمان یَهُوَه برای امتناع از شرارتی که جهان مسیحیت را فرا می‌گیرد، کمک می‌کند.
۱۷ معلمان کاذب جهان مسیحیت چه داوریی را از طرف یَهُوَه، داور بزرگ، دریافت خواهند کرد؟ آیه‌های ۱۹، ۲۰، ۳۹ و ۴۰ پاسخ میدهند: «اینک بادِ شدیدِ غضبِ خداوند صادر شده و گِرْدبادی دَور میزند و بر سر شریران فرود خواهد آمد. غضب خداوند تا مقاصد دل او را بجا نیاورد و بانجام نرساند بر نخواهد گشت . . . لهذا اینک من شما را بالکلّ فراموش خواهم کرد و شما را با آن شهریکه بشما و بپدران شما داده بودم از حضور خود دور خواهم انداخت. و عار ابدی و رسوائئ جاودانی را که فراموش نخواهد شد بر شما عارض خواهم گردانید.» تمام آنها بر اورشلیم شریر و معبدش واقع گردید، و اکنون بزودی مصیبتی مشابه، برای جهان مسیحیت شریر واقع خواهد شد.
اعلام «وحی [بار، د ج] یَهُوَه»
۱۸ بنابراین مسئولیت طبقهٔ ارمیا و یارانشان چه می‌باشد؟ آیهٔ ۳۳ به ما میگوید: «و چون این قوم یا نبی یا کاهنی از تو سؤآل نموده گویند که وحی [بار، د ج] خداوند چیست پس بایشان بگو کدام وحی، [شما مردم هستید، وای چه باری! د ج] قول خداوند این است که شما را ترک خواهم نمود.»
۱۹ کلمهٔ عبرانی برای «وحی [بار، دج]» معنایی دوگانه دارد. آن می‌تواند به اظهار رسمی پراهمیت الهی یا به چیزی که بر کسی سنگینی کرده و او را خسته می‌کند، اشاره کند. اصطلاح «وحی [بار، د ج] خداوند» در اینجا به نبوت پراهمیتی اشاره می‌کند–اظهار رسمیی بر اینکه اورشلیم به ویرانی محکوم شده بود. آیا مردم مایل به شنیدن چنین سخنان سنگین نبوی که ارمیا به طور مکرر از طرف یَهُوَه به آنها داد، بودند؟ خیر، مردم ارمیا را استهزاء کردند: ‹اکنون چه نبوتی (باری) داری؟ ما مطمئن هستیم نبوت تو بار خسته‌کنندهٔ دیگری خواهد بود!› اما یَهُوَه به آنها چه گفت؟ ‹[شما مردم هستید، وای چه باری! د ج] و من به طور حتم شما را ترک خواهم نمود.› آری، این مردم برای یَهُوَه یک بار بودند، و او قصد داشت آنان را از خود دور کند تا دیگر آنها باری برای او نباشند.
۲۰ امروزه «وحی [بار، د ج] خداوند» چیست؟ آن پیغام نبوی پراهمیتی از کلام خداست. آن بار با حکم مجازات، و اعلام نابودی نزدیک جهان مسیحیت سنگین شده است. به عنوان قوم یَهُوَه، ما مسئولیت سنگین اعلام کردن «وحی [بار، د ج] خداوند» را به عهده داریم. همچنان که پایان نزدیک می‌شود، ما باید به همه بگوییم که مردم خودسر جهان مسیحیت برای یَهُوَه خدا یک ‹بار› می‌باشند، آری، «وای چه باری!» و اینکه او به زودی قصد دارد که خود را از این ‹بار› خلاص کند و جهان مسیحیت را به سوی مصیبتش رها کند.
۲۱ داوری یَهُوَه در روزگار ارمیا، هنگامی که بابِلیان در سال ۶۰۷ ق. د. م. اورشلیم را خراب کردند، به اجرا گذاشته شد. همان طور که نبوت شد، آن برای اسرائیلیان خودسر و بی‌ایمان، یک ‹عار و رسوایی› بود. (ارمیا ۲۳:۳۹، ۴۰) آن به اسرائیلیان نشان داد که یَهُوَه، کسی که آنها بارها نسبت به او بی‌احترامی کردند، سرانجام آنان را به عواقب بدیهایشان سپرد. دهان گستاخ انبیای کاذبشان سرانجام ساکت شد. ولی دهان ارمیا به نبوت ادامه داد. یَهُوَه او را ترک نکرد. درست مانند این الگو، هنگامی که بر طبق تصمیم مهم یَهُوَه، روحانیون جهان مسیحیت و کسانی که دروغهای آنان را باور دارند محو می‌شوند، او طبقهٔ ارمیا را ترک نخواهد کرد.
۲۲ آری، وضعیت ویران و غیر مسکون اورشلیم پس از ۶۰۷ ق. د. م. دقیقاً همان چیزی است که جهان مذهبی مسیحیت پس از آنکه از دارایی‌اش تهی و به طور شرم‌آوری افشا شد، به آن شبیه خواهد بود. این داوری شایسته‌ای است که یَهُوَه بر علیه معلمان کاذب مقرر کرده است. آن داوری بی‌نتیجه نخواهد ماند. درست همان طور که تمام پیغامهای الهام‌شده و اخطاردهندهٔ ارمیا در گذشته به حقیقت پیوست، آنها با تکمیلشان در روزگار مدرن نیز به حقیقت خواهند پیوست. بنا بر این ما می‌خواهیم مانند ارمیا باشیم. بگذار بی‌باکانه بار نبوی یَهُوَه را به مردم اعلام کنیم، به طوری که آنها بدانند که چرا داوری درستش با تمام قدرت بر معلمان کاذب مذهبی انجام می‌گیرد.
پرسشهایی برای مرور
◻ اورشلیم باستان از نظر یَهُوَه، چقدر بد بود؟
◻ از چه لحاظی جهان مسیحیت ‹بدروغ سلوک کرده است›؟
◻ نکوهیدگی روحانیون روزگار نوین چگونه افشا شده است؟
◻ چه نوع ‹وحی [بار، دج] یَهُوَه› اکنون اعلام می‌شود؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]
۱– چرا کسی که به کار آموزش الهی می‌پردازد، مسئولیت سنگینی را به عهده دارد؟
۲، ۳– چه نوع داوریی را یَهُوَه توسط ارمیا در خصوص معلمان کاذب اورشلیم اظهار کرد؟
۴– چگونه مثال بد اخلاقی معلمان اورشلیم، با جهان مسیحیت امروزی قابل مقایسه است؟
۵– چرا موقعیت غیر اخلاقی جهان مسیحیت بدتر از سَدُوم و عَموره است؟
۶– ارمیا در مورد شرارت انبیای اورشلیم چه گفت؟
۷، ۸– چرا روحانیون جهان مسیحیت مانند انبیای کاذب اورشلیم هستند، و چگونه این موضوع بر کسانی که به کلیسا می‌روند اثر کرده است؟
۹، ۱۰– الف) معلمان کاذب اورشلیم چه نوع خوابهایی داشتند؟ ب) چگونه روحانیون جهان مسیحیت «خوابهای دروغ» مشابهی را تعلیم داده‌اند؟
۱۱– الف) معلمان کاذب اورشلیم چه اثر بدی بر نام شخصی خدا داشتند؟ ب) بر خلاف طبقهٔ ارمیا، معلمان کاذب مذهبی امروزی در خصوص نام الهی چه کرده‌اند؟
۱۲– الف) چرا معلمان کاذب مذهبی، خون زیادی بر گردن دارند؟ ب) نقش روحانیون در دو جنگ جهانی چه بوده است؟
۱۳– چگونه ارمیا ۲۳:۲۲ ثابت می‌کند که روحانیون جهان مسیحیت رابطه‌ای با یَهُوَه ندارند؟
۱۴– چه افشاگری نیرومندی دربارهٔ روحانیون جهان مسیحیت در سال ۱۹۵۸ منتشر شد؟
۱۵– روحانیون در مورد صلح چه نبوتهایی کردند؟ آیا آنها به انجام خواهند رسید؟
۱۶– الف) فضای اخلاقی این دنیا چگونه است، و چه کسی در مسئولیت آن شریک است؟ ب) طبقهٔ ارمیا دربارهٔ دیدگاههای فاسد اخلاقی این دنیا چه کار می‌کند؟
۱۷– الف) مطابق ارمیا، چه نوع داوریی بر اورشلیم شریر باید می‌آمد؟ ب) بزودی بر جهان مسیحیت چه اتفاقی خواهد افتاد؟
۱۸، ۱۹– «وحی [بار، دج] خداوند» که ارمیا به یهودا اعلام کرد چه بود، و مفهومش چیست؟
۲۰– امروزه «وحی [بار، دج] خداوند» چه می‌باشد؟
۲۱– الف) چرا اورشلیم در سال ۶۰۷ ق. د. م. خراب شد؟ ب) بعد از خرابی اورشلیم، برای انبیای کاذب و نبی حقیقی یَهُوَه چه اتفاقی افتاد، و این موضوع امروزه به ما چه اطمینانی می‌دهد؟
۲۲– جهان مسیحیت توسط داوری یَهُوَه به چه وضعیتی تبدیل خواهد شد؟