چرا شاهدان یَهُوَه بیدار هستند

‏«بیدار باشید زیرا که نمیدانید در کدام ساعت خداوند شما میآ‌ید.‏»‏ —‏ متی ۲۴:‏۴۲‏.‏

این پند کتاب مقدس به تمام خادمان یَهُوَه،‏ پیر یا جوان،‏ جدیداً وقف شده و یا با سابقهٔ طولانی خدمت،‏ مربوط می‌شود:‏ «بیدار باشید»!‏ (‏متی ۲۴:‏۴۲‏)‏ چرا این مهم است؟‏

^۲ عیسی مقارن با پایان خدمت روحانیش بر روی زمین،‏ نشان حضور نامرئی‌اش در قدرت ملکوتی را پیشگویی کرد.‏ (‏متی بابهای ۲۴ و ۲۵‏)‏ او به روشنی،‏ زمان حضور ملوکانه‌اش را تشریح کرد،‏ و رویدادها در تحقق نبوت نشان می‌دهند که او به عنوان پادشاه در سال ۱۹۱۴ در آسمان بر تخت نشانده شد.‏ او همچنین به وضعیتی اشاره کرد که در آن،‏ اصالت ایمانمان بایست مورد آزمایش قرار می‌گرفت.‏ عیسی در رابطه با زمانی که قرار است برای نابودی سیستم شریر کنونی در هنگام مصیبت عظیم به عنوان اجراکننده وارد عمل شود،‏ گفت:‏ «امّا از آنروز و ساعت هیچکس اطّلاع ندارد حَتَّی ملائکهٔ آسمان جز پدر من و بس.‏» این آن چیزی است که در ذهنش بود،‏ هنگامی که گفت:‏ «پس بیدار باشید زیرا که نمیدانید در کدام ساعت خداوند شما میآ‌ید.‏» —‏ متی ۲۴:‏​۳۶،‏۴۲‏.‏

^۳ از آنجایی که روز و ساعت شروع مصیبت عظیم برای ما نامشخص است،‏ چنانچه ادعای مسیحی بودن می‌کنیم،‏ ضروری است که هر روزه مانند مسیحیان حقیقی زندگی کنیم‏.‏ هنگامی که مصیبت عظیم فرا رسد آیا طرز زندگیت مورد قبول خداوند خواهد بود؟‏ یا اگر مرگ زودتر فرا رسد،‏ آیا یَهُوَه از تو به عنوان کسی که صادقانه تا پایان زندگی کنونی به او خدمت کرده است،‏ یاد خواهد کرد؟‏ —‏ متی ۲۴:‏۱۳؛‏ مکاشفه ۲:‏⁠۱۰‏.‏

شاگردان اولیه کوشش کردند تا بیدار بمانند

^۴ عیسی مسیح خود عالیترین نمونهٔ بیداری روحانی را بر جای گذاشت.‏ او بارها مشتاقانه به پدرش دعا کرد.‏ (‏لوقا ۶:‏۱۲؛‏ ۲۲:‏​۴۲–‏۴۴‏)‏ هنگامی که او با آزمایشها روبرو شد،‏ سخت به راهنمایهای ذکر شده در نوشته‌های مقدس،‏ اتکا کرد.‏ (‏متی ۴:‏​۳–‏۱۰؛‏ ۲۶:‏​۵۲–‏۵۴‏)‏ او به خود اجازه نداد تا از کاری که یَهُوَه برایش تعیین کرده بود منحرف شود.‏ (‏لوقا ۴:‏​۴۰–‏۴۴؛‏ یوحنا ۶:‏۱۵‏)‏ آیا آنانی که خود را به عنوان پیروان مسیح می‌نگرند،‏ کاملاً به همان اندازه بیدار می‌باشند؟‏

^۵ بعضی اوقات حتی رسولان عیسی نیز متزلزل می‌شدند.‏ به علت شوق بیش از حد و تصورات غلط،‏ آنها باید با یأس مواجه می‌شدند.‏ (‏لوقا ۱۹:‏۱۱؛‏ اعمال ۱:‏⁠۶‏)‏ قبل از اینکه آنان یاد بگیرند به طور کامل به یَهُوَه اتکا کنند،‏ آزمایشهای ناگهانی آنان را از تعادل خارج ساخت.‏ از اینرو هنگامی که عیسی توقیف شد،‏ شاگردانش گریختند.‏ آخر آن شب،‏ پطرس از ترس،‏ حتی بارها انکار کرد که مسیح را می‌شناسد.‏ رسولان تا آن زمان این توصیهٔ عیسی را مورد توجه قرار ندادند:‏ «بیدار باشید و [پیوسته،‏ د ج‏] دعا کنید.‏» (‏متی ۲۶:‏​۴۱،‏۵۵،‏۵۶،‏۶۹–‏۷۵‏)‏ عیسی بعد از رستاخیزش،‏ از نوشته‌های مقدس استفاده کرد تا ایمان آنان را نیرو بخشد.‏ (‏لوقا ۲۴:‏​۴۴–‏۴۸‏)‏ و هنگامی که به نظر می‌رسید بعضی از آنان ممکن است خدمتی را که به آنها واگذار شده بود در مکان دوم قرار دهند،‏ عیسی انگیزهٔ آنان را تقویت کرد تا به کارهای مهمتر توجه کنند.‏ —‏ یوحنا ۲۱:‏​۱۵–‏۱۷‏.‏

^۶ پیشتر،‏ عیسی به شاگردانش تذکر داد که آنان نباید جزئی از این جهان باشند.‏ (‏یوحنا ۱۵:‏۱۹‏)‏ او همچنین به آنها توصیه کرد،‏ بر یکدیگر سروری نکنند بلکه به همدیگر مثل برادر خدمت کنند.‏ (‏متی ۲۰:‏​۲۵–‏۲۷؛‏ ۲۳:‏​۸–‏۱۲‏)‏ آیا آنان به این توصیه اعتنا کردند؟‏ آیا آنها وظیفه‌ای را که او به آنان داده بود مد نظر داشتند؟‏

^۷ رسولان تا زمانی که زنده بودند از جماعت حفاظت می‌کردند.‏ تاریخ شهادت می‌دهد که مسیحیان اولیه در امور سیاسی امپراطوری روم درگیر نشده و در میان آنان طبقهٔ برتر روحانیون وجود نداشت.‏ از سوی دیگر آنان اعلام‌کنندگان باغیرت ملکوت خدا بودند.‏ در اواخر قرن اول،‏ آنان در سراسر امپراطوری روم شهادت داده و در آسیا،‏ اروپا و آفریقای شمالی شاگرد تربیت کرده بودند.‏ —‏ کولسیان ۱:‏⁠۲۳‏.‏

^۸ به هر حال،‏ انجام موعظه به معنای آن نبود که دیگر به بیداری روحانی نیازی نداشتند.‏ پیشگویی ظهور عیسی بایست در آیندهٔ دور اتفاق می‌افتاد.‏ و هنگامی که جماعت وارد قرن دوم د.‏ م.‏ شد،‏ موقعیتهایی پدید آمدند که روحانیت مسیحیان را به خطر انداختند.‏ به چه علت؟‏

آنانی که از بیدار بودن دست کشیدند

^۹ بعضی از آنانی که به جماعت آمدند برای ابراز اعتقاد خود و قابل قبولتر کردن آن چیزی که به مردم جهان موعظه می‌کردند،‏ شروع به استفاده از فلسفهٔ یونانی نمودند.‏ به تدریج اصول عقاید کافران از قبیل تثلیث و طبیعتاً فناناپذیری روح،‏ بخشی از شکلی فاسدشده از مسیحیت گشت.‏ نتیجهٔ آن صرف نظر کردن از امید هزارساله بود.‏ به چه دلیل؟‏ آنانی که عقیدهٔ فناناپذیری روح را پذیرفتند،‏ فکر می‌کردند روحی که از جسم انسان باقی می‌ماند تمام برکات حاصل از حکمرانی مسیح را در محیط روحانی به دست خواهد آورد.‏ از اینرو آنان دیگر نیازی برای انتظار حضور مسیح در قدرت ملکوتی ندیدند.‏ —‏ با غلاطیان ۵:‏​۷–‏۹؛‏ کولسیان ۲:‏۸؛‏ ۱تسالونیکیان ۵:‏۲۱ مقایسه شود.‏

^۱۰ این موقعیت توسط رویدادهای دیگر مورد تأکید قرار گرفت.‏ بعضی از آنانی که ادعا می‌کردند سرپرستان مسیحی هستند،‏ شروع به استفاده از جماعتهای خود به عنوان وسیله‌ای در جهت بدست آوردن شهرت برای خویش کردند.‏ آنها از روی زیرکی به عقاید و تعالیم خود به عنوان همتای باارزش نوشته‌های مقدس و حتی برتر از آنها استناد می‌کردند.‏ هنگامی که فرصتی دست می‌داد،‏ این کلیسای مرتد حتی خود را برای خدمت به تمایلات حکومت سیاسی در دسترس قرار می‌داد.‏ —‏ اعمال ۲۰:‏۳۰؛‏ ۲پطرس ۲:‏​۱،‏۳‏.‏

نتایج افزونی بیداری

^۱۱ پس از قرنها سوء استفاده از طرف کلیسای کاتولیک روم،‏ بعضی از پیشوایان نهضت مصلحین مذهبی پروتستان در قرن شانزدهم به سخن آمدند.‏ اما این،‏ بازگشت به پرستش حقیقی را نشان نداد.‏ به چه علت؟‏

^۱۲ اگر چه گروههای متعدد پروتستان خود را از تسلط روم آزاد ساختند،‏ آنان بسیاری از تعالیم اساسی و اعمال ارتداد همچون ایدهٔ روحانیون —‏ غیر روحانیون،‏ و همچنین اعتقاد به تثلیث،‏ فناناپذیری روح،‏ و عذاب جاودانی پس از مرگ را با خود نگهداشتند.‏ و آنان همانند کلیسای کاتولیک روم قسمتی از این جهان باقی ماندند و به پیوند نزدیک با عناصر سیاسی ادامه دادند.‏ از اینرو آنان هرگونه انتظاری را در مورد ظهور مسیح به عنوان پادشاه طرد کردند.‏

^۱۳ ولی عیسی پیشگویی کرد،‏ پس از مرگ رسولان،‏ وارثان اصلی ملکوت (‏کسانی که او به گندم تشبیه کرد)‏ به روییدن در کنار مسیحیان تقلبی (‏یا کرکاس)‏،‏ تا موسم حصاد ادامه خواهند داد.‏ (‏متی ۱۳:‏​۲۹،‏۳۰‏)‏ امروزه ما نمی‌توانیم با اطمینان بگوییم،‏ تمام آنانی را که استاد به عنوان گندم نگریست،‏ چه کسانی هستند.‏ ولی قابل ملاحظه است که در طی قرنهای چهاردهم،‏ پانزدهم و شانزدهم،‏ اشخاصی بودند که زندگی و آزادی خود را برای ترجمهٔ کتاب مقدس به زبان عامیانهٔ مردم،‏ به خطر انداختند.‏ دیگران نه تنها کتاب مقدس را به عنوان کلام خدا پذیرفتند بلکه تثلیث را به عنوان چیزی که بر خلاف کتاب مقدس است رد کردند.‏ برخی دیگر،‏ اعتقاد به فناناپذیری روح و عذاب دوزخ آتشین را به عنوان چیزی که کاملاً با کلام خدا مغایرت دارد،‏ رد کردند.‏ همچنین در طی قرن نوزدهم به علت افزونی مطالعهٔ کتاب مقدس،‏ گروههایی در ایالات متحده،‏ آلمان،‏ انگلستان،‏ و روسیه شروع به اظهار اطمینان در مورد قریب‌الوقوع بودن زمان بازگشت مسیح کردند.‏ اما بیشتر انتظارات آنها به یأس منجر شد.‏ به چه علت؟‏ تا حد شایان ملاحظه‌ای به این دلیل که آنها بیش از اندازه به انسان و نه به اندازهٔ کافی به کتاب مقدس،‏ اعتماد کردند.‏

چگونه اینان ثابت کردند که بیدار هستند؟‏

^۱۴ سپس در سال ۱۸۷۰ چارلز تِیز راسِل و چند تن از همکارانش،‏ گروهی را برای مطالعهٔ کتاب مقدس در آلِگِنی در پنسیلوانیا تشکیل دادند.‏ آنان اولین کسانی نبودند که بسیاری از حقایق کتاب مقدس را درک کرده و پذیرفتند،‏ اما آنها این را عادت خود کردند که در هنگام مطالعه و در رابطه با یک سؤال معین،‏ با دقت تمام نوشته‌های مقدس را مورد بررسی قرار دهند.‏a هدف آنان این نبود که برای ایده‌های از پیش پنداشته گواهی پیدا کنند،‏ بلکه می‌خواستند یقین حاصل کنند که نتیجه‌گیریهایشان با اظهارات کتاب مقدس دربارهٔ این موضوع هم‌آهنگی دارد.‏

^۱۵ تعداد کم دیگری قبل از آنان دریافتند که مسیح به طور نامرئی به صورت روح باز خواهد گشت.‏ بعضیها می‌دانستند هدف از بازگشت مسیح،‏ سوزاندن زمین و محو کردن تمام زندگی بشری نیست بلکه بیشتر،‏ برکت دادن به تمام خانواده‌ها بر روی زمین است.‏ حتی تعدادی وجود داشتند که درک کردند،‏ سال ۱۹۱۴ پایان دوران ملل بیگانه خواهد بود.‏ ولی این موضوعات برای شاگردان کتاب مقدس که همراه برادر راسِل بودند بیش از مطالب بحثهای مربوط به الهیات اهمیت داشت.‏ آنان زندگی خود را بر این حقایق بنا نهادند و این حقایق را در آن دوران در سطح بین‌المللی به میزانی بی‌سابقه اعلان کردند.‏

^۱۶ با این وجود،‏ آنان نیز باید بیدار می‌ماندند.‏ چرا؟‏ برای مثال،‏ اگرچه آنان می‌دانستند،‏ سال ۱۹۱۴ توسط نبوت کتاب مقدس مشخص شده است،‏ ولی به درستی نمی‌دانستند که در آن سال چه اتفاقی قرار بود بیافتد.‏ این موضوع آنان را با آزمایشی روبرو کرد.‏ در برج دیده‌بانی ۱ نوامبر ۱۹۱۴،‏ برادر راسِل نوشت:‏ «بگذار به خاطر داشته باشیم که در موقع آزمایش به سر می‌بریم.‏ .‏ .‏ .‏ اگر هر دلیلی وجود داشته باشد که منجر به هرگونه چشم‌پوشی از اعتقاد به سرور و حقیقتش گشته و به خودداری از فداکاری برای مقصود سرور بیانجامد،‏ آنگاه فقط محبت خدا در قلب که علاقه به سرور را برانگیخته است نیست بلکه چیز دیگری است؛‏ احتمالاً امید به اینکه زمان کوتاه بود؛‏ وقف فقط برای یک زمان معین بود.‏»‏

^۱۷ آنگاه بعضیها خدمت به یَهُوَه را ترک کردند.‏ ولی اِی.‏ اِچ.‏ مَک‌میلان یکی از آنانی بود که این کار را نکرد.‏ او سالها بعد صادقانه اقرار کرد:‏ «بعضی اوقات انتظارات ما برای یک تاریخ معین،‏ بیش از آن بود که نوشته‌های مقدس تصدیق می‌کرد.‏» چه چیزی به او کمک کرد تا تعادل روحانیش را نگاه دارد؟‏ او همان طور که گفت،‏ دریافت «با اینکه آن انتظارات برآورده نشدند،‏ آن مقصود خدا را عوض نکرد.‏» او افزود:‏ «من آموختم که ما بایست اشتباهاتمان را بپذیریم و به جستجوی کلام خدا برای روشنگری بیشتر ادامه دهیم.‏»‏b آن شاگردان نخستین کتاب مقدس،‏ بار دیگر متواضعانه گذاشتند تا کلام خدا دیدگاه آنان را اصلاح کند.‏ —‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏​۱۶،‏۱۷‏.‏

^۱۸ در طی سالهای بعد،‏ نیاز آنان به بیدار بودن کاهش نیافت.‏ البته آنها می‌دانستند،‏ مسیحیان نباید بخشی از جهان باشند.‏ (‏یوحنا ۱۷:‏۱۴؛‏ یعقوب ۴:‏⁠۴‏)‏ آنان بر حسب آن موضوع با جهان مسیحیت که از جامعهٔ ملل به عنوان یک مظهر سیاسی ملکوت خدا یاد کرد،‏ موافق نبودند.‏ اما در سال ۱۹۳۹ بود که آنها به روشنی،‏ موضوع بی‌طرفی مسیحی را درک کردند.‏ —‏ برج دیده‌بانی‏،‏ ۱ نوامبر ۱۹۳۹ مشاهده شود.‏

^۱۹ اگرچه بعضی پیران انتخاب‌شده احساس کردند موعظه در جماعت تمام آن چیزی بود که باید از آنان انتظار می‌رفت،‏ آنان هرگز یک طبقهٔ روحانی نداشتند.‏ با وجود این،‏ با آرزویی شدید برای هم‌آهنگ بودن با نوشته‌های مقدس،‏ سازمان در مورد نقش پیران از دیدگاه نوشته‌های مقدس،‏ تجدید نظر کرده و به طور مکرر این کار را توسط ستونهای برج دیده‌بانی انجام داد.‏ تغییرات سازمانی مطابق با چیزهایی که نوشته‌های مقدس معین می‌کرد،‏ صورت گرفتند.‏

^۲۰ تمام سازمان در حال تدارک‌بینی بود تا وظیفه‌ای را که کلام خدا برای دوران ما شرح داده است به طور کامل به انجام برساند.‏ (‏اشعیا ۶۱:‏​۱،‏۲‏)‏ به چه وسعتی می‌بایست بشارت در روزگار ما اعلام گردد؟‏ عیسی گفت:‏ «لازمست که انجیل اوّل بر تمامئ امّتها موعظه شود.‏» (‏مرقس ۱۳:‏۱۰‏)‏ از دیدگاه انسانی،‏ آن وظیفه اغلب امری امکان‌ناپذیر به نظر می‌رسید.‏

^۲۱ با وجود این،‏ با اطمینان به مسیح به عنوان سرِ جماعت،‏ طبقهٔ غلام امین و دانا پیش رفته‌اند.‏ (‏متی ۲۴:‏۴۵‏)‏ آن طبقه،‏ صادقانه و با استواری،‏ کاری را که باید انجام شود،‏ به قوم یَهُوَه گوشزد کرد.‏ از سال ۱۹۱۹ به بعد،‏ اهمیت زیادی به خدمت موعظه داده شد.‏ برای خیلیها،‏ رفتن خانه به خانه و صحبت کردن با غریبه‌ها آسان نبود.‏ (‏اعمال ۲۰:‏۲۰‏)‏ ولی مقالات مطالعه از قبیل «خوشا به حال دلیران» (‏در سال ۱۹۱۹)‏ و «شجاع باش» (‏در سال ۱۹۲۱)‏ به بعضیها کمک کرد تا کار را با توکل به یَهُوَه آغاز کنند.‏

^۲۲ درخواست «اعلام کن،‏ اعلام کن،‏ اعلام کن،‏ پادشاه و ملکوتش را» در سال ۱۹۲۲ انگیزهٔ مورد نیاز را برای اهمیت دادن به این وظیفه آن طور که شایسته است،‏ به وجود آورد.‏ از سال ۱۹۲۷،‏ پیرانی که وظایف وابسته به کتاب مقدس را نپذیرفتند،‏ عزل شدند.‏ حدود همان زمان،‏ نمایندگان سیار انجمن،‏ سیاحان،‏ به عنوان اداره‌کنندگان خدمت محلی گماشته شدند تا به اعلام‌کنندگان در خدمت موعظه آموزش شخصی دهند.‏ هر کسی نمی‌توانست پیشگام باشد،‏ ولی آخر هفته‌ها خیلیها تمام روز را وقف خدمت می‌کردند،‏ صبح زود برمی‌خواستند،‏ فقط برای خوردن یک ساندویچ توقفی کوتاه کرده،‏ و سپس تا عصر به خدمت ادامه می‌دادند.‏ آن زمانها،‏ زمانهای مهم پیشرفت تئوکراتیک بودند و برای ما بسیار سودمند است که مروری کرده و دریابیم،‏ یَهُوَه چگونه قومش را رهبری می‌کرد.‏ او به همین شکل ادامه می‌دهد.‏ با برکت او،‏ کار موعظهٔ بشارت ملکوتِ برقرارشده‌اش به یک نتیجهٔ موفقیت‌آمیز رسانده خواهد شد.‏

آیا تو بیدار هستی؟‏

^۲۳ سازمان یَهُوَه از راهنماییهای او پیروی کرده و ما را نسبت به اعمال و طرز برخوردی که توسط آنها بخشی از جهان شده و با خطر نابود گشتن روبرو می‌شویم هوشیار می‌کند.‏ (‏۱یوحنا ۲:‏۱۷‏)‏ ما نیز به نوبهٔ خود شخصاً توسط پاسخ دادن به راهنمایی یَهُوَه،‏ نیاز به بیداری داریم.‏ یَهُوَه همچنین به ما در مورد زندگی و کار کردن با یکدیگر،‏ آموزش می‌دهد.‏ سازمان او به ما کمک کرده است تا در شناسایی معنای حقیقی محبت مسیحی رشد کنیم.‏ (‏۱پطرس ۴:‏​۷،‏۸‏)‏ بیداری ما ایجاب می‌کند این پند را علی‌رغم ناکاملی انسانی،‏ به طور جدی به کار گیریم.‏

^۲۴ غلام امین و دانا همواره به ما یادآوری کرده است:‏ «بتمامئ دل خود بر خداوند توکّل نما،‏ و بر عقل خود تکیه مکن.‏» (‏امثال ۳:‏⁠۵‏)‏ «همیشه دعا کنید.‏» (‏۱تسالونیکیان ۵:‏۱۷‏)‏ به ما پند داده شده است که تصمیمات خود را بر کلام خدا استوار کنیم،‏ و به آن کلام اجازه دهیم تا ‹برای پایهای ما چراغ،‏ و برای راههای ما نور باشد.‏› (‏مزمور ۱۱۹:‏۱۰۵‏)‏ از روی محبت،‏ ما تشویق شده‌ایم موعظهٔ بشارت ملکوت خدا را در مکان اول قرار دهیم،‏ کاری که عیسی برای روزگار ما پیشگویی کرد.‏ —‏ متی ۲۴:‏⁠۱۴‏.‏

^۲۵ آری،‏ غلام امین و دانا به طور مطمئن بیدار است.‏ ما نیز شخصاً باید بیدار باشیم.‏ در نتیجهٔ چنین کاری،‏ می‌توانیم به هنگام آمدن پسر انسان برای اجرای عدالت،‏ در میان کسانی یافت شویم که در حضور او ایستاده‌اند.‏ —‏ متی ۲۴:‏۳۰؛‏ لوقا ۲۱:‏​۳۴–‏۳۶‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

برای مرور

◻ همان طور که در متی ۲۴:‏۴۲ نشان داده شده است،‏ چرا باید بیدار باشیم؟‏

◻ چگونه عیسی و پیروانش در قرن اول،‏ از نظر روحانی بیداری خود را حفظ کردند؟‏

◻ به علت بیدار بودن خادمان یَهُوَه،‏ چه تحولاتی از سال ۱۸۷۰ تاکنون وجود داشته‌اند؟‏

◻ ما چگونه می‌توانیم شخصاً نشان دهیم که بیدار هستیم؟‏

‏[سؤالات مقالهٔ مطالعه‌ای]‏

۱–‏ پند «بیدار باشید» در مورد چه کسانی صدق می‌کند؟‏

۲،‏ ۳–‏ الف)‏ چه نشانی را عیسی به روشنی شرح داد،‏ و تکمیل نبوت،‏ چه چیزی را نشان داده است؟‏ ب)‏ با رجوع به متی ۲۴:‏۴۲ کدام وضعیت،‏ اصالت ایمانمان را می‌آزماید،‏ و چگونه؟‏

۴–‏ ما چه چیزی را می‌توانیم از بیداری روحانی عیسی بیاموزیم؟‏

۵–‏ الف)‏ چرا رسولان عیسی در مورد حفظ تعادل روحانی مشکلاتی داشتند؟‏ ب)‏ چگونه عیسی پس از رستاخیزش به رسولان خود کمک کرد؟‏

۶–‏ عیسی در مقابل کدام دو تله به رسولانش تذکر داد؟‏

۷،‏ ۸–‏ الف)‏ چگونه گزارش تهیه‌شده توسط مسیحیان قرن اول نشان می‌دهد که آنان قلباً پند عیسی را پذیرفتند؟‏ ب)‏ چرا ادامه دادن به بیداری روحانی مهم بود؟‏

۹،‏ ۱۰–‏ الف)‏ پس از مرگ رسولان،‏ چه وقایعی نشان دادند که بسیاری از مدعیان مسیحیت بیدار نبودند؟‏ ب)‏ کدام نوشته‌های مقدس که در این بند ذکر شده است،‏ می‌توانست به مدعیان مسیحیت کمک کند،‏ از نظر روحانی قوی بمانند؟‏

۱۱،‏ ۱۲–‏ به چه علت نهضت پروتستان بازگشت به پرستش حقیقی را نشان نداد؟‏

۱۳–‏ الف)‏ چه چیزی نشان می‌دهد که بعضیها کلام خدا را نفیس دانستند؟‏ ب)‏ در طی قرن نوزدهم،‏ چه رویدادی علاقهٔ برخی از مدعیان مسیحیت را به خود جلب کرد؟‏ پ)‏ چرا خیلیها با یأس مواجه شدند؟‏

۱۴–‏ تشریح کن که چ.‏ ت.‏ راسِل و همکارانش چگونه کتاب مقدس را مطالعه کردند.‏

۱۵–‏ الف)‏ گذشته از برادر راسل،‏ دیگران چه چیزی را دریافتند؟‏ ب)‏ چه چیزی شاگردان کتاب مقدس را از اینان مجزا می‌کرد؟‏

۱۶–‏ چرا برادر راسل در سال ۱۹۱۴ نوشت:‏ «ما در موقع آزمایش بسر می‌بریم»؟‏

۱۷–‏ چگونه اِی.‏ اِچ.‏ مَک‌میلان و دیگران مانند او تعادل روحانی خود را حفظ کردند؟‏

۱۸–‏ چگونه بیداری مسیحی در مورد بخشی از جهان نبودن،‏ به نحو تدریجی سودمند بوده است؟‏

۱۹–‏ در نتیجهٔ بیداری سازمان،‏ در مورد سرپرستی جماعت چه سودی حاصل شده است؟‏

۲۰-‏۲۲–‏ چگونه تمام سازمان تدریجاً برای به انجام رساندن وظیفهٔ پیشگویی‌شدهٔ اعلام جهانی ملکوت،‏ در حال تدارک‌بینی بود؟‏

۲۳–‏ چگونه می‌توانیم در رابطه با محبت مسیحی و جدا بودن از جهان،‏ شخصاً نشان دهیم که بیدار هستیم؟‏

۲۴،‏ ۲۵–‏ در چه موارد حیاتی باید بیدار باشیم،‏ با چه چشم‌اندازی؟‏