امنیت واقعی هم‌اکنون و برای همیشه
تردیدی نیست که یَهُوَه خدا قادر است امنیت قوم خود را تأمین نماید. او «قادر مطلق» میباشد. (مزمور ۶۸:۱۴) نام بی‌همتای او چنین معنی می‌دهد: «او سببِ شدن می‌گردد.» این امر نشانگر این است که در عالم، او تنها شخصی میباشد که به منظور تکمیل وعده و انجام ارادهٔ خود، قادر است بر هر مشکلی فائق آید. خود خدا چنین بیان می‌کند: «همچنان کلام من که از دهانم صادر گردد خواهد بود. نزد من بی‌ثمر نخواهد برگشت بلکه آنچه را که خواستم بجا خواهد آورد و برای آنچه آنرا فرستادم کامران خواهد گردید.»—اشعیا ۵۵:۱۱.
خدا امنیت کسانی را که بر او توکل می‌کنند، تأمین می‌نماید. کلام او این مسئله را تضمین می‌کند. سلیمان، پادشاه حکیم، تحت الهام از جانب خدا اظهار داشت: «اسم خداوند بُرج حصین است، که مرد عادل در آن میدود و ایمن میباشد.» سلیمان همچنین می‌افزاید: «هر که بر خداوند توکّل نماید سرافراز خواهد شد.»—امثال ۱۸:۱۰؛ ۲۹:۲۵.
امنیت برای خادمین خدا
یَهُوَه همیشه امنیت کسانی را که بر او اتکا کرده‌اند، تأمین کرده است. برای مثال، ارمیای نبی از محافظت خدا برخوردار گشت. وقتی سپاهیان بابل، اورشلیم مرتد را تحت محاصرهٔ خود درآورده بودند، مردم مجبور بودند ‹نانرا بوزن و عُسرت و تنگدستی بخورند.› (حزقیال ۴:۱۶) اوضاع آنقدر وخیم شده بود که برخی از زنان، فرزندان خود را می‌پختند و می‌خوردند. (مراثی ۲:۲۰؛ ۴:۱۰) گرچه در آن موقع، ارمیا به سبب موعظهٔ دلیرانهٔ خود در بند بود، یَهُوَه باعث شد که «هر روز قرص نانی از کوچهٔ خبّازان باو دادند تا همهٔ نان از شهر تمام شد.»—ارمیا ۳۷:۲۱.
وقتی اورشلیم به تسخیر بابلیان درآمد، ارمیا نه کشته شد و نه همچون زندانی به بابل برده شد، بلکه «رئیس جلّادان [بابلی] او را توشهٔ راه و هدیه داد و او را رها نمود.»—ارمیا ۴۰:۵.
قرنها بعد، عیسی مسیح خادمین خدا را خاطرجمع نموده و گفت: «اندیشه مکنید و مگوئید چه بخوریم یا چه بنوشیم یا چه بپوشیم. زیرا که در طلب جمیع این چیزها امّتها میباشند امّا پدر آسمانئ شما میداند که بدین همه چیز احتیاج دارید. لیکن اوّل ملکوت خدا و عدالت او را بطلبید که اینهمه برای شما مزید خواهد شد.»—متی ۶:۳۱-۳۳.
آیا این، بدان معنی است که خادمین یَهُوَه در مقابل تمام مصائب و فجایع امروزی از حفاظت الهی برخودار خواهند بود؟ خیر، چنین چیزی نیست. افراد امین در مقابل آسیب و زیان، مصون نیستند. مسیحیان حقیقی بیمار می‌شوند، مورد شکنجه و آزار قرار می‌گیرند، قربانی تبهکاری واقع می‌گردند، در سوانح جان خود را از دست می‌دهند و به طرق دیگر نیز رنج می‌برند.
گرچه یَهُوَه در حال حاضر، امنیت کامل را در برابر صدمات و آسیبها ایجاد نمی‌نماید، اما گزارشات رسیده نمایانگر این هستند که هم‌اکنون او به طور حتم، از نیروی خود در جهت تأمین و محافظت از خادمین خود استفاده می‌کند. مسیحیان همچنین از بسیاری مشکلات در امان میباشند، چرا که آنان اصول کتاب مقدس را در زندگی خود به اجرا می‌گذارند. (امثال ۲۲:۳) علاوه بر این، مسیحیان از امنیتی برخوردارند که حاصل از معاشرت جهانی با برادران و خواهران روحانیی میباشد که در مواقع نیاز، به اعانت و یاری یکدیگر می‌شتابند. (یوحنا ۱۳:۳۴، ۳۵؛ رومیان ۸:۲۸) برای مثال، در واکنش نسبت به اوضاع اسفناک برادران خود در کشور روآندای جنگ‌زده، شاهدان یَهُوَه در اروپا، بلافاصله بعد از جمع‌آوری اعانه، مقدار ۶۵ تن لباس و به مبلغ ۰۰۰,۶۰۰,۱ دلار دارو، مواد غذایی و مایحتاج دیگر برای ایشان ارسال نمودند.—با اعمال ۱۱:۲۸، ۲۹ مقایسه شود.
با وجود اینکه یَهُوَه اجازه می‌دهد مسیحیان حقیقی تحت آزمایشات و سختیها قرار گیرند، آنان یقین دارند که او به ایشان نیرو و حکمت داده و همچنین ایشان را کمک می‌کند تا یارای تحمل مسائل را داشته باشند. پولس رسول به هم‌ایمانان خود چنین نوشت: «هیچ تجربه [آزمایش] جز آنکه مناسب بشر باشد شما را فرو نگرفت امّا خدا امین است که نمیگذارد شما فوق طاقت خود آزموده شوید بلکه با تجربه [آزمایش] مفرّی [راه گریزی] نیز میسازد تا یارای تحمّل آنرا داشته باشید.»—۱قرنتیان ۱۰:۱۳؛ ترجمهٔ موکد دوزبانه، قرائت مابین سطرها از بنجامین ویلسون.
آنچه خدا برای قوم خود انجام می‌دهد
امروز، چند میلیون انسان هستند که خشنودی آنان در انجام ارادهٔ خدا میباشد. آنان مجبور نیستند به خدا خدمت کنند. دلیل اینکه آنان به خدا خدمت می‌کنند این است که او را می‌شناسند و به او محبت دارند. در مقابل، از آنجایی که یَهُوَه نیز به خادمین وفادار خود محبت دارد، او قصد دارد زمین را به بهشتی تبدیل کند که در آن، انسانهای مطیع برای همیشه از صلح، سلامتی و امنیت برخوردار خواهند بود.—لوقا ۲۳:۴۳.
خدا این کار را توسط حکومتی آسمانی میسر میسازد، حکومتی که پادشاه منتصب خدا، عیسی مسیح، در صدر آن حکمرانی می‌کند. (دانیال ۷:۱۳، ۱۴) کتاب مقدس به این حکومت اشاره نموده و آن را «ملکوت خدا» و «ملکوت آسمان» می‌نامد. (۱قرنتیان ۱۵:۵۰؛ متی ۱۳:۴۴) ملکوت خدا جایگزین کل حکومتهای بشری خواهد شد. در ازای داشتن حکومتهای بسیار بر روی زمین، فقط یک حکومت وجود خواهد داشت. آن حکومت، بعدالت بر روی تمامی زمین حکمرانی خواهد کرد.—مزمور ۷۲:۷، ۸؛ دانیال ۲:۴۴.
یَهُوَه از همه دعوت می‌کند که تحت حکمرانی ملکوت زندگی کنند. یکی از طریقهایی که او از ما دعوت بعمل می‌آورد، توزیع گستردهٔ کتاب مقدس است. این کتاب آنچه را که ملکوت برای بشر انجام خواهد داد، شرح می‌دهد. کتاب مقدس بالاترین رقم توزیع و پخش را در جهان دارا بوده و امروزه، کل آن و یا بخشی از آن به بیش از ۲۰۰۰ زبان در دسترس میباشد.
یَهُوَه خدا از روی محبت به مردم کمک می‌کند تا آنچه را که کتاب مقدس دربارهٔ ملکوت آموزش می‌دهد، درک کنند. برای انجام این مقصود، او انسانهایی را آموزش می‌دهد و سپس آنان را راهی نموده تا کتاب مقدس را برای دیگران توضیح دهند. در حال حاضر، بیش از پنج میلیون شاهد یَهُوَه، بشارت ملکوت خدا را در بیش از ۲۳۰ کشور اعلام می‌کنند.
امنیت واقعی برای همه؟
آیا همه از این دعوت استقبال نموده و می‌خواهند با پیروی از معیارهای عادلانهٔ خدا، تابع ملکوت او گردند؟ خیر، و علت آن این است که خیلی از مردم علاقه‌ای به انجام ارادهٔ خدا ندارند. آنان هر گونه کمکی را در جهت اصلاح زندگی خود رد می‌کنند. در واقع، آنان با عمل خود نشان می‌دهند مانند کسانی هستند که عیسی دربارهٔ ایشان گفت: ‹قلب این قوم سنگین شده و بگوشها بسنگینی شنیده‌اند و چشمان خود را بر هم نهاده‌اند مبادا بچشمها ببینند و بگوشها بشنوند و بدلها بفهمند و بازگشت کنند و [خدا] ایشانرا شفا دهد.›—متی ۱۳:۱۵.
با وجود کسانی که از زندگی کردن بر طبق طریقهای عادلانهٔ خدا امتناع می‌ورزند، اصلاً چگونه امنیت واقعی می‌تواند بر روی زمین وجود داشته باشد؟ چنین چیزی امکان‌پذیر نیست. مردمان بی‌خدا تهدیدی هستند برای امنیت کسانی که می‌خواهند به یَهُوَه خدمت کنند.
خدا مردم را مجبور نمی‌کند که روش خود را تغییر دهند، لیکن شرارت را نیز برای همیشه تحمل نخواهد کرد. اگر چه یَهُوَه با صبر و شکیبایی، مدام شاهدان خود را می‌فرستد تا طریقها و مقاصد او را به مردم تعلیم دهند، لیکن او برای مدت زیادی به این کار ادامه نخواهد داد. عیسی مسیح پیشگویی کرد: «باین بشارتِ ملکوت در تمام عالم موعظه خواهد شد تا بر جمیع امّتها شهادتی شود آنگاه انتهاء خواهد رسید.»—متی ۲۴:۱۴.
«انتهاء» برای کسانی که معیارهای خدا را رد می‌کنند به چه مفهومی خواهد بود؟ «انتهاء» برای آنان به معنی داوری سخت و همچنین نابودی ایشان خواهد بود. کتاب مقدس می‌گوید که ‹انتقام کشیده خواهد شد از آنانیکه خدا را نمیشناسند و انجیل خداوند ما عیسی مسیح را اطاعت نمیکنند. که ایشان بقصاص هلاکت جاودانی خواهند رسید از حضور خداوند و جلال قوّت او.›—۲تسالونیکیان ۱:۶-۹.
سرانجام —امنیت واقعی برای همیشه!
متعاقب نابودی کسانی که طریقهای صلح یَهُوَه را رد می‌کنند، تحت ملکوت خدا دورهٔ پرشکوه امنیت برای درستکاران روی زمین فرا خواهد رسید. (مزمور ۳۷:۱۰، ۱۱) آن دنیای جدید چقدر با این دنیایی که امروز در آن زندگی می‌کنیم فرق خواهد داشت!—۲پطرس ۳:۱۳.
قحطی و گرسنگی دیگر وجود نخواهد داشت. همه غذای فراوان برای خوردن خواهند داشت. کتاب مقدس می‌گوید، ‹همهٔ قومها از ضیافتی از لذایذ لذت خواهند برد.› (اشعیا ۲۵:۶) کمبود غذا وجود نخواهد داشت زیرا «فراوانئ غلّه در زمین بر قلّهٔ کوهها خواهد بود.»—مزمور ۷۲:۱۶.
مردم، دیگر در آلونکها و همچنین در حلبی‌آبادها و حصیرآبادها زندگی نخواهند کرد. تحت ملکوت خدا، همهٔ مردم صاحب خانه‌های خوب و مناسب خواهند بود و از محصول زمین خود به جهت تغذیه استفاده خواهند کرد. کتاب مقدس وعده می‌دهد که آنان: «خانه‌ها بنا کرده در آنها ساکن خواهند شد و تاکستانها غرس نموده میوهٔ آنها را خواهند خورد.»—اشعیا ۶۵:۲۱.
در عوض بی‌کاری رایج و متداول، کارهای سازنده و مفید وجود خواهد داشت و مردم نتایج خوب آن را خواهند دید. کلام خدا می‌گوید: «برگزیدگان من از عمل دستهای خود تمتّع خواهند بُرد. زحمت بیجا نخواهند کشید.»—اشعیا ۶۵:۲۲، ۲۳.
تحت حکمرانی خدا، مردم رنج نخواهند برد و از بیماری جان نخواهند سپرد. کلام خدا به ما اطمینان می‌بخشد: «ساکن آن نخواهد گفت که بیمار هستم.»—اشعیا ۳۳:۲۴.
در بهشت زمینی که بزودی تحقق می‌یابد، رنج و درد، غم و اندوه و همچنین مرگ از میان برداشته خواهد شد. بلی حتی مرگ! مردم تا ابد در بهشت زندگی خواهند کرد! کتاب مقدس به ما می‌گوید: «خدا هر اشکی از چشمان ایشان پاک خواهد کرد و بعد از آن موت نخواهد بود و ماتم و ناله و درد دیگر رو نخواهد نمود زیرا که چیزهای اوّل درگذشت.»—مکاشفه ۲۱:۴.
عاقبت، تحت حکمرانی عیسی مسیح، «سَرْوَرِ سلامتی،» زندگی بر روی زمین واقعاً امن خواهد شد. در واقع، امنیت جهانی تحت حکمرانی عادلانه و محبت‌آمیز یک حکومت وجود خواهد داشت و آن هم ملکوت خداست.—اشعیا ۹:۶، ۷؛ مکاشفه ۷:۹، ۱۷.
[نکتهٔ برجسته‌شده در صفحهٔ ۴/تصویر]
«امنیت بشر نشانگر ایمان به فرداست، . . . [ایمان به] دوام اوضاع سیاسی و اقتصادی.»—خانمی مقیم آسیا.
[نکتهٔ برجسته‌شده در صفحهٔ ۵/تصویر]
«چیزی که بیش از همه باعث می‌شود شما احساس ناامنی بکنید خشونت و بزهکاری است.»—مردی ساکن آمریکای جنوبی.
[نکتهٔ برجسته‌شده در صفحهٔ ۶/تصویر]
«من موقع حملات . . . احساس امنیت نمی‌کردم. وقتی کشوری در حال جنگ است، چطور مردم می‌توانند احساس امنیت بکنند؟»—یک شاگرد دبستانی در خاورمیانه.
[نکتهٔ برجسته‌شده در صفحهٔ ۷/تصویر]
«اگر بدانم که شب می‌توانم در خیابان راه بروم، بدون اینکه به من تجاوز بکنند، آنوقت احساس امنیت خواهم کرد.»—یک دختر دانش‌آموز در آفریقا.