تجرد—‏دری به روی فعالیت بدون اشتغال خاطر

‏«بدون هیچ اشتغال خاطر تمام وقت و هستی خود را وقف خداوند نمائید.‏»‏‏—‏۱قرنتیان ۷:‏۳۵‏،‏ انجیل شریف.‏

۱.‏ چه اخبار مضطرب‌کننده‌ای دربارهٔ مسیحیان قرنتس به دست پولس رسید؟‏

پولس رسول برای برادران مسیحی خود که در قُرِنتُس یونان به سر می‌بردند،‏ نگران بود.‏ او این جماعت را حدود پنج سال پیش،‏ در آن شهر مترقی که به علت فساد اخلاق آوازه داشت،‏ برقرار نمود.‏ حال،‏ تقریباً در سال ۵۵ د.‏م.‏،‏ در حالی که در اَفَسُس،‏ در آسیای صغیر بود،‏ از قرنتس گزارشهای نگران‌کننده‌ای دربارهٔ تفرقه‌های ناشی از پیروی از انسان و محکوم نکردن مورد شدیدی از فساد اخلاقی،‏ به دستش رسید.‏ علاوه بر این،‏ پولس نامه‌ای از سوی مسیحیان قرنتس دریافت کرد که در خصوص روابط جنسی،‏ تجرد،‏ ازدواج،‏ جدایی،‏ و ازدواج مجدد از وی راهنمایی خواستند.‏

۲.‏ فساد رایج اخلاقی در قرنتس ظاهراً چگونه بر مسیحیان آن شهر اثر گذاشته بود؟‏

^۲ چنین به نظر می‌رسید که فساد فاحش و رایج اخلاقی در قرنتس به دو طریق بر جماعت آن منطقه اثر گذاشته بود.‏ برخی از مسیحیان تسلیم جو حاکم بی‌بند و باری اخلاقی شده،‏ در مقابل فساد اخلاق چشم خود را می‌بستند.‏ (‏۱قرنتیان ۵:‏۱؛‏ ۶:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ ظاهراً برخی دیگر،‏ با نشان دادن واکنش منفی نسبت به لذتهای شهوانی که در آن شهر به طور آشکار دیده می‌شد،‏ افراطی عمل نموده توصیه کردند که از هرگونه آمیزش جنسی پرهیز شود،‏ حتی در مورد زوجهایی که ازدواج کرده بودند.‏—‏۱قرنتیان ۷:‏۵‏.‏

۳.‏ پولس در اولین نامهٔ خود به قرنتیان،‏ ابتدا به چه موضوعاتی پرداخت؟‏

^۳ پولس در نامهٔ بلندبالایی که به قرنتیان نوشت،‏ ابتدا به مشکل تفرقه اشاره کرد.‏ (‏۱قرنتیان،‏ بابهای ۱-‏۴‏)‏ او صمیمانه از آنها درخواست کرد که از پیروی از انسان،‏ که می‌تواند فقط به اختلافات زیان‌آور منجر شود،‏ دوری جویند.‏ آنها باید به عنوان «همکاران» خدا متحد باشند.‏ وی سپس دربارهٔ پاکیزه نگهداشتن جماعت از لحاظ اخلاقی،‏ تعلیمات ویژه‌ای را به آنان داد.‏ (‏بابهای ۵،‏ ۶‏)‏ این رسول،‏ بعد به بررسی نامه‌ای که آنان نوشته بودند،‏ پرداخت.‏

تجرد توصیه شد

۴.‏ منظور پولس از این گفته که «مرد را نیکو آنست که زنرا لمس نکند» چه بود؟‏

^۴ او سخن خود را چنین آغاز نمود:‏ «امّا دربارهٔ آنچه بمن نوشته بودید مرد را نیکو آنست که زنرا لمس نکند.‏» (‏۱قرنتیان ۷:‏۱‏)‏ عبارت «زنرا لمس نکند» در اینجا به معنی دوری از تماس بدنی با زن به منظور ارضای جنسی است.‏ از آنجایی که پولس قبلاً فسق را محکوم کرده بود،‏ حال به روابط جنسی در محدودهٔ ترتیبات زندگی زناشویی اشاره می‌کرد.‏ از اینرو،‏ پولس اکنون مجرد بودن را توصیه می‌کرد.‏ (‏۱قرنتیان ۶:‏۹،‏ ۱۶،‏ ۱۸‏؛‏ با پیدایش ۲۰:‏۶؛‏ امثال ۶:‏۲۹ مقایسه شود.‏)‏ او سپس نوشت:‏ «لکن بمجرّدین و بیوه‌زنان میگویم که ایشانرا نیکو است که مثل من بمانند.‏» (‏۱قرنتیان ۷:‏۸‏)‏ پولس مجرد و شاید بیوه بود.‏—‏۱قرنتیان ۹:‏۵‏.‏

۵،‏ ۶.‏ الف)‏ چرا واضح است که پولس شیوهٔ زندگی رهبانی را توصیه نمی‌کرد؟‏ ب)‏ چرا پولس تجرد را توصیه کرد؟‏

^۵ احتمالاً مسیحیان قرنتس با فلسفهٔ یونان که برخی از پیروان آن رهبانیت مفرط و یا انکار نفس را تحسین می‌کردند،‏ آشنایی پیدا کرده بودند.‏ آیا به این علت بود که قرنتیان از پولس پرسیدند،‏ آیا برای مسیحیان «نیکو» است که از هرگونه آمیزش جنسی دوری جویند؟‏ پاسخ پولس بازتابی از فلسفهٔ یونان نبود.‏ (‏کولسیان ۲:‏۸‏)‏ او بدون هیچ وجه تشابهی با کاتولیکهایی که عالم الهیات هستند،‏ در هیچ کجا توصیه نکرد که اشخاص مجرد زندگی رهبانی در صومعه یا دِیر را اختیار کنند،‏ چنانکه گویی از تقدس ویژه‌ای برخوردارند و می‌توانند با شیوهٔ زندگی و دعاهایشان به نجات خود کمک کنند.‏

^۶ پولس تجرد را «بجهة تنگئ این زمان» توصیه کرد.‏ (‏۱قرنتیان ۷:‏۲۶‏)‏ او به دوران سختی که مسیحیان می‌گذراندند و ازدواج می‌توانست آن را تشدید کند،‏ اشاره می‌کرد.‏ (‏۱قرنتیان ۷:‏۲۸‏)‏ او این پند را به مسیحیان مجرد داد:‏ «ایشانرا نیکو است که مثل من بمانند.‏» سخن او به بیوه‌ها این بود:‏ «اگر از زن جدا هستی دیگر زن مخواه.‏» وی در مورد بیوه‌زنان مسیحی نوشت:‏ «بحسب رای من خوشحالتر است اگر چنین بماند و من نیز گمان میبرم که روح خدا را دارم.‏»—‏۱قرنتیان ۷:‏۸،‏ ۲۷،‏ ۴۰‏.‏

هیچ اجباری در مجرد ماندن نیست

۷،‏ ۸.‏ چه چیز نشانگر آن است که پولس هیچ فرد مسیحی را به مجرد ماندن وادار نمی‌کرد؟‏

^۷ هنگامی که پولس این پند را داد،‏ روح‌القدس یَهُوَه بی‌تردید راهنمای پولس بود.‏ کل بیانات او راجع به تجرد و ازدواج،‏ نشانگر تعادل و خویشتنداری است.‏ او این مسئله را به وفاداری یا بی‌وفایی مربوط نساخت.‏ بلکه موضوع آزادی انتخاب است که مجرد بودن برای آنانی که قادرند در این وضعیت،‏ پاک و عفیف بمانند،‏ در کفهٔ سنگین‌تر قرار دارد.‏

^۸ پولس بلافاصله پس از این گفته که «مرد را نیکو آنست که زنرا لمس نکند،‏» افزود:‏ «لکن بسبب زنا هر مرد زوجهٔ خود را بدارد و هر زن شوهر خود را بدارد.‏» (‏۱قرنتیان ۷:‏۱،‏ ۲‏)‏ وی پس از اینکه به مجردان و بیوه‌زنان نصیحت می‌کند که «مثل من بمانند،‏» بی‌درنگ می‌افزاید:‏ «لکن اگر پرهیز ندارند نکاح بکنند زیرا که نکاح از آتِش هوس بهتر است.‏» (‏۱قرنتیان ۷:‏۸،‏ ۹‏)‏ مجدداً پند او به بیوه‌ها از این قرار بود:‏ «دیگر زن مخواه.‏ لکن هر گاه نکاح کردی گناه نورزیدی.‏» (‏۱قرنتیان ۷:‏۲۷،‏ ۲۸‏)‏ این پند متعادل،‏ بازتابی از آزادی انتخاب است.‏

۹.‏ بر طبق گفتهٔ عیسی و پولس،‏ چگونه ازدواج و تجرد هر دو نعمتهایی از جانب خدا هستند؟‏

^۹ پولس نشان داد که ازدواج و تجرد،‏ هر دو نعمتهایی از جانب خدا هستند.‏ «میخواهم که همهٔ مردم مثل خودم باشند،‏ لکن هر کس نعمتی خاصّ از خدا دارد یکی چنین و دیگری چنان.‏» (‏۱قرنتیان ۷:‏۷‏)‏ او بدون شک گفتهٔ عیسی را در خاطر داشت.‏ عیسی پس از تصدیق این امر که ازدواج از جانب خداست،‏ نشان داد که تجرد داوطلبانه به منظور خدمت به منافع ملکوت،‏ نعمتی خاص است:‏ «تمامئ خلق اینکلام را نمی‌پذیرند مگر بکسانیکه عطا شده است.‏ زیرا که خصی‌ها میباشند که از شکم مادر چنین متولّد شدند و خصی‌ها هستند که از مردم خصی شده‌اند و خصی‌ها میباشند که بجهة ملکوت خدا خود را خصی نموده‌اند،‏ آنکه توانائی قبول دارد بپذیرد.‏»—‏متی ۱۹:‏۴-‏۶،‏ ۱۱،‏ ۱۲‏.‏

پذیرفتن نعمت تجرد

۱۰.‏ چگونه یک فرد می‌تواند نعمت تجرد را ‹بپذیرد›؟‏

^۱۰ هنگامی که عیسی و پولس از تجرد به عنوان ‹نعمت› صحبت کردند،‏ هیچکدام نگفتند که نعمتی معجزه‌آساست و فقط تعداد معدودی از آن برخوردارند.‏ عیسی گفت که «تمامئ خلق [این نعمت را] نمی‌پذیرند،‏» و آنانی را که توانایی پذیرش آن را داشتند به «پذیرفتن آن» ترغیب نمود،‏ کاری که خود وی و پولس کردند.‏ درست است،‏ پولس نوشت:‏ «نکاح از آتِش هوس بهتر است،‏» اما او از کسانی صحبت می‌کرد که ‹نمی‌توانند جلوی امیال خود را بگیرند.‏› (‏۱قرنتیان ۷:‏۹‏،‏ ا ش‏)‏ پولس در نوشته‌های پیشین نشان داد که مسیحیان می‌توانند از سوختن در آتش هوس خودداری نمایند.‏ (‏غلاطیان ۵:‏۱۶،‏ ۲۲-‏۲۴‏)‏ رفتار کردن به روح به این معناست که اجازه دهیم روح یَهُوَه هادی همهٔ قدمهایی که برمی‌داریم باشد.‏ آیا مسیحیان جوان می‌توانند این کار را بکنند؟‏ بله،‏ در صورتی که کلام یَهُوَه را از نزدیک دنبال نمایند.‏ مزمورنویس چنین نوشت:‏ «بچه چیز مرد [یا زن] جوان راه خود را پاک میسازد،‏ بنگاه داشتنش موافق کلام تو.‏»—‏مزمور ۱۱۹:‏۹‏.‏

۱۱.‏ منظور از ‹رفتار کردن بر حسب روح› چیست؟‏

^۱۱ این امر مستلزم برحذر بودن از افکار و عقاید بی‌بندوبارانه‌ای است که به وسیلهٔ بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی،‏ فیلمها،‏ مقاله‌های مجلات،‏ کتابها،‏ و ترانه‌ها اشاعه می‌شوند.‏ اینگونه افکار،‏ افکار جسمانی هستند.‏ یک مسیحی جوان،‏ چه دختر و چه پسر،‏ که بخواهد تجرد را بپذیرد باید ‹نه بحسب جسم بلکه بر حسب روح رفتار کند.‏ زیرا آنانیکه بر حسب جسم هستند در چیزهای جسم تفکّر میکنند و امّا آنانیکه بر حسب روح هستند در چیزهای روح [تفکر می‌کنند].‏› (‏رومیان ۸:‏۴،‏ ۵‏)‏ چیزهای روح،‏ عادل،‏ پاک،‏ جمیل و فاضل هستند.‏ مسیحیان،‏ پیر و جوان،‏ کار خوبی می‌کنند که ‹در آنها تفکّر کنند.‏›—‏فیلپیان ۴:‏۸،‏ ۹‏.‏

۱۲.‏ پذیرفتن نعمت تجرد تا حد بسیاری مستلزم چیست؟‏

^۱۲ نعمت تجرد را پذیرفتن تا حد بسیاری به این موضوع بستگی دارد که فرد آن را از صمیم قلب هدف خود قرار دهد و برای دنبال کردن این هدف،‏ از طریق دعا از یَهُوَه کمک بطلبد.‏ (‏فیلپیان ۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ پولس نوشت:‏ «کسیکه در دل خود پایدار است و احتیاج ندارد بلکه در ارادهٔ خود مختار است و در دل خود جازم است که باکرهٔ خود را نگاه دارد نیکو میکند.‏ پس هم کسیکه بنکاح دهد نیکو میکند و کسیکه بنکاح ندهد نیکوتر مینماید.‏»—‏۱قرنتیان ۷:‏۳۷،‏ ۳۸‏.‏

تجرد همراه با هدف

۱۳،‏ ۱۴.‏ الف)‏ پولس رسول چه مقایسه‌ای بین مسیحیان مجرد و متأهل انجام داد؟‏ ب)‏ فقط در چه صورت یک مسیحی از کسانی که متأهل هستند،‏ «نیکوتر مینماید»؟‏

^۱۳ تجرد به تنهایی گرانقدر نیست.‏ پس از چه لحاظ می‌تواند «نیکوتر» باشد؟‏ از این لحاظ که فرد،‏ آزادیی را که تجرد به همراه دارد چگونه به کار ببرد.‏ پولس نوشت:‏ «امّا خواهشِ این دارم که شما بی‌اندیشه باشید،‏ شخص مجرّد در امور خداوند میاندیشد که چگونه رضامندئ خداوند را بجوید.‏ و صاحب زن در امور دنیا میاندیشد که چگونه زن خود را خوش بسازد.‏ در میان زن منکوحه و باکره نیز تفاوتی است زیرا باکره در امور خداوند میاندیشد تا هم در تن و هم در روح مقدّس باشد امّا منکوحه در امور دنیا میاندیشد تا شوهر خود را خوش سازد.‏ امّا اینرا برای نفع شما میگویم نه آنکه دامی بر شما بنهم بلکه نظر بشایستگی و ملازمت خداوند بی‌تشویش.‏»—‏۱قرنتیان ۷:‏۳۲-‏۳۵‏.‏

^۱۴ یک مسیحی مجرد که از موقعیت تجرد خود برای دنبال کردن اهداف جسمانی استفاده می‌کند،‏ «نیکوتر» از مسیحیان متأهل عمل نمی‌کند.‏ او نه «بجهة ملکوت،‏» بلکه به دلایل شخصی مجرد می‌ماند.‏ (‏متی ۱۹:‏۱۲‏)‏ مرد یا زن مجرد باید ‹در امور خداوند بیندیشد،‏› به این بیندیشد که «رضامندئ خداوند را بجوید،‏» و ‹بدون هیچ اشتغال خاطر تمام وقت و هستی خود را وقف خداوند نماید.‏ (‏ا ش‏)‏ › به این معنا که شخص،‏ به طور مداوم به خدمت به یَهُوَه و عیسی مسیح توجه داشته باشد.‏ فقط با انجام این کار است که زنان و مردان مجرد مسیحی کاری «نیکوتر» از مسیحیان متأهل انجام می‌دهند.‏

فعالیت بدون اشتغال خاطر

۱۵.‏ کل استدلال پولس در ۱قرنتیان باب ۷ چیست؟‏

^۱۵ کل استدلال پولس در این باب به این شرح است:‏ در حالی که ازدواج امری مشروع و تحت برخی شرایط،‏ به صلاح بعضیهاست،‏ فایدهٔ تجرد برای زنان و مردان مسیحیی که مایلند با کمترین تشویش به یَهُوَه خدمت نمایند،‏ انکارناپذیر است.‏ یک مسیحی مجرد آزاد است که توجه خود را بر روی «امور خداوند» متمرکز سازد،‏ حال آنکه شخص متأهل «به دو جهت کشیده می‌شود.‏»‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ یک مسیحی مجرد چگونه می‌تواند توجه خود را بر «امور خداوند» متمرکز نماید؟‏

^۱۶ امور خداوند که یک مسیحی مجرد،‏ در مقایسه با متأهلان،‏ می‌تواند با آزادی بیشتری به آن توجه کند،‏ کدامند؟‏ در متنی دیگر،‏ عیسی دربارهٔ «مال خدا»—‏چیزهایی که یک مسیحی نمی‌تواند به قیصر بدهد—‏صحبت کرد.‏ (‏متی ۲۲:‏۲۱‏)‏ این چیزها در اصل به زندگی،‏ پرستش،‏ و خدمت یک مسیحی مربوط می‌شوند.‏—‏متی ۴:‏۱۰؛‏ رومیان ۱۴:‏۸؛‏ ۲قرنتیان ۲:‏۱۷؛‏ ۳:‏۵،‏ ۶؛‏ ۴:‏۱‏.‏

^۱۷ افراد مجرد به طور کل برای صرف وقت در خدمت به یَهُوَه،‏ که می‌تواند برای وضعیت روحانی آنان مفید واقع شود و حیطهٔ خدمت موعظه‌شان را گسترش دهد،‏ از آزادی بیشتری برخوردارند.‏ آنها می‌توانند وقت بیشتری را صرف مطالعهٔ شخصی و تعمق نمایند.‏ مسیحیان مجرد در مقایسه با متأهلان،‏ اغلب راحت‌تر می‌توانند مطالعهٔ کتاب مقدس را با برنامهٔ خود تطبیق دهند.‏ می‌توانند خود را برای جلسات و خدمت موعظه بهتر آماده کنند.‏ همهٔ اینها به «نفع» آنان است.‏—‏۱قرنتیان ۷:‏۳۵‏.‏

۱۸.‏ بسیاری از برادران مجرد چگونه می‌توانند نشان دهند که مایلند «بدون هیچ اشتغال خاطر» به یَهُوَه خدمت کنند؟‏

^۱۸ بسیاری از برادران مجرد که به عنوان خادمان کمکی مشغول خدمت هستند،‏ آزادند که به یَهُوَه بگویند:‏ «لبّیک مرا بفرست.‏» (‏اشعیا ۶:‏۸‏)‏ آنها می‌توانند درخواست کنند که در مدرسهٔ تربیت خادمین دوره ببینند،‏ مدرسه‌ای که مختص خادمان کمکی و پیران مجردیست که برای خدمت در جایی که نیاز بیشتری وجود دارد آزادند.‏ حتی برادرانی که نمی‌توانند به سبب وظایفی که دارند جماعت خود را ترک نمایند،‏ می‌توانند به منظور خدمت به برادرانشان،‏ بصورت خادم کمکی یا پیر خود را در اختیار جماعت بگذارند.‏—‏فیلپیان ۲:‏۲۰-‏۲۳‏.‏

۱۹.‏ بسیاری از خواهران مجرد از چه برکتی برخوردارند،‏ و یکی از راههایی که از طریق آن می‌توانند برکتی برای جماعت باشند،‏ کدام است؟‏

^۱۹ خواهران مجرد،‏ با نداشتن شوهری که با وی مشورت یا درد دل کنند،‏ می‌توانند بیشتر مستعد این باشند که ‹مشکلات خود را به خدا واگذارند.‏› (‏مزمور ۵۵:‏۲۲‏،‏ ترجمهٔ تفسیری؛‏ ۱قرنتیان ۱۱:‏۳‏)‏ این موضوع بخصوص برای خواهرانی که به دلیل محبتی که به یَهُوَه دارند مجرد مانده‌اند،‏ حائز اهمیت است.‏ چنانچه بعد از مدتی ازدواج کنند،‏ فقط «در خداوند،‏» یعنی فقط با کسی که خود را به یَهُوَه وقف کرده است،‏ خواهد بود.‏ (‏۱قرنتیان ۷:‏۳۹‏)‏ پیران از داشتن خواهران مجرد در جماعت خود سپاسگزارند؛‏ این خواهران اغلب به ملاقات و کمک بیماران و افراد سالخورده می‌روند.‏ این امر موجب خوشحالی طرفین می‌شود.‏—‏اعمال ۲۰:‏۳۵‏.‏

۲۰.‏ بسیاری از مسیحیان چگونه نشان می‌دهند که ‹بدون هیچ اشتغال خاطر تمام وقت و هستی خود را وقف خداوند می‌نمایند›؟‏

^۲۰ عدهٔ بسیاری از مسیحیان جوان طوری کارهای خود را ترتیب داده‌اند که ‹بدون هیچ اشتغال خاطر تمام وقت و هستی خود را وقف خداوند نمایند.‏› (‏۱قرنتیان ۷:‏۳۵‏،‏ ا ش‏)‏ آنها به صورت پیشگام تمام‌وقت،‏ میسیونر،‏ یا در یکی از دفاتر شعبهٔ انجمن برج دیده‌بانی مشغول خدمت به یَهُوَه می‌باشند.‏ و واقعاً چه گروه شادمانی هستند!‏ حضور آنان چقدر مایهٔ سرزندگی است!‏ واقعاً که در چشمان یَهُوَه و عیسی درست مانند «شبنم» می‌باشند.‏—‏مزمور ۱۱۰:‏۳‏.‏

سوگندی برای تجرد ابدی وجود ندارد

۲۱.‏ الف)‏ چرا واضح است که پولس برادران را تشویق نکرد تا برای تجرد سوگند بخورند؟‏ ب)‏ هنگامی که او از ‹رسیدن به حد بلوغ› سخن گفت،‏ چه منظوری داشت؟‏

^۲۱ نکتهٔ اصلی پند پولس این است که مسیحیان با قبول تجرد در زندگی خود،‏ کاری «نیکو» می‌کنند.‏ (‏۱قرنتیان ۷:‏۱،‏ ۸،‏ ۲۶،‏ ۳۷‏)‏ اما او به هیچ وجه از آنان نمی‌خواهد که برای تجرد سوگند بخورند.‏ برعکس،‏ او چنین نوشت:‏ «هر گاه کسی گمان برد که با باکرهٔ خود ناشایستگی میکند،‏ اگر بحدّ بلوغ رسید و ناچار است از چنین شدن،‏ آنچه خواهد بکند،‏ گناهی نیست.‏ بگذار که نکاح کنند.‏» (‏۱قرنتیان ۷:‏۳۶‏)‏ واژهٔ یونانی (‏هیپِرآکموس‏)‏ که «بحدّ بلوغ رسید» ترجمه شده است،‏ به طور تحت‌اللفظی یعنی «ورای نقطهٔ اوج،‏» و به گذشتن از اوج طغیان امیال جنسی اشاره می‌کند.‏ بنابراین کسانی که سالهای متعددی را در تجرد گذرانده‌اند و سرانجام احساس می‌کنند که باید ازدواج کنند،‏ برای ازدواج با یک هم‌ایمان کاملاً آزادند.‏—‏۲قرنتیان ۶:‏۱۴‏.‏

۲۲.‏ چرا ازدواج نکردن یک مسیحی در سنین پایین از هر لحاظ برای او مزایایی دربر دارد؟‏

^۲۲ سالهایی را که یک جوان مسیحی بدون آشفتگی خاطر صرف خدمت به یَهُوَه می‌کند،‏ سرمایه‌ای است که به طور خردمندانه اندوخته شده است.‏ این سالها دستیابی به حکمتی کارا،‏ تجربه،‏ و بینش را برای وی ممکن می‌سازند.‏ (‏امثال ۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ شخصی که به خاطر ملکوت مجرد مانده است،‏ بعداً اگر تصمیم بگیرد مسئولیتهای زندگی زناشویی و چه بسا پدر یا مادر شدن را تقبل کند،‏ در موقعیت خیلی بهتری قرار دارد.‏

۲۳.‏ بعضی از افراد ممکن است با چه دیدی درصدد ازدواج برآیند،‏ اما چه پرسشی در مقاله‌های بعدی مورد بررسی قرار خواهد گرفت؟‏

^۲۳ برخی از مسیحیان که سالهای زیادی را در تجرد صرف خدمت تمام‌وقت به یَهُوَه کرده‌اند،‏ همسر آیندهٔ خود را با دقت و با این دید انتخاب می‌کنند که در یکی از اشکال خدمت تمام‌وقت ادامه دهند.‏ شکی وجود ندارد که این بسیار درخور تحسین است.‏ عده‌ای ممکن است حتی با این دید که ازدواجشان نباید به هیچ وجه سد راه خدمتشان گردد،‏ درصدد ازدواج برآیند.‏ اما آیا یک مسیحی متأهل باید همانقدر در تمرکز بر خدمت به یَهُوَه احساس آزادی کند که در هنگام تجرد این کار را می‌کرد؟‏ این پرسش در مقاله‌های بعدی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.‏

برای مرور

◻ چرا پولس رسول لازم دید که برای جماعت قرنتس نامه بنویسد؟‏

◻ از کجا می‌دانیم که پولس شیوهٔ زندگی رهبانی را توصیه نمی‌کرد؟‏

◻ چگونه یک شخص می‌تواند تجرد را ‹بپذیرد›؟‏

◻ خواهران مجرد چگونه می‌توانند از وضعیت تجرد خود فایده ببرند؟‏

◻ برادران مجرد از چه راههایی می‌توانند از آزادی خود استفاده نموده،‏ «بدون هیچ اشتغال خاطر» به یَهُوَه خدمت کنند؟‏