جوانانی که آفریدگار خود را به یاد می‌آورند

‏«آفرینندهٔ خود را در روزهای جوانیت بیاد آور.‏»‏‏—‏جامعه ۱۲:‏۱‏.‏

۱.‏ پسری ۱۱ ساله چگونه با بیان خود نشان داد که آفریدگار ما برای او شخصی واقعی است؟‏

چقدر خوشایند است که ببینیم جوانان در طرز گفتار و رفتارشان یَهُوَه خدا را شخصی واقعی می‌دانند و وی را تمجید می‌کنند و مایلند موجب خشنودی وی گردند!‏ پسری ۱۱ ساله گفت:‏ «وقتی که تنها هستم و از پنجره به بیرون نگاه می‌کنم،‏ می‌بینم چیزهایی که یَهُوَه آفریده است،‏ خیلی باشکوه هستند.‏ بعد پیش خودم تصور می‌کنم که در آینده بهشت چقدر زیبا می‌شود و چطور می‌توانم آن موقع حیوانات را لمس کنم.‏» (‏اشعیا ۱۱:‏۶-‏۹‏)‏ وی افزود:‏ «وقتی تنها هستم،‏ به یَهُوَه دعا می‌کنم.‏ می‌دانم از اینکه هی با او حرف می‌زنم از دست من خسته نمی‌شود.‏ می‌دانم که همیشه به من توجه می‌کند.‏» آیا آفریدگار ما به همان اندازه که برای این پسربچه واقعی است،‏ برای تو نیز شخصی واقعی است؟‏

خدا تا چه اندازه برای تو واقعی است؟‏

۲.‏ الف)‏ آفریدگارت چگونه می‌تواند برایت شخصی واقعی شود؟‏ ب)‏ برای اینکه فرزندان به این موضوع پی ببرند که خدا شخصی واقعی است،‏ والدین چه نقشی می‌توانند در کمک به آنان داشته باشند؟‏

^۲ برای اینکه یَهُوَه و وعده‌های او برایت واقعی باشند،‏ نخست باید دربارهٔ او و آیندهٔ شکوهمندی که پیش روی تو می‌نهد،‏ بیاموزی؛‏ یعنی دنیای جدید و عادلی که کتاب مقدس دربارهٔ آن توضیح می‌دهد.‏ (‏مکاشفه ۲۱:‏۳،‏ ۴‏)‏ اگر پدر و مادرت این چیزها را به تو آموخته‌اند،‏ می‌توانی سپاسگزار باشی،‏ زیرا این امکان را برایت فراهم می‌سازد که به این فرمان الهام‌شده توجه نمایی:‏ «آفرینندهٔ خود را در روزهای جوانیت بیاد آور.‏ » (‏جامعه ۱۲:‏۱‏)‏ یک دختر جوان در مورد تربیتی که از کودکی از والدینش دریافت کرده بود،‏ چنین گفت:‏ «همهٔ موضوعها در زندگی،‏ همیشه به یَهُوَه ختم می‌شد.‏ این کلیدی بود که آفریننده‌ام را به یاد بیاورم.‏» بانوی جوان دیگری چنین ابراز داشت:‏ «تا ابد از پدر و مادرم متشکرم که به من یاد دادند که یَهُوَه یک شخص واقعی است.‏ آنها به من نشان دادند که چطور او را دوست داشته باشم و دربارهٔ شادیی که حاصل خدمت تمام‌وقت به او است،‏ با من صحبت می‌کردند.‏»‏

۳،‏ ۴.‏ چه چیز می‌تواند تو را یاری دهد تا به یَهُوَه به عنوان شخصی واقعی بیندیشی؟‏

^۳ اما برای عده‌ای از افراد مشکل است که بتوانند خدا را شخصی واقعی تصور کنند که به آنان علاقه دارد.‏ آیا در مورد تو نیز چنین است؟‏ این جملهٔ برج دیده‌بانی که «جثهٔ یَهُوَه خدا تا چه اندازه بزرگ است،‏ اطلاعی نداریم،‏» به پسر جوانی کمک کرد تا خدا را به عنوان یک شخص در نظر بگیرد.‏ البته،‏ مقام والای خدا به اندازه یا شکل او بستگی ندارد،‏ همانطور که جملهٔ بعدی در برج دیده‌بانی بدین مضمون بود:‏ «عظمت واقعی او در این است که او چه نوع خدایی است،‏» واقعاً که او خدایی امین،‏ دلسوز،‏ بامحبت،‏ و بخشنده است.‏a (‏خروج ۳۴:‏۶؛‏ تثنیه ۳۲:‏۴؛‏ مزمور ۸۶:‏۵؛‏ یعقوب ۵:‏۱۱‏)‏ آیا به یَهُوَه به عنوان چنین شخصی می‌نگری،‏ یعنی به صورت دوستی قابل اعتماد که می‌توانی رابطه‌ای ارزشمند با او داشته باشی؟‏—‏اشعیا ۴۱:‏۸؛‏ یعقوب ۲:‏۲۳‏.‏

^۴ عیسی پیروان اولیهٔ خود را یاری داد تا از رابطهٔ شخصی با خدا بهره‌مند شوند.‏ بدین ترتیب،‏ هنگامی که یوحنای رسول دربارهٔ رستاخیز خود به زندگی آسمانی که پیشاپیش از آن مطلع بود نوشت،‏ چنین اظهار کرد:‏ «مانند [خدا] خواهیم بود زیرا او را چنانکه هست خواهیم دید.‏» (‏۱یوحنا ۳:‏۲؛‏ ۱قرنتیان ۱۵:‏۴۴‏)‏ امروزه نیز می‌توان به جوانان کمک کرد تا خدا را به عنوان شخصی واقعی در نظر بگیرند،‏ شخصی که می‌توانند بخوبی با او آشنایی یابند،‏ حتی با وجود اینکه نمی‌توانند شخصاً او را ببینند.‏ مرد جوانی خاطرنشان کرد:‏ «پدر و مادرم با سؤالهای زیادی از قبیل:‏ ‹یَهُوَه چه می‌گفت؟‏ چگونه می‌توانی با کلمات خودت توضیح بدهی؟‏ مفهوم آن چیست؟‏› به من کمک کردند که یَهُوَه را به یاد بیاورم.‏» آیا چنین پرسشهایی موجب نمی‌شوند که به رابطهٔ شخصی خود با یَهُوَه بیندیشیم؟‏

مفهوم به یاد آوردن

۵.‏ چه نمونه‌هایی در کتاب مقدس نشانگر این هستند که به یاد آوردن شخص،‏ چیزی بیش از به یاد آوردن نام وی است؟‏

^۵ مفهوم توجه به این حکم که «آفرینندهٔ خود را در روزهای جوانیت بیاد آور،‏ » چیزی بیش از تفکر محض دربارهٔ یَهُوَه است.‏ این امر شامل کردار شخص می‌شود،‏ یعنی انجام کارهایی که یَهُوَه را خرسند می‌سازند.‏ موقعی که آن جنایتکار از عیسی التماس کرد،‏ «مرا بیاد آور هنگامیکه بملکوت خود آئی،‏» از عیسی کاری بیش از به یاد آوردن نامش درخواست کرد.‏ او می‌خواست که عیسی اقدام کرده،‏ او را رستاخیز دهد.‏ (‏لوقا ۲۳:‏۴۲‏)‏ به طور مشابه نیز یوسف که در زندان بود،‏ وقتی از ساقی فرعون خواست که او را نزد فرعون یاد کند،‏ انتظار داشت که در خصوص او اقدامی به عمل آید.‏ و هنگامی که ایوب از خدا تقاضا کرد که ‹مرا به یاد آور،‏ › درخواست می‌کرد که خدا در آینده اقدام به رستاخیز وی نماید.‏—‏ایوب ۱۴:‏۱۳؛‏ پیدایش ۴۰:‏۱۴،‏ ۲۳‏.‏

۶.‏ واژهٔ عبریی که برای عبارت «به یاد آور» وجود دارد،‏ چگونه بر علاقه به چیزی یا شخصی که به یاد آورده می‌شود،‏ دلالت می‌کند؟‏

^۶ یک مرجع صلاحیت‌دار می‌گوید که واژهٔ عبریی که «به یاد آور» ترجمه شده است،‏ اغلب بر «علاقهٔ ذهنی و اقدامی که ناشی از به یاد آوردن است،‏» دلالت دارد.‏ کاربرد «علاقه» در واژهٔ «به یاد آور» را می‌توان در بانگ «گروه مختلف» در بیابان،‏ مشاهده کرد:‏ «ماهئ را که در مصر مُفت میخوردیم .‏ .‏ .‏ بیاد میآ‌وریم.‏» همانطور که ایوب تقاضا کرد خدا او را به نیکویی به یاد آورد،‏ حزقیا،‏ نحمیا،‏ داوود،‏ و مزمورنویسی که نامی از او برده نشده است نیز التماس کردند که یَهُوَه در تصدیق امانت یا وفاداری آنان،‏ آنها را از روی علاقه به یاد آورد.‏—‏اعداد ۱۱:‏۴،‏ ۵؛‏ ۲پادشاهان ۲۰:‏۳؛‏ نحمیا ۵:‏۱۹؛‏ ۱۳:‏۳۱؛‏ مزمور ۲۵:‏۷؛‏ ۱۰۶:‏۴‏.‏

۷.‏ اگر خدا را از روی علاقه به یاد آوریم،‏ چه تأثیری بر رفتار ما خواهد داشت؟‏

^۷ بنابراین ممکن است بپرسیم،‏ ‹آیا ما آفریدگار خود را از روی علاقه به یاد می‌آوریم و از انجام هر کاری که باعث رنج و آزار او شود،‏ خودداری می‌کنیم؟‏› این گفتهٔ یک دختر جوان است:‏ «مادرم در تشخیص اینکه یَهُوَه دارای احساسات است به من کمک کرد،‏ و از همان بچگی می‌دانستم که کارهای من بر او تأثیر می‌گذارند.‏» (‏مزمور ۷۸:‏۴۰-‏۴۲‏)‏ دختر دیگری چنین توضیح داد:‏ «می‌دانستم که کارهای من می‌تواند کمک و یا مانعی در جواب به سؤال معترضانه‌ای باشد که شیطان برای یَهُوَه مطرح کرد.‏ من می‌خواستم دل یَهُوَه را شاد کنم،‏ برای همین هم این به من کمک کرد و هنوز هم به من کمک می‌کند.‏»—‏امثال ۲۷:‏۱۱‏.‏

۸.‏ الف)‏ چه کاری نشان می‌دهد که یَهُوَه را از روی علاقه به یاد می‌آوریم؟‏ ب)‏ جوانان به چه پرسشهایی باید با خردمندی فکر کنند؟‏

^۸ در واقع،‏ در این دنیای شریر همیشه آسان نیست که با شرکت کامل در کارهایی که یَهُوَه را خشنود می‌سازند،‏ او را به یاد آوریم.‏ با این حال چقدر خوب است که بتوانی با انجام خدمت مسیحی به طور تمام‌وقت به عنوان یک خادم پیشگام،‏ از تیموتاؤس جوان که در قرن اول می‌زیست—‏همچنین از هزاران جوان خداترس عصر حاضر—‏تقلید نمایی!‏ (‏اعمال ۱۶:‏۱-‏۳؛‏ ۱تسالونیکیان ۳:‏۲‏)‏ اما می‌توان پرسید،‏ آیا توانایی این را داری که در خدمت پیشگامی،‏ خود را از نظر مالی تأمین نمایی؟‏ و آیا در صورتی که ازدواج بکنی،‏ حرفه‌ای که بدان اشتغال داری مخارج افراد خانواده‌ات را تأمین خواهد کرد؟‏ (‏۱تیموتاؤس ۵:‏۸‏)‏ اینها پرسشهای مهمی هستند،‏ و لازم است که به طور جدی به آنها فکر کنی.‏

تحصیل همراه با هدف

۹.‏ جوانان در مورد تحصیلات دنیوی چه تصمیمی باید بگیرند؟‏

^۹ همچنان که جامعهٔ بشری پیچیده‌تر می‌شود،‏ برای دستیابی به شغلی مناسب به منظور تأمین مالی خود در کار پیشگامی،‏ شاید تحصیلات بیشتری لازم باشد.‏ احتمالاً دقت کرده‌ای که حتی برخی از افرادی که دارای تحصیلات دانشگاهی هستند،‏ مجبور شده‌اند دوباره از نو آموزش ببینند تا حرفه‌های جدیدی را که امروزه کارفرمایان به آنها ارزش می‌نهند،‏ بیاموزند.‏ بنابراین،‏ شما جوانانی که می‌خواهید خدا را خشنود سازید،‏ تا چه حد به دنبال تحصیلات هستید؟‏ این تصمیم باید بدرستی و با اندیشیدن به این حکم وحی‌شده اتخاذ شود:‏ «آفرینندهٔ خود را در روزهای جوانیت بیاد آور.‏ »‏

۱۰.‏ بهترین تحصیلی که می‌توانیم از آن برخوردار باشیم،‏ چیست؟‏

^۱۰ به طور حتم مایل به تحصیلی هستی که از نظر بسیاری از صاحب‌اختیاران دنیوی بهترین تحصیل محسوب می‌شود—‏تحصیلی که از طریق مطالعهٔ دقیق کلام خدا به انجام می‌رسد.‏ یوهان ولف‌گانگ فون گوته،‏ نویسندهٔ آلمانی،‏ خاطرنشان کرد:‏ «هر چه پیشرفت ذهنی [ملتی] بیشتر باشد،‏ امکان استفاده از کتاب مقدس،‏ هم به عنوان پایه و اساس،‏ و هم به عنوان وسیلهٔ آموزشی نیز بیشتر خواهد شد.‏» بله،‏ مطالعهٔ کتاب مقدس بهتر از هر تحصیل دیگری،‏ تو را برای زندگی،‏ مجهز می‌سازد!‏—‏امثال ۲:‏۶-‏۱۷؛‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۴-‏۱۷‏.‏

۱۱.‏ الف)‏ مهمترین کاری که می‌توانیم انجام دهیم،‏ چیست؟‏ ب)‏ چرا یک فرد جوان صلاح دانست که تحصیل را تا حدی دنبال نماید؟‏

^۱۱ از آنجایی که معرفت خدا باعث نجات زندگی می‌شود،‏ مهمترین کاری که می‌توانی در زمان حاضر انجام دهی،‏ سهیم کردن دیگران در این معرفت است.‏ (‏امثال ۳:‏۱۳-‏۱۸؛‏ یوحنا ۴:‏۳۴؛‏ ۱۷:‏۳‏)‏ اما برای اینکه این کار را به گونه‌ای مؤثر انجام دهی،‏ لازم است که به طرق اساسی آموزش یابی.‏ باید این توانایی را داشته باشی که بوضوح فکر کنی،‏ منطقی صحبت کنی،‏ و خوب بخوانی و بنویسی—‏اینها فنونی است که در مدرسه می‌توان آموخت.‏ بنابراین دوره‌های مدرسه را جدی بگیر،‏ مانند ترِیسی،‏ دختر جوانی از اهالی فلوریدا در ایالات متحدهٔ آمریکا که با دیپلم افتخار از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد.‏ او امید خود را چنین توصیف کرد:‏ «همیشه هدفم این بود که برای خدایم یَهُوَه یک خادم تمام‌وقت باشم،‏ و امیدوارم که تحصیلاتم به من کمک کند تا به این هدف برسم.‏»‏

۱۲.‏ چنانچه تحصیلات دنیوی بیشتری صلاح دانسته شود،‏ به تحقق چه هدفی می‌تواند کمک کند؟‏

^۱۲ آیا به این فکر کرده‌ای که چرا به مدرسه می‌روی؟‏ آیا دلیل اصلی تو این است که خود را آماده کنی تا یکی از خادمان فعال یَهُوَه شوی؟‏ اگر چنین است،‏ بدقت بررسی کن که تحصیلاتت چگونه این هدف را به تحقق می‌رساند.‏ پس از مشورت با پدر و مادرت،‏ شاید تصمیم‌گیری شود که بیش از حداقل آموزشی که از نظر قانون الزامی است،‏ تحصیل کنی.‏ اینگونه تحصیلات تکمیلی می‌تواند تو را یاری دهد تا به منظور تأمین مالی خود،‏ شغلی به دست آوری و در عین حال،‏ وقت و نیرویی برایت باقی می‌گذارد تا به طور کامل در کار ملکوت شرکت نمایی.‏—‏متی ۶:‏۳۳‏.‏

۱۳.‏ چگونه دو مسیحی روسی که به تحصیلات تکمیلی پرداختند،‏ نشان دادند که چه هدفی در زندگی دارند؟‏

^۱۳ بعضی از افرادی که به تحصیلات تکمیلی می‌پردازند،‏ حتی در حین این تحصیل در خدمت تمام‌وقت شرکت می‌کنند.‏ نادیا و مارینا،‏ دو دختر نوجوان را که در مسکو،‏ روسیه،‏ هستند،‏ در نظر بگیر.‏ هر دو در آوریل ۱۹۹۴ تعمید یافتند و به عنوان پیشگامان کمکی شروع به خدمت کردند.‏ اندکی پس از آن،‏ از دبیرستان فارغ‌التحصیل شدند و برای یک دورهٔ دوساله در رشتهٔ حسابداری ثبت‌نام کردند.‏ در ماه مه ۱۹۹۵ پیشگام دائمی شدند،‏ و در عین حال در کلاسهای حسابداری خود معدل ۲۰ گرفتند.‏ علاوه بر این،‏ در حین اینکه هنوز به مدرسه می‌رفتند،‏ قادر بودند با هم،‏ هر هفته به طور متوسط ۱۴ مطالعهٔ کتاب مقدس را اداره کنند.‏ این دختران امیدوارند که تحصیل آنان در رشتهٔ حسابداری،‏ این توانایی را به آنان بدهد که شغل مناسبی پیدا کنند،‏ تا بتوانند در خدمت تمام‌وقت،‏ خود را از نظر مالی تأمین نمایند.‏

۱۴.‏ صرف نظر از اینکه چقدر به تحصیل دنیوی بپردازیم،‏ مهمترین چیز در زندگی ما چه باید باشد؟‏

^۱۴ اگر بخواهی بیش از مقدار آموزشی که از نظر قانون الزامی است،‏ در پی تحصیل دنیوی باشی،‏ به طور عاقلانه‌ای دلیل این کار خود را بررسی کن.‏ آیا به این علت است که می‌خواهی شهرت بیابی و ثروتهای مادی به دست آوری؟‏ (‏ارمیا ۴۵:‏۵؛‏ ۱تیموتاؤس ۶:‏۱۷‏)‏ یا هدفت این است که تحصیل تکمیلی را برای شرکت کاملتر در خدمت به یَهُوَه به کار بری؟‏ لیدیا،‏ جوانی که صلاح دید تحصیلات بیشتری را دنبال نماید،‏ توجه خاص و دقیقی به موضوعات روحانی نشان داد و علت آن را چنین بیان کرد:‏ «انسانهای دیگر بدنبال تحصیلات عالی می‌روند و اجازه می‌دهند که مادی‌گرایی سد راه آنان شود،‏ و خدا را کنار گذاشته‌اند.‏ برای من شخصاً رابطه‌ام با خدا مهمترین چیز است.‏» چه طرز فکر قابل تحسینی برای همگی ما!‏

۱۵.‏ در بین مسیحیان قرن اول از لحاظ میزان تحصیلات چه تفاوت‌هایی وجود داشت؟‏

^۱۵ جالب اینکه،‏ مسیحیان قرن اول از لحاظ سطح تحصیلات با یکدیگر خیلی متفاوت بودند.‏ برای مثال،‏ چون پطرس و یوحنای رسول در مدارس خاخامی آموزش ندیده بودند،‏ «بی‌علم و امّی» شمرده می‌شدند.‏ (‏اعمال ۴:‏۱۳‏)‏ از طرف دیگر،‏ میزان تحصیلات پولس رسول را می‌توان با تحصیلات دانشگاهی امروزی برابر دانست.‏ با وجود این،‏ پولس به این دلیل خودنمایی نمی‌کرد؛‏ بلکه،‏ همین امر باعث می‌شد که بتواند به افراد مختلف با موقعیتهای اجتماعی گوناگون موعظه کند.‏ (‏اعمال ۲۲:‏۳؛‏ ۱قرنتیان ۹:‏۱۹-‏۲۳؛‏ فیلپیان ۱:‏۷‏)‏ به طور مشابه،‏ مَناحِم که «با هیرودیس پادشاه،‏ بزرگ شده بود» در زمرهٔ کسانی بود که در جماعت اَنطاکیه هدایت را بر عهده گرفتند.‏—‏کارهای رسولان ۱۳:‏۱‏،‏ انجیل شریف.‏

چرا باید به طرز عاقلانه‌ای به امور مالی خود بپردازیم؟‏

۱۶.‏ الف)‏ چرا اگر زیر بار قرض باشیم،‏ احتمالاً آسان نخواهد بود که آفریدگار خود را به یاد آوریم؟‏ ب)‏ چگونه یکی از مثلهای عیسی نشانگر اهمیت این امر است که پیش از خرج کردن بیندیشیم؟‏

^۱۶ اگر به طرز عاقلانه‌ای به امور مالی خود نپرداخته،‏ در این کار کوتاهی نمایی،‏ شاید آسان نباشد که آفریدگار خود را با انجام کارهایی که موجب خشنودی وی می‌گردند،‏ به یاد آوری.‏ زیرا اگر مقروض شوی،‏ می‌توان گفت که آقای دیگری داری.‏ کتاب مقدس شرح می‌دهد:‏ «مدیون،‏ غلام طلب‌کار میباشد.‏» (‏امثال ۲۲:‏۷‏)‏ یکی از مثلهای عیسی بر اهمیت این امر که پیش از خرج کردن بیندیشیم،‏ تأکید می‌کند.‏ عیسی گفت:‏ «اگر کسی از شما بفکر ساختن یک برج باشد،‏ آیا اول نمی‌نشیند و مخارج آن را برآورد نمیکند تا ببیند آیا استطاعت تمام کردن آن را دارد یا نه؟‏ در غیر اینصورت اگر پایهٔ آن را بگذارد و بعد نتواند آن را تمام کند همهٔ کسانیکه آن را به‌بینند به او خواهند خندید»—‏لوقا ۱۴:‏۲۸،‏ ۲۹‏،‏ انجیل شریف.‏

۱۷.‏ چرا اغلب دشوار است که خرج کردن پول خود را کنترل کنیم؟‏

^۱۷ از اینرو به طور عاقلانه‌ای سعی می‌کنی که بر طبق این اصل کتاب مقدس که می‌گوید،‏ «مدیون احدی بچیزی مشوید جز بمحبّت نمودن با یکدیگر،‏» زندگی نمایی.‏ (‏رومیان ۱۳:‏۸‏)‏ اما این کار آسانی نیست،‏ بخصوص هنگامی که با عرضهٔ مداوم تولیدات جدیدی روبرو می‌شوی که بنا بر اظهار آگهی‌کنندگان،‏ واقعاً به آنها نیازمندی.‏ یک ولی که سعی کرده است فرزندش را برای دستیابی به قوهٔ تشخیص یاری دهد،‏ چنین گفت:‏ «ما برای صحبت در این مورد که چه چیز یک نیاز است و چه چیز خواست،‏ وقت زیادی را صرف کرده‌ایم.‏» به طور کل،‏ مدارس در آموزش چنین موضوعاتی کوتاهی کرده‌اند و در این باره که چطور می‌توان با حس مسئولیت به امور مالی رسیدگی کرد،‏ یا کم آموزش داده‌اند و یا اصلاً آموزش نداده‌اند.‏ یک مددکار اجتماعی خاطرنشان کرد:‏ «وقتی از دبیرستان فارغ‌التحصیل می‌شویم،‏ بیشتر دربارهٔ مثلث متساوی‌الساقین می‌دانیم تا اینکه چطور پس‌انداز کنیم.‏» پس چه چیز می‌تواند به تو کمک کند که پول خود را به طور عاقلانه‌ای خرج نمایی؟‏

۱۸.‏ یکی از کلیدهای مدیریت عاقلانهٔ امور مالی چیست،‏ و چرا؟‏

^۱۸ توجه به این توصیه که «آفرینندهٔ خود را در روزهای جوانیت بیاد آور،‏ » یکی از کلیدهای پرداختن به امور مالی خود به طرز عاقلانه است.‏ زیرا موقعی که از این حکم پیروی می‌کنی،‏ خشنود ساختن یَهُوَه را در مرحلهٔ اول قرار می‌دهی و علاقهٔ تو نسبت به او،‏ بر این امر که پول خود را چگونه خرج نمایی تأثیر می‌گذارد.‏ بنابراین،‏ سعی می‌کنی که اجازه ندهی خواستهای شخصی مانع شوند که خود را با تمام وجود به خدا اختصاص دهی.‏ (‏متی ۱۶:‏۲۴-‏۲۶‏)‏ کوشش می‌کنی تا چشم خود را «بسیط» نگهداری،‏ یعنی چشم خود را دقیقاً بر ملکوت خدا و انجام ارادهٔ او بدوزی.‏ (‏متی ۶:‏۲۲-‏۲۴‏)‏ بدین ترتیب این تذکر الهی را که می‌گوید،‏ «از مایملک خود خداوند را تکریم نما،‏» برایت امتیازی شادی‌بخش خواهد بود.‏—‏امثال ۳:‏۹‏.‏

جوانانی که شایستهٔ تقلید هستند

۱۹.‏ جوانان در زمان باستان چگونه آفریدگار خود را به یاد آورده‌اند؟‏

^۱۹ خوشبختانه عدهٔ بسیاری از جوانان،‏ چه در زمان گذشته چه حال،‏ آفریدگار خویش را به یاد آورده‌اند.‏ سموئیل کوچک با وجود اینکه با کسانی خدمت می‌کرد که از لحاظ اخلاقی تأثیر خوبی بر دیگران نمی‌گذاشتند،‏ در خدمت خیمه ثابت‌قدم ماند.‏ (‏۱سموئیل ۲:‏۱۲-‏۲۶‏)‏ همسر فوطیفار که زنی فریبنده و وسوسه‌انگیز بود،‏ نتوانست یوسف جوان را اغوا کند که مرتکب زنا شود.‏ (‏پیدایش ۳۹:‏۱-‏۱۲‏)‏ ارمیا با اینکه ‹طفلی› بیش نبود،‏ هنگام رویارویی با مخالفت‌های شدید،‏ دلیرانه موعظه کرد.‏ (‏ارمیا ۱:‏۶-‏۸‏)‏ یک دختر کوچک اسرائیلی،‏ سردار قدرتمند لشکر ارامی را بدون واهمه راهنمایی کرد که در اسرائیل جویای کمک شود،‏ جایی که می‌توانست دربارهٔ یَهُوَه بیاموزد.‏ (‏۲پادشاهان ۵:‏۱-‏۴‏)‏ دانیال جوان و همراهان وی هنگامی که در مورد پیروی از قوانین خدا که به پرهیز غذایی مربوط می‌شد تحت آزمایش قرار گرفتند،‏ ایمان خود را حفظ کردند.‏ شَدرَک،‏ میشَک،‏ و عَبدنَغُوی جوان،‏ به جای اینکه با پرستش یک تمثال،‏ وفاداری خود را به یَهُوَه به مخاطره اندازند،‏ ترجیح دادند به کورهٔ آتش انداخته شوند.‏—‏دانیال ۱:‏۸،‏ ۱۷؛‏ ۳:‏۱۶-‏۱۸؛‏ خروج ۲۰:‏۵‏.‏

۲۰.‏ امروزه عدهٔ بسیاری از جوانان چگونه آفریدگار خود را به یاد آورده‌اند؟‏

^۲۰ امروزه بیش از ۲۰۰۰ جوان ۱۹ تا ۲۵ ساله در دفاتر شاهدان یَهُوَه در ایالات متحده خدمت می‌کنند.‏ آنها فقط معدودی از دهها هزار جوانی هستند که در سراسر دنیا آفریدگار خود را به یاد می‌آورند.‏ آنها مانند یوسف زمان باستان،‏ از اینکه از نظر اخلاقی پاکی خود را به مخاطره اندازند امتناع کرده‌اند.‏ عدهٔ بسیاری هنگامی که به اجبار باید برمی‌گزیدند چه کسی را خدمت کنند،‏ خدا را به جای انسان اطاعت کرده‌اند.‏ (‏اعمال ۵:‏۲۹‏)‏ در سال ۱۹۴۶ در لهستان،‏ دختری ۱۵ ساله به نام هِنریکا ژور وقتی از انجام یک عمل بت‌پرستانهٔ مذهبی خودداری کرد،‏ شکنجه شد.‏ یکی از شکنجه‌دهندگان او به وی پیشنهاد کرد:‏ «در خودت هر اعتقادی که می‌خواهی داشته باش،‏ فقط علامت صلیب کاتولیکی را بکش.‏» او به علت اجتناب از این کار،‏ به جنگل کشانده شد و هدف گلوله قرار گرفت،‏ و امید قطعی او به زندگی ابدی،‏ بی‌خدشه ماند!‏b

۲۱.‏ قبول چه دعوتی عاقلانه است،‏ و چه نتیجه‌ای به همراه خواهد داشت؟‏

^۲۱ جوانانی که در طی قرنها یَهُوَه را به یاد آورده‌اند،‏ چقدر باید باعث دلگرمی وی شده باشند!‏ آیا به این دعوت که «آفرینندهٔ خود را در روزهای جوانیت بیاد آور،‏ » پاسخ مثبت خواهی داد؟‏ به طور یقین او شایستهٔ این یادآوری است!‏ روزانه به هرآنچه که او برایت انجام داده است و باز هم انجام خواهد داد بیندیش و این دعوت او را بپذیر:‏ «ای پسر من حکمت بیاموز و دل مرا شاد کن،‏ تا ملامت‌کنندگان خود را مجاب سازم.‏»—‏امثال ۲۷:‏۱۱‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

آیا به یاد می‌آوری؟‏

◻ چگونه می‌توان به جوانان کمک کرد که خدا در نظرشان شخصی واقعی باشد؟‏

◻ منظور از به یاد آوردن آفریدگار خود چیست؟‏

◻ تحصیل ما باید به چه هدفی تحقق بخشد؟‏

◻ چرا این امر که به طرز عاقلانه‌ای به امور مالی خود بپردازیم،‏ اهمیت بسیار دارد؟‏

◻ چه جوانانی برای تو شایستهٔ تقلید هستند؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۶]‏

آیا فکر کرده‌ای که چرا به مدرسه می‌روی؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۷]‏

آیا مشغول یادگیری این امر هستی که چگونه به طرز عاقلانه‌ای به امور مالی خود بپردازی؟‏