حقیقت انسان را آزاد می‌کند

در ایالات متحده،‏ بیش از یک میلیون نفر در زندان بسر می‌برند.‏ در حدود سه هزار تن از این اشخاص به مرگ محکوم شده‌اند.‏ اگر شما در آن وضعیت قرار داشتید،‏ چه احساسی می‌کردید؟‏ فکر چنین عاقبتی واقعاً ناخوشایند و مخوف است.‏ معهذا،‏ همهٔ انسانها به نحوی در وضعیت مشابهی قرار دارند.‏ کتاب مقدس می‌گوید:‏ «همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا قاصر میباشند.‏» (‏رومیان ۳:‏۲۳‏)‏ بلی،‏ ما فرزندان آدم،‏ در «اسارت» گناه بسر می‌بریم.‏ (‏رومیان ۵:‏۱۲‏)‏ برای همین است که هر روز اثرات این حبس و اسارت را حس می‌کنیم،‏ درست مثل پولس رسول که می‌نویسد:‏ «شریعتی دیگر در اعضای خود میبینم که با شریعت ذهن من منازعه میکند و مرا اسیر میسازد بآ‌ن شریعت گناه که در اعضای من است.‏»—‏رومیان ۷:‏۲۳‏.‏

به علت ماهیت و ذات گناهکارمان،‏ می‌توان گفت که فرد فردمان تحت حکم مرگ قرار گرفته‌ایم،‏ چرا که کتاب مقدس می‌گوید:‏ «مزد گناه موت است.‏» (‏رومیان ۶:‏۲۳‏)‏ موسی وضعیت ما را در مزمور بخوبی توصیف می‌کند و می‌نویسد:‏ ‏«ایّام عمر ما هفتاد سال است،‏ و اگر از بُنْیَه هشتاد سال باشد،‏ لیکن فخر آنها محنت و بطالت است،‏ زیرا بزودی تمام شده پرواز میکنیم.‏»—‏مزمور ۹۰:‏۱۰‏؛‏ با یعقوب ۴:‏۱۴ مقایسه شود.‏

عیسی با توجه به بردگی بشر در چنگال گناه و مرگ،‏ به پیروان خود گفت:‏ «حقّ شما را آزاد خواهد کرد.‏» (‏یوحنا ۸:‏۳۲‏)‏ عیسی با این کلمات،‏ امید چیزی بهتر از آزادی از سلطه و حکمرانی رم را به پیروان خود می‌داد—‏او داشت مغفرت و آمرزش گناهان و رهایی از مرگ را به آنان عرضه می‌کرد!‏ چگونه چنین چیزی به آنان ارزانی می‌شد؟‏ عیسی به ایشان گفت:‏ «اگر پسرْ شما را آزاد کند در حقیقت آزاد خواهید بود.‏» (‏یوحنا ۸:‏۳۶‏)‏ بلی،‏ «پسر» که عیسی مسیح باشد،‏ با دادن جان خود یک قربانی همیشگی شد و آنچه را که آدم از دست داد،‏ باز خرید.‏ (‏۱یوحنا ۴:‏۱۰‏)‏ این امر،‏ رهایی از قید گناه و مرگ را برای تمام انسانهای مطیع میسر کرد.‏ یگانه پسر مولود خدا،‏ زندگی خود را داد «تا هر که بر او ایمان آورد هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد.‏»—‏یوحنا ۳:‏۱۶‏.‏

بنابراین،‏ حقیقتی که می‌تواند ما را آزاد کند مختص عیسی مسیح است.‏ کسانی که جای پای عیسی را دنبال کرده و از او پیروی می‌کنند،‏ این امید را دارند که وقتی ملکوت خدا کاملاً بر امور زمین مسلط گردد،‏ از قید گناه و مرگ آزاد شوند.‏ حتی اکنون،‏ کسانی که حقیقت کلام خدا را قبول می‌کنند،‏ واقعاً آزاد می‌شوند.‏ به چه نحو؟‏

آزادی از ترس از مردگان

امروزه ترس از مردگان در میلیونها نفر دیده می‌شود.‏ چرا؟‏ زیرا دین آنان به ایشان تعلیم داده است که نَفْس،‏ در هنگام مرگ،‏ بدن را ترک کرده و به عالم ارواح می‌رود.‏ به همین دلیل،‏ در بعضی سرزمینها رسم بر این است که خویشان شخص متوفا،‏ چند شبانه‌روز خواب به چشمان خود راه نمی‌دهند.‏ این رسم شامل نغمه‌سرایی و به صدا درآوردن طبل نیز می‌شود.‏ عزاداران بر این باورند که این کار،‏ شخص متوفا را خشنود نموده و مانع می‌شود که روح او بازگشته،‏ زندگان را آزار دهد.‏ تعالیم کاذب جهان مسیحیت در مورد مرگ،‏ تنها به این عرف و سنت تداوم بخشیده است و بس.‏

لیکن،‏ کتاب مقدس حقیقت را در مورد وضعیت مردگان فاش می‌سازد.‏ این کتاب بوضوح بیان می‌کند که نَفْس،‏ بخش روحی و اسرارآمیزی از شما نیست که بعد از مرگ به زندگی ادامه دهد،‏ بلکه شما خودتان نَفْس هستید.‏ (‏پیدایش ۲:‏۷؛‏ یوشع ۱۰:‏۲۸‏)‏ بعلاوه،‏ مردگان در دوزخ آتشین عذاب نمی‌کشند و همچنین در عالم ارواح نبوده،‏ بر امور زندگان تأثیری نمی‌گذارند.‏ کتاب مقدس نقل می‌کند:‏ «امّا مردگان هیچ نمیدانند .‏ .‏ .‏ در [قبر] که بآ‌ن می‌روی نه کار و نه تدبیر و نه علم و نه حکمت است.‏»—‏جامعه ۹:‏۵،‏ ۱۰‏.‏

این حقایق موجود در کتاب مقدس،‏ باعث شده است که جمع کثیری از بیم و هراس از مردگان آزاد شوند.‏ آنان دیگر برای خوشنود نمودن اجداد خود قربانی‌های گرانقیمت تقدیم نمی‌کنند،‏ همچنین دیگر نگران این نیستند که عزیزانشان به دلیل خطایایی که انجام داده‌اند بی‌رحمانه شکنجه شوند.‏ آنان آموخته‌اند که کتاب مقدس امید عالیی برای اشخاصی که درگذشته‌اند ارائه می‌کند و برای ما شرح می‌دهد که در زمان مقرر خدا،‏ «قیامت [رستاخیز] مردگان از عادلان و ظالمان نیز خواهد شد.‏» (‏اعمال ۲۴:‏۱۵؛‏ یوحنا ۵:‏۲۷،‏ ۲۸‏)‏ بنابراین،‏ بصراحت می‌توان گفت که اکنون مردگان در حال استراحت هستند،‏ گویی به خواب عمیقی فرو رفته‌اند.‏—‏با یوحنا ۱۱:‏۱۱-‏۱۴ مقایسه شود.‏

حقیقت در مورد وضعیت مردگان و امید رستاخیز،‏ می‌تواند ما را از یأس و نومیدی حاصل در اثر مرگ،‏ آزاد و رها سازد.‏ یک چنین امیدی،‏ موجب تقویت زوجی گشت ساکن ایالات متحده که پسر چهارسالهٔ خود را در سانحه‌ای از دست داده بودند.‏ مادر این پسربچه می‌گوید:‏ «خلاء عمیقی در زندگی ما به بوجود آمده که تا وقتی پسرمان رستاخیز پیدا نکند و دوباره او را نبینیم،‏ پر نمی‌شود.‏ اما می‌دانیم که دردی که می‌کشیم موقتی است،‏ چونکه یَهُوَه قول داده که اشکهای غم و اندوه ما را از چهره‌مان پاک خواهد کرد.‏»—‏مکاشفه ۲۱:‏۳،‏ ۴‏.‏

آزادی از ترس از وقایع آینده

در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد؟‏ آیا سیارهٔ ما در یک فاجعهٔ اتمی سوخته و منهدم خواهد شد؟‏ آیا بر اثر نابودی محیط زیست،‏ زندگی بر روی زمین غیرممکن خواهد شد؟‏ آیا سقوط مسائل اخلاقی به آشوب و هرج و مرج خواهد انجامید؟‏ امروزه بسیاری از مردم حقیقتاً از این مسائل بیم و هراس دارند.‏

لیکن کتاب مقدس،‏ انسان را از این گونه ترسها و واهمه‌ها رهایی می‌بخشد.‏ کتاب مقدس به ما اطمینان می‌دهد که «زمین تا بأبد پایدار میماند.‏» (‏جامعه ۱:‏۴‏)‏ یَهُوَه کرهٔ زمین را خلق نکرد تا به دست بشر بی‌قید و سهل‌انگار نابود شود.‏ (‏اشعیا ۴۵:‏۱۸‏)‏ او کرهٔ زمین را به این منظور خلق کرد که خانه‌ای بهشتی برای خانوادهٔ متحد بشری باشد.‏ (‏پیدایش ۱:‏۲۷،‏ ۲۸‏)‏ مقصود یَهُوَه تغییر نکرده است.‏ کتاب مقدس برای ما نقل می‌کند که خدا ‹مُفسدان زمین را فاسد خواهد گرداند.‏› (‏مکاشفه ۱۱:‏۱۸‏)‏ کتاب مقدس شرح می‌دهد که بعد از این واقعه،‏ «حلیمان وارث زمین خواهند شد،‏ و از فراوانئ سلامتی متلذّذ خواهند گردید.‏»—‏مزمور ۳۷:‏۱۱‏.‏

این وعده‌ای قابل‌اطمینان است،‏ زیرا خدا دروغ نمی‌گوید.‏ یَهُوَه از طریق نبی خود،‏ اشعیا،‏ می‌گوید:‏ «کلام من که از دهانم صادر گردد .‏ .‏ .‏ نزد من بی‌ثمر نخواهد برگشت بلکه آنچه را که خواستم بجا خواهد آورد و برای آنچه آنرا فرستادم کامران خواهد گردید.‏» (‏اشعیا ۵۵:‏۱۱؛‏ تیطس ۱:‏۲‏)‏ بنابراین،‏ می‌توانیم با اطمینان خاطر منتظر تحقق وعدهٔ خدا در کتاب مقدس،‏ ۲پطرس ۳:‏۱۳ باشیم:‏ «بحسب وعدهٔ او منتظر آسمانهای جدید و زمین جدید هستیم که در آنها عدالت ساکن خواهد بود.‏»‏

آزادی از ترس از آدمها

کتاب مقدس سرمشقهای بسیار پرارزشی از مردان و زنانی که در تخصیص الهی خود شجاعت نشان داده‌اند،‏ در اختیار ما می‌گذارد.‏ جِدعُون،‏ باراق،‏ دَبورَه،‏ دانیال،‏ استر،‏ ارمیا،‏ اَبیجایَل،‏ یاعیل در شمار این گونه افراد بودند.‏ این مردان و زنان امین و وفادار،‏ روحیهٔ مزمورنویس را از خود نشان دادند که می‌نویسد:‏ «بر خدا توکّل دارم پس نخواهم ترسید.‏ آدمیان بمن چه میتوانند کرد.‏»—‏مزمور ۵۶:‏۱۱‏.‏

در قرن اول،‏ هنگامی که مقامات مذهبی به پطرس و یوحنای رسول دستور دادند که از موعظهٔ خود دست بکشند،‏ آنان شهامت مشابهی از خود نشان دادند.‏ این دو رسول،‏ در جواب آن مقامات گفتند:‏ «ما را امکان آن نیست که آنچه دیده و شنیده‌ایم نگوئیم.‏» بعدها،‏ پطرس و یوحنا را به علت ثابت قدم بودن در عقیده‌شان زندانی کردند.‏ اما بعد از اینکه به نحو معجزه‌آسایی از زندان آزاد شدند،‏ یک راست رفته،‏ مدام «کلام خدا را بدلیری میگفتند.‏» دیری نگذشت که پطرس و رسولان دیگر را به سَنهِدرین یهودی آوردند.‏ کاهن اعظم به آنان گفت:‏ «مگر شما را قدغن بلیغ نفرمودیم که بدین اسم تعلیم مدهید؟‏ همانا اورشلیم را بتعلیم خود پر ساخته‌اید.‏» پطرس و سایر رسولان در جواب گفتند:‏ «خدا را میباید بیشتر از انسان اطاعت نمود.‏»—‏اعمال ۴:‏۱۶،‏ ۱۷،‏ ۱۹،‏ ۲۰،‏ ۳۱؛‏ ۵:‏۱۸-‏۲۰،‏ ۲۷-‏۲۹‏.‏

شاهدان یَهُوَه کوشش می‌کنند که در کار موعظهٔ بشارت ملکوت خدا،‏ شور و غیرت مسیحیان قرن اول را داشته باشند.‏ حتی جوانان در میان شاهدان یَهُوَه نیز اغلب از خود شهامت نشان داده،‏ دربارهٔ عقیده و ایمان خود با دیگران صحبت می‌کنند.‏ به چند نمونه توجه کنید.‏

اسْتِیسی دختر جوانی است ذاتاً خجالتی.‏ از این رو،‏ در ابتدا برای او بسیار مشکل بود با دیگران دربارهٔ عقیده‌اش صحبت کند.‏ اسْتِیسی برای فائق آمدن بر احساس خجالت خود چه کار کرد؟‏ او تعریف می‌کند:‏ «کتاب مقدس را مطالعه می‌کردم و مطمئن می‌شدم آنچه را که درباره‌اش صحبت می‌کنم،‏ خودم درک کرده باشم.‏ این کار باعث شد صحبت کردن برایم آسانتر بشود و بعد از آن،‏ بیشتر به خودم اطمینان داشتم.‏» روزنامهٔ محلی دربارهٔ وجههٔ خوب اسْتِیسی گزارشی نوشت.‏ این مقاله که یکی از آموزگاران مدرسهٔ اسْتِیسی آن را نوشته است،‏ شرح می‌دهد:‏ «به نظر می‌آید اعتقاد [اسْتِیسی] او را قادر ساخته است تا با بسیاری از عواملی که اکثر نوجوانان را تحت فشار قرار می‌دهد،‏ مبارزه کند.‏ .‏ .‏ .‏ اسْتِیسی فکر می‌کند خدمت به خدا باید برای او نهایت اولویت را داشته باشد.‏»‏

والدین تامی،‏ از سن پنج سالگی کتاب مقدس را به او آموزش داده‌اند.‏ تامی از همان کودکی،‏ با شهامت تمام جانب پرستش حقیقی را می‌گرفت.‏ وقتی همکلاسی‌های تامی از اعیاد گوناگون نقاشی می‌کشیدند،‏ او بهشتی را که خدا وعده داده است نقاشی می‌کرد.‏ وقتی تامی به سن نوجوانی رسید،‏ دید که عقاید شاهدان یَهُوَه باعث حیرت خیلی از دانش‌آموزان می‌شود.‏ از این جهت،‏ تامی بدون اینکه هراسی به دل خود راه دهد از یکی از معلمین اجازه خواست تا بتواند در یک جلسهٔ سؤال و جواب به همهٔ پرسشهای همکلاسی‌هایش یکجا پاسخ دهد.‏ معلم این اجازه را به تامی داد و او توانست شهادت خوبی به آنان بدهد.‏

مارکیتا در سن ۱۷ سالگی،‏ توانست در یک فرصت عالی دربارهٔ عقیدهٔ خود با جوانان دیگر در کلاس صحبت کند.‏ مارکیتا تعریف می‌کند:‏ «به ما تکلیف دادند که سخنرانی کوچکی بدهیم.‏ من هم موضوع سخنرانیم را از روی کتاب پرسشهای جوانان—‏پاسخهای مفید،‏ انتخاب کردم.‏a وقتی روز مقرر رسید،‏ عنوان پنج فصل از کتاب را روی تخته نوشتم.‏ بعد،‏ از بچه‌های کلاس خواستم طبق نظر خودشان این عناوین را به ترتیب اهمیت موضوع مشخص کنند.‏» سپس،‏ بحث و گفتگو با حاضرین در کلاس شروع شد.‏ مارکیتا در آخر تعریف می‌کند:‏ «کتاب را به بچه‌های کلاس نشان دادم و بعضی از شاگردها از من خواستند که برای هرکدامشان یک نسخه کتاب ببرم.‏ حتی معلم‌مان هم گفت که می‌خواهد یک نسخه از کتاب را داشته باشد.‏»‏

حقیقت شما را آزاد می‌کند

همانطور که مشاهده کردیم،‏ وقتی انسانها در هر سن و سالی،‏ کتاب مقدس را مطالعه کرده و پیام آن را با دل و جان می‌پذیرند،‏ حقیقت موجود در این کتاب،‏ تأثیر رهایی‌بخشی بر روی آنان می‌گذارد.‏ این حقیقت،‏ آنان را از وحشت و ترس از مردگان،‏ ترس از آینده،‏ ترس از بشر رها می‌کند.‏ در نهایت نیز فدیهٔ عیسی انسانهای مطیع را از گناه و مرگ آزاد می‌سازد.‏ زندگی ابدی بر روی بهشت زمینی،‏ هنگامی که دیگر در اسارت وضعیت گناهکارانهٔ موروثی خود نباشیم،‏ چه مسرت و شادیی خواهد بود!‏—‏مزمور ۳۷:‏۲۹‏.‏

آیا میل دارید در مورد برکاتی که خدا وعده داده است بیشتر بیاموزید؟‏ در آن صورت چه باید بکنید؟‏ عیسی گفت:‏ «حیات جاودانی این است که ترا خدای واحِد حقیقی و عیسی مسیح را که فرستادی بشناسند.‏» (‏یوحنا ۱۷:‏۳‏)‏ بنابراین،‏ اگر می‌خواهید از آزادیی که عیسی به شاگردانش وعده داد برخوردار شوید،‏ باید در مورد یَهُوَه خدا و پسرش معرفت کسب کنید.‏ باید بدانید که ارادهٔ خدا چیست و بعد،‏ آن را انجام دهید زیرا کتاب مقدس می‌گوید:‏ «دنیا و شهوات آن در گذر است لکن کسیکه به ارادهٔ خدا عمل میکند تا بأبد باقی میماند.‏»—‏۱یوحنا ۲:‏۱۷‏.‏

‏[پاورقی]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۷]‏

سرانجام تحت ملکوت خدا،‏ بشر از گناه و مرگ آزاد خواهد شد