آنان در دنیایی ناآرام به صلح دسترسی پیدا کردند

تصویر روی جلد این مجله صحنه‌ای را از جنگی سخت در بوسنی و هرزگوین نشان می‌دهد.‏ آیا صلح می‌تواند در چنین مکانی وجود داشته باشد؟‏ بلی،‏ گرچه باعث بسی تعجب است.‏ در حالی که گروههای کاتولیک،‏ ارتدوکس و مسلمان در آن سرزمین مصیبت‌زده بر سر قلمرو می‌جنگند،‏ افراد بسیاری آرزوی صلح را دارند و عده‌ای نیز به آن دست یافته‌اند.‏

خانوادهٔ دارِم،‏ شاهد یَهُوَه بودند و در سارایوو سکونت داشتند.‏ این خانواده با وجود آن همه ناآرامی در آن شهر،‏ مطابق معمول به ملاقات مردم می‌رفتند تا بشارت ملکوت خدا را به آنان ابلاغ کنند.‏ (‏متی ۲۴:‏۱۴‏)‏ چرا؟‏ زیرا خانوادهٔ دارِم می‌دانستند که این ملکوت،‏ حکومتی واقعی است و اینکه هم‌اکنون در آسمان حکمرانی می‌کند.‏ آنان همچنین می‌دانستند که این ملکوت بهترین و تنها امید بشر برای صلح است.‏ شاهدان یَهُوَه به چیزی که پولس رسول آن را «بشارت مصالحه» نامید،‏ اطمینان کامل دارند.‏ (‏افسسیان ۲:‏۱۷‏)‏ به همت مردمی مانند بُزُ و هِنا دارِم،‏ امروز اشخاص بسیاری در بوسنی و هرزگوین به صلح دسترسی پیدا می‌کنند.‏

برقراری صلحی واقعی

دربارهٔ خانوادهٔ دارِم،‏ مطلب بیشتری برای گفتن وجود دارد.‏ لیکن ابتدا اجازه بدهید دربارهٔ زوج دیگری که آنان نیز به ملکوت خدا اطمینان دارند،‏ صحبت کنیم.‏ نام این زوج آرتور و آرینا است.‏ آرتور و آرینا با پسران جوانشان در یکی از جمهوریهای اتحاد جماهیر شوروی سابق زندگی می‌کردند.‏ وقتی جنگ داخلی سر گرفت،‏ آرتور برای یکی از طرفین می‌جنگید.‏ ولی دیری نپایید که آرتور از خودش پرسید:‏ ‹چرا دارم علیه این مردمی که سابقاً در کنار هم زندگی می‌کردیم،‏ می‌جنگم؟‏› آرتور کشور را ترک کرد و با مشکلات فراوان به همراه خانوادهٔ نوپای خویش،‏ خود را به استونی رسانید.‏

آرتور در موقع دیدار از سن‌پطرزبورگ،‏ با شاهدان یَهُوَه برخورد کرد و آنچه که دربارهٔ ملکوت خدا شنید،‏ وی را تحت تأثیر قرار داد.‏ بنا بر ارادهٔ یَهُوَه،‏ بزودی ملکوت او تنها حکومتی خواهد بود که بر انسانها حکمرانی خواهد کرد.‏ (‏دانیال ۲:‏۴۴‏)‏ سپس زمین به مکانی تبدیل خواهد شد که صلح بر آن حکمفرما خواهد بود،‏ عاری از هر جنگ داخلی و یا درگیری بین‌المللی.‏ اشعیا راجع به آن زمان نبوت کرد:‏ «در تمامئ کوه مقدّس من ضرر و فسادی نخواهند کرد زیرا که جهان از معرفت خداوند پُر خواهد بود مثل آبهائیکه دریا را میپوشاند.‏»—‏اشعیا ۱۱:‏۹‏.‏

آرتور با مشاهدهٔ اثر یک هنرمند از آن زمین مملو از صلح و صفا در کتاب راهنمای مطالعهٔ کتاب مقدسی که یک شاهد به وی نشان داد،‏ گفت که او نیز در جایی زندگی می‌کرده که شبیه به این تصویر است.‏ لیکن اکنون آن مکان توسط جنگ داخلی خراب شده است.‏ آرتور و خانواده‌اش به استونی بازگشتند و حالا کتاب مقدس را با شاهدان یَهُوَه مطالعه می‌کنند و در حال یادگیری بیشتر دربارهٔ ملکوت خدا هستند.‏

صلح در حین ناآرامی

مزمور ۳۷:‏۳۷ نقل می‌کند:‏ «مرد کامل را ملاحظه کن و مرد راست را ببین زیرا که عاقبت آن مرد سلامتی است.‏» در واقع،‏ صلح برای شخصی که در نظر خدا کامل،‏ منزه و درست‌کردار می‌باشد،‏ فقط محدود به آینده نیست.‏ او حتی در حال حاضر نیز از صلح برخوردار است.‏ چگونه چنین چیزی ممکن است؟‏ به سرگذشت مردی به نام پاؤل توجه کنید.‏

پاؤل در اردوگاه پناهندگان در منطقهٔ دورافتاده‌ای در جنوب غربی اتیوپی زندگی می‌کند،‏ ولی او در واقع از یک کشور مجاور می‌آید.‏ پاؤل در سرزمین خود،‏ یکی از شاهدان یَهُوَه را که برای یک شرکت نفتی کار می‌کرد،‏ ملاقات نمود و این مرد به او یک کتاب راهنمای مطالعهٔ کتاب مقدس با نام حقیقتی که به حیات ابدی هدایت می‌کند،‏ داد.‏a بعدها پاؤل دیگر آن شاهد را ندید،‏ اما آن کتاب را با دقت مطالعه کرد.‏ جنگ داخلی موجب شد که پاؤل به آن اردوگاه پناهندگان در اتیوپی بیاید و او در آنجا دربارهٔ آنچه که فرا گرفته بود با دیگران نیز صحبت کرد.‏ گروه کوچکی گفته‌های پاؤل را به عنوان حقیقت پذیرفتند.‏ خیلی زود این افراد نیز به نوبهٔ خود بر اساس آنچه که یاد گرفته بودند،‏ در اردوگاه به دیگران موعظه کردند.‏

پاؤل نامه‌ای به دفتر مرکزی انجمن برج دیده‌بانی نوشت و در آن درخواست کمک کرد.‏ خادمی که از آدیس آبابا ارسال شد،‏ وقتی دید که ۳۵ نفر منتظر او و آمادهٔ فراگیری بیشتر دربارهٔ ملکوت خدا هستند،‏ تعجب کرد.‏ ترتیب لازم داده شد تا به طور مرتب به آنان یاری شود.‏

چگونه می‌توان گفت که انسانهایی مانند پاؤل از صلح برخوردارند؟‏ این اشخاص زندگی آسانی ندارند،‏ معهذا به خدا ایمان دارند.‏ آنان وقتی در شرایط ناآرام این دنیا قرار می‌گیرند،‏ به نصیحت کتاب مقدس عمل می‌کنند:‏ «برای هیچ چیز اندیشه مکنید بلکه در هر چیز با صلوة و دعا با شکرگذاری مسئولات خود را بخدا عرض کنید.‏» در نتیجه،‏ این اشخاص از آسودگی خاطری برخورداند که در این روزها نادر است.‏ کلام پولس رسول به جماعت فیلیپیان،‏ در مورد آنان صدق می‌کند که گفت:‏ «سلامتئ [«صلح»،‏ دج‏] خدا که فوق از تمامئ عقل است دلها و ذهنهای شما را در مسیح عیسی نگاه خواهد داشت.‏» در واقع،‏ این مردم احساس می‌کنند که رابطهٔ نزدیکی با یَهُوَه یعنی «خدای سلامتی» دارند.‏—‏فیلپیان ۴:‏۶،‏ ۷،‏ ۹‏.‏

صلحی در حال حاضر

عیسی مسیح،‏ پادشاه ملکوت خدا،‏ بر تخت پادشاهی جلوس کرده است و کتاب مقدس او را «سَرْوَرِ سلامتی» می‌نامد.‏ (‏اشعیا ۹:‏۶‏)‏ نبی دوران باستان دربارهٔ عیسی گفت:‏ «او با امّتها بسلامتی تکلّم خواهد نمود و سلطنت او از دریا تا دریا و از نهر تا اقصای زمین خواهد بود.‏» (‏زکریا ۹:‏۱۰‏)‏ این کلام الهام‌شده تأثیر عمیقی بر روی زندگی مردی به نام حوزِ گذاشت.‏

حوزِ چندی پیش در زندان بسر می‌برد.‏ او یک تروریست بود و در حالیکه تدارک انفجار یک پاسگاه پلیس را می‌دید،‏ دستگیر شده بود.‏ حوزِ فکر می‌کرد فقط خشونت می‌تواند دولت را مجبور به بهبود بخشیدن به اوضاع کشورش سازد.‏ وقتی حوزِ در زندان بود،‏ شاهدان یَهُوَه کتاب مقدس را با زن او مطالعه کردند.‏

خود حوزِ نیز بعد از آزاد شدن از زندان،‏ شروع کرد به مطالعهٔ کتاب مقدس و دیری نگذشت که کلام مزمور ۸۵:‏۸ در مورد او صدق کرد:‏ «آنچه خدا یَهُوَه میگوید خواهم شنید،‏ زیرا بقوم خود و بمقدّسان خویش بسلامتی خواهد گفت.‏» این آیه با چنین هشداری خاتمه می‌یابد:‏ ‏«تا بسوی جهالت برنگردند.‏» بنابراین،‏ فردی که جویای صلح یَهُوَه می‌باشد،‏ سعی نمی‌کند عملی خودسرانه یا مخالف ارادهٔ او انجام دهد.‏

امروز،‏ حوزِ و همسرش خادمین مسیحی شده‌اند.‏ حالا این دو توجه دیگران را به ملکوت یَهُوَه جلب می‌نمایند یعنی راه‌حل همان مشکلاتی که حوزِ سابقاً سعی داشت آنها را با بمب دست‌ساز برطرف نماید.‏ حوزِ و همسرش به کتاب مقدس توکل می‌کنند که می‌گوید:‏ «‏خداوند نیز چیزهای نیکو را خواهد بخشید.‏» (‏مزمور ۸۵:‏۱۲‏)‏ در واقع،‏ حوزِ تازگی به دیدن همان پاسگاهی رفت که در گذشته طرح نابودی آن را ریخته بود.‏ به چه منظور؟‏ تا با چند خانواده که اکنون در آنجا سکونت داشتند دربارهٔ ملکوت خدا صحبت کند.‏

مردمی صلح‌جو

کتاب مقدس در مزمور ۳۷:‏۱۰،‏ ۱۱ می‌گوید:‏ «هان بعد از اندک زمانی شریر نخواهد بود.‏ در مکانش تأمّل خواهی کرد و نخواهد بود.‏ و امّا حلیمان وارث زمین خواهند شد،‏ و از فراوانئ سلامتی متلذّذ خواهند گردید.‏» چه امید پرشکوهی!‏

با این حال،‏ توجه کنید که فقط «حلیمان» از صلح یَهُوَه برخوردار خواهند بود.‏ کسانی که در جستجوی صلح هستند،‏ بدیهی است باید بیاموزند که صلح‌آمیز رفتار کنند.‏ این مسئله در مورد کیت که در زلاند نو زندگی می‌کند نیز صدق می‌کرد.‏ می‌گویند که کیت «قوی و سرسخت،‏ تندخو و اهل جر و بحث بود.‏» کیت عضو یک دستهٔ تبهکاری بود و در خانه‌ای زندگی می‌کرد که بی‌اغراق،‏ یک قلعه بود و در حیاط آن سه سگ نگهبانی می‌دادند تا از ورود مهاجمین جلوگیری کنند.‏ زن کیت که مادر شش فرزند وی بود،‏ از او طلاق گرفته بود.‏

شاهدان یَهُوَه به ملاقات کیت رفتند و بشارت آنان تأثیر فراوانی بر روی او گذاشت.‏ طولی نکشید که کیت و فرزندانش شروع به حاضر شدن در جلسات شاهدان کردند.‏ او موهای خود را که به کمرش می‌رسید کوتاه کرد و با همقطاران پیشین خود راجع به ملکوت خدا صحبت کرد.‏ برخی از این اشخاص نیز شروع به مطالعهٔ کتاب مقدس کردند.‏

کیت،‏ مانند میلیونها انسان خوش‌نیت دیگر در سطح دنیا،‏ اکنون به این کلام پطرس رسول عمل می‌کند که گفت:‏ «هر که میخواهد حیاترا دوست دارد و ایّام نیکو بیند .‏ .‏ .‏ از بدی اعراض نماید و نیکوئیرا بجا آوَرَدْ.‏ سلامتیرا بطلبد و آنرا تعاقب نماید.‏» (‏۱پطرس ۳:‏۱۰،‏ ۱۱‏)‏ همسر سابق کیت،‏ به ازدواج مجدد با او رضایت داد و امروز،‏ کیت یاد می‌گیرد که «سلامتیرا بطلبد و آنرا تعاقب نماید.‏»‏

صلح یَهُوَه زندگی افراد بسیاری را نجات داده است،‏ از جمله زندگی یک قهرمان پیشین ورزش را که متولد اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی سابق می‌باشد.‏ این مرد در مسابقات المپیک برندهٔ مدال شد،‏ لیکن بعدها سرخورده و مأیوس،‏ خود را آلوده به مواد مخدر و الکل ساخت.‏ سرانجام او بعد از سپری کردن ۱۹ سال پرواقعه،‏ شامل سه سال زندان با اعمال شاقه در سیبری،‏ یک سفر دریایی به صورت قاچاق به کانادا و دو بار به حال مرگ افتادن به علت مصرف مواد مخدر،‏ به خدا دعا کرد که به او کمک کند تا بتواند مقصود واقعی زندگی را پیدا کند.‏ یک برنامهٔ مطالعهٔ کتاب مقدس با شاهدان روسی‌زبان یَهُوَه به او کمک کرد تا جواب سؤالاتش را پیدا کند.‏ امروز،‏ این شخص همانند میلیونها نفر دیگر،‏ به صلح با خدا و خویشتن دست یافته است.‏

امید رستاخیز

در آخر،‏ اجازه بدهید برگردیم سراغ بُزُ و هِنا دارِم که در سارایوو زندگی می‌کردند.‏ این زوج،‏ یک دختر پنج‌ساله داشتند به اسم ماگدالِنا.‏ در ژوئیه پارسال،‏ هنگامی که آنان در حال خارج شدن از منزل بودند تا بار دیگر به موعظه بپردازند،‏ ناگهان انفجار یک گلولهٔ توپ هر سهٔ آنان را به هلاکت رساند.‏ ولی آن صلحی که بُزُ و هِنا،‏ راجع به آن به دیگران موعظه می‌کردند چطور؟‏ آیا به هلاکت رسیدن آنان توسط انفجار گلولهٔ توپ،‏ ثابت می‌کند که آن صلح،‏ صلح واقعی نبود؟‏

به هیچ وجه!‏ مصیبت،‏ در این سیستم اتفاق می‌افتد.‏ عده‌ای از مردم توسط بمب و یا گلولهٔ توپ کشته می‌شوند.‏ عده‌ای دیگر به سبب بیماری و یا صانحه جان خود را از دست می‌دهند.‏ خیلی‌ها از پیری می‌میرند.‏ حتی کسانی که از صلح خدا برخوردارند نیز از این وقایع مصون نیستند.‏ با این همه،‏ احتمال چنین وقایعی آنان را ناامید نمی‌کند.‏

عیسی به مَرتا وعده داد:‏ «من قیامت و حیات هستم،‏ هر که بمن ایمان آورد اگر مرده باشد زنده گردد.‏» (‏یوحنا ۱۱:‏۲۵‏)‏ خانوادهٔ دارِم،‏ مثل همهٔ شاهدان یَهُوَه،‏ به این وعده اعتقاد داشتند.‏ خانوادهٔ دارِم همچنین ایمان داشتند که اگر جان خود را از دست بدهند،‏ بر روی زمینی رستاخیز خواهند یافت که صلح به طور واقعی بر آن حکمفرما خواهد بود.‏ یَهُوَه خدا «هر اشکی از چشمان ایشان پاک خواهد کرد و بعد از آن موت نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد نمود زیرا که چیزهای اوّل درگذشت.‏»—‏مکاشفه ۲۱:‏۴‏.‏

عیسی درست قبل از مرگ خود،‏ به پیروانش گفت:‏ «سلامتئ خود را بشما میدهم،‏ .‏ .‏ .‏ دل شما مضطرب و هراسان نباشد.‏» (‏یوحنا ۱۴:‏۲۷‏)‏ ما از بابت اینکه خانوادهٔ دارِم در چنین صلحی بسر می‌بردند خوشحالیم و یقین داریم که در موقع رستاخیز از صلح و آرامش بیشتری برخوردار خواهند بود.‏ برای آنانی که یَهُوَه یعنی خدای صلح را پرستش می‌کنند خوشحالیم.‏ چنین کسانی صلح و آرامش خاطر دارند.‏ این اشخاص با خدا در صلح بسر می‌برند.‏ آنان میان خود و دیگران صلح ایجاد می‌کنند.‏ آنان همچنین به وجود آینده‌ای همراه با صلح اطمینان دارند.‏ بلی،‏ این افراد علی‌رغم زندگی در دنیایی ناآرام،‏ به صلح دست یافته‌اند.‏ در واقع،‏ همهٔ کسانی که خدا را با روح و حقیقت پرستش می‌کنند،‏ از صلح برخوردار می‌باشند.‏ امید است که شما نیز به چنین صلحی دسترسی پیدا کنید.‏

‏[پاورقی]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۷]‏

این افراد علی‌رغم زندگی در دنیایی ناآرام،‏ به صلح دسترسی پیدا کرده‌اند