اِعمال داوری در وادی قضا

‏«امّتها .‏ .‏ .‏ بوادئ یَهُوْشافاط برآیند زیرا که من در آنجا خواهم نشست تا بر همهٔ امّتهائیکه به اطراف آن هستند داوری نمایم.‏»‏‏—‏یوئیل ۳:‏۱۲‏.‏

۱.‏ چرا یوئیل جماعتهایی را مشاهده کرد که «در وادئ قضا» گرد آمده‌اند؟‏

‏«جماعتها،‏ جماعتها در وادئ قضا» جمع شده‌اند!‏ این سخنان تکاندهنده و پرشور به نقل از یوئیل ۳:‏۱۴ است.‏ چرا این جماعتها در آنجا گرد آمده‌اند؟‏ یوئیل در جواب می‌گوید:‏ «روز [یَهُوَه] در وادئ قضا نزدیک است.‏» این روز یوم عظیمِ اثبات حقانیت یَهُوَه است،‏ روز اِعمال داوری بر تودهٔ عظیم انسانهایی که ملکوت تثبیت‌شدهٔ خدا را که تحت حکمروایی عیسی مسیح است،‏ رد کردند.‏ روزی که «چهار فرشتهٔ» مکاشفه باب ۷ سرانجام «چهار باد زمینرا» که بازداشته‌اند رها خواهند ساخت و از حاصل آن «چنان مصیبت عظیمی ظاهر میشود که از ابتداء عالم تاکنون نشده و نخواهد شد.‏»—‏مکاشفه ۷:‏۱؛‏ متی ۲۴:‏۲۱‏.‏

۲.‏ الف)‏ چرا «وادئ یَهُوشافاط» نامی مناسب برای محل اِعمال داوری یَهُوَه است؟‏ ب)‏ یَهُوشافاط چه عکس‌العمل درستی هنگام حمله دشمنان از خود نشان داد؟‏

^۲ یوئیل ۳:‏۱۲ مکان اعمال این داوری را ‹وادئ یَهُوْشافاط› می‌خواند.‏ طی دوران پرتلاطم تاریخ یهودا،‏ یَهُوَه به فراخور نام این محل،‏ داوری خود را در آنجا اعمال کرد،‏ و این کار خود را در حق پادشاه نیکوکار یَهُوشافاط انجام داد که مفهوم نام وی «یَهُوَه داور است» می‌باشد.‏ توجهی موشکافانه به وقایع آن دوره،‏ ما را در تشخیص بهتر وقایعی که در آیندهٔ نزدیک روی خواهد داد یاری می‌کند.‏ این واقعه را در ۲تواریخ باب ۲۰ می‌توان یافت.‏ در آیهٔ اول آمده است که «بنی موآب و بنی عَمُون و با ایشان بعضی از عَمُونیان برای مقابله با یهوشافاط آمدند.‏» عکس‌العمل یَهُوشافاط چه بود؟‏ یَهُوشافاط آن کاری را کرد که خادمان وفادار یَهُوَه در مواجهه با مشکلات و بحرانها همیشه انجام می‌دهند.‏ وی در پی رهنمونی از جانب یَهُوَه با حدت تمام به سوی او دست به دعا شده،‏ گفت:‏ «ای خدای ما آیا تو برایشان حکم نخواهی کرد؟‏ زیرا که ما را بمقابل این گروه عظیمیکه بر ما میآ‌یند هیچ قوّتی نیست و ما نمیدانیم چه بکنیم امّا چشمان ما بسوی تو است.‏»—‏۲تواریخ ۲۰:‏۱۲‏.‏

یَهُوَه پاسخ دعا را می‌دهد

۳.‏ یَهُوَه چه فرامینی جهت رویارویی با حملهٔ بی‌امان قومهای همسایه به یهودا داد؟‏

^۳ یَهُوَه پاسخ خود را در حالی داد که «تمامئ یهودا با اطفال و زنان و پسران خود بحضور [یَهُوَه] ایستاده بودند.‏» (‏ ۲تواریخ ۲۰:‏۱۳‏)‏ یَهُوَه،‏ این شنوندهٔ دعا،‏ درست به همان صورت که امروزه از ‹غلام امین و دانای› خود استفاده می‌کند،‏ یَحَزْئیل را که نبیی از سبط لاوی بود اختیار داد تا آن پاسخ را به جمع برساند.‏ (‏ متی ۲۴:‏۴۵‏)‏ یَحَزْئیل آن را چنین ادا کرد:‏ «[یَهُوَه] بشما چنین میگوید از این گروه عظیم ترسان و هراسان مباشید زیرا که جنگ از آن شما نیست بلکه از آن خداست .‏ .‏ .‏ بر شما نخواهد بود که جنگ نمائید،‏ بایستید و نجات [یَهُوَه] را که با شما خواهد بود مشاهده نمائید.‏ .‏ .‏ .‏ ترسان و هراسان مباشید و فردا بمقابل ایشان بیرون روید و [یَهُوَه] همراه شما خواهد بود.‏»—‏۲تواریخ ۲۰:‏۱۵-‏۱۷‏.‏

۴.‏ چگونه یَهُوَه از مردم خویش خواست که در مقابل خطر دشمن فعالانه رفتار کنند،‏ نه انفعالی؟‏

^۴ خواست یَهُوَه از یَهُوشافاط پادشاه و مردمش فقط این نبود که دست روی دست گذاشته،‏ منتظر معجزه‌ای رهایی‌بخش باشند.‏ ایشان می‌بایست در مقابله با دشمن خود پیشقدم می‌شدند.‏ بدین شکل،‏ پادشاه و ‹تمامئ یهودا با اطفال و زنان و پسران› ایمانی قوی از خود نشان داده،‏ مطیعانه سحرگاهان از جا برخاستند و برای رویارویی با آن فوجهای اشغالگر راه خود را پیاده به سوی آنان در پیش گرفتند.‏ در راه،‏ پادشاه فرامینی تئوکراتیک و سخنانی تشویق‌آمیز بدیشان عرضه می‌داشت و با تأکید بدیشان چنین تذکر می‌داد:‏ «بر یَهُوَه خدای خود ایمان آورید و استوار خواهید شد و بانبیای او ایمان آورید که کامیاب خواهید شد.‏» (‏ ۲تواریخ ۲۰:‏۲۰‏)‏ ایمان به یَهُوَه!‏ ایمان به انبیای وی!‏ توفیق ایشان در همین دو اصل نهفته بود.‏ امروز نیز درست به همین شکل،‏ باشد که در فعالیتهای مستمرمان در خدمت به یَهُوَه،‏ هیچگاه به خود تردید راه ندهیم که یَهُوَه ایمان ما را پیروز می‌گرداند!‏

۵.‏ در روزگار حاضر چگونه شاهدان یَهُوَه فعالانه یَهُوَه را حمد می‌گویند؟‏

^۵ ما نیز مانند یهودایی‌های زمان یَهُوشافاط باید ‹[یَهُوَه] را حمد گوییم زیرا که رحمت او تا ابدالآباد است.‏› چگونه یَهُوَه را حمد گوییم؟‏ با موعظهٔ غیورانه‌مان!‏ مانند آن یهودیان «بسرائیدن و حمد گفتن شروع» نمائیم تا اَعمال ایمانمان فزونی یابد.‏ (‏ ۲تواریخ ۲۰:‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏ آری،‏ بگذار حال که یَهُوَه خود را برای مقابله با دشمن خویش آماده می‌سازد ما نیز چنین ایمان خالصانه‌ای را از خود بروز دهیم!‏ با اینکه راه به نظر طویل می‌آید بگذار همچون مردم پیروزمند یَهُوَه که در مناطق ناآرام دنیا بسر می‌برند،‏ با اراده‌ای راسخ سختی‌ها را تحمل کرده،‏ فعالانه بر اساس ایمان عمل کنیم.‏ طبق گزارش سالنامهٔ ۱۹۹۸ شاهدان یَهُوَه‏،‏ دستاوردهای خادمان وفادار خدا در سرزمینهایی که زیر یوغ سنگین آزار و شکنجه،‏ خشونت،‏ قحطی و اوضاع وخیم اقتصادی می‌باشند،‏ فوق‌العاده بوده است.‏

یَهُوَه مردم خویش را نجات می‌دهد

۶.‏ ایمان قوی چگونه به ما کمک می‌کند تا وفادار بمانیم؟‏

^۶ امتهای خدانشناس در واقع برای بلعیدن امت خدا یهودا را محاصره کرده بودند،‏ در مقابل،‏ خادمان یَهُوَه با ابراز ایمانی نمونه به تکریم و تجلیل خدا سرود می‌خواندند.‏ ایمان ما نیز باید چنین باشد.‏ چنانچه زندگی ما با کارهایی جهت تکریم و تجلیل یَهُوَه پر شده باشد،‏ سلاح روحانیمان تقویت شده،‏ جایی برای ترفندهای مکارانهٔ شیطان باقی نخواهد ماند.‏ (‏ افسسیان ۶:‏۱۱‏)‏ ایمان قوی،‏ هوا و هوسهای دل ما را از تفریحات ناسالم،‏ ماده‌گرایی و حس بی‌اعتنایی که از مشخصه‌های بارز دنیای رو به انحطاط اطرافمان است دور می‌سازد.‏ چنین ایمان راسخی باعث می‌شود که همراه با «غلام امین و دانا» خدمتی وفادارانه و مستمر داشته باشیم،‏ و همچنان از خوراک روحانیی که در «وقت معیّن» برایمان تهیه می‌شود تغذیه نماییم.‏—‏متی ۲۴:‏۴۵‏.‏

۷.‏ شاهدان یَهُوَه چگونه در مقابل حمله‌های مختلف از خود عکس‌العمل نشان داده‌اند؟‏

^۷ ایمانی که بر پایهٔ کتاب مقدس بنا شده باشد ما را یاری می‌کند تا در رویارویی با فعالیتهایی که از تنفر ناشی می‌شود و به دست افرادی انجام می‌گیرد که روحیهٔ «غلام شریر» در متی ۲۴:‏۴۸-‏۵۱ را از خود بروز می‌دهند ثابت‌قدم بمانیم.‏ در تکمیل فوق‌العادهٔ این نبوت،‏ در بسیاری از کشورها مرتدان اکنون فعالانه به تبلیغ و افشاندن بذر ریا و دروغ مشغول می‌باشند و حتی در این کار با بعضی مقامات دولتی تبانی می‌کنند.‏ شاهدان یَهُوَه بنابر فیلپیان ۱:‏۷ ‏(‏ انجیل شریف)‏ که از «دفاع و پشتیبانی از انجیل» صحبت می‌کند،‏ در صورت لزوم در مقابل چنین اعمالی از خود عکس‌العمل نشان می‌دهند.‏ برای مثال،‏ در ۲۶ سپتامبر ۱۹۹۶،‏ نه تن از قضات دادگاه حقوق بشر اروپا در شهر استراسبورگ،‏ در خصوص یک مورد قضایی در یونان،‏ متفقاً این حکم را ابرام کردند که «تعریف ‹مذهب رسمی› شامل حال شاهدان یَهُوَه نیز می‌شود» و همچنین اینان محق داشتن آزادی فکری،‏ اخلاقی،‏ و اعتقادی بوده،‏ باید بتوانند در مورد اعتقادات خود با دیگران صحبت کنند.‏ و اما در مورد مرتدان داوری خدا از این قرار است:‏ «معنئ مَثَل حقیقی بر ایشان راست آمد که سگ به قئ خود رجوع کرده است و خنزیرِ شسته شده بغلطیدن در گِل.‏»—‏۲پطرس ۲:‏۲۲‏.‏

۸.‏ یَهُوَه چگونه در روزگار یَهُوشافاط داوری خود را نسبت به دشمنان مردم خویش اِعمال کرد؟‏

^۸ در دوران یَهُوشافاط،‏ یَهُوَه داوری خود را بر آنانی که در صدد آزار رساندن به مردم وی بودند اعمال کرد.‏ در این مورد چنین آمده است:‏ «[یَهُوَه] بضدّ بنی عَمُون و موآب و سَکَنَهٔ جبل سَعِیر که بر یهودا هجوم آورده بودند کمین گذاشت و ایشان منکسر شدند.‏ زیرا که بنی عَمّون و موآب بر سَکَنَهٔ جبل سَعِیر برخاسته ایشانرا نابود و هلاک ساختند و چون از ساکنان سَعیر فارغ شدند یکدیگر را بکار هلاکت امداد کردند.‏» (‏ ۲تواریخ ۲۰:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ مردم یهودا آن مکان را وادی بَرَکَه نام نهادند که به معنی «برکت» می‌باشد.‏ در زمان حاضر نیز،‏ اِعمال داوری یَهُوَه بر دشمنانش برکتی بسیار برای مردم وی به همراه خواهد داشت.‏

۹،‏ ۱۰.‏ چه کسانی سزاوار محکومیت از جانب یَهُوَه هستند؟‏

^۹ ممکن است از خود سؤال کنیم که یَهُوَه چه کسانی را در زمان حاضر محکوم می‌کند؟‏ برای یافتن جواب بگذار به نبوت یوئیل بازگردیم.‏ یوئیل ۳:‏۳ از دشمنان مردم خدا صحبت می‌کند که «پسری در عوض فاحشهٔ داده و دختری بشراب فروخته‌اند.‏» آری،‏ ایشان خادمان خدا را بسیار خوار می‌شمارند،‏ و برای فرزندان ایشان ارزشی بیش از اجرت یک فاحشه و کوزه‌ای از شراب قائل نیستند و می‌باید برای این سخنان جوابگو باشند.‏

^۱۰ کسانی که از لحاظ روحانی مرتکب زنا می‌شوند نیز به همان اندازه سزاوار داوری هستند.‏ (‏ مکاشفه ۱۷:‏۳-‏۶‏)‏ نکوهیده‌تر از همه آنانی هستند که از قدرتمندان سیاسی جهت آزار و اذیت شاهدان یَهُوَه و منع فعالیتهای ایشان استفاده می‌کنند،‏ کاری که رهبران مذهبی عوام‌فریب در اروپای شرقی انجام می‌دهند.‏ یَهُوَه نشان می‌دهد که در مخالفت با این عاملان شرارت با عزمی راسخ اقدام خواهد کرد.‏—‏یوئیل ۳:‏۴-‏۸‏.‏

‏«تدارک جنگ بینید!‏»‏

۱۱.‏ یَهُوَه چگونه دشمنان خود را به مبارزه می‌طلبد؟‏

^۱۱ پس از آن یَهُوَه مردم خود را فرا می‌خواند تا دعوت به مبارزه را در میان امتها موعظه کنند:‏ «تدارک جنگ بینید!‏ و جبّارانرا برانگیزانید!‏ تمامئ مردان جنگی نزدیک شده برآیند!‏» (‏ یوئیل ۳:‏۹‏)‏ این اعلام نبرد به منظور جنگی غیرعادی است،‏ یعنی جنگ عدالت.‏ شاهدان وفادار یَهُوَه بر سلاحهای روحانی خود تکیه کرده،‏ در مقابله با جنگ تبلیغاتی،‏ حقیقت را بر ضد دروغ بکار می‌گیرند.‏ (‏ ۲قرنتیان ۱۰:‏۴؛‏ افسسیان ۶:‏۱۷‏)‏ یَهُوَه بزودی تدارک «جنگ آنروز عظیم خدای قادر مطلق» را خواهد دید.‏ این جنگ زمین را از تمام انسانهای مخالف حاکمیت خدا پاک خواهد کرد.‏ البته مردم وی بر روی زمین کسی را در این جنگ نخواهند کشت.‏ ایشان حقیقتاً و مجازاً ‹شمشیرهای خود را برای گاوآهن و نیزه‌های خویشرا برای ارّه‌ها شکسته‌اند.‏› (‏ اشعیا ۲:‏۴‏)‏ ولی،‏ هنگامی که یَهُوَه امتهای مخالف را به جنگ می‌طلبد عکس موضوع را از آنان می‌خواهد و می‌گوید:‏ «گاوآهنهای خود را برای شمشیرها و ارّه‌های خویشرا برای نیزه‌ها خورد کنید.‏» (‏ یوئیل ۳:‏۱۰‏)‏ یَهُوَه از ایشان می‌خواهد که از تمام ذخایر تسلیحات جنگی و جنگ‌افزارهای مدرن خود در این نبرد بهره بگیرند.‏ لکن،‏ توفیق نخواهند یافت،‏ زیرا که مبارزه و پیروزی از آن یَهُوَه است!‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ با اینکه جنگ سرد به پایان رسیده است،‏ چگونه ملتها تمایل خود را به جنگ نشان می‌دهند؟‏ ب)‏ ملتها برای چه چیزی آمادگی ندارند؟‏

^۱۲ در اوان دههٔ ۱۹۹۰،‏ ملل جهان اعلام کردند که جنگ سرد به پایان رسیده است.‏ پس آیا می‌توان گفت که سازمان ملل متحد به هدف اصلی خود جهت صلح و آرامش نائل آمده است؟‏ به طور حتم،‏ خیر!‏ شاهد این مطلب،‏ وقایعی است که در بوروندی،‏ جمهوری دمکراتیک کنگو،‏ روآندا،‏ سومالی،‏ عراق،‏ لیبریا،‏ یوگسلاوی سابق پیش آمد.‏ به نقل از ارمیا ۶:‏۱۴‏،‏ ملتها جار می‌زنند که ‹صلح است!‏ صلح است!‏ با آنکه صلح نیست.‏›‏

^۱۳ گرچه در گوشه و کنار جهان یک سری جنگهای تمام‌عیار پایان یافته‌اند،‏ اما کشورهای عضو سازمان ملل متحد همچنان در ساختن جنگ‌افزارهای پیچیده با هم در رقابتند.‏ بعضی هنوز به زرادخانه‌های سلاحهای اتمی خود می‌افزایند.‏ کشورهای دیگری نیز به ساخت سلاحهای شیمیایی،‏ باکتریولوژی و کشتار گسترده مشغول می‌باشند.‏ همچنانکه این امتها مجازاً در محلی به نام حارمَجِدّون گرد هم می‌آیند،‏ ایشان را چنین به مبارزه ترغیب می‌کند:‏ «مرد ضعیف بگوید من قویّ هستم.‏ ای همهٔ امّتها بشتابید و بیائید و از هر طرف جمع شوید.‏» سپس یوئیل در میان این سخنان می‌گوید:‏ «ای [یَهُوَه] شجاعان خود را بآ‌نجا فرود آور.‏»—‏یوئیل ۳:‏۱۰،‏ ۱۱‏.‏

یَهُوَه شجاعان خود را حفظ می‌کند

۱۴.‏ شجاعان یَهُوَه چه کسانی هستند؟‏

^۱۴ شجاعان یَهُوَه چه کسانی هستند؟‏ کتاب مقدس حدود ۲۸۰ بار خدای حقیقی را «یَهُوَه صبایوت [یا لشکرها]» می‌نامد.‏ (‏ ۲پادشاهان ۳:‏۱۴‏)‏ منظور از این لشکر،‏ لشکر فرشتگان آسمان است که به فرمان یَهُوَه آماده ایستاده‌اند.‏ هنگامی که اَرامیان در جستجوی اَلِیشَع و کشتن وی بودند،‏ یَهُوَه سرانجام چشمان خدمتکار اَلِیشَع را گشود تا ببیند که به چه دلیل این اَرامیان نمی‌توانند موفق شوند،‏ وی مشاهده کرد که «کوههای اطراف اَلِیشَع از سواران و عرابه‌های آتشین پُر است.‏» (‏ ۲پادشاهان ۶:‏۱۷‏)‏ عیسی گفت که می‌تواند از پدر خود درخواست کند تا «زیاده از دوازده فوج از ملائکه» برای وی حاضر سازد.‏ (‏ متی ۲۶:‏۵۳‏)‏ کتاب مکاشفه در شرح به پیش تاختن عیسی در اِعمال داوری در حارمَجِدّون،‏ می‌گوید:‏ «لشکرهائیکه در آسمانند بر اسبهای سفید و بکتان سفید و پاک ملبّس از عقب او میآ‌مدند.‏ و از دهانش شمشیری تیز بیرون میآ‌ید تا بآ‌ن امّتها را بزند و آنها را بعصای آهنین حکمرانی خواهد نمود و او چرْخُشْت خمر غضب و خشم خدای قادر مطلق را زیر پای خود میافشرد.‏» (‏ مکاشفه ۱۹:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ آن چرخشت سمبولیک یا ابزار فشردن انگور به طور زنده‌ای به «چَرْخُشْت عظیم غضب خدا» وصف شده است.‏—‏مکاشفه ۱۴:‏۱۷-‏۲۰‏.‏

۱۵.‏ یوئیل جنگ یَهُوَه را با ملتها چگونه توصیف می‌کند؟‏

^۱۵ اما،‏ یَهُوَه چگونه به این درخواست یوئیل برای نجات شجاعان خود پاسخ می‌گوید؟‏ با این سخنان گویا:‏ «امّتها برانگیخته شوند و بوادئ یَهُوْشافاط برآیند زیرا که من در آنجا خواهم نشست تا بر همهٔ امّتهائیکه به اطراف آن هستند داوری نمایم.‏ داسرا پیش آورید زیرا که حاصل رسیده است،‏ بیائید پایمال کنید زیرا که معصره‌ها پُر شده و چَرْخُشْتها لبریز گردیده است چونکه شرارت شما عظیم است.‏ جماعتها،‏ جماعتها در وادئ قضا،‏ زیرا روز [یَهُوَه] در وادئ قضا نزدیک است.‏ آفتاب و ماه سیاه میشوند و ستارگان تابش خود را باز میدارند.‏ و [یَهُوَه] از صَهْیُون نعره میزند و آواز خود را از اورشلیم بلند میکند و آسمان و زمین متزلزل میشود.‏»—‏یوئیل ۳:‏۱۲-‏۱۶‏.‏

۱۶.‏ در میان کسانی که یَهُوَه بر ضد ایشان داوری خواهد کرد چه کسانی را می‌توان نام برد؟‏

^۱۶ از معنی نام یَهُوشافاط بر ما مسلم می‌باشد که «یَهُوَه داور است» و به همین اندازه بر ما مسلم و مؤکد است که یَهُوَه خدا هنگام اعمال داوری خود حقانیت حاکمیت خود را نیز ثابت خواهد کرد.‏ این «جماعتها جماعتها،‏ در وادئ قضا،‏» در واقع خیل محکومان را در نبوت یوئیل وصف می‌کنند.‏ تمام مدافعان مذاهب کاذب در میان این جماعتها می‌باشند.‏ همچنین این جماعتها متشکل از کسانی می‌باشند که در مزمور دوم شرح آنان به میان آمده است،‏ یعنی امّتها،‏ طوائف،‏ پادشاهان زمین و سرورانی که این سیستم فاسد را به ‹عبادت [یَهُوَه] با ترس› ترجیح می‌دهند.‏ در واقع اینان از ‹بوسیدن پسر› سر باز می‌زنند.‏ (‏ مزمور ۲:‏۱،‏ ۲،‏ ۱۱،‏ ۱۲‏)‏ اینان عیسی را در حکم پادشاه همکار یَهُوَه نمی‌شناسند.‏ علاوه بر آن،‏ جماعتی که برای نابودی نشانه‌گذاری شده است،‏ شامل تمام کسانی می‌شود که آن پادشاه شکوهمند ایشان را در حکم «بزها» داوری می‌کند.‏ (‏ متی ۲۵:‏۳۳،‏ ۴۱‏)‏ هنگامی که یَهُوَه در زمان مقرر خود از اورشلیم آسمانی بانگ کند،‏ پادشاه منصوب وی برای اعمال آن داوری به پیش خواهد تاخت.‏ شکی نیست که در آن زمان آسمان و زمین به لرزه خواهد افتاد!‏ با این حال،‏ ما مطمئن هستیم که «[یَهُوَه] ملجای قوم خود و ملاذ [یا دژ] بنی‌اسرائیل خواهد بود.‏»—‏یوئیل ۳:‏۱۶‏.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ نجات‌یافتگان از مصیبت عظیم به چه نامی معرفی شده‌اند،‏ و اینان از چه اوضاعی برخوردار خواهند بود؟‏

^۱۷ مکاشفه ۷:‏۹-‏۱۷ کسانی را که از مصیبت عظیم جان بدر می‌برند به نام ‹گروه عظیمی› معرفی می‌کند که به قدرت فدیهٔ خون عیسی ایمان ورزیده‌اند.‏ در مقابل این کسانی که در روز یَهُوَه محافظت می‌شوند،‏ جماعت عظیمی طبق نبوت یوئیل محکوم خواهند گردید.‏ یوئیل به نجات‌یافتگان چنین می‌گوید:‏ «پس خواهید دانست که من یَهُوَه خدای شما در کوه مقدّس خویش صهیون [یا مسکن آسمانی خدا] ساکن میباشم.‏»—‏یوئیل ۳:‏۱۷‏.‏

^۱۸ نبوت یوئیل ما را مطلع می‌سازد که قلمرو ملکوت آسمانی خدا «مقدّس خواهد بود و بیگانگان دیگر از آن عبور نخواهند نمود.‏» (‏ یوئیل ۳:‏۱۷‏)‏ در قلمرو آسمانی و زمینی آن ملکوت آسمانی،‏ هیچ بیگانه‌ای وجود نخواهد داشت،‏ چرا که همه در پرستش حقیقی متحد خواهند بود.‏

۱۹.‏ یوئیل سعادت بهشتی امت خدا را در روزگار حاضر چگونه وصف کرد؟‏

^۱۹ حتی امروز نیز در زمین صلح در بین مردم یَهُوَه وجود دارد.‏ اینان یکپارچه داوری یَهُوَه را در بیش از ۲۳۰ سرزمین و به ۳۰۰ زبان موعظه می‌کنند.‏ نبوت یوئیل در قالب سخنانی دلپذیر رفاه این مردمان را این چنین پیشگویی می‌کند:‏ «در آنروز کوهها عصیر انگور را خواهند چکانید و کوهها بشیر جاری خواهد شد و تمامئ وادیهای یهودا بآ‌ب جاری خواهد گردید.‏» (‏ یوئیل ۳:‏۱۸‏)‏ آری،‏ یَهُوَه به طور مستمر و از هر سو برکات و نعمات شادی‌بخش و دلپذیر را بر پرستندگان شاد خویش بر زمین خواهد ریخت،‏ و آبراه حقیقت را عریض خواهد ساخت.‏ در وادی قضا،‏ حقانیت سلطنت یَهُوَه به اثبات خواهد رسید،‏ و یَهُوَه تا ابد در میان قوم فدیه‌داده‌شدهٔ خویش سکنی خواهد گزید و قوم وی تا ابد از شادی لبریز خواهند بود.‏—‏مکاشفه ۲۱:‏۳،‏ ۴‏.‏

آیا بیاد می‌آوری؟‏

◻ یَهُوَه چگونه در زمان یَهُوشافاط امت خویش را نجات داد؟‏

◻ یَهُوَه چه کسانی را سزاوار می‌داند که «در وادئ قضا» نابود شوند؟‏

◻ شجاعان خدا چه کسانی هستند‏،‏ و وظیفهٔ آنان در نبرد آخر چیست؟‏

◻ چه سعادتی نصیب پرستندگان وفادار می‌شود؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۲]‏

یَهُوَه دشمنان خود را ترغیب می‌کند که ‹گاوآهنهای خود را برای شمشیرها خورد کنند›‏