بخش یک تابشهای نور — کم و زیاد
«طریق عادلان مثل نورِ مَشْرق است، که تا نهارِ کامل روشنائی آن در تزاید میباشد.» — امثال ۴:۱۸.
۱. چرا حقیقت بتدریج آشکار شده است؟
این موضوع که افشای حقایق روحانی، در مطابقت با امثال ۴:۱۸ به وسیلهٔ تابشهای نور بتدریج رخ داده است، اثبات حکمت الهیست. در مقالهٔ قبلی مشاهده کردیم که چگونه این متن در دوران رسولان تحقق یافت. اگر مجموعهٔ وسیع حقیقت نوشتههای مقدس، یکمرتبه فاش شده بود، هم کورکننده و هم گیجکننده میشد — خیلی شبیه به اثری خواهد بود که از بیرون آمدن از غاری تاریک به آفتاب درخشان حاصل میشود. علاوه بر این، حقیقتی که بتدریج فاش میشود، ایمان مسیحیان را به طور مداوم تقویت میکند. امید آنان را روشنتر میسازد و راهی را که باید در آن گام بردارند صافتر میکند.
«غلام امین و دانا»
۲. عیسی خاطرنشان کرد که از چه کسی به جهت آوردن نور روحانی برای پیروانش، استفاده خواهد کرد، و این واسطه از چه کسانی تشکیل شده است؟
۲ در دوران رسولان، عیسی مسیح مناسب دید که از شیوههای فوق طبیعی استفاده کند تا به پیروانش نخستین تابشهای نور را بدهد. ما در این مورد دو نمونه داریم: پنطیکاست سال ۳۳ د. م. و نوکیشی کورنلیوس در سال ۳۶ د. م. پس از آن، عیسی درست همانطور که پیشگویی کرد، مناسب دید که از واسطهٔ انسانی استفاده کند: «پس آن غلام امین و دانا کیست که آقایش او را بر اهل خانهٔ خود بگمارد تا ایشانرا در وقت معیّن خوراک دهد. خوشا بحال آن غلامیکه چون آقایش آید او را در چنین کار مشغول یابد. هرآینه بشما میگویم که او را بر تمام مایملک خود خواهد گماشت.» (متی ۲۴:۴۵-۴۷) این غلام نمیتوانست فقط یک فرد باشد زیرا باید از هنگام آغاز جماعت مسیحی در پنطیکاست تا وقت آمدن آقا، عیسی مسیح، برای حساب خواستن، غذای روحانی را فراهم میکرد. حقایق، بیانگر این هستند که در هر زمانی، همهٔ مسیحیان مسحشده به طور گروهی بر روی زمین، طبقهٔ غلام امین و دانا را تشکیل میدهند.
۳. چه کسانی در میان اولین اعضای طبقهٔ غلام بودند؟
۳ چه کسانی جزء اولین اعضای این طبقهٔ غلام امین و دانا بودند؟ یکی از آنها پطرس رسول بود که به فرمان عیسی توجه کرد: «گوسفندان مرا خوراک ده.» (یوحنا ۲۱:۱۷) متی که انجیلی را که به نام خود اوست نوشت، و پولس، یعقوب و یهودا که نامههای الهامشده را نوشتند، جزء بقیهٔ اعضای اولیهٔ طبقهٔ غلام بودند. یوحنای رسول که کتاب مکاشفه، انجیل و نامههایش را به تحریر درآورد نیز عضو طبقهٔ غلام امین و دانا بود. این مردان در مطابقت با فرمان عیسی، کتابهایی از کتاب مقدس را نوشتند.
۴. ‹اهل خانه› چه کسانی هستند؟
۴ اگر همهٔ مسحشدگان به طور گروهی، بدون توجه به اینکه در کجا بر روی زمین زندگی میکنند، اعضای طبقهٔ غلام هستند، پس ‹اهل خانه› چه کسانی هستند؟ آنها همان مسحشدگان هستند که از دیدگاه دیگری، یعنی به طور فرد فرد در نظر گرفته میشوند. بله، آنها به طور فرد فرد، خواه غذای روحانی را توزیع کنند و خواه در آن شریک شوند، جزء «غلام» یا ‹اهل خانه› خواهند بود. مثالی بیاوریم: همانطور که در ۲پطرس ۳:۱۵،۱۶ نوشته شده است، پطرس رسول به نامههای پولس اشاره میکند. پطرس موقع خواندن آنها به عنوان یکی از افراد اهل خانه میباشد که از غذای روحانیی که توسط پولس به عنوان نمایندهای از طبقهٔ غلام تهیه شده است، تغذیه میکند.
۵. الف) در طول قرنها پس از رسولان، چه اتفاقی برای غلام افتاد؟ ب) چه پیشرفتهایی در نیمهٔ دوم قرن نوزدهم رخ داد؟
۵ کتاب ملکوت هزارسالهٔ خدا نزدیک شده است، چنین نقل میکند: «در این مورد که طبقهٔ ‹غلام امین و دانا› به چه نحوی وجود داشت، و چطور طی قرنها پس از مرگ رسولانِ آقا، عیسی مسیح، خدمت کرد، سند تاریخی واضحی در اختیار نداریم. از قرار معلوم، یک نسل از ‹غلام› نسل بعد از خود را تغذیه کرد. (۲تیموتاؤس ۲:۲) اما در نیمهٔ دوم قرن نوزدهم افراد خداترسی وجود داشتند که به غذای روحانی کتاب مقدس علاقمند بودند و اشتیاق داشتند که از آن تغذیه شوند . . . کلاسهای مطالعهٔ کتاب مقدس . . . تشکیل شدند و در درک حقایق بنیادی نوشتههای مقدس پیشرفت حاصل شد. اشخاص بیریا و فداکاری که در بین شاگردان کتاب مقدس بودند، اشتیاق داشتند که دیگران را در این بخشهای حیاتی غذای روحانی سهیم کنند. آنها دارای روحیهٔ امین آن ‹غلامی› بودند که گماشته شد تا ‹خوراک› روحانی لازم را ‹در وقت معین› به ‹اهل خانه› بدهد. آنها دانا بودند، زیرا میتوانستند تشخیص دهند که آن موقع، وقت مناسب و معین بود و اینکه بهترین وسایل برای سِرو کردن غذا چه هستند. آنها در سِرو کردن آن سعی و کوشش به عمل آوردند.» — صفحههای ۳۴۴ و ۳۴۵ (انگل.).a
نخستین تابشهای نور در دوران معاصر
۶. چه واقعیتی در رابطه با آشکار شدن تدریجی حقیقت، به طور چشمگیری به چشم میخورد؟
۶ یک واقعیت در رابطه با کسانی که یَهُوَه از آنها برای پدید آوردن این افزایش تدریجی نور روحانی استفاده کرد، به طور چشمگیری قابل رؤیت است، این است که افتخار را به خود نمیدهند. طرز تلقی چ. ت. راسل، اولین رئیس انجمن برج دیدهبانی، این بود که سَروَر از به کار گرفتن استعدادهای معمولی آنها خشنود بود. برادر راسل راجع به لقبهایی که دشمنانش مستعد استفاده از آنها بودند، شدیداً اعلام کرد که هرگز یک «راسلی» را ملاقات نکرده است و چیزی به عنوان «راسلیسم» وجود ندارد. بدین صورت، هرگونه افتخار به خدا تعلق گرفت.
۷. چگونه برادر راسل و همکاران وی ثابت کردند که در واقع وابسته به غلام امین و دانا هستند؟
۷ از روی نتایج میتوان قضاوت کرد، هیچگونه شکی وجود ندارد که روحالقدس یَهُوَه، هادی سعی و کوششهای برادر راسل و همراهان او بود. آنها ثابت کردند که وابسته به غلام امین و دانا هستند. با وجود اینکه بسیاری از روحانیان آن زمان ادعا میکردند که معتقد هستند کتاب مقدس کلام وحیشدهٔ خدا و عیسی پسر خداست، بر تعالیم دروغین بابلی، از قبیل تثلیث، فناناپذیری جان، و عذاب ابدی صحه گذاشتند. در مطابقت با قول عیسی، براستی که بر اثر روحالقدس بود که تلاشهای متواضعانهٔ برادر راسل و همراهان وی موجب درخشش بیسابقهٔ حقیقت شد. (یوحنا ۱۶:۱۳) آن شاگردان مسحشدهٔ کتاب مقدس ثابت کردند که در واقع جزئی از طبقهٔ غلام امین و دانا هستند که مأموریت دارند برای اهل خانهٔ سَروَر، غذای روحانی تهیه کنند. تلاشهای آنان کمک بزرگی در جمعآوری مسحشدگان بود.
۸. شاگردان کتاب مقدس چه واقعیتهای اساسی را بروشنی دربارهٔ یَهُوَه، کتاب مقدس، عیسی مسیح، و روحالقدس درک کردند؟
۸ قابل ملاحظه است که ببینیم یَهُوَه با عطای تابشهای نور توسط روح القدس، چه لطف زیادی به این نخستین شاگردان کتاب مقدس کرد. در ابتدا، آنها قاطعانه ثابت کردند که آفریننده وجود دارد و دارای نام منحصر بفردی است که یَهُوَه میباشد. (مزمور ۸۳:۱۸؛ رومیان ۱:۲۰) آنها فهمیدند که یَهُوَه چهار خصوصیت اصلی دارد — قدرت، عدالت، حکمت، و محبت. (پیدایش ۱۷:۱؛ تثنیه ۳۲:۴؛ رومیان ۱۱:۳۳؛ ۱یوحنا ۴:۸) این مسیحیان مسحشده بروشنی ثابت کردند که کتاب مقدس، کلام وحیشدهٔ خدا و حقیقت است. (یوحنا ۱۷:۱۷؛ ۲تیموتاؤس ۳:۱۶،۱۷) از این گذشته، معتقد بودند که پسر خدا، عیسی مسیح، آفریده شد و زندگی خود را به عنوان فدیه برای همهٔ انسانها داد. (متی ۲۰:۲۸؛ کولسیان ۱:۱۵) به این مطلب پی برده شد که روحالقدس، شخص سوم یک تثلیث نیست، بلکه نیروی فعال خداست. — اعمال ۲:۱۷.
۹. الف) چه حقایقی دربارهٔ ذات انسان و سرنوشتهایی که کتاب مقدس حاکی از آنهاست، برای شاگردان کتاب مقدس واضح بود؟ ب) خادمان یَهُوَه چه حقایق دیگری را بروشنی مشاهده کردند؟
۹ شاگردان کتاب مقدس بوضوح پی بردند که انسان دارای نفس (جان) فناناپذیر نیست، بلکه یک نفس فانی است. آنها متوجه شدند که «مزد گناه موت است،» نه عذاب جاودانی، و جایی به عنوان جهنم سوزان وجود ندارد. (رومیان ۵:۱۲؛ ۶:۲۳؛ پیدایش ۲:۷؛ یوشع ۱۰:۲۸) علاوه بر این، آنها بروشنی درک کردند که نظریهٔ تکامل نه تنها از نوشتههای مقدس نیست، بلکه به طور کلی فاقد پایه و اساس حقیقی است. (پیدایش بابهای ۱ و ۲) آنها همچنین فهمیدند که کتاب مقدس، دو سرنوشت ارائه میدهد — یکی آسمانی برای ۰۰۰,۱۴۴ نفر مسحشده که دنبالهرو جای پای مسیح هستند، و دیگری بهشتی بر روی زمین برای «گروهی عظیم» از «گوسفندان دیگر» که قابل شمارش نیستند. (مکاشفه ۷:۹؛ ۱۴:۱؛ یوحنا ۱۰:۱۶) آن نخستین شاگردان کتاب مقدس پی بردند که زمین تا ابد باقی خواهد ماند و به طوری که بسیاری از مذاهب تعلیم میدهند، نخواهد سوخت. (جامعه ۱:۴؛ لوقا ۲۳:۴۳) همچنین آموختند که بازگشت مسیح غیر قابل رؤیت خواهد بود و در آن هنگام است که او بر ملتها داوری خواهد کرد و زمینی بهشتی ارائه خواهد داد. اعمال ۱۰:۴۲؛ — رومیان ۸:۱۹-۲۱؛ ۱پطرس ۳:۱۸.
۱۰. شاگردان کتاب مقدس دربارهٔ تعمید، وجه تمایز بین روحانی و عوام، و یادبود مرگ مسیح چه حقیقتی را آموختند؟
۱۰ شاگردان کتاب مقدس آموختند که تعمیدی که در کتاب مقدس قید شده است، پاشیدن آب بر اطفال نیست، بلکه در مطابقت با فرمان عیسی در متی ۲۸:۱۹،۲۰ فرو رفتن در آب توسط ایماندارانی است که به آنها آموزش داده شده است. آنها دریافتند که در نوشتههای مقدس هیچ اساسی برای وجه تمایز بین روحانی و عوام وجود ندارد. (متی ۲۳:۸-۱۰) برعکس، همهٔ مسیحیان باید واعظ بشارت باشند. (اعمال ۱:۸) شاگردان کتاب مقدس پی بردند که یادبود مرگ مسیح باید فقط یکبار در سال، در ۱۴ نیسان برگزار شود. علاوه بر این، دریافتند که عید پاک، عیدی بتپرستانه است. از این گذشته، مسحشدگان آنقدر مطمئن بودند که خدا حامی کار آنان است که هرگز اعانه جمع نکردند. (متی ۱۰:۸) از همان اوایل، آنها میدانستند که مسیحیان باید بر طبق اصول کتاب مقدس که شامل پرورش ثمرات روحالقدس خداست، زندگی کنند. — غلاطیان ۵:۲۲،۲۳.
افزایش تابشهای نور
۱۱. چه نوری بر وظیفهٔ مسیحیان و حکایت عیسی در مورد میشها و بزها تابید؟
۱۱ خادمان یَهُوَه بخصوص از سال ۱۹۱۹ با افزایش تابشهای نور، برکت یافتهاند. هنگامی که ج. ف. راترفورد، دومین رئیس انجمن برج دیدهبانی، در کنگرهٔ سال ۱۹۲۲ سِدار پوینت بر این نکته بشدت تأکید کرد که وظیفهٔ عمدهٔ خادمان یَهُوَه این است: «پادشاه و ملکوتش را اعلام کنید، اعلام کنید، اعلام کنید»! چه تابش درخشانی از نور، جلوهگر شد. درست در سال بعد، نور درخشانی بر حکایت میشها و بزها تابید. به این موضوع پی برده شد که این نبوت باید در روز سَروَر که در حال حاضر است، به انجام برسد، نه بطوری که قبلاً فکر شده بود، در آینده و طی هزاره. در طی هزاره، برادران مسیح نه بیمار خواهند شد و نه زندانی. وانگهی، در پایان هزاره، این یَهُوَه خداست که داوری را اجرا خواهد کرد، نه عیسی مسیح. — متی ۲۵:۳۱-۴۶.
۱۲. در مورد حارمجدون چه تابش نوری پدیدار شد؟
۱۲ در سال ۱۹۲۶ تابش درخشندهٔ دیگری از نور، آشکار کرد که جنگ حارمجدون، بطوری که شاگردان کتاب مقدس فکر میکردند قرار نیست انقلابی اجتماعی باشد. بلکه جنگی خواهد بود که در آن یَهُوَه قدرت خود را چنان بروشنی نشان خواهد داد که همهٔ مردم متقاعد خواهند شد که او خداست. — مکاشفه ۱۶:۱۴-۱۶؛ ۱۹:۱۷-۲۱.
کریسمس — عیدی بتپرستانه
۱۳. الف) چه نوری بر جشنهای کریسمس افکنده شد؟ ب) چرا دیگر تولدها جشن گرفته نشد؟ (در پاسخ از پاورقی نیز استفاده کن.)
۱۳ مدت کوتاهی پس از آن، تابشی از نور موجب شد تا شاگردان کتاب مقدس به جشن گرفتن کریسمس خاتمه دهند. قبل از آن، شاگردان کتاب مقدس در سراسر جهان، کریسمس را جشن میگرفتند، و جشن آن در دفتر بروکلین، فرصتی بود که شادی بسیاری بهمراه داشت. ولی سپس پی برده شد که آیین ۲۵ دسامبر در واقع بتپرستی است و توسط جهان مسیحیت مرتد برگزیده شد تا آسانتر بتواند بتپرستان را پیرو خود کند. از این گذشته، درک شد که عیسی نمیتوانست در زمستان به دنیا آمده باشد، چون شبانان گلههای خویش را در چراگاه میچراندند — کاری که در اواخر دسامبر در شب انجام نمیدادند. (لوقا ۲:۸) لیکن، نوشتههای مقدس نشان میدهند که عیسی حدود ۱ اکتبر به دنیا آمد. شاگردان کتاب مقدس همچنین متوجه شدند که آن به اصطلاح، مردان حکیمی که تقریباً دو سال پس از تولد عیسی به دیدن او رفتند، جادوگران بتپرست بودند.b
نامی جدید
۱۴. چرا نام شاگردان کتاب مقدس به اندازهٔ کافی معرف قوم یَهُوَه نبود؟
۱۴ در سال ۱۹۳۱، تابش درخشان حقیقت، نامی مناسب و وابسته به نوشتههای مقدس را برای شاگردان کتاب مقدس آشکار کرد. قوم یَهُوَه فهمیده بودند که نمیتوانستند هیچیک از اسمهایی را که دیگران روی آنها گذاشته بودند بپذیرند، اسمهایی از قبیل راسلیها، معتقدان به فجر هزارساله، و «منکران جهنم.»c اما آنها همچنین پی بردند، نامی که خودشان گذاشته بودند، یعنی شاگردان بینالمللی کتاب مقدس، به اندازهٔ کافی معرف آنها نیست. آنها فقط شاگرد کتاب مقدس نبودند، بلکه چیزی بیش از آن بودند. به علاوه، بسیاری اشخاص دیگر وجود داشتند که شاگرد کتاب مقدس محسوب میشدند، ولی هیچ وجه مشترکی با شاگردان کتاب مقدس نداشتند.
۱۵. شاگردان کتاب مقدس چه نامی را در سال ۱۹۳۱ اتخاذ کردند، و چرا این نام، مناسب است؟
۱۵ چگونه شاگردان کتاب مقدس نام جدیدی را برگزیدند؟ برج دیدهبانی طی سالها نام یَهُوَه را ممتاز ساخته بود. به این علت، مناسبترین کار این بود که شاگردان کتاب مقدس نامی را که در اشعیا ۴۳:۱۰ یافت میشد، اتخاذ کنند: «یَهُوَه میگوید که شما و بندهٔ من که او را برگزیدهام شهود من میباشید، تا دانسته بمن ایمان آورید و بفهمید که من او هستم و پیش از من خدائی مصوّر نشده و بعد از من هم نخواهد شد.»
اثبات حقانیت و ‹گروه عظیم›
۱۶. چرا نبوتهایی که به بازگشت مربوط میشدند، نمیتوانستند در خصوص بازگشت یهودیان مادرزاد به فلسطین به کار رود، ولی در مورد چه کسانی به کار میروند؟
۱۶ در جلد دوم اثبات حقانیت که توسط انجمن برج دیدهبانی در سال ۱۹۳۲ به چاپ رسید، تابشی از نور، آشکار کرد که نبوتهای مربوط به بازگشت که توسط اشعیا، ارمیا، حزقیال، و انبیای دیگر به ثبت رسید، (آنطور که زمانی فکر میشد) در مورد یهودیان جسمانی که با بیاعتقادی و با انگیزههای سیاسی به فلسطین بازمیگشتند، به کار نمیرفت. بلکه این نبوتها که به بازگشت مربوط میشدند، تکمیل کوچکتری را هنگام بازگشت یهودیان از اسارت بابل در سال ۵۳۷ ق. د. م. دارا بودند و تکمیل بزرگتر آنها هنگامی به وقوع پیوست که رهایی و بازگشت اسرائیل روحانی در سال ۱۹۱۹ شروع شد، و همچنین رفاهی فراهم شد که در نتیجهٔ این بازگشت به وجود آمد، رفاهی که خادمان حقیقی یَهُوَه امروزه در بهشت روحانی از آن برخوردارند.
۱۷، ۱۸. الف) چگونه به مرور زمان، از طریق تابشی از نور نشان داده شد که چه چیزی مقصود اصلی یَهُوَه است؟ ب) در سال ۱۹۳۵ چه تابشی از نور در مورد مکاشفه ۷:۹-۱۷ جلوهگر شد؟
۱۷ به مرور زمان، تابشهای نور، آشکار کرد که مقصود اصلی یَهُوَه، اثبات حقانیت سلطنتش بود، نه نجات مخلوقات. چنین درک شد که مهمترین موضوع کتاب مقدس، فدیه نیست، بلکه ملکوت است، زیرا ملکوت، حقانیت سلطنت یَهُوَه را به اثبات خواهد رساند. این چه تابشی از نور بود! توجه اصلی مسیحیان وقفشده دیگر به رفتن به آسمان معطوف نبود.
۱۸ در سال ۱۹۳۵، تابش درخشانی از نور، آشکار کرد که آن گروه عظیمی که در مکاشفه ۷:۹-۱۷ ذکر شدهاند، طبقهٔ فرعی آسمانی نیست. چنین تصور میشد که کسانی که در این آیهها ذکر شدهاند برخی از مسحشدگانی بودند که کاملاً وفادار نبودهاند و در نتیجه به جای اینکه با عیسی مسیح بر روی تخت نشسته باشند و به عنوان پادشاهان و کاهنان حکومت کنند، پیش تخت ایستادهاند. ولی در واقع چنین چیزی، یعنی تا اندازهای وفادار بودن وجود ندارد. یک شخص یا وفادار است یا بیوفا. بنابراین به این موضوع پی برده شد که این نبوت به گروه عظیم و بیشماری از همهٔ ملتها اشاره میکند که اکنون جمعآوری میشوند و امیدشان زمینی است. آنها ‹میشهایی› هستند که در متی ۲۵:۳۱-۴۶ قید شدهاند و ‹گوسفندان دیگری› هستند که در یوحنا ۱۰:۱۶ به آنها اشاره میشود.
صلیب — نشانهای غیرمسیحی
۱۹، ۲۰. چرا صلیب نمیتواند نشانهای از مسیحیت واقعی باشد؟
۱۹ شاگردان کتاب مقدس طی سالهای بسیاری صلیب را به عنوان نشانهٔ مسیحیت، بااهمیت جلوه دادند. آنها حتی سنجاق سینهٔ «صلیب و تاج» داشتند. بر طبق ترجمهٔ کینگ جیمز، عیسی از پیروانش خواست که «صلیب» خود را بردارند، و عدهٔ بسیاری اعتقاد پیدا کردند که او بر روی صلیب اعدام شد. (متی ۱۶:۲۴؛ ۲۷:۳۲) این نشانه طی دههها بر روی جلد مجلهٔ برج دیدهبانی نیز به چشم میخورد.
۲۰ کتاب ثروتها که در سال ۱۹۳۶ توسط انجمن به چاپ رسید، روشن کرد که عیسی نه بر روی صلیب، بلکه بر روی تیری قائم یا دار، اعدام شد. بر طبق منبعی معتبر، کلمهٔ یونانی (استاروس) که در ترجمهٔ کینگ جیمز «صلیب» ترجمه شده است، «در درجهٔ اول بر تیر یا دار قائم دلالت میکند. [این تیر یا دار باید] از شکل مذهبی صلیبی که دو تیر دارد متمایز شود. . . . منشأ این شکل، از کلدهٔ باستان بود و به عنوان نشانهٔ خدایی به نام تموز به کار میرفت.» وسیلهای که عیسی بر روی آن به میخ کشیده شد، نه تنها نباید پرستیده شود، بلکه باید با حس انزجار به آن نگریست.
۲۱. در مقالهٔ بعدی چه چیزی بررسی خواهد شد؟
۲۱ نمونههای بیشتری از تابشهای زیاد نور و تابشهایی که ممکن است کم به نظر بیایند، وجود دارد. برای بحث و گفتگو دربارهٔ آنها، لطفاً مقالهٔ بعدی را ملاحظه کن.
[پاورقیها]
a چاپ انجمن کتاب مقدس و رسالهٔ برج دیدهبانی.
b به مرور زمان چنین فهمیده شد که اگر مهمترین تولدی که تا بحال رخ داده است، نمیتواند جشن گرفته شود، بنابراین نباید هیچ تولدی را جشن بگیریم. وانگهی، نه اسرائیلیان و نه مسیحیان اولیه، هیچکدام تولد را جشن نمیگرفتند. کتاب مقدس فقط دو تولد را ذکر میکند، یکی تولد فرعون و دیگری تولد هیرودیس آنتیپاس. هر دو جشن به وسیلهٔ قتل لکهدار شد. شاهدان یَهُوَه جشن تولد نمیگیرند، چون این رسم دارای ریشهٔ بتپرستانه است و گرایش به تجلیل کسی دارد که تولدش جشن گرفته میشود. — پیدایش ۴۰:۲۰-۲۲؛ مرقس ۶:۲۱-۲۸.
c تعدادی از فرقههای مسیحیت این خطا را انجام دادند. لوتری اسمی بود که دشمنان مارتین لوتر به پیروان او دادند، و آنها هم سپس این نام را پذیرفتند. به همین ترتیب نیز باپتیستها اسمی را اتخاذ کردند که غیرباپتیستها به آنها دادند، چون دربارهٔ تعمیدی که با فرو رفتن در آب انجام میشود، موعظه میکردند. تا حدودی به طور مشابه، متدیستها نامی را پذیرفتند که یک غیرمتدیست به آنها داده بود. دائرةالمعارف کتاب جهان، راجع به اینکه چگونه انجمن دوستان، کویکرها نامیده شد چنین میگوید: «کلمهٔ کویکر در اصل به منظور توهینی به فاکس [بنیانگذار آن] بود که به یک قاضی انگلیسی گفت تا ‹در برابر کلام خدا به لرزه درآید.› قاضی، فاکس را ‹کویکر› نامید.»
آیا به یاد میآوری؟
◻ «غلام امین و دانا» کیست، و ‹اهل خانه› چه کسانی هستند؟
◻ برخی از تابشهای اولیهٔ نور در زمان معاصر چه بودند؟
◻ چرا نام جدید، شاهدان یَهُوَه، مناسب بود؟
◻ کدام حقایق چشمگیر در سال ۱۹۳۵ آشکار شدند؟